Willen jullie even meedenken
Lieve mensen, Nu 2 maanden nadat onze lieve moeder is overleden is het tijd om de steen uit te zoeken. Dit is inmiddels gedaan en mijn vader heeft gekozen voor een hart wat doormidden is gebroken. Alleen nu vroeg hij of mijn zus en ik eens wilden nadenken over de tekst, want we gaan dat zaterdag verder regelen. Helemaal prima natuurlijk, maar het is moeilijker dan ik dacht. Want je komt al snel op zo'n standaard tekst en dat is nu juist wat we niet willen. Niet te lang, maar wel iets waar onze liefde voor onze moeder uit spreekt. Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel. Dus geen'hier rust', maar meer een 'voor altijd in ons hart' , misschien een kort gedichtje. Misschien dat 1 van jullie een idee heeft waar wij wat mee kunnen, want we willen dit natuurlijk wel goed doen.
Ondertussen vloeien de tranen weer rijkelijk, want wat is dit toch weer moeilijk en wat mis ik mijn moeder toch verschrikkelijk.
Liefs Kuzco
Een kennis
heeft op het graf van haar man kort maar krachtig:
Liefde eindigt niet met de dood
laten zetten. Bij hen komt dat mede voort uit hun christelijke achtergrond maar ik vind het in alle gevallen een prachtige tekst. Wanneer zij overlijdt zal ze op dezelfde plek begraven worden en dan die tekst met beide namen op de steen vind ik ook erg mooi...
Mijk
Beitelen in steen?
Of doe je het met letters die erop liggen? Dit meer voor de lengte van de tekst. Letters die erop liggen zijn kleiner, namelijk.
Mijn moeder heeft: tot onze verrijzenis (maar zij was op het laatst erg kerks gelovig) en dat heeft mijn vader dus nu ook... Ik heb er niets mee, maar toch vind ik het indrukwekkend.
Misschien is, 'voor eeuwig in liefde verbonden' iets? Wel erg standaard, maar ja, zo'n steen is niet zo groot.
Sterkte!
Deze?
"Als iets liefs je verlaat, blijft altijd nog de liefde"
Liefde
sterk als de dood is de liefde (Hooglied)
gestorven in liefde
Sterkte,
Jo Hanna
Liefdevol
Wij hebben nog niet zo lang geleden voor dezelfde keuze gestaan. Ook wij dachten eerst aan een gedichtje, maar dat bleek moeilijker dan we dachten en vooral: hoe meer tekst, hoe lelijker de steen zou worden. Uiteindelijk hebben we gekozen voor 'In liefdevolle herinnering'
als een cursieve beginregel, met daaronder in grotere letters haar naam, geboortedatum en sterfdatum, met daaronder de naam van mijn vader (en daaronder ruimte voor een moment waar we nu totaal nog niet aan willen denken). Het ziet er stijlvol, sober en rustig uit, maar ook heel oprecht. En dat is nou net zoals mijn moeder was.
Misschien heb je hier iets aan?
En dit?
Iets heel persoonlijks, bijv "We missen je"
En ik vind "voor altijd in ons hart" ook heel mooi.
'in liefde verbonden'
Wij gaan trouwens geen tekst doen; vinden dat we dat niet op een grafsteen oid hoeven te zetten. Het is zo vanzelfsprekend dat we ons mannetje missen en niet in woorden te vatten.
Ik dacht dat ook toen ik jou berichtje las; zegt het gebroken hart niet genoeg?
Aanvulling op geerke...
Mijn ouders zijn hervormd en toen mijn moeder overleed vonden wij onderstaand mooi bij haar passen:
In Gods handen
voor altijd in ons hart...
Dank jullie wel
Voor het meedenken. Het is niet dat wij andere mensen moeten laten zien dat we onze moeder missen. Het is meer dat we de hele begrafenis en alles er om heen heel persoonlijk hebben gehouden. Wat voor ons heel goed voelde. En zo willen we dus ook graag een persoonlijke tekst op de steen ook weer omdat het voor ons goed voelt. Maar niet te zwaar en niet een algemene tekst. We hebben uiteindelijk een keuze gemaakt en het volgende komt er op te staan: een herinnering in liefde is een liefde voor altijd. Mijn lieve vrouw en onze allerliefste moeder en oma. De laatste zin was volgens de beste man die de steen gaat maken niet kloppend, maar daar hadden we geen boodschap aan, want het gaat er om dat het voor ons kloppend is en of dat taaltechnisch verantwoord is, is voor ons niet bepaald interessant. Voor ons was ze namelijk de allerliefste en hadden we geen betere en lievere moeder en oma kunnen wensen. De korte tekst sluit precies aan bij hoe wij ons voelen, want we hebben alleen maar liefdevolle herinneringen aan mijn moeder en dat is nu zo mooi en geeft ons steun om het verdriet te verwerken en het enorme gemis dragelijk te maken.
Dank jullie wel voor het meedenken, want ik ben er nu wel achter dat het niet allemaal maar zo makkelijk is. En dan is het heel fijn dat er mensen zoals jullie zijn die dit soort dingen willen delen.
Kuzco, mooi! plus (toch) een opmerking...
Nog een opmerking aan de hand van je, mooie, tekst: zou je geen dubbele punt kunnen plaatsen achter de eerste zin en dan 'mijn' met een kleine letter laten beginnen? Op het gevaar af dat ik neuzel over de tekst: met de eerste zin verwijs je naar iemand (je moeder), en met die dubbele punt laat je weten dat zij het is naar wie je verwijst.
En heel toevallig rolt er bij mij net een foto uit een doos waar ik op sta met ons eerste kind (pas geboren) in een draagdoek. Ik sta bij de steen van mijn ouders die net bijgebijteld wordt, omdat mijn vader op de steen van mijn moeder wordt gehakt (nou ja, je begrijpt wel hoe ik het bedoel). Ik moest gelijk aan dit draadje denken. (en ook aan heli, trouwens)
