Kaars blijft branden

voor mijn schoonzus

Die heel hard op een postpartumdepressie afgaat of er al in zit. Laat je toch helpen, lieverd!

amk

goed van jou zeg. Ik ben nu met een app over mindfulness bezig. Best interessant. Daarvoor deed ik yoga, maar die gingen naar een ander deel van de stad en dat werd mij te ver. Kreeg het zelfs aan het eind van de een na laatste les te horen dat zelfs de laatste les op de nieuwe plek zou zijn. Ik heb toen niet echt aardige woorden gezegd en kreeg alleen als antwoord dat er ook vast yoga bij mij in de buurt is. Ja was.

Dat half vol half leeg verhaal ken ik ook. Als alles redelijk gaat of goed ben ik ook van glas is sneller halfleeg dan halfvol. Keerzijde is wat lastiger om uit te komen.

Wie weet gaat dit alles mij wel zo goed bevallen dat ik zelf ook een cursus ga doen in mindfulness oid. Zie wel.

Wel jammer dat jouw moeder wrs tot haar eind in zo'n instelling moet verblijven. Het zal jou vast een hoop rust geven dat ze niet meer thuis komt. Nu moet je zeker dat alles nog een keer leeg gaan halen of komt familie (voor zover die kunnen en willen) jou daarbij helpen?
Sterkte met alles

voorlopig

is het nog steeds de intentie om haar naar weer naar gewoon thuis te begeleiden. Maar de Psychiater heeft tijdens een gesprek aangegeven dat we rekening moeten houden met het feit dat ze ook nog verder achteruit kan gaan omdat ze nu weer meer vering in de rugleuning heeft en dus minder reden om toch de strijd met haar angsten aan te gaan.

Dat huis leeg halen zie ik niet tegen op, dat zal ik ooit een keer moeten doen. Of ze nu hier woont of gewoon thuis.
Ik bel een paar kennisen en dan is dat zo gepiept. Ze is hier niet zo lang geleden naar toe verhuist dus heeft nog niet zo veel gelegenheid gehad zooi te vergaren.

amk

het kan dus nog alle kanten op gaan. Ik hoop voor jou dat ze achteruit gaat en er een huis opgeruimd kan gaan worden. Dat lijkt mij de meeste rust geven.
Aan de andere kant hoop je mss dat ze weer beter wordt en dingen weer zelf aan kan. Als ik jou zo gevolgd heb lijkt mij dat meer stress geven of ze dat überhaupt wel aan kan.

Rust zou in ieder geval voor alle partijen fijn zijn. Hoop dat de rust gaat komen.

melanie

Een kaars voor jullie!

urslau - kaars voor jessy

Lief dat je naar Jessy vraagt. Het gaat met ups en downs. Het is erg onwerkelijk, het gevoel van 'het is gewoon ECHT' - verder het verdriet van haar kinderen drukt ook zwaar op haar, soms even het eigen verdriet aan de kant.

Een dike kaars voor je, Jessy!

haaksbergen

Voor de nabestaanden en slachtoffers van het ongeluk in Haaksbergen
En Ook voor al de mensen/kinderen die dit hebben zien gebeuren.
Wat een vreselijke beelden, hoe een vrolijke zonnige dag zomaar ineens omslaat ..
Een warme kaars vol licht in deze duisternis..

Haaksbergen

Voor de nabestaanden en voor de (zwaar) gewonden en ook voor al diegenen die dit zagen gebeuren.
En ook een dikke kaars voor de chauffeur. Wat afgrijselijk als je zoiets overkomt!

Een kaars

Voor de buurvrouw van mijn moeder op de kamer in de revalidatie-afdeling. Maanden heeft ze in het ziekenhuis gelegen en nu mocht ze bijna naar huis. Mijn moeder en zij hielden een wedstrijdje wie het eerste naar huis mocht. Nog een paar daagjes voor de buurvrouw. En dan, vandaag, plotseling is haar man overleden. Zomaar, ineens.
Een grote kaars voor de buurvrouw, die altijd vrolijk was.

Tsjor

tsjor

voor de buurvrouw van jouw moeder.
Wat een vreselijk vooruitzicht wordt het dan om naar huis te mogen. Eerst kijk je ergens zo naar uit en dan wordt de vloer onder je vandaan getrokken. Hoop dat jouw moeder haar een klein beetje tot steun kan zijn of beetje af kan leiden. Moeilijk.

Kaars voor haar, jouw moeder, maar ook voor jullie. Jullie staan aan de zijlijn, maar krijgen wel heel veel mee.

Voor mezelf

omdat vandaag zo'n bijzondere dag was voor ons. Zo verdrietig dat jij er niet meer bent, lieve vriendin, om deze dag te vieren.

voor S

omdat ik verwacht morgen te lezen dat ze vannacht overleden is.
Voor haar man en kinderen om dit verlies te kunnen dragen. Er staat een heel dorp om ze heen in praktische zin, en dat vind ik heel mooi om te zien. Het is er nog in 2014. Laten we dat deel van onze wereld koesteren en levend houden, dat we er zijn voor anderen als de nood daar is.

