Overleven
Niet iedereen gaat dit bericht helemaal begrijpen, maar veel ook wel. Ik denk dat ik even moet vertellen hoe het nu gaat. Voor de mensen die niet weten waar het over gaat een hele korte omschrijving : Mijn vader gaf mijn man een klap, mijn man sloeg terug. Mijn vader en mijn man praatte het uit die avond, maar de volgende morgen werd mijn vader niet wakker. Hij lag in coma en stierf 5 dagen later.
De laatste berichten waren dat ik weg ging bij mijn man. Ik kreeg veel begrip, maar ook veel onbegrip hier op het forum. Ik schreef toen een gedicht, recht uit mijn hart, wat wel aansloot op wat er allemaal speelde, maar vertelde natuurlijk niet alles. We hebben veel meegemaakt, maar zijn ook nog steeds gewoon een gezin met kinderen. Onze karakters die dit gezamelijk moesten verwerken wat niet ging. Ik die toch ging verwijten. Steeds opnieuw praten. Nergens komen. Hij werd boos op mij en mijn familie. Ik werd nog bozer op hem. Hoe durfde hij te denken dat niets zijn schuld was.
Bracht het ons dichter bij elkaar. Nee ! We hebben veel nagedacht en houden nog veel van elkaar. We zijn allebei weer rustig en dat is goed. Een tijdje acceptatie gehad, maar nu vertelde mijn broertje dat hij vader wordt. Ik wil daar deel van uitmaken. Mijn man vind dat onacceptabel en onbegrijpelijk. Ik wil daar niet meer tussen zitten. Ik heb toen gekozen voor mijn man, maar nu hij boos wordt op mijn broers weet ik het niet meer. Het was andersom en dat snapte ik wel. Ik was ook compleet door de war. Maar nu vindt mijn man ineens dat hij gelijk heeft.
Hij mag boos worden op mijn broers, hij had een goede band met mijn vader, misschien nog wel beter dan enz. Ik wil dan veel zeggen maar laat het vaak maar. Toch is hij zo anders nu. Moeilijk is het dus nog steeds.
liefs Dropke
Drop
Ik ken niet alle inn's en outs, maar ik zou zeggen dat jij moet doen wat je gevoel je ingeeft. Je hoeft niet te kiezen tussen je man en je broer.
Volg je hart en je man zou moeten beseffen dat jouw familie jouw familie blijft, misschien, ondanks alles.
Hij hoeft zich niet bedreigd te voelen, ik denk dat dat misschien meespeelt, dat hij denkt dat als jij voor je broer er wilt zijn, dat je dan hem de rug toekeert.
Ik denk dat je vrij moet zijn te doen wat jouw hart je ingeeft. Die vrijheid moet je man je geven, vind ik.
Sterkte en ik vroeg me ook af wat jouw broer wil, dat is natuurlijk ook wel van belang in dit verhaal.
Mien
Droppiepoppie
het is niet makkelijk en het blijft niet makkelijk.
Toen ik je berichtje las, was mijn eerste vraag ook...wat wil je broer?
Meis, meis....het is zo ingewikkeld en gecompliceerd. De verhoudingen liggen compleet uitelkaar en naast elkaar. Het is volgens mij heel moeilijk een weg te vinden die beiden (jij en je man) samen kunnen gaan. Het kan wel...als je elkaars standpunt respecteert en niet praat over gelijk of niet gelijk.
Goed, makkelijk praten zo aan de zijlijn, ik weet het...
Knuffel van Purk
Mijn broertje
Heeft het mij als eerste (na opa's en oma's) vertelt dat hij vader wordt. Hij wil dus wel dat ik mee deel in dat geluk. Ik heb al een tijdje weinig contact met hem, omdat ik het moeilijk vind tussen twee vuren in te staan. Contact met hem brengt spanningen tussen mijn man en mij. Ik kan er mee leven dat mijn man boos is, maar niet dat hij mij en de kinderen daar in mee wil trekken. Hij heeft het gevoel dat ik hem afval als ik ook mijn familie in mijn leven wil.
Dropke
Lieve dropke
Wat kan het leven ingewikkeld zijn en in wat voor gecompliceerde situaties kan een mens terecht komen. Ik wens je veel wijsheid en gevoeligheid toe om bij degenen met wie je te maken hebt de juiste snaar te raken.
Tonny
In het nauw
Zo voel ik me vaak. Iedereen vertelt en uit hun gevoelens en ik schik me maar. De zenuwen kunnen af en toe door mijn keel gieren. Verjaardagen van de kids zijn heel triest. Kerstmis ...nah ja. Ik kan daar heel boos over worden, maar vooral verdrietig. Geen van allen denkt aan de toekomst. Allemaal denken ze aan zichzelf. Hoe kan ik dat veranderen ??
Dropke
Digna...
Ik weet eigenlijk even niets te zeggen, het ligt allemaal zo moeilijk en gevoelig. Een extra arm om je schouders kun je nu wel gebruiken denk ik.. Bij deze dus, met een knuffel erbij! Veel kracht en wijsheid gewenst!
Liefs, Beertje(s)
Sorry! dropke
He wat stom van me, sorry Dropke (en Digna)... had net hierboven een berichtje voor Digna geplaatst, en nu maak ik hier deze fout... excuses, hoop dat je het me niet kwalijk neemt. Ik had wel degelijk de goede persoon in gedachte, maar tikte het fout neer...
Lieve dropke
Wat te schrijven?! Ik weet het even niet. Meer dan 'doe wat je hart je ingeeft' en 'denk ook vooral aan jezelf' weet ik niet. Ik denk aan je en hoop dat alles op zijn plaats zal vallen; of in ieder geval dat er ooit wat rust in je leven en gedachten komt.
liefs Eveline
Ps. Hoe gaat het met je kinderen?
Ooit = snel
Als je op 'ooit' moet wachten.... 
