Burnout (niet door werk) en werkgever zit dwars...

Moeilijk

Ik snap je werkgever een beetje, want die denkt ook, hou je priveproblemen thuis. maar aan de andere kant, als jij beide benen breekt omdat je thuis van een trappetje valt, kun je ook niet werken en kan hij er ook niks van zeggen.

Dat je promotie naar een hogere schaal niet doorgaat misschien kan ik me wel voorstellen. Als werkgever zou ik iemand die nu een burn-out heeft ook niet een promotie geven. Wie weet wanneer je weer beter bent, dat kan lang duren. Lijkt me logisch.

Beterschap. En als jij je wil ziekmelden, meld je je ziek. Je hoeft geen toestemming van je werkgever te vragen of je je kunt ziek melden, zo werkt dat niet.

Nee

Je huisarts heeft je een advies gegeven.
Dat zou ik volgen.
Burnout moet je serieus nemen.

ElenaH

Hoe kom jij aan deze definitie van Burn-out?

Vroegah

Uit de tijd dat ik er zelf een had.

ElenaH

"Burnout is per definitie door werk. Als het door privézaken komt, heet het overspannen."

Welnee. Overspannenheid is een voorportaal van een burn-out. Google er eens op, er is van alles over te vinden.

Tijden veranderen

Zie bijvoorbeeld deze:
https://hansschouten.com/burn-out/verschil-burn-out-overspannenheid-en-depressie/

Burn-out

Als je een burn-out hebt kun je niet werken, dat is dan onmogelijk door fysieke beperkingen. Je bent dan ook niet hersteld na een paar weekjes rust.
Het klinkt alsof je niet kunt werken nu, en de huisarts is het daarmee eens. Daar kun je dus beter naar luisteren voordat je straks zo ver heen bent dat je nooit meer kunt werken.

Ziek is ziek

Ziek is ziek, de oorzaak maakt niet uit. Gewoon ziekmelden, en aan de baas laten weten dat je eventuele discussies wel voert met de bedrijfsarts.

Ik zou ook maar vast lid worden van de vakbond.

Groeten,

Temet

Wat is wijsheid?

Wat zou je een vriendin aanraden?

Inderdaad

Ik zie dat de definitie inderdaad veranderd is de afgelopen jaren. Grappig. De behandeling trouwens ook. In 'mijn' tijd had je trajecten waarbij je juist zo snel mogelijk weer naar je werk ging, desnoods een uurtje per week.

Ja burnout

Jesse, ik kan op alle symptomen van website met ja beantwoorden, op 2 na: ik voel geen walging t.o.v. mijn werk maar wel t.o. van de privé omstandigheden die de burn-out hebben veroorzaakt. Vooral uitgeput zijn en niet meer kunnen genieten. Ik moet bij wijze van spreken even een siesta houden als ik boodschappen gedaan heb.
Yoeki

helemaal eens met Temet #10

oorzaak van ziekmelden (vanuit thuis of werk) maakt niet uit. Stel dat je een ongeval had gehad in een weekend (dus vanuit huis) - dan had je je ook ziek moeten melden. Wat wel interessant is, is de vraag of je nog wel tot iets in staat bent, bv. vervangend werk. maar als ik je laatste post (#14) lees, lijkt me dat niet zo...

Sterkte!

een huisarts

gaat niet over werk, je leidinggevende ook niet, de bedrijfsarts wel.

Op scherp stellen

Je kunt er ook voor kiezen je bereidwillig op te stellen.
Dus bijv samen onderzoeken (al dan niet met bedrijfsarts) wat je mogelijk wel zou kunnen doen.
Bijv wat ondersteunende zaken op je nemen, thuis bijv.
Waarbij je kunt bijv ook kunt aangeven dat je zaken probeert maar niet weet of en hoe ze je gaan lukken.
De uitkomst kan dan hetzelfde zijn maar werkgever is dan mogelijk wat opener en kan je weinig kwalijk nemen.
Een arbeidsconflict lijkt me nu niet in je voordeel.

Bedrijfsarts

Ik zou er niet van uitgaan dat je na 6 weekjes zomervakantie weer zomaar op volle kracht kunt beginnen. Ik denk dat de bedrijfsarts betrokken moet raken om jou na de zomervakantie goed te laten reintegreren.

Gewoon ziekmelden, en pak die laatste weken voor de vakantie om een goede start te maken met je therapie.

Ineda

Ik zou een vriendin aanraden om te herstellen en aan zichzelf te werken zodat het niet meer gebeurt.
In dit geval ben ik zeker niet mijn eigen vriendin, omdat ik veel te lang doorgegaan ben.
Yoeki

blijven werken

Als je dus overspannen bent geraakt door prive omstandigheden dan zou ik juist naar het werk gaan, weg van die prive omstandigheden. Zie het als een eilandje waar je kunt ontsnappen aan je problemen.

