Verlies en Verdriet
Petra
31-03-2009 om 14:56
Opbeurende woorden gezocht
Mij is gevraagd om een jonge vrouw een kaartje te sturen. Zij is opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis, gesloten afdeling en wil niet meer leven. Ze is heel ernstig ziek en pas 20 jaar.
Wat schrijf je aan zo'n meisje?
Petra
Mien*
31-03-2009 om 15:44
Petra
Ik denk dat het ervan afhangt wat jouw relatie is met diegene. Als het eigenlijk iemand is waarmee je geen contact hebt, dan zou ik gewoon een kaartje sturen met Veel Sterkte, als het persoonlijker is dan zou ik mijn gevoel weergeven en alsnog sterkte wensen.
In principe kun je niets doen, alleen laten merken dat je meeleeft, als je suicidaal bent, dan beuren woorden niet op, denk ik.. (maar ik was nooit zo diep in de put om dat in te voelen)
Pilar
02-04-2009 om 09:22
Vooral niet....
En vooral niet iets van aan het einde van de tunnel is weer licht ofzo. Met alle respect, als je suicidaal bent dan zie je dat echt niet. Ik ben nooit suicidaal geweest, maar wel zwaar depressief en psychotisch en vond dat soort woorden zwaar irritant. gewoon: ik denk aan je, of ik vind je moedig, of een mooi gedicht, of gewoon iets van Waardeloos dat je je zo voelt.
koentje
02-04-2009 om 21:39
Met alle respect hoor,
maar is het niet raar om iemand die je Niet , nauwelijks?? kent een kaartje te sturen op het verzoek van iemand anders?
Als ik in die situatie zat zou ik het erg genant vinden als ik merk dat mensen dat doen: mij een kaartje sturen omdat ik zo zielig ben en dat op het verzoek voor een ander...
Petra
02-04-2009 om 23:03
Reactie
Mien, Even zo en Bet bedankt voor jullie reacties. Ik kan er wat mee.
Pilar, het licht aan het eind van de tunnel was inderdaad door mijn hoofd geschoten. Het is een bizar dubbelzinnige zinsnede voor iemand in haar situatie en daarom meteen al afgekeurd.
Koentje, het verzoek is van haar ouders. Het meisje is weliswaar bijna 20 (binnenkort jarig) maar ondanks haar ziekte nog erg kind. Ik vind het in dit geval niet vreemd.
Petra
Genista
03-04-2009 om 15:00
Koentje
Ik kan me wel voorstellen dat je dat denkt. Toch blijkt het vaak anders te werken. Ik heb zelf ook een paar kinderen die langdurig moesten worden opgenomen, wekelijks een kaart gestuurd. Dat blijken ze enorm gewaardeerd te hebben.