belastingvrije schenking en erfenis

Regel

De regel is dat je wacht op de erfenis en dan belasting betaalt. Als je vader zelf zou schenken zou hij het waarschijnlijk ook niet met de erfenis verrekenen.
Of is jullie bedoeling om het wel fictief aan jullie kinderen te schenken maar dan gewoon voor jezelf houden?

Regel

Ik ben geen jurist maar wij kregen van mijn ouders jaarlijks een bedrag als gezin. Meestal met de feestdagen. Verder gaven ze elk kind op de verjaardag een cadeau en/of geld.
Misschien kun je tot zo'n soort verdeling komen met je broer.

https://financieel.infonu.nl/belasting/188924-erfenis-belastingvrij-naar-kleinkind-in-2018-of-2019.html#uw-kinderen-leven-nog
Voor de regels kun je bij een notaris terecht die kan ook een aangepast testament regelen. Waarvoor jij dan daarmee naar de rechter gaat.

Nog even los van de vraag of

de rechter zal meegaan in wat jullie willen, vind ik de gedachte dat je broer meer krijgt omdat hij meer kinderen heeft een foute.

Er staat een belastingvrij bedrag voor de kinderen en voor de kleinkinderen. Als kinderen krijg je dus evenveel. De kleinkinderen krijgen ook per persoon even veel. Dat is persoonlijk voor hen bedoeld en niet als ‘gezinsschenking’ (weet dat dat geen woord is, maar het maakt wel duidelijk wat ik bedoel). Omdat het per kleinkind persoonlijk bedoeld is, is het in mijn ogen raar dat jij blijkbaar het gevoel hebt dat je tekort komt als de de kinderen van je broer evenveel krijgen maar met meer zijn.

maar waarom

Vind je dat jullie dat belasting vrij moeten kunnen doen terwijl iedereen belasting moet betalen?

En nee, het is niet terecht vind ik: wat je moet doen -als je vind dat je zijn spaarrekening vast leeg moet halen- is een zelfde bedrag naar jou en je broer. Jullie geven zelf wat je je kinderen wil geven.
Als je dat later moet gaan herverdelen krijg je er geheid problemen mee.

Nou ja

belastingvrij schenken is een recht hè.... Dat is gewoon legaal als je het volgens de regels doet. Niets geks aan. Mijn ouders en schoonouders zeiden/zeggen altijd al dat ze liever met warme handen dan met koude voeten hun geld weggaven/-geven.

Alleen de vraag is of dat recht ook geldt wanneer vader blijkbaar niet meer wilsbekwaam is en de rechter vervangende toestemming moet geven.

Maar als het legaal is, is er dus niets aan de hand. Dan vind ik het nog steeds raar dat ts zich tekort gedaan voelt als de kinderen van haar broer evenveel krijgen als haar eigen kinderen.

inderdaad, echt voor kinderen?

ik zou zeggen: als het echt voor de kleinkinderen is dan is het gewoon voor de kleinkinderen. Maar als TS haar broer niet vertrouwt of zichzelf niet vertrouwt . . . of het is van hen beiden de bedoeling om het op rekening van kind te zetten maar vlak voor 18e weer terug te boeken - ja dan snap ik dat TS gewoon de helft wil en niet minder omdat ze minder kinderen heeft.
Ik heb daar wel een mening over - maar daar vraagt TS niet om volgens mij?
gr Angela

Onbeschoft

Ik vind het onbeschoft, en ja dat is grof, maar dat zeg ik expres zo, om zo over het geld van je vader te praten. Je bent al zijn erfenis aan het verdelen alsof hij dood is. Het is zijn geld en misschien wordt hij wel 110 en dan hebben jullie zijn geld al afgepakt.

Ik zal maar niet zeggen wat ik van je vraag vind.

Overlijden

Bewindvoerder dus vader kan zelf niet meer beslissen over het geld.

Hij kan nog best lang leven en kan zomaar geld nodig hebben voor diverse hulpmiddelen. Wacht tot je vader is overleden en ga dan van zijn geld genieten en niet terwijl hij nog leeft.

Hangt af van de gewoonte

Als voor de bewindvoering al jaarlijks geschonken werd dan mag je als bewindvoerder daar mee doorgaan. Je mag er als bewindvoerder niet mee starten.

