Toch weer zwaar
Vanmorgen werd ik wakker en natuurlijk dacht ik gelijk aan mijn vader. Het is nu bijna 2 jaar geleden en hij zou vandaag zijn 61e verjaardag vieren. Ik had (van mezelf) verwacht, dat ik er niet heel veel moeite mee zou hebben, maar wat viel deze dag me tegen. Het gaat eigenlijk zo goed...ik denk er niet elke dag meer aan, maar vandaag...pfff. Ik probeerde ook nog mijn verdriet binnen te houden, wat helemaal niet lukte. Ik heb dus vreselijk moeten huilen en mijn man vond dat weer zo erg. Hij voelde zich zo schuldig. Ik vertelde dat ik ik mijn vader miste, hij mist de zijne ook, maar zo voelde hij het...ik heb je zoveel afgenomen. Niet alleen je vader, maar ook je familie. We proberen die nachtmerrie te vergeten, maar op deze dagen staan we er weer midden in. Ik wil helemaal niet dat hij zich schuldig voelt, maar door mijn verdriet. Het voelt dan, alsof ik naar hem wijs. Wat blijft het moeilijk...
Dropke
Dropke
Wat hebben jullie het zwaar en wat heb ik een bewondering voor jullie. Ik brand een grote kaars en geef je een dikke knuffel!
Dropke
ik begrijp niet veel van je verhaal maar ik maak eruit op dat je je paps heel erg mist. een knuffel voor jou (((((dropke))))) en hou je taai vandaag
Dat verdriet komt dan weer even in alle hevigheid naar boven he?
Maar bij jullie zijn natuurlijk enorme complicaties wat me heel moeilijk te verwerken lijkt. Maar in ieder geldt toch dat schuldgevoel verloren energie is. Je man moet proberen zich echt en alleen op jouw verdriet te richten. Er moet wel ruimte zijn voor jouw verdriet bedoel ik, het mag niet zo zijn dat jij je verdriet probeert weg te stoppen omdat hij het er dan weer zo moeilijk mee heeft...
sterkte meid!
Knuf
dikke knuffel dropke xxx
Och lieve dropke
Wat moeilijk blijft dat toch....
Heel veel sterkte, ook voor je man. Ik denk aan je xx
Geerke
Droppie...
lees het nu pas. Ik heb niet veel woorden om de pijn te verzachten. Ik sla een arm om je heen en houd je stevig vast! Hopelijk wordt de pijn over een tijdje (paar jaar) iets dragelijker voor jullie, ietsjepietsje minder scherp.
Knuffel van Purk
Dropke
Geen woorden, maar een extra kaarsje hier voor jou en een virtuele stevige arm om je heen!
Liefs, Beertje(s)
Late reactie
Dropke, sorry voor mijn late reactie. Een knuffel voor jou en je man. Heel veel sterkte!!
Eveline
Bedankt voor
alle hartverwarmende reakties. Ik voel me nu weer een beetje rustiger, maar de paasdagen moeten nog komen natuurlijk. Mijn man is zwaar-overspannen en dat helpt natuurlijk ook niet echt. Gelukkig de komende dagen lekker weer.
liefs Dropke
Dropke
Sterkte voor jou en je gezin!!
