En terecht! (over grootverdieners in de zorg)

Tja

al die dingen die jij beschrijft en die wsl dan ook wel in het artikel van de Volkskrant staan, worden echt niet gedaan door de topverdieners in de zorg.
Die dingen worden gedaan door ons, de verpleegkundigen, de verzorgenden en die verdienen geen topsalaris. Die werken zich een slag in de rondte om mensen zo kort mogelijk in de stront te laten liggen, om mensen zo snel mogelijk weer van het toilet af te halen als ze klaar zijn, om toch te proberen even die extra tijd te geven aan een cliënt/patiënt/bewoner.
En die topverdieners ... zullen ook niet die dingen gaan doen als ze minder verdienen.

Omdat de verdeling niet klopt

minder geld aan de top betekent meer geld aan het bed. Simpel. Zou je denken. Maar dat is natuurlijk niet zo, want ere zijn ook nog andere kosten. Ik geloof nooit dat een directeur van een zorginstelling handenwrijvend van geluk denkt, zo, alle oudjes vandaag een uur lang in de stront laten liggen! Nee, die zit zich rot te verzinnen hoe hij het rond kan krijgen met zo min mogelijk geld en dus zo min mogelijk personeel en toch zorgen dat de oudjes niet al te lang in de stront liggen.

Topmanagers en kosten

Het probleem is (denk ik ) dat om een grote zorgorganisatie te leiden en aan te sturen je wel een topmanager nodig hebt en het punt is dat die nou eenmaal heel veel meer verdienen in het bedrijfsleven.
Dus zo'n topmanager moet al enigzins filantropisch ingesteld zijn wil hij voor de zorg kiezen. Het gevolg zal zijn dat er geen topmanagers zijn die het kunnen en ook willen doen, want die zijn heus niet achterlijk en kiezen voor het bedrijfsleven. Het gevolg zal zijn dat het bedrijfsleven heel goed en efficiënt werkt en de zorg steeds verder achteruit holt. Van mij mogen topmanagers van zorginstellingen waar de bedrijfvoering niet op orde is (zoals in de stront liggende mensen) wél gedwongen worden om salaris van die manager in te leveren. Maar bij een nieuwe vacature zal er toch iets tegenover moeten staan dat de concurentie aankan met het bedrijfsleven. Anders krijg je alleen flutmanagers waarvan je bij voorbaat al weet dat die zeker ervoor zorgen dat het een chaos wordt. En dat gaat doorwerken op de bedrijfsvloer...Zodat inderdaad mensen in de stront blijven liggen door de slechte bedrijfsvoering.
groeten albana

Albana

Wat je zegt klinkt logisch en toch denk ik niet dat het zo werkt. In het bedrijfsleven gaat het om winst maken. In de zorg gaat het om zorg. Nou kan je denken dat de vaardigheden die nodig zijn om winst te maken ook de vaardigheden zijn die nodig zijn om goede zorg te leveren, maar dat lijkt me niet per se het geval.

Je wilt dus mensen die en organisatorisch wat in hun mars hebben, en ook filantropisch zijn ingesteld. En waarom zou dat niet kunnen?

Zelf werk ik ook in een sector waar mensen werken voor een relatief laag inkomen hoewel ze in de commerciële variant van dat werk meer zouden kunnen verdienen (althans, degenen die die commerciële kant aankunnen. Dat geldt misschien niet voor iedereen, maar voor een flink aantal toch zeker wel). Inkomen is niet het enige dat belangrijk is. Zelfs niet voor mannen . Natuurlijk moeten mensen niet worden afgescheept met een fooi, maar zoals Fred ook al zegt: anderhalve ton is een fors salaris, dan heb je echt niet te klagen.

Juist door de salarissen een beetje binnen de perken te houden voorkom je ook dat lui zich vanwege het geld aanmelden en vervolgens vooral gericht zijn op topmanager spelen, en niet op waar het feitelijk om gaat - de zorg, in dit geval.

