Contract niet verlengd - hoe nu verder?

Ouwetje

Het is van iemand die hier vroeger schreef onder de naam Kaat Mossel en nu een coaching bedrijf heeft. Ze gebruikte die uitspraak blijkbaar al in 2009 http://kaatmosselcoaching.blogspot.nl/2009/06/vrouw-van-de-dag.html?m=1
Ik ben haar trouw blijven volgen al heeft dat tot nu toe nog weinig effect op mijn huishouden

Triva

Ik ben wel benieuwd wanneer het voor jou voor het laatst was dat je in de ww gezeten hebt en gewoon niet wist waar je nú weer eens op moest solliciteren. Soms is het prettig om van de andere door het uwv tóegestane sollicitatie-activiteiten dan brieven schrijven gebruik te kunnen maken en dan is het handig als je uitzendbureau of recruitmentkantoor nummer zoveel nog achter de hand hebt. Wees jij nou maar gewoon blij met je baan, voor zolang dat niet wegbezuinigd wordt en richt je aandacht eens op een ander, of liever, op jezelf.

Je hebt niet zo veel keus

Helaas herkenbaar. Ik heb jarenlang non stop gewerkt, ontwikkelde me in banen en ging weg als ik per toeval iets leukers tegenkwam of ergens voor gevraagd werd. De laatste 8 jaar is het kwakkelen met werkloos zijn en korte contracten. Na mijn scheiding, die een heel grote klap was, ben ik nooit meer echt de oude geworden qua denken, lijkt of mijn IQ flink gedaald is, ook het aanleren/eigen maken is een drama. In mijn vorige baan mocht niemand langer dan 23 maanden blijven maar ik was blij toen het contract afliep want ik was niet echt goed in mijn werk en hield met veel moeite de boel gaande. Vrezend voor lang werkloos zijn vond ik tot mijn verbazing en geluk heel snel ander werk maar nu, na 6 maanden, ben ik niet gelukkig; ik krijg het slecht onder de knie, grote werkload, lange reistijden en nog slechtere arbeidsvoorwaarden dan mijn vorige baan. Ontslag nemen is geen optie. Door dit alles ben ik constant doodmoe. Ik heb gekeken naar compleet ander werk, zoals in de thuiszorg zodat ik wat minder met mijn hoofd bezig zou zijn maar daar is het helaas niet mogelijk om voldoende uren te werken en betaalt minimaal en eg zwaar om tot mijn 67ste te doen. Omscholen zou een optie zijn maar daar heb ik de energie echt niet voor. En dan is het eigenlijk simpel: doorgaan, hopen dat het beter gaat en proberen energie over te houden om verder te solliciteren. Ik heb door de jaren heen wel geleerd om het niet al te persoonlijk op te vatten, de eerste keer dat mijn jaarcontract niet verlengd werd was ik compleet overstuur terwijl het waarschijnlijk puur ging om het feit dat ik zwanger was.
Ik zou je een pauze gunnen maar helaas hoe langer je werkloos bent hoe moeilijker het wordt.
En, Dippen mag, zwelgen net, die is i.d.d. leuk! Sterkte!

Ik ga eens kijken

wat mijn huidige werkgever te bieden heeft. Op zich zijn ze bereid om mee te denken en mee te zoeken naar een goede plek voor mij. Ik weet dat er wel eens een jobcoach is ingeschakeld voor een inmiddels ex-collega, daar ga ik ook maar eens naar informeren. Maandag heb ik een gesprek met mijn leidinggevende.

Dank voor jullie reacties tot zover. Ik merk dat ik meteen weer in het standje actie ondernemen schoot, maar jullie hebben gelijk, ik heb er meer aan om even pas op de plaats te maken, echt goed na te denken over wat ik wil, en rustig aan te zoeken naar iets dat past. Maar dat is lastig voor me. Was dinsdagavond al direct aan het spitten naar vacatures op internet, en dan vind ik er in no time een stuk of 10 waarvan ik denk, nou, daar kan ik best op reageren. Dus dat is op zich wel een geruststellende gedachte. Ik kan dus mijn tijd nemen, ik heb geen haast. Want misschien is het helemaal niet zo gek om even 'vrij' te zijn tussen twee banen. Ik heb nog wel wat tijd nodig om echt bij te komen van de afgelopen jaren, mijn energieniveau is echt nog niet wat het vroeger was, en bovendien is het wel lekker om thuis te zijn als zoon start op zijn nieuwe school. Als dat tenminste lukt, maar dat is een ander verhaal.

En die dip valt gelukkig wel mee

Ik heb wel eens dieper gezeten . Nee hoor, er is meer voor nodig om mij omver te duwen. Dat is wel iets dat ik over mezelf heb geleerd, ik ben heel sterk en heel erg flexibel. En optimistisch. Dus het komt allemaal wel weer goed, alleen had ik het mezelf gegund om nu even wat rust te hebben. Maar goed, dan moet ik zelf maar voor die rust zorgen.

Pennestreek

Ik kan geen Facebook-like plaatsen, maar denk die er maar even bij .

Triva

"ik vind het niet kunnen wat Kaaskopje schrijft, ook niet gecombineerd met wat ze in de rest van die posting schrijft. Het gaat niet om 'rustige periodes' het gaan om het aanzetten van niet al teveel je best doen nu omdat je tzt nog een paar uitzendbureau's over hebt om aan te schrijven als het echt moet en geteld wordt."

Nog even los van het feit dat je inderdaad iets in Kaaskopjes reactie leest wat er niet staat, roept het bij mij de vraag op of jij ooit langdurig werkloos bent geweest en afhankelijk van een WW-uitkering.

Ik ben het geheel eens met Kaaskopje: soms moet je praktisch zijn. UWV toetst niet in hoeverre je reeel je best doet om aan het werk te komen. UWV toetst of je in de juiste frequentie het rituele rondedansje maakt. Als jij in éen week 7 sollicitaties de deur uit doet omdat er toevallig 7 geschikte vacatures langskomen en in de week daarna niks, omdat er niks geschikts is, dan loop je het risico op een sanctie. Doe je braaf 1 sollicitatie-activiteit per week dan zit je goed.

Dus ja, dan vragen ze erom.

Groeten,

Temet