Verlies en Verdriet
spuugzat
20-11-2008 om 22:19
M'n moeder
Laatst heb ik een draadje gestart over mijn moeder die het leven na het overlijden van mijn vader zo moeilijk vind. Misschien zou ze ernstig ziek zijn.
De eerste uitslagen zijn binnen en helaas heeft ze een kwaadaardige aandoening. In welk stadium weten we nog niet. Tegen mijn verwachting in heeft ze niet getwijfeld over een eerste opratie. Vandaag is ze geopereerd. Nu duurt het weer een week voordat we weten of ze uitzaaiingen heeft of misschien niet. Tot vandaag kon ik het allemaal goed bolwerken; m'n moeder steunen, meegaan naar onderzoeken, mij verdiepen in haar ziektebeeld. Maar nu is het allemaal even op. Ik ben ongelooflijk gespannen. Thuis niet erg reeel, snel boos en nu dus ook nog ruzie met manlief. Omdat hij het allemaal niet zo snapt en doet als ik zou willen. Als ik mijzelf zo hoor krijg ik bijna medelijden terwijl ik zo niet in elkaar zit. Maar het was zo schokkend mijn moeder in een ziekenhuisbed te zien liggen, pijn hebbend,slaperig, huilend. En dan ben ik zo bang voor wat er nog komen gaat.Ik ben bang voor onzekerheid, voor beslissingen , voor gesprekken die plaats moeten vinden. En ik mis m'n vader nu zo vreselijk. Zijn ziekbed is voor hem en ons heel zwaar geweest en God wat ben ik bang dat we een herhaling gaan krijgen..
Beetje zwaarmoedig allemaal maar ik zie het even niet meer.
Spuugzat
Minet
21-11-2008 om 12:14
Achjee
Wat een ellende he, wat moeilijk allemaal. Ik hoop dat je in je heel nabije kring mensen hebt die jou kunnen steunen!
Sterkte, Minet
Dropke
21-11-2008 om 15:07
Lieve spuugzat
Het loopt allemaal wel anders dan verwacht. Je maakte je juist zorgen over het feit dat je moeder zich niet wilde laten behandelen. Wat fijn voor je dat ze over een eerste operatie niet hoefde na te denken. Dat was waarschijnlijk nog veel zwaarder geweest. Praten jullie inmiddels al weer ? Zwaar is het natuurlijk en je angst dat het weer net zo zwaar gaat worden als bij je vader kan ik me ook goed voorstellen. Probeer jezelf niet gek te maken met die gedachten. Je moeder laat zich behandelen en misschien komt het allemaal goed. Put daar hoop en kracht uit. Ik wens je alle kracht en heel veel sterkte,
liefs Dropke
Anouk74
24-11-2008 om 19:13
Sterkte
Heel heel heel heel heel veel sterkte! Ik denk aan je, in deze o zo moeilijke periode........
Liefs, Anouk
Mickey
24-11-2008 om 23:52
Enorm veel...
... sterkte Spuugzat, kan me zo ontzettend goed indenken dat je bang bent voor de herhaling
Schrijf het hier maar van je af!
Liefs, Mick
spuugzat
27-11-2008 om 17:28
Helemaal anders..
Net als Roompie hierboven ben ik bloednerveus voor begin volgende week. Dan komt de uitslag of de snijvlakken/klieren schoon zijn. En wanneer de bestralingen kunnen beginnen. M'n moeder is omgeslagen als een blad aan de boom. Alle sombere/zwaarmoedige stemmingen van de afgelopen 3 jaar zijn verdwenen. Ze geniet van alle mensen die komen en bellen, kaartjes sturen. Van de week zei ze zelfs dat ze er helemaal voor gaat omdat ze de kinderen nog op wil zien groeien.Dan ben ik helemaal opgelucht maar toch ook op m'n hoede. Het kan misschien maar zo weer anders zijn. Ik hoop in elk geval maar dat de natuur een handje helpt en dat het goed is . Dan enkel nog bestralen en dan zou het klaar kunnen zijn.
Ergens is het ook wel fijn dat het nog zo onzeker is. Je weet nog niets dus we kunnen nog vrolijk onze kop in het zand steken.
Spuugzat
superpeet
27-11-2008 om 19:26
Fijn spuugzat
dat het zo "goed" met je moeder gaat. Ik heb je vorige draadje helemaal gevolgd en vond het en moeilijk verhaal.
Ik word nu toch weer gesterkt in mijn gedachte dat een mens nooit weet hoe hij reageert als de onheilstijding daar is... Fijn dat je moeder haar schouders eronder wil zetten. Nu maar hopen dat het allemaal te behappen is voor jullie en dat het uiteindelijk goed mag komen!
gr. Petra
Mickey
28-11-2008 om 00:25
Blij voor je
... dat je moeder het nu zo oppakt, en ik hoop dat dat zo blijft. Ik sluit me aan bij Superpeet en duim hard mee!
Liefs, Mick
spuugzat
01-12-2008 om 14:32
Brrrrr
We werden gebeld dat de afspraak voor morgen verzet is naar vandaag. Alle uitslagen zijn binnen dus nu moeten we vanmiddag. Ik ga met m'n moeder mee. Dat wil ze inmiddels zelf ook graag. Ik ben bloednerveus...of het is positief en ze willen m'n moeder niet langer in onzekerheid houden of het ziet er niet best uit en er moet snel gehandeld worden. Dit zijn de scenario's die ik zelf bedacht heb. En er zullen nog wel 100 scenario's zijn. Nog 2 uurtjes afwachten...
Spuugzat
mirreke
01-12-2008 om 15:38
Spannend hoor, ik duim met je mee
Enne, ondanks alles lijkt de situatie wel ten goede gekeerd. Je moeder is 180 graden omgedraaid. Ik ben heel blij voor je, ondanks deze heftige tijd, en ik hoop dat je nog heel lang samen met haar mag vechten.
Dikke knuffel, Mirjam
Petra-
01-12-2008 om 21:52
Spuugzat?
Met heel mijn hart hoop dat jullie "goed" nieuws hebben gehad, maar het is zo stil....
spuugzat
02-12-2008 om 00:10
Goed nieuws!
Sorry, maar de hele avond telefoon & lieve mensen gehad. Ja, we hebben goed nieuws gehad! Klieren waren schoon. Wel nog 6 weken dagelijks bestralen maar dan moet het ook klaar zijn. Helemaal super! We waren allebei blij. En nu hoop ik met heel m'n hart dat m'n moeder de moed erin kan houden..
Spuugzat