Het zou dan overigens wel helpen als ook vanuit "Den Haag" duidelijk werd uitgedragen dat "de markt" niet alleenzaligmakend is. En daar schort het aan. Je kan niet voortdurend verkondigen dat De Markt de weg is naar alle heil, en dan verontwaardigd gaan lopen doen als de boel in de soep loopt omdat iedereen alleen maar naar de wetten van De Markt gekeken heeft. Had je potdomme maar op moeten letten, daar ben je overheid voor.

Groeten,

Temet

Idealisme

een vriendin van mij (ooit opgeleid als fysiotherapeute) gaat na jarenlang voornamelijk TBM te zijn geweest volgende maand aan de slag in de zorg, bij een focuswoning waar gehandicapten wonen. 'Het is wel vies werk hoor,' was de waarschuwing tijdens het tweede sollicitatiegesprek, maar door ervaringen als vrijwilliger zag ze daar niet tegenop.
Ze krijgt ongeveer een tientje per uur (het woord 'verdient' gebruik ik maar even niet). Waarvan 2/3 overblijft, iets van 6.50 dus.
Pfoe, dat is toch puur idealisme. Rare wereld.

Overheid heeft boter op haar hoofd

Ben het voor een groot deel met Albana eens. In de zorg werken echte topmanagers. Ga er maar aanstaan, een bedrijf met 4.000 medewerkers, 3.000 vrijwilligers en 25.000 cliënten (verzorgingshuizen en thuiszorg). En dan jaar op jaar op jaar bezuinigingen, want de overheid houdt de hand op de knip en de budgetten worden (per persoon, niet in zijn geheel) steeds kleiner. En je hebt geïnvesteerd in nieuwe panden of verbouwingen, want je wil mensen zo goed mogelijk huisvesten. En dan verandert de overheid de spelregels, zodat je ineens een paar miljoen van je eigen reserves moet aanspreken om de gaten te dichten. En dan moet je zorgen dat je zwarte cijfers draait, dat je personeel gemotiveerd en goed opgeleid blijft, je cliënten tevreden zijn en je vrijwilligers enthousiast blijven. Geloof me, dat is geen kattepis. Daar mag van mij best een mooi salaris tegenover staan.
Ik vind het niet zo netjes dat de overheid dan gaat roepen dat de mensen die die klus moeten klaren dat voor een schijntje (in vergelijking met de salarissen 'in de markt') zouden moeten doen. En wat ik helemaal absurd vindt, is dat gemeenten zorgorganisaties gaan korten op subsidies met het bedrag dat de bestuurders meer verdienen dan de Balkenende-norm. Daar hebben ze geen bal mee te maken, met de salarissen, en bovendien zorgen ze zo wel echt rechtstreeks dat er minder geld beschikbaar komt voor de cliënten. Hele rare gang van zaken vind ik dat.
Engeltje

Denkfout albana

Albana:'
"Het probleem is (denk ik ) dat om een grote zorgorganisatie te leiden en aan te sturen je wel een topmanager nodig hebt en het punt is dat die nou eenmaal heel veel meer verdienen in het bedrijfsleven."
Je denkfout is, dat die topmanagers dan ook een topprestatie leveren voor dat topsalaris. Ik noem maar één naam, als voorbeeld: Rijkman Groenink.

Engeltje, schaalvergroting

Engeltje:
"Ik vind het niet zo netjes dat de overheid dan gaat roepen dat de mensen die die klus moeten klaren dat voor een schijntje (in vergelijking met de salarissen 'in de markt') zouden moeten doen. En wat ik helemaal absurd vindt, is dat gemeenten zorgorganisaties gaan korten op subsidies met het bedrag dat de bestuurders meer verdienen dan de Balkenende-norm. Daar hebben ze geen bal mee te maken, met de salarissen, en bovendien zorgen ze zo wel echt rechtstreeks dat er minder geld beschikbaar komt voor de cliënten. Hele rare gang van zaken vind ik dat."
Economisch is dat goed te erdedigen, omdat managers in dit soort sectoren maar weinig bijdragen.
Het punt is namelijk, dat schaalvergroting in de zorg (en in alle sectoren van persoonlijke dienstverlening, zoals bijvoorbeeld kapsalons) nauwelijks leidt tot vergroting van arbeidsproductiviteit. Die manager moet wel betaald worden uit die vergroting, anders zou het efficienter zijn om de instelling op te heffen -dat is dan ook de reden dat er heel veel kleine kapsalons en eenpitters (zoals thuiskappers) zijn.

