Wie helpt me?

Tip

Ik weet niet hoelang je het kindje kent maar ik begrijp dat je er iedere week voor zorgt. Eerlijk gezegd zou ik met collega`s afspreken dat 2 personen persoonlijk langsgaan. Mits dat de ouders dat op prijs stellen natuurlijk.
Wat ik op het kaartje zou zetten?
Beste ouders van ....
Wij zijn erg geschrokken van het bericht dat Kees zo ziek is. Graag willen we jullie een hart onder de riem steken en hopen dat we snel betere berichten horen over Kees.
We denken aan jullie en wensen jullie veel sterkte in deze onzekere tijd,
......
Er zijn veel van je eigen woorden uit je posting in gebruikt. Ik wens jou ook veel sterkte. Wat een verschrikkelijk bericht.Het zal je kindje maar zijn...

Bedankt

hier kan ik wel iets mee.

het gekke is,we willen zoveel zeggen,maar eigenlijk schieten woorden tekort.
het kindje komt sinds een jaar zes uur per week in onze kinderopvang,ik zie steeds maar weer dat koppie voor me,heb er zelfs slecht van geslapen.

ik zal inderdaad de ouders bellen of ze bezoek op prijs stellen,ze verblijven momenteel alletwee in het AMC.

Dank voor jullie tips en adviezen.

Hmmm..

ik moet zeggen dat kaarten met gewoon woorden die uit het hart kwamen, ook al was het onhandig, me toch iets meer raakten dan de (talloze!) met woorden zonder woorden, dus dat men niet wist wat te zeggen.

Ik geloof dat ik nog liever ´sterkte, we leven met jullie mee´ lees, dan ´we kunnen geen woorden vinden´..

Ik weet het niet, ik denk dat het, toentertijd, een beetje ´done´ was om te schrijven dat je niet wist te schrijven..

De kaartjes die ik het meest koester zijn degene waarin mensen hun verbijstering, hun boosheid, hun gevoel beschreven, dát zei me gewoon meer (maar ik ben wel vaker uitzondering op de ´regel´ )

Alles goed

Wat je ook schrijft, het is goed, want je denkt aan hen en leeft mee, dat wil je laten weten. Schrijf op wat je hier opgeschreven hebt, wat je voelt. Wat rot !!

Mooi

Dat je zo geraakt bent en een kaart stuurt. Alle kaarten zijn welkom. Die warme deken van aandacht heb je nodig als je hele wereld op de kop staat. Ik zou gewoon schrijven dat jullie vreselijk geraakt zijn door de diagnose en de onzekerheid die dit met zich meebrengt. Dat jullie het kind ook in jullie hart gesloten hebben. Ik zou ook iets moois schrijven over het kind. Jullie kennen het jongetje en hebben vast mooie kleine belevenissen met hem meegemaakt. Dingen die je als ouder gaat koesteren omdat het brokstukjes zijn van een voltooid verleden tijd (de tijd voordat de diagnose er was en het leven nog 'gewoon' was). Ik zou als kinderopvang ook aanbieden dat het kind altijd nog even mag komen spelen of kijken. Ik vond dat zelf erg fijn bij onze kinderopvang. We gingen tussen de chemokuren door wel eens even een half uurtje koffiedrinken ofzo.

In de loop van de behandeling bleven we kaarten en tekeningen krijgen van onze kinderopvang. Eentje die ik erg leuk vond was gemaakt door alle peuters lipstick kusjes te laten zetten op een papier. Ik vond die betrokkenheid echt geweldig en heel steunend. Ze waren ook geweldig flexibel voor ons andere kind dat toen ook nog daar opgevangen werd.

Mayte ,mien nikus en alle anderen.

ook jullie weten (helaas)hoe het is om in zo,n situatie te komen met je kind.we hebben een kaartje naar de ouders gestuurd en 1 naar het kindje zelf.
we zijn nu bezig met een klein boekje te maken,waarin alle kinderen hun eigen tekeningetje kunnen maken.
en natuurlijk,het is nooit genoeg,maar elk stukje aandacht kan misschien helpen dit vreselijke nieuws te aanvaarden en te verwerken.

Hoe het gaat

kindje is inmiddels geopereerd ,3 neurochirurgen zijn 13 uur met hem bezig geweest,en op het eerste gezicht hebben zij de tumor in het geheel kunnen verwijderen.
mri scan moet nog uitwijzen of dit ook werkelijk zo is.
verder krijgen de ouders eind van de week bericht of de tumor goed of kwaadaardig is.ook krijgen zij de uitslag van de MRI scan eind van de week.
het gezichtsvermogen van het kindje is beschadigd,maar naar omstandigheden gaat het goed met hem.
hij mocht na 2 dagen al van de IC af en heeft inmiddels al weer een paar stapjes gelopen tussen mama en papa in.
de tekeningen en kaartjes stromen binnen bij onze kinderopvang en de ouders stellen dit zeer op prijs.

Dank

Voor de update. Het verhaal houdt me bezig. Het is echt een deja-vu als ik het lees. Ik bid dat het een goedaardige tumor is en dat ze hem inderdaad helemaal hebben kunnen verwijderen. Een spannende week, al weet ik van mezelf nog dat ik helemaal niet met die uitslag bezig was. Ik was alleen maar heel blij dat ons manneke die urendurende operatie had overleefd en dat we weer contact hadden. In gedachten ben ik bij de ouders. Het is een emotionele achtbaan waar je noodgedwongen in moet stappen. Hopelijk vinden ze de kracht om dit ziekteproces te dragen.
Fijn dat jullie als kinderdagverblijf zoveel positieve aandacht aan het gezin kunnen geven. Dat is heel waardevol.

Lieve mayte

een deja vu voor jou,wat kan ik me dat goed voorstellen.

het bijzondere in jouw reactie vind ik het volgende, je zegt:Een spannende week, al weet ik van mezelf nog dat ik helemaal niet met die uitslag bezig was. Ik was alleen maar heel blij dat ons manneke die urendurende operatie had overleefd en dat we weer contact hadden.
en ;Het is een emotionele achtbaan waar je noodgedwongen in moet stappen.

Dat zijn precies de woorden die de moeder van het kindje tegen me sprak aan de telefoon.
krijg er kippenvel van............
vind je het prettig als ik het vervolg hier blijf melden?
wil ik graag voor je doen hoor.

Liefs