Hoe samen een weg vinden verdriet te delen?
Een paar maanden geleden is mijn broertje van 21 overleden. Ik heb het hier zelf uiteraard moeilijk mee maar ben ook iemand van doorgaan en er niet teveel aan denken en over praten (ik weet dat dit niet altijd goed is) en dit gaat op het moment best goed. Voor mijn moeder is dit natuurlijk anders. Je kind verliezen is verschrikkelijk en zij kan het niet negeren en doorgaan zoals ik dat kan (zou ook niet goed zijn). Ze heeft het er heel erg moeilijk mee en ik weet niet zo goed hoe we er samen mee om moeten gaan. Ik ben iemand die er het liefst niet zoveel over praat terwijl zij wel die behoefte heeft (mijn vader is niet meer aanwezig). Ik merk dat het ons aan de ene kant dicht bij elkaar heeft gebracht maar dat het nu soms tussen ons in staat. We weten allebei niet wanneer en hoe we het ter sprake brengen en hoe we er samen mee om moeten gaan.
Ik denk
ook niet dat jullie wat dat betreft veel aan elkaar kunnen hebben. Jullie delen hetzelfde verdriet, maar gaan er allebei anders mee om. Dat verander je niet zomaar... Als jij er meer een van het doorpakken bent en je moeder is er meer een van het praten, dan zullen jullie elkaar nooit echt begrijpen... Behalve dan dat je natuurlijk weet dat jullie allebei verdriet hebben om het verlies van jullie zoon en broer...
Ik zou naar mijn moeder gewoon uitspreken dat je het moeilijk vindt om haar te helpen omdat je merkt dat zij er graag over wil praten en dat voor jou niet de manier is. Wellicht is er voor haar iemand anders om mee te praten en kun jij lekker met je moeder gaan winkelen, naar de film of het theater gaan. Misschien deed je dat eerder nooit, dan zal ze juist opmerken dat jullie band is veranderd.
Iedereen heeft recht op zijn eigen rouwproces. Dat is een uitspraak van een vriendin van mij die borstkanker heeft. Ook in deze situatie heel belangrijk om te weten. Als jullie van elkaar weten dat jullie op je eigen manier rouwen en dat dat goed is en mag, dan hoeft er verder niets tussen jullie in te staan!
Heel veel sterkte want het natuurlijk vreselijk om op die leeftijd je zoon en broer te verliezen...
Sterkte
Kan hier niets meer aan toevoegen maar wil je toch sterkte wensen
gr Nelly