Nee hoor tinus

Schaalvergroting leidt misschien niet tot vergroting van de arbeidsproductiviteit (vind ik een lastig woord als het gaat om verpleging en verzorging), maar de club wordt wel aangestuurd door een flink kleiner aantal mensen. Voorheen bestond de organisatie waar ik werk uit 5 kleinere organisaties, allemaal met een eigen bestuur dan wel directie, nu doen we het met 2 bestuurders en 2 directeuren. En allemaal hadden ze een eigen 'kantoor'. Er werkt nu bij de stafafdelingen iets meer dan de helft van het aantal mensen (fte's) dat voorheen bij de 5 afzonderlijke clubs aan het werk waren. Dat is dus een enorme kostenbesparing. Je zou denken dat het dan moet lukken om meer handen aan het bed te krijgen.
En ja, dat zou ook moeten lukken, maar wel voor hetzelfde geld! Maar dat is dus niet zo. Via de zorgkantoren (voor de intramurale zorg) en de gemeenten (voor de extramurale zorg) komt er steeds minder geld beschikbaar. Maar mensen worden ouder, gaan meer mankeren, blijven minder lang in het ziekenhuis maar moeten dan (ingewikkelde) thuiszorg krijgen. Daarvoor moet je goed opgeleide mensen hebben, die meer willen verdienen dan hun laag/lager opgeleide collega's. En daar zit dus een gat van jewelste. Dat is niet te dichten met bestuurders die minder verdienen dan de Balkenendenorm en bezuinigen op overhead.
Engeltje

Fred, mee eens!

Want waar gaan al die zogenaamde topmanagers naartoe als wij ze geen belachelijke salarissen meer betalen? Naar Amerika? Daar hebben ze hun eigen mensen en hun eigen problemen. En bij Shell of Unilever zitten ze ook niet echt te wachten op een zienhuisdirecteur.

Ik denk dan: als de directeur voor minder zijn bed niet uit wil komen, prima, dan vragen we toch de net zo hard (of harder) werkende adunct-directeur? Misschien zijn we dan nog wel beter af ook.

Menswaardige zorg te leveren.

""Voor die topmanager die het inderdaad klaar speelt om menswaardige zorg te leveren.""
Die topmanager die 4 ton verdiend (wat natuurlijk niet in verhouding staat van al die verzorgende/verpleegkundige salarissen die al het werk doen) Moet helaas in opdracht van de heren hier in Den haag bezuinigen. Volgens mij is er geen enkele topmanager die dit gaat klaarspelen. Er komen steeds meer zorgvragen bij. Deze moeten geleverd worden met een budget wat lang niet toereikend is. Dus met de handen die nu aan het bed zijn moet er meer zorg geleverd gaan worden, resultaat mensen langer in de stront e.d ellende.
De ellende begint nu pas goed nu de zorgindicatie verhoogd gaat worden om in aanmerking te komen om in een verzorgings huis een plekje te kunnen krijgen. Mensen die dit vorig jaar nog wel kregen moeten nu gedwongen thuis blijven wonen met alle gevolgen van dien. Huishoudelijke hulp krijg je niet zo maar en die thuiszorg komt als je geluk hebt twee keer per dag.
Wat we nu krijgen is leegstand in die verzorgings huizen (voorheen was het zo ging iemand dood kwam er weer een nieuwe bewoner). Nu wordt er al voorzien dat die er minder gaan komen door het nieuwe beleid. Dus die topmanager ziet die inkomsten ook weer achteruitgaan dus dat wordt weer meer bezuinigen met alle gevolgen van dien.
Er wordt nu al heel veel beroep gedaan op de mantelzorgers en dat zal nog veel meer moeten gebeuren gezien de bezuinigen die er nu aankomen.
Ook al zou die topmanager minder gaan verdienen zijn de hulpbehoevende daar niet mee geholpen. Het is aan de regering die dit gaat inzien dat door deze bezuinigen er geen menswaardige zorg meer geleverd kan worden.