Denk ook aan je collega's die kunnen helemaal niets doen aan jouw prive omstandigheden maar zullen anders wel geconfronteerd worden met een grotere werklast als jij ziek thuis bent en dus burn out kunnen krijgen.

Miekemieke

Goed punt, want als het wel je werk was waardoor je de burnout hebt ga je ook thuiszitten toch?

Miekemieke

Vandaag weer een paniekaanval onderweg naar mijn werk. Ik ben bang dat dit ook niet gaat lukken.
Yoeki

Yoeki

Een paniekaanval is naar, ik heb er last van (gehad) op mijn werk en in het sociaal verkeer. Er voor weglopen helpt niet en het wordt alleen maar erger. Accepteer dat je het hebt, legt het uit aan mensen er is veel begrip voor. Kijk naar oplossingen om het minder te maken. Een voorbeeldje, ik moest bepaalde handelingen verrichten bij een patient in een kamer maar ik kreeg een paniekaanval als de deur dicht ging, voor de privacy moest die deur dicht maar ik heb dat opgelost met een ouderwets kamerscherm.

Bedrijfsarts

Ik zou tegen de leidinggevende zeggen dat Ik er wel voor open sta wat zij wil maar dat ik wil overleggen met de bedrijfsarts of het verantwoord is om het te doen. Dan krijg je een vragenlijst met een waslijst aan klachten die je dan naar waarheid invult en dan trekt de bedrijfsarts na een kort gesprek aan de rem.

Eigenlijk weet je zelf al dat het niet meer gaat. Maar soms moet er een formele weg bewandeld worden en moet er een handtekening van een professional onder. Jij hebt je welwillend opgesteld maar hé, je gaat natuurlijk niet in tegen het advies van een bedrijfsarts!

Eilandje

Naar je werk om bij te komen van een lastige privésituatie kan, zolang je functioneren nog niet is aangevreten door de druk en de stress. Als inmiddels je hele fysieke en mentale systeem in een noodtoestand is geraakt gaat die vlieger niet meer op.

Ik vind de schuldgevoel-kaart niet zo fraai Mieke. Zou je iemand met ernstige fysieke klachten ook zo op zijn verantwoordelijkheid naar collega’s wijzen? Ik denk het niet. Waarom dan wel bij iemand met mentale klachten? Tenzij jij het allemaal niet zo ernstig inschat natuurlijk. Maar waar is dat oordeel dan op gebaseerd?

Daarom heeft TS een bedrijfsarts nodig, om haar tegen het ongefundeerde optimisme van haar leidinggevende te beschermen.

Dat is ook de reden dat je je alleen ziek moet melden zonder uitleg. En verwijzen naar de bedrijfsarts.

Jo Hanna, de schuldgevoel kaart

Is zeker niet fraai maar ik heb te vaak en te lang het werk voor zieke collega's erbij gedaan. Ook collega's gehad die ondanks hun problemen toch het werk wisten te doen met hier en daar wat ondersteuning en zo ben ik zelf ook.
Overigens is het al lang en breed wetenschappelijk aangetoond dat thuis blijven niets oplost.

Mieke

"Is zeker niet fraai maar ik heb te vaak en te lang het werk voor zieke collega's erbij gedaan."

Dat is niet de schuld van de betreffende collega's, maar van het management. De manager heeft zijn/haar zaakjes niet goed voor elkaar. Je richt je pijlen op de verkeerde.

Eens met bergmarmot

Als jij overbelast raakt omdat er zieken zijn Mieke, is er een organisatorisch probleem en een management wat de druk bij de medewerkers neergooit in plaats van het probleem op te lossen op het niveau waar het thuishoort.

Jij blijft volharden in de overtuiging dat jij kan bepalen of iemands problemen serieus genoeg zijn om zich te mogen ziek melden. Dat is behoorlijk grensoverschrijdend. Dat wetenschappelijk is aangetoond dat thuisblijven ‘niets oplost’, lijkt me erg kort door de bocht. Het is niet gezegd dat TS maandenlang moet thuisblijven maar een periode om je hoofd leeg genoeg te krijgen om te weten wat er nou eigenlijk aan de hand is en wat je volgende stap moet zijn, kan zinvol zijn. Maar laten we die inschatting nou maar gewoon aan een deskundige overlaten.

Miekemieke

en hoe moet ik het leerlingen van pakweg 11 of 12 jaar uitleggen dat ik een paniekaanval heb, hoe zie je dat voor je.
Yoeki

Uitleggen.

Dat hoeft ook niet, aan iedereen uitleggen hoe je je voelt op zo'n moment. Weggaan uit de situatie. Een leerkracht kan zich ook wel eens niet lekker voelen. Overgeven, diarree, migraine aanval of een paniekaanval. Dat begrijpen kinderen prima.
Een paniekaanval in een klaslokaal brengt geen gevaar met zich mee, als de buschauffeur het heeft is het gevaarlijker voor de medemens.