Kan bijna niet wachten
Eindelijk hebben we het ontwerp voor het grafmonumentje van Jesse helemaal zoals we het willen hebben.
Het wordt allemaal van glas gemaakt,een staande doorzichtige glasplaat met een tekst,tijgertje en een vlinder.
En op de grond wordt het een blauwe glazen omlijsting met wit grind en een stukje voor wat plantjes.
Hij wordt de tweede of derde week van april geplaatst. Kan bijna niet wachten.
Melanie,de trotse mama van onze mooie en dappere Jesse*
Mooi
Wat vlug en wat mooi!
Wat mooi
Dat klinkt erg mooi! Dat zal er heel anders uit zien, straks met het monumentje in de lentezon. Is het dicht bij je huis?
Ik heb net nog even op jullie site gekeken. Erg mooi en met een prachtig liedje. Maar wat blijft het toch oneerlijk en verdrietig.
Ik sluit me wel een heel klein beetje aan bij Maatje uit het draadje hierboven. Ik durf het bijna niet te vragen maar doe het toch: red je het een beetje? Ik snap dat het niet goed gaat maar red je het? Krijg je steun en begrip van de mensen om je heen?
Hoi gallifrey
Ik heb wel hulp en praat er veel over met mensen om mij heen. Maar we hebben zolang moeten wachten op ons kleine wodretje,en dan verlies je hem. We hebben hem gekend en vastgehouden,en dat mis ik zo verschrikkelijk.
Melanie
Melanie
Het gemis komt vanuit je tenen. Met praten verdwijnt et gevoel niet. Belangrijk is dat je toch wat voorzichtig om je heen gaat kijken maar realiseer dat deze staat van wanhoop over gaat.
Dat is de enige troost die ik je kan geven en verder moet je het doorleven.
Met elke vezel in je lijf zal je jullie Jesse missen. En dat mag.
Ik weet hoe fijn het kan zijn om je gemis in woorden te gieten. gewoon hier op Ouders Online zeggen dat je het zachte huidje mist, zijn oogjes, zijn aanwezigheid en dat je zo verdrietig bent dat de wereld mag ontploffen.
Het neerzetten van je gedachten reguleert je gevoel.
Geef het maar even de tijd.
Lieve nikus
Bedankt voor je lieve berichtje.
Deed me wel even goed.
Ik zou je graag mijn email willen geven zodat we af en toe even prive kunnen mailen als je dat wilt natuurlijk.
[email protected]
Liefs Melanie
Romanie
Fijn dat je er over kunt praten. En natuurlijk mis je hem ontzettend. Hij had gewoon nog veilig in je buik moeten zitten, toch? Als ik zijn foto's zie kan ik me niet voorstellen dat hij zoveel te vroeg geboren was. Het lijkt zo'n wijs binkie.
Ik denk dat mijn zorgen om jou meer met mezelf te maken hebben. Ik weet uit ervaring hoe je vast kunt lopen. Ik heb een flink aantal miskramen en vroeggeboortes gehad. Ogenschijnlijk ben ik daar goed mee omgegaan, iedereen vind me sterk. Maar ik kan er, 15 jaar na dato, nog steeds in stikken. Ik wil dit draadje absoluut niet naar me toe trekken hoor. Maar ik dacht even hetzelfde in jouw berichten te lezen. Vandaar dat ik even informeerde. Verder van mij geen goedbedoelde tips, dat het beter gaat of dat je het een plaatsje moet geven ofzo. Het enige dat ik kan zeggen is dat ik je het allerbeste wens.
Liefs,
Gallifrey
Gallifrey en romanie
Gallifrey, wat eindig je dit berichtje mooi: geen tips, geen vooruitzichten. Mag ik me daar bij aansluiten? Want ook míjn zorg betrof niet 'hoe ik vind dat het moet', maar meeleven, en inderdaad: wensen voor het allerbeste wat mogelijk is voor jou, Romanie. Zo veel verdriet, zo'n lief mannetje, jouw Jesse... Maatje.
Gewoon even
....een paar armen om je heen lieve Melanie!!!
Ik begrijp je gemis en het is vreselijk om te weten en te voelen dat je je kleine lieverd niet, nooit, meer kunt vasthouden 
((
liefs Geerke
