Bijbaan supermarkt handicap

zeker vertellen

Ze moet het zeker vertellen. Belangrijkste argument daarvoor is dat haar zicht invloed heeft/kan hebben op haar functioneren. Het lijkt mij wel belangrijk dat ze daarbij goed kan aangeven wat men hier van gaat merken en waar ze evt. extra hulp oid bij nodig heeft. Ik begrijp dat ze in het dagelijkse leven gewoon 'normaal' kan functioneren?

tja

Als ze het niet verteld zullen ze er toch wel achter komen. Daarbij wordt er een bepaald werktempo verwacht en misschien zal dat ook lastig worden.
Daarbij wordt er na een poosje ook verwacht dat je een klant de artikelen kan aanwijzen in de schappen.
Helaas is het leven hard en confronterend en dat zal ze nog veel vaker meemaken, zeker als ze beschermd is opgevoed.

Beschermd

Vera, het klinkt als een verwijt dat beschermd opgevoed. Ik bedoel daar alleen mee dat zij niet zoals haar twee grote broers alleen op de fiets door Amsterdam mag rijden, we haar dus veel langer moeten halen en brengen, of in mijn geval meefietsen.

Ik weet dat jij ook slechtziend bent, of was t alleen jouw dochter?
Ik zie ook heel slecht, maar in de jaren zeventig was daar weinig aandacht voor. En al helemaal geen speciale aandacht op school met vergrote boeken, vooraan zitten, voorzichtig met gym of niet met een groep pubers door de stad fietsen. En ik heb het ook gered met een goede baan, maar zonder rijbewijs

Op de turnvereniging hebben we het niet verteld en kwamen ze na een paar weken vragen wat er met haar was. Toen moest ze van de vereniging af, want ze wilden een doktersverklaring van de oogarts dat turnen kon. Die kregen we echter niet, want de oogarts is van mening dat er gevaar is voor netvliesloslating. Gelukkig kon ze bij een andere vereniging terecht en kwam ze na een half jaar in de selectie.

nee

Nee, ik zou niet zelf bellen. Het komt veel beter over als ze het zelf vertelt. Ze kan op meer begrip rekenen als ze er eerlijk over is.

Het lijkt me een goed plan om zo'n gesprek te oefenen, vaak stellen ze enorme clichevragen (te vinden op internet). Ook kan ze zelf het beste uitleggen wat ze 'heeft'. Dit moet ze ook oefenen, dus heel goed dat ze eens praat met iemand die ze niet kent (best eng natuurlijk)

tip

Ze heeft er niets aan als ze het niet zegt, wel wordt aangenomen maar er na haar proeftijd uitvliegt omdat ze het tempo niet aan kan of omdat ze er niets over heeft gezegd. Dat zal haar zelfvertrouwen meer aantasten dan niet aangenomen worden in eerste instantie (vergeet niet dat momenteel dit soort werk erg populair is, er is weinig te vinden).

Ze kan beter eerlijk zijn, zeggen dat ze slecht ziet maar dat ze het werk wel aankan (toon dat aan met wat ze nu wel kan, bijv wat ze ziet en dat ze de datum op verpakkingen kan lezen) en dat ze vanaf een afstand iemand niet meteen herkent en wat ze nog meer niet kan of waar ze langer over doet om het te leren.

Laat haar dan ook meteen om een kans vragen, dus dat ze haar proeftijd gewoon gebruiken om haar die kans te geven en dat ze elke week even een gesprekje kan hebben over hoe het gaat etc.

niet bellen

Nee, ik zou zeker niet bellen als moeder. Ik vind dat ze dit op haar 16e zelf moet vertellen. Als jij gaat bellen, geef je impliciet de boodschap af naar de bedrijfsleider dat ze haar eigen boontjes niet kan doppen. Terwijl ze juist nu moet uitstralen 'ik heb dan wel een handicap, maar je zult aan mij een prima medewerker hebben!'.