Niet van de ene op de andere dag

Ik vind niet dat ze de salarissen van zittende topmanagers zomaar heel drastisch aan kunnen pakken. Minder is prima, maar je moet er toch niet aan denken als zo'n topmanager zijn hypotheek niet meer kan betalen doordat hij/zij opeens naar de 'balkenende-norm' moet.
Ik zou dus denken dat mensen die vanaf nu een managers-functie gaan bekleden een lager salaris moeten krijgen toebedeeld dan hun voorgangers. En dat hun voorgangers zullen moeten leren wennen aan minder. Van 20.000 euro per maand kun je toch ook nog wel de hypotheek van een duur huis betalen? Toch?

Zou het helpen?

Die topmanager heeft natuurlijk zijn of haar arbeidscontract met daarin het salaris. Dus dat kan nu niet omlaag. Ik vraag me ook af of dat zal helpen voor de mensen die nu te lang in de stront liggen. Als je nu zeker wist dat die 2 ton verschil direct bij de zorg terecht zou komen dan zouden die topsalarissen toch ook nooit meer bestaan,zou je denken.
Als ik kijk naar de salarissen van de zorgmanagers die van achter hun bureau de zaken aansturen verdienen die ook veel te veel. Die zitten zo een schaal of 4 boven de verzorgende/ verpleegkundigen. Ik vraag me ook wel af uit welke pot komt al dat geld dan?. Een uur thuiszorg kost 24 euro. Geen idee hoeveel een dagzorg kost in een verzorging/verpleeghuis. Oke de gemeente moet nu bepaalde zaken gaan betalen, maar die hebben ook geen geld, dus bezuinigen ze die huishoudelijke hulp voor een groot deel weg.

Tuurlijk idealisme..........

Aan dat soort filantropische onzin heb ik toch zo de pest, dat is gewoon manier van goedpraten van mensen die zelf natuurlijk dat idealisme niet bezitten en dus in het bedrijfsleven werken om allerlei beroepen (niet alleen zorg, ook onderwijs) af te schepen met 'schijntjes' qua uurloon die dik onderbetaald worden, zodat ze zelf minder belasting betalen en zorgpremie.
Bah wat een stom gezwets.
En nee 'winst' hoeft niet, maar er zijn ondertussen een héleboel 'filantropische'beroepen waar ja amper nog je dagelijkse brood van kan betalen en met idealisme vult geen rammelende maag.
En dan hebben we het nog niet eens over al die disfunctionerende mensen die opeens idealitische beroepen moeten gaan uitvoeren omdat ze in de bedrijfssector afgebrand worden.
groeten albana

