Steun bij chemotherapie

Te veel?

Vooropgesteld, ik heb helemaal geen ervaring met kanker; chemo en bestraling en dergelijke, ook niet in mijn hele directe (familie-)omgeving.
Ik vind het mooi gebaar, regelmatig een kaartje sturen met een spreuk of mooie tekst, maar poeh, elke dag? Misschien ligt het aan mij, maar het lijkt mij overdreven. Niet omdat diegene de steun niet kan gebruiken of omdat dat het teveel moeite voor jullie zou zijn, maar ik vraag me af, wanneer stop je dan? Misschien een beetje raar, maar die steun heeft die kennis ook nog na de chemo en bestralingen nodig. Ook dan juist. Hoe ga je dat dan doen? Bouw je het kaartjes sturen af? Of stel je voor dat het helemaal niet goed gaat...
Ik weet niet, misschien dat anderen die hier ervaring mee hebben een ander gevoel over hebben, maar het lijkt me dat je met dit besluit een praktisch probleem creëert.
Waarom niet elke week, of twee weken. Of het afwisselen met een mail, bloemtje oid.
Nou ja, waarschijnlijk heb je niet veel aan mijn reactie, maar ik kreeg dit gevoel erbij...

Wel lief bedoeld

je gebaar om iedere dag iets te sturen. Maar je geeft al aan dat het een kennis is, geen familie of goede vriendin.
Ik sluit me bij Heli aan. En ik weet uit ervaring dat het heerlijk is om soms helemaal niet aan je ziekte herinnerd te worden. Geen telefoontjes die alleen maar daar over gaan, of bezoekjes uit medeleven of kaartjes iid.
Af en toe je betrokkenheid laten merken is genoeg.

Niet elke dag,wel lang!

Hoi Rowan,

ik vind het een lief idee, maar inderdaad, elke dag.., wel een beetje veel.

Het is vaak zo dat, hoe langer je ziek bent, de post al minder frequent wordt..

Ik zou me voor kunnen stellen dat jullie gewoon LANG ipv vaak een kaartje sturen, het is wel fijn om na een aantal weken nog kaartjes te krijgen, in het begin zijn er zoveel kaartjes..

*ik betrap mezelf er ook op, als iemand langdurig ziek is, dan raakt dat besef (en dus ook de kaartjes) wat op de achtergrond

Wat ik deed

bij een vriendin: elke keer dat ze een chemokuur kreeg (een keer in de drie weken) een kaartje sturen, de dag ervoor of de dag erna.

Deze?

Rowan misschien heb je iets aan deze site, ik heb ze nog niet allemaal gelezen hoor! Maar misschien zit er wat tussen.
http://www.1001gedichten.nl/zoeken/ziekte/
Groetjes Geerke -- die eigenlijk altijd vindt dat je nooit teveel kaartjes kan krijgen

Ai ik weet niet

Ik vind tot nu toe de gedichten die ik op de site lees, maar niks....
Zal eens verder zoeken voor je.

Poe, lastig...

spreuken, gedichten en zo. Je kunt zo de plank misslaan, je weet nooit hoe iemand zich voelt.

Heb vroeger in een rottijd eens een kaart met een heel opbeurend bedoelde tekst gekregen die zo 'naast' was dat ik het nog weet; nou ja, goedbedoeld, tuurlijk wel.

Ik vind teksten schrijven naar iemand in heel zwaar weer héél erg lastig. Het voelt zo gauw als 'makkelijk praten' vanaf de zijlijn.

Wat anderen al schrijven: vooral het lang volhouden is een hele kunst. In het begin is iedereen geschokt en meelevend, maar ja, na verloop van maanden gebeuren er weer nieuwe dingen die de aandacht opeisen. Zo hard kan het zijn.

Wat korte teksten

Ik heb zelf wel eens geschreven:
"Ik heb weinig woorden - slechts, dat je in mijn gedachten bent"

"Het doet me pijn dat jullie zoveel verdriet hebben - veel lieve groeten en een arm om jullie heen"

"We denken veel aan jullie - als er iets is wat we kunnen doen, laat het ons weten, we helpen graag dragen"

"Ik steek een kaars aan vanavond - wat warmte voor jullie"

"We kunnen ons niet voorstellen wat jullie doormaken - weet, dat jullie in onze gedachten zijn"

Elke dag is geweldig!

dat was althans de mening van een collega met borstkanker. WE hebben haar toen ze thuis zat iedere dag een kaart gestuurd en ze heeft het er, nu tien jaar later, nog over.. We hebben het frame van een loesje-kaart gebruikt en daar iedere dag iets anders in gezet.. Het kan natuurlijk voor iedereen anders zijn, maar de kaartjes hebben haar er echt doorheen gesleurd..