werkgeverskorting

Je kunt je er ook even in verdiepen hoe het zit met een eventuele werkgeverskorting of de werkgever van je dochter en je dochter zelf daar eventueel voor in aanmerking komen en wat daar dan de voorwaarden van zijn.
Leg dat goed uit aan je dochter en dan kan ze daar ook nog mee komen als de werkgever vind dat ze niet voldoende presteert.
Maar eerst zou ik toch goed met je dochter bespreken hoe ze de werkgever kan overtuigen dat het voor hen wat ongebruikelijk is maar je dochter zoekt wel passende oplossingen voor haar gezichtsbeperking, dat is gewoon even uitproberen.

annej

Zou dat werkelijk ook voor bijbaantjes gelden? Lijkt me niet. Het is er voor dat die mensen uit hun uitkeringssituatie komen.

kans

Wat ik hier in de winkel al niet zie vakkenvullen ..... als ze een net meisje is en goed overkomt, zie ik niet in waarom die werkgever niet in z'n handjes mag knijpen met haar als werknemer!
Bellen zou ik event doen als ze afgewezen is.

Is het zichtbaar?

Met lopen enzo? Als dat het geval is zou ik er open een eerlijk over zijn.

Maar als zij het sollicitatiegesprek kan doorkomen zonder dat iemand het merkt, zou ik de gok erop wagen. In het werk gaat het toch geen probleem zijn, toch?

Draagt ze een bril?

Kaaskopje en Ginny

Jij snapt mijn dilemma. Ik heb het ook nooit gezegd tijdens solliciitaties en mensen komen er bij mij pas achter als ik ze niet groet als ik ze ergens anders in het gebouw tegenkom of als ze zien dat ik stukken voor vergaderingen op lettergrootte 15 heb geprint. In mijn werk is het bijna geen belemmering, maar mijn dochter ziet wel een heel stuk slechter, al vind ze zelf dat er niets aan de hand is.

Ginny, ze heeft lenzen en ze kan gewoon lopen. Heel goed turnen zelfs, dus je ziet niets aan haar motoriek. Ze loopt niet meer dan andere onhandige slungelige pubers tegen dingen op ofzo.
Of het op het werk een probleem is, ja die inschatting vind ik juist zo lastig te maken. Ze zal goed moeten onthouden waar welke producten staan, maar ik vermoed dat alle vakkkenvullers een plattegrond krijgen die ze uit hun hoofd moeten leren zodat ze klanten de weg kunnen wijzen.

We denken er nog even over na, oefenen het gesprek.

Bijbaan

Met een/het nadeel van beschermd opgegroeid zijn bedoel ik dat een kind uit de wind kan zijn gehouden voor wat betreft beperkingen en reakties van mensen daarop, niet dat jij het als ouder verkeerd doet.
Inderdaad ben ik het zelf die zeer slechtziend is en heb een zoon die vakkenvuller is plus een dochter die nooit vakkenvuller (kan o.a. niet bij de bovenste planken) zal zijn.
Door mijn zoon o.a. weet ik wie kon gaan of bij wie het contract met reden niet werd verlengd.
Toen ik de leeftijd van je dochter had, zou ik het ook niet gezegd hebben trouwens . Nu ben ik ouder (en wijzer?) en zou ik het wel doen.
Volgens mij heeft hier een ouder een poos geleden geschreven over haar slechtziende zoon die ook vakkenvuller was geworden en niets tegen zijn baas gezegd had. Die zoon moest het van zijn moeder gaan vertellen en de baas nam dat goed op.

bijbaan

"Ze zal goed moeten onthouden waar welke producten staan, maar ik vermoed dat alle vakkkenvullers een plattegrond krijgen die ze uit hun hoofd moeten leren zodat ze klanten de weg kunnen wijzen. "

Nou, die heeft mijn zoon nooit gehad hoor.

Kan ze snel de datum vinden op een product en die makkelijk lezen want dat is belangrijk (ik neem aan van wel omdat ze dus iemand niet herkent van een afstand) voor de FIFO toestanden.