Topmanagers-hondebaan

Ik denk dat aan het hoofd staan van grote zorgorganisaties een hondebaan is. Altijd maar weer nieuwe regels, voorwaarden, financiéle gevolgen, elk jaar maar weer bezuinigen, weer een nieuw kabinet, weer een nieuw budget en andere voorwaarden en spelregels en altijd maar al die cliënten,personeel en vrijwilligers nog tevreden houden ook.
Daar gaat zo'n op financiën belust topmanager als Rijkman Groenink niet eens over denken om naar de solliciteren!
Gelukkig werk ik bij een zorginstelling waar dit soort problemen (nu) niet spelen....Maar ooit speelden die wel(lang geleden)...en omdat de aansturing niet goed was, werkte dat door op álle fronten. Er werd niet toekomstgericht gedacht, er werden geen (verplichte) aanpassingen uitgevoerd die soms zelfs wettelijk voorgeschreven waren en waardoor er boetes werden opgelopen omdat ze niet op tijd gerealiseerd waren. Er kwamen mensen op functies die er helemaal niet geschikt voor waren,er werden fouten gemaakt in aanvragen van vergoedingen, sluitingsdata aanvragen vergeten etc.etc. het werd een wanorde en álles,alles had z'n weerslag op de werkvloer.
Na dat disfunctionerende managment heeft het enorm veel moeite gekost om een wél goed functionerende topmanager te vinden, ik was daar getuige van omdat ik toen in de O.R zat. Die nieuwe directeur werd na een hele lange zoektocht en talloze probeerselen tóch gevonden en opeens bleek dat die dat slechte managment zó kon aansturen dat het wel ging functioneren.
Deze directeur kwam uit het bedrijfsleven en had daar behoorlijk verdiend en functioneerde ook erg goed.
De enige reden dat hij gesolliciteerd had was omdat het hem 'interesseerde' de bedrijfstak en hij na zoveel jaar wel weer eens een nieuwe uitdaging wilde.
Hij werd aangenomen na lang onderhandelen, je kan zo'n man wel wat 'minder' dan z'n vorige baan aanbieden, dat wil hij misschien best.....zoveel idealisme zal hij nog wel hebben, maar de schijntjes die de meeste mensen in gedachten hebben zijn echt in geen verhouding.
Hij is aangenomen en al jaren lang ondertussen.
En dat heeft enorm veel geld én dus handen opgeleverd op de werkvloer. Omdat alles nu beter voorzien wordt, er meer toekomstgericht wordt gedacht en gewerkt en dat al gestart wordt lang voordat het werkelijkheid is. Die leegstand die nu (door Fred dacht ik ook) voorzien wordt zal ons niet treffen. Wij zijn de afgelopen jaren al 'afgeslankt' naar ong.40% in verhouding met 10 jaar geleden. Niet alleen qua cliënten, maar ook in personeel en ruimte. De woonzorgcentra werken al een aantal jaar volgens thuiszorgmodel (wel enigzins aangepast) zodat we de nieuwe regelgeving nu dit jaar ingegaan moeiteloos zullen kunnen opvangen financiëel en ook qua personeel en cliënten.
Dat is denk ik topmanagement en ik denk dat voor zo'n 'hondebaan' die nog goed uitgevoerd wordt ook best wat tegenover mag staan en ik denk ook dat dit zich bij goed functionerend beleid onmiddelijk op de werkvloer laat zien en voelen. Namelijk tevreden cliënten, personeel en vrijwilligers en niemand die in de stront hoeft te blijven liggen.
En het is een mythe dat alle idealistische beroepen van hun idealisme kunnen leven. In stand gehouden meestal trouwens door de mensen die hun neus ophalen voor die beroepen en er ook niet voor willen betalen.
groeten albana

Eens

Albana:
"En nee 'winst' hoeft niet, maar er zijn ondertussen een héleboel 'filantropische'beroepen waar ja amper nog je dagelijkse brood van kan betalen en met idealisme vult geen rammelende maag. "
Maar dat ben ik helemaal met je eens.
Maar dat staat los van de beloning van managers; die zou moeten draaien om de vraag, wat een manager nou werkelijk aan toegevoegde waarde biedt -zijn salaris wordt namelijk uit die toegevoegde waarde betaald. Ik begrijp bijvoorbeeld niet, dat een manager meer zou moeten verdienen dan degene waar hij leiding aan geeft -managers zijn vaak uitwisselbaar en voegen relatief weinig waarde toe, en hoogopgeleide gespecialiseerde medewerkers zijn degenen die het echte werk doen en dus het geld verdienen.

Pim fortuin

Overigens denk ik, dat klachten over topsalarissen direct te maken hebben met klachten over het functioneren van de betreffende manager (cq de instelling waar hij werkt) zelf. Zo verdiende Pim Fortuin ook royaal meer dan de Balkenende-norm; je dacht toch niet dat je als hoogleraar zo'n Palazzo Pietro kon betalen?

Wauw albana

Mooi geschreven.

Ik denk ook wel dat het zo werkt. Probleem is vaak eerder de dikbetaalde manager die niet functioneert.

