Een kaarsje
voor de moeder en broertje en dochtertje waarvan de vader is overleden en het dochtertje nog steeds zwaar gewond in het ziekenhuis ligt omdat er een rotsblok op hun is terechtgekomen tijdens hun vakantie. Tot gisteren leefde ik heel erg mee en vond het verschrikkelijk. Het zal je maar gebeuren en het is gelukkig een zo kleine kans dat dit je overkomt.
Gister is dit tot mijn prive leven doorgedrongen. Het gaat namelijk om kinderen die bij mijn kinderen in de klas zitten. Het gaat over een vader die ik regelmatig heb gesproken. Het gaat over een moeder die ik erg graag mocht.
Maandag begint de school weer, alleen deze twee kinderen zullen er maandag niet bij zijn.....de vader zal nooit meer op zijn kinderen wachten op het schoolplein. Ik zal hem nooit meer bellen omdat mijn zoon met zijn zoon wilt spelen. Maar ik hoop zo dat mijn dochter nog wel de kans krijgt met zijn dochter te spelen of bij elkaar op verjaardagsfeestje te komen....
Fraz
Heftig! Ik denk dat jij het enige juiste doet wat je kan doen. Je hart en huis open blijven houden voor de kinderen van het gezin en hun moeder. Weet je, hulp en een luisterend oor komt vaak uit onverwachtse hoek. En ik denk dat jij in deze hoek staat, om er uit te stappen wanneer het nodig is. Op momenten dat ze het vaak niet meer verwachten.
Sterkte voor je kinderen, die toch ook dit verlies moeten verwerken en een plaatsje proberen te geven.
Vorig jaar rond deze tijd overleed zomaar een vriendin/buurvrouw van me. Onze dochters gingen met elkaar om. En blijven elkaar regelmatig zien. Het is wat lastiger geworden voor mijn dochter omdat het vriendinnetje veel fladdert en op een lager niveau blijft hangen (iq 74). Maar vooral in vakanties zoeken ze elkaar op en praten ze er ook veel over . Proberen dus de wereld draaiende te houden en door te gaan.
Ik hoop dat jouw dochter nog zeker de kans krijgt om met zijn dochter te spelen!
Dank je cc voor je reactie
Het blijft zo onwerkelijk en zo onzeker hoe of wat met het dochtertje. Het is ook zo moeilijk omdat het gezin nog in frankrijk zit. Gewoon niet kunnen laten weten en voelen dat je mee leeft en aan ze denkt.
Hoewel ik mij ook goed kan voorstellen dat de moeder daar misschien ook helemaal nog niet op zit te wachten. Zo'n moeilijke situatie waar ze nu in zit. De ene kant de crematie van haar man in frankrijk regelen (is a.s. maandag) en aan de andere kant knokken voor je kind en je andere kind opvangen. En daarnaast nog je eigen trauma van het zien gebeuren verwerken. Zo heftig allemaal.
Voor ons en onze kinderen gaat het leven vrij normaal verder. Er wordt morgen een verjaardag gevierd en maandag is de eerste schooldag. Ik ga gewoon naar mijn werk en doe boodschappen. Zo oneerlijk en het drukt meteen je neus op de feiten dat dit ook zomaar bij jou kan gebeuren. Een kleine kans maar toch voor hun was de kans ook zo klein maar gebeurde het toch ook.
Onze kinderen reageerde ook vrij goed maar ik denk dat maandag het wat heftiger zal zijn bij de weekopening. Ik weet niet wat er nog kan uitkomen of wat er nog door ze heen gaat.
Het is vooral dat machteloze. Dat je het voorval niet ongedaan kan maken, want dat zou het enige zijn wat momenteel echt zou helpen, waar ze echt gebaat bij zouden zijn maar dat kan ik niet helaas.
Tja ik heb het draadje hierboven goed gelezen en blijf dat ook lezen zodat ik hopenlijk geen goed bedoelde dingen zeg die het eigenlijk alleen maar erger maken.
Het enige wat ik nu kan doen is aan ze denken, met ze mee leven en hopen dat het grietje er goed bovenop komt.
Ik wou gewoon dat ik meer kon doen.......
Och fraz
Wat komt het allemaal dan dichtbij ineens! Eerst is het nog en verschrikkelijk nieuwsbericht, dan gaat het ineens over mensen die je van dichtbij kent....
Wees niet zo heel bang om verkeerd te reageren, doe maar wat je denkt dat goed is!
Inderdaad heel dichtbij
Ik ken het verhaal van de krant en vind het uiteraard ook erg zielig, maar omdat ik ze niet ken gaat het niet veel dieper. Ik kan me echter voorstellen dat het voor jou heel anders is en dat het echt afschuwelijk voor je moet zijn. Ik heb in mijn omgeving meegemaakt dat een moeder overleden is door een val in de bergen. Dat heeft ook in de krant gestaan. Voor anderen een slechts een nieuwsfeit voor de betrokkenen een drama. Troost op welke manier dan ook, ook door je huis open te stellen voor het vriendinnetje van je dochter, is nooit verkeerd.
