belastingvrije schenking en erfenis

Conclusie

Sparen wordt niet beloond in deze maatschappij. Wij weten dat en gaan daar ons voordeel mee doen.
Mijn ouders (En die van Cataleye) zijn anders opgevoed en lopen daar nu tegen aan. Ik snap haar en haar broer dus wel.

Ik merk dat het me ook tegen de borst stuit

dat de termen jaloezie en zuur gebruikt worden om mensen te kwalificeren (of moet ik zeggen diskwalificeren) die blootleggen dat het iets vreemds heeft dat degenen die het geld niet uitgegeven maar gespaard hebben en vervolgens met hun eigen geld niet meer kunnen doen wat ze wilden. Maar gedwongen worden het uit te geven aan dingen die anderen gratis krijgen omdat ze hun geld wel uitgaven.

Ik vind dat wel een vorm van framing.

Tegelijkertijd snap ik ook dat het in het licht van de huidige groeiende zorgkosten ook niet gek is dat mensen naar vermogen bijdragen en daar vooraf al rekening mee houden. Wij sparen best veel, maar betalen nu veel voor de kinderen zodat ze zo weinig mogelijk schuld hebben, doen ook veel leuke dingen en hopen dat er wat geld voor later overblijft. De kinderen bereiden we er al vast op voor dat ze later vast niet veel meer kregen zoals wij wel gekregen hebben.

Tsjor

Leg eens uit waarom mijn zoon wel aanvullende studidfinanciering kteeg omdat ons gezamelijke loon te laag was terwijl wij heel veel op de spaarrekening hebben?

Waarom kun je in een verpleeghuis niet gewoon een vast percentage van je aow en pensioen gebruiken om te betalen daarvoor?

Sparen voor oude dag

Ik spaar ook voor mijn oude dag omdat ik vrees dat ik van AOW niet rond kan komen, mijn pensioenopbouw is door omstandigheden minimaal. Niet om dan super luxe te leven maar om dan geld te hebben voor dure zorgproducten of om eens een tijdschrift of een bos bloemen te kopen. Ik leef nu redelijk zuinig en dat doe ik liever nu dan als ik oud ben en bijvoorbeeld eens keer een taxi nodig heb omdat ik niet meer kan fietsen en die dan niet zou kunnen betalen. En zoals Dees het benoemt is het dan zuur dat een ander die niet gespaard heeft en verder in dezelfde situatie zit dan wel alle toeslagen ontvangt. Ik vind het best moeilijk om daarin een planning te maken. Ook vind ik het altijd prettig om geld achter de hand te hebben want als je, op wat voor manier dan ook, in de problemen komt dan zit je met een laag inkomen al gauw in de schulden en dat wil je echt niet.
Praten over de verdeling van de erfenis vind ik alleen maar realistisch. Ik maak schoon bij een heel oude heer en daar zitten op alle meubelen, beelden, schilderijen en dergelijke allemaal stickers met de naam van het kind die dat stuk gaat erven. Ik vind dat wel hilarisch en heb soms de neiging wat stickertjes te verwisselen. Maar om bij TS te blijven ik zou aanraden te verdelen per kind en niet per kleinkind, je zal ook maar net die alleenstaande oom zonder kinderen zijn.

Adelaide

Waarom vind je erfbelasting een gedrocht? Ik ben persoonlijk voor het minder zwaar belasten inkomen uit arbeid en daar mag van mij best meer belasting op vermogen voor de in plaats komen.
Wij hebben trouwens gewoon netjes de erfbelasting betaald zonder verdere constructies. Het is toch een soort extra geld. Ik had liever gehad dat mijn ouders langer geleefd hadden en het zelf nog grotendeels hadden kunnen spenderen.

Triva

'Leg eens uit waarom mijn zoon wel aanvullende studidfinanciering kteeg omdat ons gezamenlijke loon te laag was terwijl wij heel veel op de spaarrekening hebben?'Dat snap ik ook niet. Het zou ervoor pleiten om bij studiefinanciering ook te kijken naar het vermogen op spaarrekeningen.