Ik geloof echt "if you pay peanuts, you get monkeys" van toepassing is. Voor een dubbeltje op de eerste rang zitten bestaat niet. Dus als je als organisatie iets goeds wil hebben, zul je daarvoor moeten betalen. Wil je een houtje-touwtje organisatie zijn dan krijg je ook zo'n management (en medewerkers).

Onbekendheid

Wordt er misschien ook geklaagd over de salarissen, omdat er geen besef is van wat een directeur/manager eigenlijk allemaal doet? Zo verbaas ik mij altijd over de boosheid over het salaris van Breedveld van het Rode Kruis. Ik heb de indruk dat die man een hoger salaris 135.000 euro, waard is. Stel dat iemand 6 euro per maand doneert, dan gaat daar een fractie van naar het salaris van Breedveld. En dan toch "ik wil niet meebetalen aan het salaris van die 'zakkenvuller'. Waar hebben we het over? Naast het salaris van Breedveld betaalt iedere donateur ook alle andere salarissen. Alles bij elkaar klinken de bedragen die naar lonen, e.d. gaan natuurlijk gigantisch, maar als je die bedragen afzet tegen alle donateurs die ervoor betalen, dan vind ik het persoonlijke aandeel aan het salaris van Breedveld van iedere donateur apart nogal meevallen.

Hubert möllenkamp

Ginny:
"Ik geloof echt "if you pay peanuts, you get monkeys" van toepassing is."
ja, maar dat principe is doorgeschoten naar 'if you pay gold, you get gold-diggers.'
Je wil geen mensen die een baan puur kiezen voor het geld, cq om er 'zo snel zo veel mogelijk' te verdienen. Dan krijg je mensen zoals Hubert Möllenkamp van Rochdale, die helemaal niet bezig zijn met 'hoe kan ik deze tent goed runnen', maar gewoon rondrijdend in hun Maserati hun zakken vullen.
Eigenlijk, heel genuanceerd, wil je mensen die werken vanuit idealisme, en die vervolgens belonen alsof ze het voor het geld doen.

Verdienen

Mijn inziens blijft het krom. Velen zeggen het te verdienen maar bij niet functioneren krijgen ze ook nog eens een gouden handdruk mee. Laat ze het dan ook echt verdienen en niet op basis van een CV toegeschoven krijgen. En de Balkenende norm....waarom krijgt iemand die een zorgcentrum aanstuurd meer dan iemand die een heel land aanstuurd? Wat is moeilijker...
En over die man van het rode kruis. Je laat allerlei mensen langs deuren bedelen voor niets. Hoe kun je dan een hoog salaris goed praten?
Het salaris komt tegenwoordig lang niet altijd overeen met wat de mensen verdienen.

Ach ja, venda

Venda:
"Om te beginnen heette Pim Fortuyn en niet Fortuin. "
Ah, we gaan spijkers op laag water zoeken.
Weet je, je weet best, dat als Fortuin nu had geleefd, hij op dit soort dingen nat zou gaan. Alleen is hij dood, en heeft hij nooit wat fout gedaan.

Venda:
'Ten derde werkte Pim niet alleen als hoogleraar (wat overigens 7500 euro bruto per maand kan opleveren) maar was hij ook acht jaar lang columnist voor het weekblad Elsevier en schreef hij diverse boeken waarvoor hij, net als elke andere schrijver, auteursrechten kreeg."
Van een hoogleraarsalaris kun je geen stadspaleis kopen -je budget houdt op bij een tonnetje of 5.
Auteursrechten leveren iha niet zoveel op; bovendien mag je die niet zomaar houden. Dit soort neveninkomsten moeten worden afgestaan aan de universiteit, en dat was begin jaren 90 al zo.

Tinus

Dat van die auteursrechten - Fortuin (nomen est omen) werkte toch niet meer voor enige universiteit toen hij de politiek inging? Hij was toch overal met ruzie weg?

Maar waarom zou hij zijn optrekje geheel met inkomen uit arbeid moeten hebben bekostigd? Hij kan toch ook geërfd hebben?