Je zegt dat ze alles alleen van heel dichtbij kan lezen, als dat echt zo is zien ze dat toch meteen bij het inwerken? In dat geval moet je het wel eerder zeggen want ze zien het meteen. Ze kan ook vragen of ze het tijdens het sollicitatiegesprek even mag laten zien hoe het bij haar werkt (dan kan iemand op basis van wat hij heeft gezien de beslissing te maken, iemand maakt het namelijk altijd erger in zijn hoofd als je zegt dat je maar 15% ziet).

gewoon zeggen

Hoe goed ze ook kan verbloemen, een ernstige oogafwijking kun je meestal wel op een of andere manier ontdekken.
Laat ze dan haar sterke punten noemen, want turnen zonder moeite vind ik wel erg knap en zegt mijns inziens ook wel iets over wat ze zou moeten kunnen in het dagelijks leven.
Plattegrond kun je vergeten.
Mijn kinderen werden gewoon per afdeling ingedeeld en dan zoek je het maar uit. Maar ach, dat leren ze snel denk ik.

van tevoren aangeven

en dat door dochter zelf! Zo weet de werkgever waar hij/zij aan toe is en kan er eventueel rekening mee houden met het indelen van het werk. Onze zoon werkt als vakkenvuller bij een bouwmarkt, er werkt daar ook een jongen met een gezichtsbeperking. Hij heeft dat van tevoren, dus tijdens het solliciteren, al aangegeven bij de werkgever en er wordt daardoor ook rekening met hem gehouden waar mogelijk.

Ja turnen noemen

Als ze het meteen gaat zeggen, zou ik het turnen er inderdaad 'ingooien'.Ik vind dat ook razend knap eigenlijk. Ik zie volgens mij meer dan jouw dochter en ik ben niet zo trefzeker op smalle stoepjes en zo. Ik loop dan liever maar op de weg. Net als met z'n tweeën op een smal fietspad rijden. Ik wil altijd aan de kant van de weg rijden, zodat ik kan 'zwabberen'. Binnen veilige grenzen natuurlijk.

Dus als ze bij het sollicitatiegesprek haar sterke en zwakke punten moet noemen: Ik ben slechtziend, maar zit ondanks dat in de selectiegroep van turnen.

Kaaskopje

Ik zie even niet de overeenkomst tussen turnen en vakken vullen (datum op volgorde etc) maar wellicht ligt dat aan mij?

geen overeenkomst

Maar dat je dus met een handicap best in staat bent te presteren of in elk geval op deze manier haar doorzettingsvermogen laten zien.
Of ze dat accepteren is een tweede, maar proberen daar een sterk punt van te maken lijkt me de poging waard.
Haar grootste struikelblok zal zijn het vinden van de juiste artikelen in de schappen. Dat zal in het begin iets meer tijd kosten, maar daarna vind je het blindelings en dan kan ze haar snelheid laten zien.

astrid

Ja, de artikelen zullen niet snel van plaats wisselen maar daarom zou ik graag willen weten of ze snel de datum kan vinden op het artikel. Als dat zo is dan is er in mijn ogen ook weinig aan de hand en zal het ietsje langer duren dan gemiddeld om te leren hoe ze het moet doen. Om dan nog te leren waar alle andere producten in de winkel staan zou ze daar met haar moeder wat vaker boodschappen moeten doen in die winkel?

Met turnen

moet je toch ook goed in kunnen schatten waar je bijvoorbeeld je voeten zet en je je handen moet plaatsen? Als je over een bok moet springen, kan het beroerd uitpakken als je geen diepte ziet en geen hoogte en afstand kunt schatten e.d..

...

Met andere woorden, het zegt wel wat over wat haar mogelijkheden zijn, maar ook over haar karakter. Ze doet het toch maar.

Kaaskopje

Of dat indruk maakt ligt aan degene die het gesprek met haar voert. De een denkt daar heel anders over dan de andere en de meeste managers willen gewoon weten of ze snel de datum kan vinden en snel het verschil ziet tussen alle verschillende soorten yoghurtjes en waar op de plank die staan. Die zien helemaal geen overeenkomst met turnen en al helemaal niet dat het karakter mee telt (momenteel hebben ze het voor het uitkiezen).

Omdat die twee dingen zo ver van elkaar afliggen zou ik het niet anders gebruiken dan vertellen wat mijn hobby's zijn.

Wij (jij en ik) kunnen absoluut niet inschatten hoe moeilijk dat turnen is en hoe moeilijk het supermarktwerk is voor haar en juist DAT zal ze dus duidelijk moeten maken (ik kan x en y prima na wat oefening).

Niet zeggen

Een baantje als vakkenvuller moet je best kunnen doen door bijv. de verschillende vakken uit je hoofd te leren. Ik ben niet slechtziend, maar kijk regelmatig straal over een vak heen als ik iets zoek dus goeie ogen zijn ook niet alles.