Tsjor

Dees

'Tjor lekker leven is prima maar als je eerst je geld spendeert alsof er geen later is en dan je hand ophoud ben je de maatschappij aan het beroven.'
Maar als je eerst spaart voor later, maar het dan niet uit wil geven aan de zorg die je nodig hebt, dat is toch ook raar?

Tsjor

Aagje

'dat het iets vreemds heeft dat degenen die het geld niet uitgegeven maar gespaard hebben en vervolgens met hun eigen geld niet meer kunnen doen wat ze wilden. Maar gedwongen worden het uit te geven aan dingen die anderen gratis krijgen omdat ze hun geld wel uitgaven.'Wie mag er dan wel met het geld doen wat ze zelf wilden?

De vergelijking '.... die anderen gratis krijgen....' vind ik een vorm van jaloezie. Niemand krijgt overigens iets zomaar gratis. we hebben alleen afgesproken dat mensen die onvermogend zijn of een laag inkomen, dat die mensen uit belastingmiddelen toch de zorg krijgen die ze nodig hebben.

Tsjor

Ginny

'Mijn ouders (En die van Cataleye) zijn anders opgevoed en lopen daar nu tegen aan. Ik snap haar en haar broer dus wel.'
Ja sommige mensen hebben hun leven lang geleefd alsof ze arm zijn, terwijl ze een stevig vermogen op de spaarbank hebben staan. Geeft niet, maar als er dan een rekening komt, dan mag je toch verwachten dat die betaald wordt? Jouw ouders hebben toch niet met de gedachte geleefd, dat de rekeningen altijd door anderen betaald zullen worden?
De erfenis wordt dan: het eigen vermogen min de zorgkosten. Wat is het probleem?

Tsjor

Zou dat?

Zouden de mensen die op vakantie gaan zo denken? Merkwaardig. Maar het zou het stikstofprobleem wel helpen als we zo naar vakantiegangers gaan kijken: hoezo met het vliegtuig naar ver-weg-is-tan? Dat geld moet je sparen voor de latere zorg, oh nee, dan moet je eerst nog zorgen dat je het wegsluist.
En de mensen die gespaard hebben hebben dan geleefd met de gedachte dat de zorg wel door anderen betaald zou worden, en dat zij het geld aan de kinderen kunnen geven. Ook merkwaardig.

Tsjor

Tsjor

Raar dat je dat nu per se jaloezie moet noemen. Ik zie het meer als het constateren van een feit. Als je spaargeld hebt moet je als je oud bent (veel meer) betalen voor hetzelfde als degene die geen spaargeld heeft. Waarom die ander dat dan ook maar niet heeft: nooit genoeg gehad om te sparen, wel geld gehad maar het uitgegeven of het gespaard als erfenis voor de kinderen. Het gaat er dan ook zeker niet om dat ik een ander dat niet gun dat de ander voor minder of niets hetzelfde krijgt als ik of anderen die het kunnen betalen. Dus jaloezie zie ik daar niet in.

Ik ben het overigens helemaal eens met het feit dat we een sociale afspraak hebben dat we als maatschappij zorgen voor degenen die geen of weinig geld hebben en we dat ook doen bij iemands oude dag.
Maar ik zie ook de keerzijde voor mensen die zuinig zijn geweest en opgepot hebben. Ik denk trouwens dat het gemiddeld genomen voor de generaties voor ons kwamen ook nog veel belangrijker is om iets na te laten voor de kinderen dan voor onze generatie.

dan weer wel dan weer niet

dat maakt het trouwens ook ingewikkeld. Zelfde als met studiefinanciering.

Als we het als maatschappij er min of meer over eens zijn dat studie en gezondheid twee zaken zijn waar we belang aan hechten dan zou het slim zijn om een helder eenvoudig systeem aan te houden wat niet extreem duur is (en dus veel belastinggeld kost, van rijk en arm) maar wat ook niet heel weinig belastinggeld kost (want dan zijn de rijken altijd beter af en dan is de tweedeling zo groot).