En nog een kaars voor alle anderen die het zo goed kunnen gebruiken.

amk

is de gedachte nog werkelijkheid geworden?

Sterkte erbij. Een dierbare verliezen is altijd K..

Goed te lezen dat er veel mensen zijn die het gezin er doorheen kunnen cq willen helpen.

Urslau

nee nog niet. Maar ik heb mijn vader toch maar gebeld om te melden dat de bos bloemen die hij voor mij vandaag zou brengen. (ze wonen bij hem in de straat) toch niet zo handig zou zijn. Als het zo dicht bij is dan wil je elke minuut samen zijn lijkt mij en dan wil je niet gestoord worden door een bos bloemen n van een oud klasgenoot. Dat komt een andere keer wel weer, om te laten zien dat we ook dan nog aan ze denken.

Ik wens ze veel sterkte en heb bewondering voor R, zoals hij het op pakt ook voor de jongens.
En het doet je beseffen dat je nu moet leven, nu het kan, het kan ook zo anders lopen. Dat zie je ook aan jouw man. En ik weet dat ze dat tot zo lang het mogelijk was gedaan hebben.

amk

Dikke kaars voor jou. Omdat je S gaat missen, ook om de manier waarop je nu met die situatie omgaat. Zo lief!
En om je moeder, vanzelfsprekend. Sterkte!

Lucerna

Missen is een groot woord in dit geval. Hij is een oud klasgenoot die ik spreek als ik 'm bij mijn vader op straat tegen kom of af en toe via fb. Maar het doet me wel wat omdat ik hun voorgeschiedenis ken. En het doet me beseffen hoeveel geluk ik heb.

Ik heb veel mensen met kanker in mijn omgeving op dit moment en de meesten redden het gelukkig wel, maar dat is geen zekerheid.

amk

Toch missen, al is het maar doordat je ineens dingen beseft die je je niet eerder had gerealiseerd. Maar ik ken het gevoel dat je beschrijft wel.
Maar die kaars voor jou blijft gewoon staan. Alleen al vanwege je moeder. Ik heb hier weliswaar steeds meegelezen, maar (te) weinig gereageerd, maar jouw verhaal over je moeder treft me zo. Daarmee besef ik dan weer hoeveel geluk wij hebben.

voor amk

en voor R een flink stel kaarsen.
Er is gewoon veel warmte nodig.

de buurvrouw van de moeder van tsjor

Wat een triest verhaal. Mag je eindelijk bijna naar huis, gebeurt er zomaar ineens zoiets. Dat is toch niet te bevatten...

Een kaars voor haar.
Wat moeilijk moet het zijn.

Een ster er bij......

S een dikke kaars voor jou en je mannen die je zo gaan missen.

Vanmiddag ging het kaarsje uit. Geleefd en gestreden tot het eind.

We blijven om je mannen heen staan en zullen jou niet vergeten.

amk

dan heeft het toch langer geduurd dan gedacht. Hoop dat iedereen vrede heeft.

Voor S een mooie ster; voor haar mannen een kaars vol kracht en voor jou amk een kaars ernaast.

even voor mijzelf

om hopelijk weer het positieve te zien en niet te blijven doemdenken.
Abces zal toch niet tot iets ergers mogen leiden? Toch?

kaars vol kracht voor mijzelf (en man om het te ondergaan)

voor een heleboel mensen

Voor R die morgen definitief afscheid van zijn zeer geliefde vrouw moet nemen.
Voor het gezin van Urslau: dat het snel echt helemaal de goede kant op mag gaan.
Voor iedereen die het nodig heeft.

Voor mijn moeder: omdat ze dit weekend best een grote stap heeft gemaakt. Er was iets van zelfinzicht te bespeuren. Nu nog een stap durven zetten en iemand opbellen om wat leuks te gaan doen.

Voor de vriendin van mijn moeder

Haar moeder is na een lange opname in het ziekenhuis overleden. Vanavond is de crematie. Sterkte. We zijn er voor jullie.

AMK (o.t.)

Ik zie hier bij jou een kaars staan voor R. die zijn vrouw heeft verloren.
Jessy heeft een aantal weken geleden haar man verloren (zoals hierboven ook te lezen is). Ik zag dat Jessy ook bij R. gereageerd had. Zo is het toch maar een kleine wereld........

Voor Urslau en haar gezin

Omdat jullie het zo goed kunnen gebruiken. Omdat het ook zonder deze laatste complicatie al moeilijk en zwaar genoeg was. Omdat ik elke dag wel een paar keer aan jullie moet denken. Een kaarsje voor jullie en eentje voor al diegenen die nog op de wachtlijst voor een orgaan staan.

Lief Genista

Ik hoop dat alle kaarsen dit keer helpen en ook andere mensen op de wachtlijst.
Kaars ernaast.

voor onze oppas

16 ben je en morgen begin je aan je eerste chemo.....