Als bewindvoerder zul je moeten praten over het vermogen van iemand die nog niet is overleden, dat is niet onbeschoft, daar ben je voor aangewezen en daar moet je verantwoording over afleggen bij de rechtbank. Je mag het vermogen ook beleggen met kans op verlies van het vermogen.

Schenken/erfenis.

Het schenken staat los van de erfenis.
En wat zou je moeten rechttrekken? Jij koopt 2 kroketten voor je kinderen en je broer 4. Eigenlijk vindt jij dat hij 2 kroketten over 4 kinderen moet verdelen?

Ik zou dat geld lekker laten waar het hoort, op de rekening van je vader. Geniet met je broer samen dat je vader er nog is, zorg dat hij het goed heeft en de erfenis komt vanzelf.

geen tientjes werk

het verschil in belasting tussen een schenking en erfbelasting is geen tientjes werk maar kan vele duizenden euro's schelen die of wel uit de erfenis betaald worden of wel niet betaald hoeven worden.

Dit is de reden waarom het heel verstandig is om al heel vroeg een financieel plan te maken ook bij kleinere vermogens. Zo zijn wij al jaren bezig het vermogen van mijn moeder naar mij en mijn dochter over te hevelen. En dan is er niet eens het vermogen dat nog in een huis zit. Scheelt ook veel in de eigen bijdragen die gedaan moeten worden.
Dit is geheel volgens de wet maar dat zullen jullie dan ook wel weer niet juist vinden.

Het is als vermogensbeheerder je taak om het vermogen op de best mogelijk manier te beheren, daar hoort schenken binnen de regels der wet ook bij. Ook voor het vermogen van mijn zus werd dat door de controlerend rechter zelfs aan ons geadviseerd. Hier hadden we niet te maken met iemand die ooit zelf de beslissingen kon nemen en wij dachten net als jullie, maar de rechter dacht daar anders over en adviseerde ons om vanuit haar vermogen te schenken.

Erfenis

Ik vind de erfbelasting ook een gedrocht, maar waar ik over val is dat de vader het niet zelf beslist, maar dat de kinderen het geld naar zich toe willen halen. Ik weet dat het wettelijk toegestaan is belastingvrij te schenken, mijn moeder doet dat jaarlijks en daar profiteren wij ook van. Maar zij doet het zelf, en het is niet een van de kinderen die dat bedenkt. En hier gelukkig geen gezeik van mijn broers en zus dat wij zes kinderen hebben en zij minder.

Adelaide

Dat geldt voor een weldenkend mens. Die heeft eigen geld en zeggenschap.

Maar het gaat hier over een vader die in een verpleeghuis zit en een bewindvoerder heeft. Dan heb je als kind van wel hele andere dingen aan je hoofd. Wij zaten met hetzelfde, mijn vader kon niet meer schenken maar riep altijd wel: alles is voor jullie. Het is dan heel zuur als je dat niet zo kunt regelen. Zeker omdat in dat geld ook ons erfdeel van mijn moeder zat, waar we dus ook niet bij konden. Dat had zij nooit zo gewild.
Dus ik begrijp Cataleye wel.

Ik dacht overigens dat de hoge eigen bijdrage ivm vermogen was afgeschaft.

Adelaide

ik snap een beetje je gevoel, maar ik voel eerder iets raars door animositeit/jaloersigheid die ik lijk te proefen in de posting van TS.

Want ik ben het eens met de anderen: het schenken namens iemand die daar niet over kan beslissen vind ik niet moreel verwerpelijk, integendeel. In mijn nabije omgeving heeft iemand alle financiën van ouders moeten overnemen omdat ze beiden niet meer geestelijk daar toe in staat waren en opgenomen werden. Deze persoon heeft in het begin uitgezocht hoe samen met sibling zo goed mogelijk de lopende zaken te kunnen betalen, wat te doen met huis-lasten, wat te doen met vermogen. De maximale schenkingen zijn elk jaar uitgekeerd o.a. om de erfbelasting te drukken. En ook omdat sibling het goed kon gebruiken. Is overigens wel genoteerd en verrekend met de erfenis realiseer ik me nu. Als de vader van TS straks overlijdt is het ook een hele klus om het uit te zoeken en als je nu begint om het goed in te regelen en afspraken te maken heb je daar zolang vader nog leeft geen gerommel over én na overlijden is het veel makkelijker af te sluiten omdat alles bekend is.
gr Angela