Waar verdiende hij dan zijn geld mee, volgens jou? Naast - kennelijk - zijn hooglerarensalaris (hoe lang is die man überhaupt hoogleraar geweest? toch niet zo bar lang? )

Groeten,

Temet

Roflol

Venda, je begrijpt het punt niet. Pim Fortuin is de held van veel mensen die klagen over graaiers in de publieke sector. Maar Pim Fortuin zelf zou volgens de huidige normen waarschijnlijk ook zo'n graaier zijn. Dat is verder geen trap na richting Fortuin -maar wel richting de mensen die hem verafgoden.

Joost

Jij zegt 'je laat allerlei mensen langs deuren bedelen voor niets'. Ten eerste 'laat' het rk niet 'bedelen' in de zin van dat die mensen gedwongen worden. Ten tweede vind ik het altijd zo flauw om het beeld neer te zetten alsof die collectanten domme niet denkende mensen zijn die zich dat maar laten aanleunen. Dat is niet zo. Over het algemeen is een collectant heel goed in staat om zelf te beslissen of hij/zij langs de deuren wil gaan.
Ik heb er volledig vrede mee dat er vrijwilligers zijn die hun diensten gratis aan een goed doel willen verlenen en er donateurs nodig zijn om het geheel (dus elk onderdeel wat noodzakelijk is om de organisatie goed geolied te laten functioneren) te kunnen betalen, heb ik daar volledig vrede mee.
"En de Balkenende norm....waarom krijgt iemand die een zorgcentrum aanstuurd meer dan iemand die een heel land aanstuurd? Wat is moeilijker..."
Ik weet niet of je die vraag zo kunt stellen. In beide gevallen hoort de bestuurder de capaciteiten te bezitten om zijn taak naar behoren te kunnen vervullen. Misschien vindt iemand als Balkenende het wel lastiger om een zorgcentrum te besturen, weet jij veel? Het Rode Kruis vind ik overigens niet zomaar te vergelijken met een zorginstelling. Het is veel meer. Maar ik wil het RK alleen als voorbeeld gebruiken. Ik ben niet van het Rode Kruis. Wat voor het RK geldt, geldt wat mij betreft ook voor de Hartstichting, Nierstichting, de Zonnebloem, etc..

Vrede

, heb ik daar volledig vrede mee.
Ik heb er wel erg veel vrede mee)

Venda

Laat me raden: jij bent zo'n zielige, vastgeroeste ambetenaar die een 36-urige werkweek al heel veel vindt en voor elke scheet de vakbond inschakelt omdat je 'rechten' hebt. ===
Venda, als iemand een ander de pan uitveegt over een verkeerd geschreven letter, moet diegene natuurlijk zelf taalfouten voorkomen, want dáár letten mensen dan opeens op. Ik wel in ieder geval. In ambetenaar staat toch echt een e teveel.
"Van de doden niets dan goeds." is de uitdrukking. Jij wilt blijkbaar dat er alleen positieve herinneringen opgehaald worden over Fortuyn, maar ik vind dat hypocriet. Ook iemand die al jaren dood is en zichzelf niet meer kan verdedigen, heeft mogelijk beslissingen genomen of uitspraken gedaan die geen prijs verdienen, daar mag je het na zijn dood best over hebben. Ik vind het bijna typerend voor de aanhangers van Fortuyn te noemen hoe jij nu nog steeds voor de man opkomt. 'Onze Pim'.
Ik lees in de reactie van Tinus eigenlijk geen jaloersheid. Moet je jaloers zijn om te constateren dat Fortuyn in een kostbaar huis woonde?

Bestaan die nog dan?

Bij mijn weten bestaan er amper nog woonzorgcentra die helemaal alleen zelfstandig zijn en bestuurd worden door een directeur...Die zijn allemaal al opgegaan d.m.v. fusie's en nog meer fusie's en nog meer fusie's in zorgcombinaties/of stichtingen met meerdere verpeeg en verzorgingshuizen regionaal verspreid.
groeten albana