Help! toespraak crematieplechtigheid

Ooo wat vreselijk zon

Ten eerste gecondoleerd...ik voel met je mee, zo jóng nog, het zou niet moeten mógen...
Ten tweede, maak je niet druk om 'hoe het hoort' , dat doet er écht niet veel toe. Als je het jezelf wat 'makkelijker' wil maken (als dat überhaupt al kan op zo'n emotioneel iets) dan zou ik als ik jouw was de persoonlijke toespraak in het begin houden. Dan heb je het gehad....Dus na het welkomstwoord. Als het pas aan het eind doet heb je kans dat je de hele 'dienst', alle toespraken van de zenuwen en de spanning niet eens meekrijgt. En dat is toch wel enigzins belangrijk....ook voor jezelf, het was je broer, en het afscheid moet een 'plekje' (ooit) gaan krijgen...Als je er amper iets van meekrijgt zal dat alleen maar lastiger gaan.
Zeg gewoon iets als: " Dames en Heren, U allen bent hier samen gekomen om afscheid te nemen van mijn broer....." Hierna begin je gewoon over je broer, wat hij voor jouw betekende en was in jouw leven. En als afscheid iets als "Wij, zijn ouders (? als die er nog zijn) en broers en zussen? noem de namen, dus zus anna, broer pietje), zijn grootouders (? zijn die er nog?) zijn u dankbaar dat u in zo grote getale hier bent, het laat zien dat broer(naam) midden in het leven stond.... (? Als dat zo is)of iets anders op de plek na 'het laat zien' , iets wat toepasselijker is bij jouw broer.
Ik wens je veel steun toe...Ik weet precies hoe het is, Ik heb mijn moeder ook erg plotseling verloren en onze oudste zoon en ik wílde per sé iets zeggen op de crematie, vondt dat ik dat móest doen...En achteraf ben ik er ook erg blij om dat ik dat gedaan heb. En ik geloof dat het allemaal niet zou uitmaakt wat en hoe je het zegt. Voor de rest van de mensen die er is in ieder geval...die vinden het zowiezo al hardstikke goed dat je daar staat. Ongeacht wat je zegt. Voor jouwzelf is het belangrijk dat het goed 'voelt', het is de laatste keer dat je écht tegen je broer kan praten. Dat is veel belangrijker dan hoe het hoort of zou moeten.
Veel sterkte toegewenst zon en zet 'm op! Ik zal aan je denken...
groeten albana

Broer

Allereerst gecondoleerd meid, wat vreselijk. Mijn man zijn broer is een paar jaar geleden onverwacht op 41-jarige leeftijd overleden, vergeleken bij jou broer in ieder geval nog 17 jaar ouder, maar ook veel te jong natuurlijk. Ze waren erg hecht. Wij hadden een kerkdienst dus dan begeleidt de pastoor alles. Zeker de opening en de afsluiting. In ieder geval moet je volgens mij bij de afsluiting iedereen bedanken voor hun komst. Bij de opening heet je gewoon iedereen welkom en dan begin je over je broer te vertellen. Mijn man kwam ook aan het begin gelijk na de pastoor. Daarna zijn zus en de dochter van zijn zus. Ze vertelden gewoon wat persoonlijke herinneringen. Mijn man haalde een quote aan uit een kaart die hij had gekregen en die wil ik je niet onthouden, zo mooi: "a brother is a friend given by nature"
Oefen je toespraak nog even een paar keer letterlijk, want de eerste twee keer barst je in tranen uit. Liefst met een toehoorder die nog wat commentaar kan geven zoals te snel oid. Veel sterkte, je kan het vast.
Liefs,
Hillary

Zon

Gecondoleerd en heel veel sterkte vanmiddag...

liefs,
Petr@

Zon

Heel veel sterkte!

Zon

Gecondoleerd met het verlies van je broertje, veel te jong zeg.
Heel veel sterkte vandaag en na vandaag!

Groetjes Nikaya

Wat je zegt

is altijd goed, het komt uit je hart!
Sterkte!

Oh, wat is dat erg, Zon, ik leef met je mee.
Helpt het om een lijstje te maken met de eigenschappen die je broer had en de dingen die hij graag deed? Dat geeft je in elk geval een beetje houvast. Daar kun je nog aan toevoegen wat zijn rol was in jouw leven en/of in het leven van andere mensen.
Heel veel succes en sterkte vanmiddag.

Bedankt

allemaal heel erg bedankt. Ik was vanmorgen echt een beetje radeloos, maar inmiddels heb ik er wel weer vertrouwen in. Jullie handvaten helpen ook. Ik ben een aardig eind met mijn speech en vanmiddag (16.00uur) zal het vast wel lukken.
En dan komt het verwerken. De laatste dagen ben ik vooral met mijn verstand bezig geweest en heb ik nog weinig tijd voor mijn gevoel gehad dus als alle drukte achter de rug is zal de klap wel komen.

Zon

Zit steeds aan je te denken, weet zo precies wat je doormaakt. De afgelopen dagen zijn voor de naaste familie een roes, soms lijkt het alsof mensen die verder weg staan verdrietiger zijn dan jij, alsof je ze moet troosten. Als naaste familie houd je je vast aan praktische dingen zoals het regelen van de crematie. Morgenochtend word je wakker en ga je vermoedelijk boodschappen doen en ontdek je dat er helemaal niets is veranderd in je stad, in je supermarkt, en dat is zo ontzettend raar, want jouw leven is voorgoed veranderd. En dan heb jij tijd om tot je door te laten dringen wat er gebeurd is. Wees niet verbaasd als je de komende weken je broer meent te zien lopen, is allemaal normaal. Het duurt lang tot je het ten volle beseft. Maak je vandaag alleen druk over het afscheid, het is goed voor je verwerking als je daar met een "goed" gevoel op terug kunt kijken. Wat daarna komt zie je morgen wel.
Veel sterkte,
Hillary

The day after..

Zon, gecondoleerd met het overlijden van je broer(tje). Wat vreselijk en wat vreselijk jong nog, véél te jong.

Ja, nu de 'stilte', het echte rouwen gaat beetje bij beetje beginnen.

Sterkte meis,

Wilma

Hoe het was

De dienst was echt prachtig. Er waren super veel mensen. Zelf heb ik het welkomswoord gedaan en daarna meteen een persoonlijk stuk. Verder heeft mijn moeder, zijn wergever een collega en een vriend iets gezegt en was er veel muziek. Ik kijk er echt heel tevreden op terug.
En zoals al is gezegt gaat nu het echte verwerken beginnen. De laatste dagen zijn we gewoon geleefd en heb ik haast geen tijd gehad voor mezelf en mijn gevoel. Dat gaat de komende dagen vast komen.