Vroegâ - weet niet tot hoe lang - was het duidelijk en altijd hetzelfde. Dus mensen die toen leefden konden ervanuit gaan dat een regeling was zoals die was en wist je misschien ook niet veel van andere mensen (misschien zelfs nog splitsing ziekenfonds/particulier).

Nu zijn er meer verschillende meningen én is de gezondheidszorg sowieso veel duurder geworden.

Ik vind dus jaloezie niet een fijne term om te introduceren, Tsjor, want dat staat in de weg van hoe je het maatschappelijk/politiek beschouwt én hoe oudere generaties zijn opgegroeid (en wat wij daar als kinderen van meekregen).

gr Angela

Tsjor

Er was geen probleem. De goeie man was helaas al overleden voordat de hoge bijdrage om de hoek kwam.
Verder waren wij geen bewindvoerder en gewoon gemachtigde en heb ik hem op die wijze aan ons laten schenken.

Verder vind ik inderdaad dat je Framet met termen als jaloers en zuur. Wij waren niet jaloers en zuur. Wij waren verdrietig over het lot dat mijn ouders trof. En dat was mijn vader ook.

Schenken is gewoon wettelijk toegestaan. Tot een bepaald bedrag zelfs belastingvrij. Wie is er hier nu jaloers?

Langer ziek

Aagje "Maar ik zie ook de keerzijde voor mensen die zuinig zijn geweest en opgepot hebben"
Met welk doel is dat geld opgepot?

Om na te laten aan de kinderen?
Mensen met een leven lang een tamelijk gewoon inkomen (boven modaal maar rijk ben je dan nog niet), met een eigen huis en een eigen spaarpot, die dat allemaal na willen laten aan hun kinderen. Gratis geld voor de volgende generatie.
Alsof het koningen en koningen zijn.

Is natuurlijk niet zo.

Overigens is de eigen bijdrage gewoon een (nog steeds niet dekkende!) eigen bijdrage in de eigen woon- en zorgsituatie.
Waarom zou je niet voor je eigen woon- en zorg hoeven te betalen?
Dat doet iedereen, ook de lagere inkomens die misschien niet zoveel per maand betalen, maar wel vele maanden/jaren meer.
Ze zijn nu eenmaal langer ziek.

Miriam

Eens dat je gewoon moet betalen tot je dood voor zorg, huisvesting en eten. Dat kan ook prima van de aow en pensioen toch? Moet het nog méér zijn dan dat? Wat betalen de mensen eigenlijk waar we het hier over hebben?

Tsjor

"Dat geld moet je sparen voor de latere zorg, oh nee, dan moet je eerst nog zorgen dat je het wegsluist"

Wegsluizen klinkt illegaal. Belastingvrij schenken is volledig legaal en kan tot een bepaald afgesproken niveau. We hebben het over iets meer dan 2000€ per jaar per kleinkind. https://www.geld.nl/sparen/service/belastingvrij-schenken

Miriam

Ik ken toevallig veel mensen uit de generatie van mijn ouders en daarvan zijn er echt veel voor wie het belangrijk is om geld na te laten aan hun kinderen.
Tegelijk hoor ik van leeftijdsgenoten dat ze hun ouders ervan proberen te overtuigen om geld uit te geven, er van te genieten en dat ze niets hoeven over te laten voor hen omdat zij zelf het al goed hebben. Maar veel ouders blijken het toch een fijn idee te vinden om na te laten.

Aagje

"Maar veel ouders blijken het toch een fijn idee te vinden om na te laten." Dus ze laten het graag na aan hun kinderen en hun zorgkosten mogen door de rest van de maatschappij worden betaald? En dan gaan we vervolgens nog allemaal constructies bedenken waardoor er zo min mogelijk erfbelasting hoeft te worden betaald.