oeps

lijk te *proeven

Die is er gelukkig weer

Ginny "Ik dacht overigens dat de hoge eigen bijdrage ivm vermogen was afgeschaft."
Die is gelukkig weer ingevoerd.
Wij zaten in een vergelijkbare situatie met schoonmoeder en hadden het liefst ook dat geld laten verdampen voor het overlijden. Helemaal niet vanwege de belasting, maar vanwege geruzie.
Maar helaas: vanaf het moment dat ze opgenomen werd begon het sparen pas goed. Verpleegtehuis zonder eigen bijdrage betekende voor haar een besparing op woonlasten van 2000 euro per maand.
Gelukkig leefde ze niet zo heel lang meer.
Maar wel gelukkig.

Dat heeft ook niet lang geduurd dan...

.

Is wel een stuk reëler geworden

In mijn vaders geval zou hij nu zijn inkomen volledig kwijt zijn aan de eigen bijdrage. Alle extra dingen zoals kapper, pedicure, leefgeld zou vanuit het spaargeld betaald moeten worden. Daar had ik toen mee kunnen leven.

In zijn tijd was de hoge eigen bijdrage namelijk meer dan het dubbele en dan gaat het hard met de spaarcentjes waar die mensen heel hun leven zo zuinig voor geleefd hebben.
Bovendien schonk mijn vader vroeger wel, maar deed hij dat altijd met een envelopje “in de hand” (en dus niet via de bank).

Ik ken iemand die in een soortgelijke situatie geld vooral omzette in middelen voor in huis. De rechter ging daar voor een groot deel in mee. Sokken-ondergoed- tv-stereotoren- dagjes uit-etc. :oma betaalde.

Maar.

Wij sparen ook voor onze "ouwe dag". De AOW en mini pensioentje is voor de vaste lasten en misschien heb ik mijn gespaarde geld ook wel nodig voor de kapper, pedicure, werkster en een cadeautje voor een jarige.
Ga ik naar een verpleeghuis krijg ik 24 uur de zorg, kost en inwoning, waarom is het zo erg dat daar mijn geld ( gedeeltelijk) in gaat verdwijnen?

Ik snap dat ook niet

Flavia: 'Scheelt ook veel in de eigen bijdragen die gedaan moeten worden.' Met andere woorden: je sluist geld weg, zodat iemand minder eigen bijdrage hoeft te betalen? Wie betaalt dan de zorg? Ik snap dat echt niet.
Hier geen ouders met eigen vermogen, ook geen verpleeghuis trouwens, dus het probleem is niet bekend. Maar ik begrijp niets van de verontwaardiging van iemand, waarvan de ouder 200.000 euro op de spaarrekening had staan, en dat geld moest dan weg, want anders moest ze daarvan de eigen bijdrage voor de zorg van betalen. Daar snap ik niets van. Waarvoor heb je dat geld dan gespaard? En hoezo is dat geld voor de kinderen, als de rest van de bevolking dan voor de zorg moet betalen? In feite betalen wij dan voor het geld voor de kinderen.
Nou ja, weinig vermogen scheelt veel zorgen.

Tsjor

Tjor

Draai het eens om.
Waarom zou je iets betalen dat je anders, als je wel elk jaar op vakantie was gegaan en al je geld verbrast had, had gekregen?

Dus omdat mijn moeder een stoornis heeft waardoor ze nooit leuke dingen kan doen moet ze ook nog betalen voor dingen die anderen die dat wel konden en deden gewoon krijgen? Dan wordt je toch dubbel gestraft.

Tjor

Misschien omdat die mensen altijd zuinig zijn geweest en dankzij dat zuinige leven nu veel zelf moeten betalen. Als ze altijd ruim hadden geleefd en alles hadden opgemaakt werd het betaald, dus een beetje zuur is het wel.

Wij hebben een constructie in ons testament opgenomen dat als wij beide in een verpleegtehuis achtig iets komen en dus een heel hoog bedrag moeten betalen, want geld uit een koophuis, dochter al geld kan krijgen voordat het aan het tehuis moet worden betaald, dit op aanraden van de notaris die het testament opstelde.

