Slaande ruzie met familie

ik ben net nieuw hier en snap nog niet hoe ik bij jullie allemaal op het bericht kan reageren , maar ik vind het allemaal mooie berichtten ! Het moeilijke eraan is : wat jullie zeggen met afstand nemen , dat onze kleine 2 keer per weer naar me ouders gaan voor op te passen .
Me vader wilt de kleine gewoon blijven zien .
Maar vragen niet aan me dat ik weg moet gaan maar zeggen wel steeds dat ik eens goed moet na denken of het wel verstandig is om bij hem te blijven. 
Als ik de kleine niet meer zou brengen dan is onze familieband natuurlijk ook een heeel stuk minder. 
En dat is ook wat ik echt niet wil ! 
ik houd zoveel van me ouders dat ik bijna me eigen leven ervoor wil opgeven , maar dat is natuurlijk ook niet de oplossing.

MamaE schreef op 12-09-2022 om 19:18:

Welke rode vlaggen zien je ouders dan bij hem die jij niet ziet? Je gaat niet zomaar wekelijks je dochter vertellen dat ze weg moet bij haar vent.

Ze vinden hem agressief hoe hij heeft gereageerd en ze denken dat ik binnenkort de volgende ben 

Valeria schreef op 12-09-2022 om 19:59:

Je vader klinkt ook niet bepaald als een toonbeeld van beschaving en beheersing. Waarom zou hij recht van spreken hebben als hij zich net zo ordinair gedraagt, met z'n dreigende gedrag naar je man? en je moeder die riep dat iemand iemand dood zou maken? (Geen touw aan vast te knopen wie, overigens.)

Me vader is altijd stil en als hij er genoeg van heeft zegt hij wat hij wilt.

Hij vind dat dan oké , en hij wilt voor mij opkomen maar op deze manier lok je het zelf ook wel uit vind ik 

Mija schreef op 12-09-2022 om 09:44:

Allereerst: Ik vind dat je ouders niet van je mogen vragen bij man weg te gaan ‘uit respect voor hun’. Dat gaat ver jouw grens over. Jij bepaalt zelf met wie je getrouwd bent. Dat gaat over jouw leven met hem. Als hij jou goed behandelt, jullie het goed hebben met elkaar, een fijn gezin vormen, dan hebben zij het ermee te doen.
Je man heeft zich flink misdragen en dat weet hij. Hij moet gewoon zijn excuses maken, zonder van de andere kant te eisen dat die ook ‘bekennen’. Excuses maak je voor je eigen gedrag. Je neemt de verantwoordelijkheid zonder de omstandigheden of de anderen mee de schuld te geven. Een excuus met direct daaropvolgend ‘maar jullie ..’ is niks waard. Wat je ouders ook hebben gezegd of gedaan, het rechtvaardigt natuurlijk niet dat je man je vader knock-out heeft geslagen. Dat kan gewoon niet.
Jullie zitten/zaten te dicht op elkaars lip. Je ouders willen zich met jullie bemoeien en daar hebben jullie geen zin in. In plaats van wat afstand te nemen, gaat je man erover discussiëren met je vader. En in plaats van te stoppen en weg te lopen als de spanning hoger wordt, gaat hij door en gaat hij zich ook nog eens bemoeien met het huwelijk van je ouders. Misschien had hij gelijk met wat hij zei, maar wat doet het ertoe? Jullie willen zelf niet dat ze zich met jullie zaken bemoeien, dan moet hij dat ook niet doen. Ook daar zou hij excuses voor moeten maken: ‘Ik had dat niet moeten zeggen’ en dan geen ‘maar …’ erachteraan!
Zoals jij de situatie beschrijft, heeft de ruzie zich echt opgebouwd. Je man had dus de wijste kunnen zijn en het gesprek kunnen stoppen. Je vader had dat ook kunnen doen en als hij of je moeder hier op het forum advies zouden vragen, zou ik ze dat ook zeggen maar zij zijn hier nou eenmaal niet. beide mannen hadden het gesprek kunnen en moeten stoppen en hebben dat niet gedaan. Ze zijn allebei 100% verantwoordelijk voor hun eigen beslissing om door te gaan met die ruzie. Je man kan dat niet op je vader afschuiven. Je vader kan dat niet op je man afschuiven. Maar jij hebt nu met je man te maken en die kan alleen verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf.
Ik zou dus met je man praten en hem zover zien te krijgen dat hij onvoorwaardelijk excuses aanbiedt. Liefst met een gebaar erbij, een bos bloemen of zo. Hij moet echt toegeven dat hij heel erg fout zat en niks terugverwachten.
Maar tegelijkertijd moeten jullie met z’n tweeën praten over jullie grenzen als echtpaar en waar je ouders zich wel en niet mee mogen bemoeien en wat jullie doen als ze zich bemoeien met dingen waar ze niks mee te maken hebben. Ik heb de indruk dat jullie het daar eigenlijk best wel over eens zijn. Nu nog samen bepalen wat je eraan doet. Ik zou zeggen: niet meer discussiëren maar zelf handelen. Minder vaak of korter naar ze toegaan, niet met ze op vakantie, negeren als ze wat zeggen of weggaan als ze wat zeggen. Je kunt dat ook rustig tegen je ouders zeggen: “We zijn volwassen mensen. We hebben gehoord hoe jullie hierover denken maar Klaasje is ons kind en wij nemen uiteindelijk de beslissingen. En dit is onze beslissing. Dus we houden er nu over op. En anders gaan we naar huis.” En als ze dan doorgaan, zeg je nog een keer, rustig: “We houden er nu over op en anders gaan we naar huis.” En als ze dan nog niet stoppen, ga je naar huis.