Alkes

Dus of je verbrast het en je krijgt toch de zorg van de staat, of je doet zuinig en dan mag je alles zelf betalen want het aan je kinderen schenken die anders van het verbrassen hadden mee genoten mag niet?

Schenking kleinkinderen

Ik vind het volkomen terecht dat de schenking aan de kleinkinderen voor ieder kleinkind gelijk is. Het kan toch niet zo zijn dat het ene kleinkind minder krijgt als het andere omdat zijn of haar gezin uit meer kindere bestaat.
Bij mijn mans familie hebben wij meer kinderen dan zijn zus. Ik zou echt pissig zijn als opa en oma de kinderen verrassen met een schenking en het dochtertje van mijn mans zus krijgt bijvoorbeeld 1000 euro en mijn kinderen 330 omdat zij met z'n 3en zijn.
Aan de andere kant heeft mijn broer 4 kinderen en ik zou het net zo goed absurd vinden als zijn kinderen minder zouden krijgen als de mijnen.
Je kan om die reden kiezen voor alleen maar gezinsschenkingen maar hoe fijn is het dat je als opa of oma zijnde je kleinkinderen een bepaald bedrag kan schenken om ze op weg te helpen met de kosten voor hun studie of de koop van een huis.

Alkes

het gaat er toch niet in de eerste plaats of ik het ermee eens ben. Ik zie het gebeuren en volgens de wet mag het.

Plukken

Een tijdje terug heb ik een artikel gelezen hierover met de kop: ‘ Pluk de dag anders plukken wij u.’
Zelf vind ik het lastig hoe nu te zorgen voor later. Idd wordt spaarzaamheid niet beloond zo, dus doe je zelf vooral niet te kort en geniet nu van je geld ipv te potten.

Maar, ik ben toch ook nog zo opgevoed dat je ook later je eigen broek moet zien op te houden. En daar niet je medeburgers voor laat opdraaien. Mijn (schoon)ouders hebben hun met zuinigheid en vlijt gespaarde geld ‘voor de kinderen’ idd moeten uitgeven aan eigen bijdragen van tienduizenden per jaar.
Dus hoeveel doe ik nu dan maar niet om te sparen voor later? Hm. Ik probeer mij toch maar wat te ontworstelen aan mijn zuinige opvoeding en veel dag te plukken.

plukken wij u?

Ja als je belastingbetalen als een vorm van plukken ziet, dan kan ik me voorstellen dat je niet wilt sparen. Of je eigen bijdragen wilt betalen.

Verbrassen

Verbrassen is ook een term om iets te framen. De voorbeelden die hier genoemd worden zijn: op vakantie gaan; een auto rijden. Als we dat 'verbrassen' gaan noemen, dan zitten we wel in een heel verbrassende samenleving.
'Tegelijk hoor ik van leeftijdsgenoten dat ze hun ouders ervan proberen te overtuigen om geld uit te geven, er van te genieten en dat ze niets hoeven over te laten voor hen omdat zij zelf het al goed hebben. Maar veel ouders blijken het toch een fijn idee te vinden om na te laten.' Dat herken ik wel. Alleen realiseren veel ouderen zich wellicht niet, dat bij de verkoop van hun woning er een groot vermogen vrij komt. Ze zijn dan plotseling vermogend. Maar ook zorgbehoevend. Gaat dat vermogen dan naar de kinderen of naar de zorg?
Overigens: belastingvrij schenken is volgens mij niet het probleem. Dat kan altijd, anders zouden we elkaar geen cadeautjes meer mogen geven. Erven is ook geen probleem. Maar de zorg betaalbaar houden is wel een probleem.

Tsjor

De tijd

Nou het was niet alleen een auto rijden en op vakantie gaan, maar gewoon genieten van het rijke leven. In de tijd van mijn grootouders was auto rijden een luxe en naar verre oorden op vakantie gaan al helemaal. Dat vandaag de dag heel veel mensen ver weg op vakantie gaan (en dan heb ik het niet over jaarlijks) is echt iets van de laatste 20 misschien 30 jaar. In mij jeugd was Spanje echt een wereldreis.