Dat hadden wij dus volgens jou ook niet mogen doen?

Dat is ook niet erg Wil

Maar niet volledig. In mijn vaders geval ging het om 30.000 euro op jaarbasis.
Die had hij niet op zij gezet voor de kapper, maar omdat het een spaarzame man was.
Dus idd. waarom zou hij daarvoor gestraft worden, terwijl iemand die alles verbrast heeft de zorg voor een schijntje van dat bedrag krijgt.

Ik zeg juist dat het nu eerlijker is omdat de maximale eigen bijdrage gehalveerd is.

Flavia

'Dus omdat mijn moeder een stoornis heeft waardoor ze nooit leuke dingen kan doen moet ze ook nog betalen voor dingen die anderen die dat wel konden en deden gewoon krijgen?'Wat een vreemde vergelijking! Dan zou het dus alleen voor mensen met een stoornis moeten gelden? Als ze nooit leuke dingen heeft kunnen doen, heeft ze dan wel de nare dingen kunnen doen,.waarmee je geld verdient?

Tsjor

Spaarzaam, zuinig

Mooie woorden die een nobele eigenschap uitdrukken. Maar de vraag is dan wel: waarom spaarzaam, als je vervolgens niet bereid bent om te betalen op het moment dat er meer kosten komen? Dan vind ik het iets anders worden. Prima dat je het geld niet verbrast, maar waarom laat je de rekeningen dan aan anderen over op het moment dat die komen?
Persoonlijk heb ik geen last van jaloezie, dus ik zal niet gaat zitten kniesoren dat iemand anders minder vermogen over heeft dan ik, omdat die persoon wel op skivakantie is geweest en ik niet. Mocht het ooit zo zijn dat ik vermogend ben, en mocht het ooit zo zijn dat ik zorg nodig heb, dan is het mooi als ik (een deel van) die zorg kan betalen.
Mogen we ook nog een oordeel hebben over waar die kinderen het geld dan aan verbrassen? Misschien gaan die van het geld wel op skivakantie. Betalen wij door middel van de belastingen de skivakantie, of het grotere huis, of de luxe camper voor die kinderen.

Tsjor

Niuew licht

Dit item werpt wel een nieuw licht op de betaalbaarheid van de zorg voor oudere mensen.

Tsjor

Begrijp

Ik denk juist dat het zure is dat je spaart om het wat beter te hebben als niet spaarders......maar in de praktijk betekend het dus dat je zelf meer moet betalen en de mensen die al die tijd hun geld wel over de balk hebben gegooid die betalen dan wat minder.

Ik zag het met mijn oma die met een mini pensioen en AOW rond moest komen en geen toeslagen ontving omdat ze teveel spaargeld had. Ze hebben altijd klein gewoond, goed gespaard, bleven in NL als ze al op vakantie gingen en hebben nooit een auto gereden. Haar buurvrouw had een vergelijkbaar inkomen maar kreeg diverse toeslagen omdat ze dat spaargeld niet had ze had wel fotoboeken vol foto's van mooie verre reizen en heeft nooit echt zuinig geleefd. Dan wordt zuinigheid dus eigenlijk bestraft.

Wij hebben overigens tienertijd oma's geld voor oma gebruikt, een mooie nieuwe luxe stoel voor in de kamer van het verzorgingshuis, een nieuwe grotere tv zodat ze het met haar zware slechtziendheid nog kon zien. En ieder jaar vierde ze haar verjaardag, en daar betaalde ze de catering voor. Op een van haar verjaardagen deelde de mede dat ze ons allemaal geld wilde schenken, we hebben allemaal stuk voor stuk geweigerd.

Zuur

Of krenterigheid en jaloezie. Je bent nooit op vakantie geweest, terwijl je het geld er wel voor had. Prima. Maar als je het geld hebt, dan hoef je toch ook geen toeslagen etc. te krijgen. Zuinig zijn mag best, maar krenterig worden als er rekeningen op tafel komen, dat vind ik toch een ander verhaal. en dan jaloers gaan kijken naar de buurvrouw, terwijl het je eigen keuze is geweest om niet op vakantie te gaan, tsja. ik houd er niet van. Had dan geleefd.

Tsjor