Dank je wel geerke en kaaskopje
ik hoop idd kaaskopje dat het nog mogelijk is dat de dames samen spelen. Helaas ziet het er nog steeds niet gunstig uit. Ze hebben geprobeerd om het meisje uit coma te halen (ze hadden haar kunstmatig in coma gebracht) maar het lichaam kan het nog niet aan ;-(
Het zal al met al denk ik nog wel een flinke tijd duren voordat ze weer naar nederland gaan dus voorlopig zie of spreek ik ze niet.
Voorzichtig positief nieuws
Gelukkig er is weer een klein sprankje hoop dat het uiteindelijk goed komt met het grietje. Ze had zaterdagochtend zelfstandig haar vingers bewogen en gisteren heeft ze haar ogen open gedaan en gisteravond heeft ze iets kunnen zeggen. Pfffffff dat was een hele opluchting en heel emotioneel. Niemand durfde dat te verwachten. Als het goed is komt haar broertje weer naar nederland. Dus pffffffff
Oh fraz
Een klein lichtpuntje! Ik steek een dikke kaars aan, dat het goed zal komen. Dit berichtje hield me zo bezig toen ik het had gelezen in de krant... hoeveel pech kun je hebben om precies op die plek te zijn waar een rotsblok naar beneden valt. Heel veel sterkte voor de familie!
Fraz
Wat een vreselijke geschiedenis en wat een schok voor jou als je het gezin kent! Fijn dat het beter lijkt te gaan met het meisje, ik hoop met je mee dat ze er helemaal bovenop komt
Och fraz
Ik vond het ook zo'n vreselijk bericht, ik hoorde het op vakantie, in België, op de radio. Zo'n verschrikkelijk ongeluk, zo'n verschrikkelijke pech...
Wat erg voor die moeder, die dat allemaal gezien heeft, die maar moet hopen dat haar dochter het haalt (gelukkig ziet het er wat beter uit) en die ondertussen moet rouwen om haar man... Hoe moet je zoiets toch in je eentje verwerken, en dragen voor je andere kind?
Ik hoop van harte dat in ieder geval je dochter weer met haar vriendinnetje zal kunnen spelen, dat haar moeder in ieder geval haar dochter weer gezond terug krijgt. Het is al zo verschrikkelijk zonder haar man...
Dank je
voor jullie reacties, dat doet me goed.
Weet je ik zie omdat ik ze ken nu gewoon de moeder zitten met jongste zoon naast zich, genietend van de zon en de vakantie. En in het water vader met dochter, heerlijk zwemmend en duikend (ze is een enorme waterrat). En dan plots geluid, gerommel en boem....
Ik sprak gister ook op onze verjaardagsfeest twee andere goede vrienden van ons. De laatste dag van de vakantie vierde die een verjaardagsfeestje. Wij konden niet, dat andere gezin was er wel en het was erg gezellig. Dat was dus de laatste keer dat ze de vader gezien hebben. Ja prettige vakantie allemaal en tot over 6 weken. Nou niet dus
Zo onwerkelijk allemaal. De vader is nu gecremeerd in frankrijk. Zodra dochter er weer bovenop is (ik hoop hoop hoop) zal er in nederland ook een afscheid voor hem komen voor vrienden en familie.
Een kaarsje voor kaatje
Omdat er nooit genoeg kunnen branden
Voor heli
voor jou, je man, je beide mannekes
Voor kaatje en heli en
al die andere lieve mensen die vandaag een extra kaarsje heel goed kunnen gebruiken!
Voor mijn twee vriendinnen
allebei weer aan de chemo, laat het alsjeblieft helpen?!
Cor
jouw verjaardag, die je altijd zo groots vierde....En nu, nu zijn we alweer 11 jaar zonder jou. Het zonnetje schijnt, maar de glans is minder....
Sandra
ook jij bent in gedachten bij ons, de verjaardag van je grote liefde, zouden jullie nu samen zijn?
En nu, twee vriendinnetje die hetzelde traject meemaken als jij, het brengt zoveel herinneringen boven, ik hoop zo dat hun verhaal anders eindigt!
De tijd gaat verder, maar het gemis blijft.
Update
De kaarsjes blijken te helpen. Broertje is vandaag weer even naar school geweest en dochtertje is vervoerd naar nederland en ligt nu in een ziekenhuis in nederland. Ze gaat dus goed vooruit maar is er nog niet natuurlijk maar berichten zijn positief 
Fraz
Dat krantebericht heeft me ook geraakt, en vooral toen ik dagen later las dat de dochter nog steeds in levensgevaar was. Wat fijn om hier te kunnen lezen dat het de goede kant op gaat!