Als je ouders je onder druk blijven zetten om bij je man weg te gaan, is dat ook grensoverschrijdend. Het lijken me nogal dwingende mensen. Het is waarschijnlijk gezonder voor jou en voor jullie om wat verder van ze af te leven. Maar als je dat niet gewend bent, kan het moeilijk zijn. Ik hoop dat jij er met je man uitkomt. Dat lijkt mij eerlijk gezegd het belangrijkst, dat jullie samen weten hoe het zit en hoe je met elkaar wil leven. Dan kun je je ouders een beetje naar de achtergrond schuiven. Daar horen ze ook.

Heel mooi geschreven en iets om over na te denken dankje! 
ik heb zojuist mijn man gesproken en hij zegt dat hij er schuldig aan is dat het zo is gelopen en hij wilt zijn excuses aanbieden over een tijdje.

Dan is alles weer wat rustiger, nu is iedereen nog heel boos.

Als hij zijn excuses heeft aanboden zou hij wel graag willen dat mijn vader zich ook open stelt voor het gedrag wat hij vertoonde naar hem.

En dat me vader dan gaat zeggen dat dat ook niet oké is.

Dan heeft mijn man er vrede mee en ik ook.

We hoeven niet meer de deur plat te lopen , maar ik vind wel dat er nog gepraat over moet worden.

Alleen denk ik dat mijn vader er echt helemaal klaar mee is.

Hij heeft gisteren gezegd dat hij er klaar mee is en hem nooit meer wilt zien.

De tijd zal leren, maar zie het somber in.

Ik word al helemaal verdrietig als ik aan de feestdagen denk🥺

Valeria schreef op 13-09-2022 om 07:27:

[..]

Maar IS hij agressief? Tegen jou of anderen?

En waarom zit iedereen te kijken naar een discussie die blijkbaar over jou ging? (HIj wilde voor je opkomen, schreef je.) Kon je zelf niet eerder de discussie stopzetten? Mag jij wel tegen je vader ingaan?

Toen de discussie begon heb ik gezegd dat ze moeten ophouden , en de rest van de familie zei dat ook 

Maar toch gingen beide partijen verder 

En me vader accepteerd het niet zo dat ik tegen hem in ga 

MamaE schreef op 13-09-2022 om 07:29:

[..]

Maar dan heb je het over alleen dit incident. Of is hij vaker agressief geweest?

Ik vind wel dat die excuses zo snel mogelijk moeten worden aangeboden als hij er echt spijt van heeft. Waarom langer wachten dan nodig?

Als je vader geen contact meer wil met je man, zal het contact sowieso anders en minder worden. Dan ga je niet even gezellig op de koffie. Ik hoop dat je vader wel nog een beetje bijdraait.

Ik vind ook dat die excuses snel moet worden aangeboden 

Maar op het moment zijn me ouders nog op vakantie ..

Me vader is weleens agressief na hem geweest , en gedreigd maar hij heeft toen niet geslagen en me man heeft uit respect niks terug gedaan