Tjsor, Nu zeg je in principe niks

Erven is hier de issue niet, dat is allemaal geregeld. Het ging erom schenken toegestaan is. In theorie wel (mits er een schenkhistorie is). De discussie ging er hier al gauw over of het ook moreel toegestaan is. Daar waren de mening ietwat over verdeeld. Jij schaart je nu bij de groep die ook vindt dat dat moet kunnen?

ON topic: Ik zou het niet te gek maken. 5.000 euro per kind belasting vrij schenken is algemeen geaccepteerd. Misschien dat je daar van de rechter toestemming voor krijgt. Een heel construct op zetten om zo veel mogelijk geld weg te sluisen, en dat achteraf gaan verrekenen zou ik niet doen. Dat geeft alleen maar gedoe achteraf. En ik geloof ook niet dat een rechter daarmee akkoord gaat.

Wat ik geleerd heb is dat ik dit voor mijn eigen kinderen moet vastleggen. Nu is het nog niet aan de orde omdat er nog veel geld naar de studie van de kinderen gaat.
Maar voor de periode daarna moeten we iets vastleggen.

Belastingvrij schenken

was niet het probleem.
Juridisch gezien was het probleem of je dat kunt regelen terwijl de schenker onder bewindvoering staat (kan niet, volgens mensen hier, wat ik graag geloof).
Daarna kwam het emotionele bezwaar: vermogen bezitten en daardoor veel moeten betalen aan de zorg, dat zou oneerlijk (of onrechtvaardig) zijn. Daar heb ik kanttekeningen bij geplaatst.

Tsjor

Verbrassen

Dees, wat is dan 'verbrassen'? Wat is dan 'genieten van het rijke leven'? Als mijn moeder geen caravan had gekocht, geen auto, het tapijt niet had vervangen en de gordijnen niet had vernieuwd had ze meer vermogen gehad. Maar we hebben haar aangemoedigd om dat allemaal juist wel te doen. En gelukkig hield ze genoeg van het leven om daar ook haar geld aan uit te geven. Heeft ze dan 'verbrast'? Moet ik een oordeel gaan uitspreken over mensen die op skivakantie gaan, een tesla kopen en investeren in een fles whiskey?
Overigens: zij had geen koophuis, dus uiteindelijk was er niet veel te erven. Het vermogensprobleem zit nu vooral bij mensen met een (afbetaald) koophuis, dat verkocht moet worden. En dan zijn mensen plotseling vermogend, terwijl ze hun leven lang gesappeld hebben.
Ik herinner me een gesprek met een Surinaamse krantenverkoopster. Het ging toen slecht in Suriname. De mensen hadden ook geen geld meer om een krant te kopen. Maar zij vond het niet erg, ze zat er toch elke dag. ze had 3 kinderen die haar elke maand 100 gulden (toen nog) opstuurden. Zo, dus 300 gulden per maand aan inkomsten. Terwijl de president van het land toen omgerekend 200 gulden verdiende. en wij 90 gulden. Maar haar gedrag (arme krantenverkoopster) bleef ze volhouden. Ze is zich niet gaan gedragen als een rijke presidentsvrouw.
Het kan best moeilijk zijn voor mensen om die omslag te maken en dan zeker ook nog om te bedenken, dat het geld nodig is voor de zorg die je nodig hebt. Maar de kinderen van die mensen zouden dat besef toch wel mogen ontwikkelen: nee ouders, wij hebben dat geld niet nodig voor een nieuwe bank, want we hebben er al drie; maar het is voor ons gunstiger (dan toch maar eigen belang) als je daarmee de zorg betaalt, want anders moeten wij die via de belastingen betalen.
Misschien helpt dat.

Tsjor