Ze zal er zelf mee moeten leren omgaan hoe ze zich profileert en staande houdt in baantjes c.q. banen. Goeie oefening en de 'downside' (ze wordt ontslagen) is minimaal en op zichzelf leerzaam. Van te voren zeggen lijkt me riskant, een risicomijdende chef kiest al snel een ander voor de zekerheid.

Ik zou me er denk ik liever niet mee bemoeien, ze moet zichzelf leren redden en de gahandicapten die ik ken is dat overigens prima gelukt.

Dalarna

Verschil tussen jou en mij is dat ik mijn hele leven al met slechtziendheid te maken heb en dus enigszins weet hoe men daarop reageert.

Ik gaf al aan dat ik zelf niet meteen aandacht aan mijn slechte zicht besteed. Mijn ervaring is dat dat meteen voor twijfel zorgt. Maar als het dan toch ter sprake komt dan zou ik het zo voordelig mogelijk proberen te brengen. Dan past dat turnen er ook bij. Geweldig leuke hobby, waar ik óndanks mijn ogen heel goed in ben.

tja kaaskopje

Dat bewijst dus juist dat turnen en slechtziendheid prima samen kan.

Mijn punt is vooral dat je dat soort vergelijkingen waar jij op doelt niet moet maken omdat je vooral geen idee hebt hoe de ander denkt. Bij jou zou het dus positief uitvallen, ik zou denken: wat heeft het met dit werk te maken?

Niet zeggen werkt toch niet

Als je zeer slechtziend bent en je vertelt het niet dan val je volgens mij binnen 2 minuten door de mand tijdens je sollicitatiegesprek. Vera* zegt dat ze het op die leeftijd ook niet gezegd zou hebben, maar ik ken Vera* uit die tijd en ik weet zeker dat het binnen een minuut duidelijk zou zijn. Zodra je aankomende werkgever je een papiertje voorhoudt om iets aan te wijzen of te laten zien hebben ze het door.

Geen overeenkomst turnen en supermarktwerk

Ze kan heel goed turnen, maar heeft dit te maken met hoe snel je de datum kan lezen op een product? Het gaat vooral om het lezen èn snel kunnen werken.

Ik weet nog men mijn dochter bij haar allereerste baan als vakkenvuller haar niet snel genoeg vond bij het vullen van een groot schap en na een paar waarschuwingen kon ze vertrekken. En aan haar ogen mankeert er niets. Ook moet je bij de bovenste plank kunnen of helemaal onderin de vakken gaan vullen. Ook spiegelen (de producten die achter op de plank staan naar voren plaatsen) is belangrijk. En moet ze dan elke keer het product van het schap nemen om dit bij haar neus te houden?

Dat ze goed kan turnen (diepte kunnen zien en afstanden kunnen schatten) van de bok en brug is fantastisch, maar bij vakkenvullen is dat niet vereist. Je moet snel kunnen werken, maar als je elke keer een product dicht bij je neus moet houden om het te kunnen lezen weet ik niet of ze dan nog zo snel is als men dat van haar verwacht.

Ik weet niet wat zij aan diegene met wie zij het sollicitatiegesprek zal voeren, zal moeten zeggen. Laat zij eerst nadenken over hoe het kan dat zij goed en snel de vakken kan vullen met slechte ogen. Als zij dat heeft gevonden kan zij dat aanvoeren bij het sollicitatiegesprek.

het blijft maar over turnen gaan

Dat turnen heb ik alleen maar genoemd omdat iemand vroeg of haar motoriek ook slecht is. Ik weet dat veel slechtzienden (en blinden) schuifelend lopen. Ik heb dat turnen alleen genoemd omdat ik daarmee kon illustreren dat er met haar motoriek niets mis is. Dat ze salto's kan springen, ja ik weet ook wel dat ze dat niet doet in de supermarkt.

Maar we zijn er uit, na ampel beraad. Ze gaat alleen zeggen dat ze ietsje minder scherp ziet en als degene met wie ze praat dat wil testen door een etiket te laten lezen, zien ze het vanzelf. We hopen alleen dat ze een kans krijgt.
3