Verlies en Verdriet
Anna
17-09-2009 om 12:28
Mijn moeder was mijn kind
Mijn moeder is gisteren overleden, heb haar verschoond als een kind, gevoerd en laten drinken als een baby, ze was zo bang om te sterven, zo angstig klampte ze zich aan mijn vast en was zooo bang!
Hoe vaak heb ik haar rolstoel voortgeduwd, nog een blokje, nog een rondje dan!
Ik mis haar zoo en het voelt zo dubbel, ben mijn moeder en tevens mijn kind verloren.
Anna
Anneque
17-09-2009 om 12:34
Ach
Anna, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Wat zal ze een steun aan je gehad hebben.
Veel sterkte!
Yta Chalne
17-09-2009 om 12:52
Anna
Wat een moeilijk afscheid is dat! Heel veel sterkte, het zal heel leeg voelen nu. Wat fijn dat je er zo voor haar kon zijn!
branca2
17-09-2009 om 17:03
Anna
gecondoleerd en diep respect dat je je moeder zo goed hebt verzorgd sterkte
Geerke
18-09-2009 om 09:16
Lieve anna
Wat mooi dat je je moeder kon verzorgen, wat fijn dat je er zo voor haar kon zijn. Wat een impact dat ze er nu niet meer is... Is ze tot het eind toe bang gebleven, of was de angst op het laatst weg? Veel sterkte meid,
Geerke
Mien*
19-09-2009 om 17:14
Anna
sterkte! Fijn dat je er zo voor je moeder kon zijn, al denk ik dat het ook best wel heel zwaar en verdrietig was om haar zo van de moederrol in de kinderrol te zien glijden..
En nu, nu is het voorbij en toch ook begint het nog maar net, het missen van de dagelijkse bezigheden rondom je moeder, maar vooral ook het moeten missen van je moeder, als alle ´regeldingen´ eenmaal achter de rug zijn.
Hoop dat je terug kunt kijken met een goed gevoel!
Beertje
20-09-2009 om 23:22
Anna...
...een dikke, krachtige kaars voor jou. En een mooie ernaast voor je moeder... veel kracht!
Liefs, Beertje(s)
Anna
22-09-2009 om 10:05
Lieve allemaal
Ik wil jullie allemaal hartelijk bedanken voor jullie medeleven, het was fijn, om telkens weer even deze berichtjes door te kunnen lezen.
Het was pijnlijk om haar gisteren naar het kerkhof te dragen, in de weet dat ze zo angstig was om hier naar toe te gaan.
Heb van de week 's avonds aan de keukentafel een paar woordjes voor haar opgeschreven, die mij zo te binnen schoten, het voorlezen lukte niet zo goed, ik was te emotioneel helaas,dit kwam even later de zuiverheid van het koor ook niet helemaal te goede.
Lieve Moeder
De laatste dagen van je leven hier op aarde
Lag je als een samengevouwen kind in de moederschoot
Hulpeloos, teer en zooo breekbaar
Met in je ogen, de angst voor de naderende dood
Maar nu is voor jouw het leed geleden
Verdwenen zijn de angsten en de pijn
Zie de kaarsen hun licht en warmte verspreiden
Ver stralend, naar waar je nu bent, of straks mag zijn
Lieve Moeder,
Heb nog een verzoek aan je, nu je dit aardse leven verlaat
Als het kan, laat je me dan eens weten, hoe het met je gaat?
Rust zacht
Beertje
22-09-2009 om 11:48
Kippevel...
Wat een mooie laatste woorden voor je moeder... Het was gister pijnlijk, maar hopelijk kijk je toch ook met een goed gevoel terug op de manier zoals het afscheid nemen is gegaan. Nu valt er heel veel weg voor je... veel sterkte gewenst in deze zó moeilijke tijd!
Liefs, Beertje(s)
Rafelkap
22-09-2009 om 13:33
Lieve anna
Wat heeft jouw moeder een lieve dochter!
heel veel sterkte, na zo'n intensieve tijd samen zal het niet meevallen..