Verlies en Verdriet
Elisa Gemani
04-09-2009 om 16:17
Dag lieve papa
Dag papa, rust zacht. Ik zal je heel erg missen ook al hadden we geen hele hechte, intieme band. Ik weet dat je niet hield van sentimenteel geleuter maar toch wil ik dit nog even kwijt. Je was een nuchtere, uit de klei getrokken Drenth en van het uiten van emoties moest je niets hebben. Je motto: "niet zeuren, gewoon doorgaan!" Ik zal je sarcastische humor missen, je kalmte en je wijsheid. Het vermogen om in tijden van crisis (en die heeft ons gezin veel gekend) het hoofd koel te houden en rationeel en praktisch tegenwicht te bieden. Ik ben blij dat ik in dat opzicht toch meer op jou lijk dan ik altijd had gedacht. Ik ben er trots op dat je kleinzoon onze achternaam draagt, als laatste van de familie. Lieve papa, ik weet dat je nu de rust en de vrede hebt waar je zo naar uitkeek. Maar toch kwam de dood te snel. Ik ben blij dat je niet geleden hebt en kalm bent ingeslapen, zonder pijn. Ik ben blij dat ik je nog even heb kunnen zien ook al was je er niet meer. Je zag er tevreden uit. Maar ik zal je missen, en je kleinzoon ook. En lieve papa, ik hoop dat je ons afscheid goed vond. Precies zoals je wilde; geen poespas en geen gedoe. Met mama, je twee dochters, je drie kleinkinderen en je beste vrienden aan je ziekenhuisbed met een krentenbol en een kop thee. Met een traan en een lach. Je hebt je lichaam ter beschikking gesteld aan de wetenschap zodat anderen wellicht iets kunnen leren om zo te helpen andere zieke mensen beter te maken. En hopelijk kan je met een of meerdere van je organen het leven redden van een paar mensen. Het is goed zo. Geen onnodig lijden, geen gedoe meer in het ziekenhuis. Op naar de eeuwige jazzvelden. Met je shaggie en je biertje. Proost papa, op jou!
Papa is op 70-jarige leeftijd overleden op vrijdag 4 september 2009 om 8.15 in de ochtend. Slechts drie maanden geleden werd er terminale longkanker bij hem vastgesteld. Hij is uiteindelijk overleden aan de gevolgen van een darmafsluiting. We hebben de hele dag in het ziekenhuis rond zijn bed gezeten, gepraat, gelachen en gehuild en om 15.00 is zijn lichaam opgehaald door de patholoog-anatoom nadat de kleinkinderen (7, 8 en 10) bloemen, kaarten en tekeningen op de baar hadden gelegd. Zij hebben hem ook gewoon nog gezien; het was nog echt gewoon opa en hij had een glimlach op zijn gezicht. Er komt geen begrafenis, uitvaart of herdenkingsdienst. Dit was ons bescheiden afscheidsritueel, geheel volgens zijn wens. En hij zag, dat het goed was...
jippa
04-09-2009 om 16:21
Elisa
Lieve Elisa,
Ik krijg kippenvel van je verhaal. Gecondoleerd met dit verlies. Je vader mag trots op je zijn dat je het zo mooi opschrijft allemaal. En dat het zo te lezen allemaal zo in zijn stijl is gegaan, het afscheid. Sterkte en een grote kaars voor jou,
Jippa
Bastet
04-09-2009 om 16:27
Elisa
veel sterkte,meis,je vader was vast heel trots op jullie!!
Liefs,bastet
Anneque
04-09-2009 om 17:50
Elisa
Gecondoleerd met het verlies van je vader.
Mooi geschreven (en gedaan) meid!
mopke
04-09-2009 om 18:15
Elisa
Ontroerd las ik je stukje.
Veel sterkte met het verlies van je vader.
Liefs, Mopke
Mariska
04-09-2009 om 18:43
Elisa
Wat verdrietig dat je vandaag afscheid hebt moeten nemen van je vader... Veel sterkte... Liefs, Mariska
Minet
04-09-2009 om 19:57
Mooi
Elisa, wat heb je dit mooi verwoord.
Het allerlaatste stukje heb ik met interesse gelezen, mijn schoonmoeder besloot en regelde onlangs ook dat ze haar lichaam ter beschikking wil stellen aan de wetenschap. Mooi dat jullie op deze manier toch je eigen afscheidsceremonie hebben gemaakt.
Sterkte! Minet
Beertje
04-09-2009 om 20:48
Elisa...
...kippenvel, zo mooi geschreven. Gecondoleerd. In gedachte ga ik terug naar 'tante' (50) die ook haar lichaam aan de wetenschap schonk. Fijn dat het zo'n mooi afscheid was. Een mooie kaars voor jou, je papa en ieder die hem moet missen.
Veel kracht gewenst!
Liefs, Beertje(s)
Mien*
04-09-2009 om 22:19
Elisa
Gecondoleerd met het overlijden van je papa.
Wat vertel je het mooi, jullie band en het afscheid, ´t lijkt me best een vreemd gevoel, zo zonder begrafenis of crematie, maar het is goed te weten dat hij het zo wilde.
Sterkte!
Ayanna
05-09-2009 om 15:23
Elisa
Gecondoleerd met het overlijden van je vader.
En wat mooi dat je dit afscheid zo (voor ons) kunt verwoorden.
Heel veel sterkte voor jou en je familie.
Dikke kus en knuffel!
Rafelkap
05-09-2009 om 19:30
Elisa
Heel veel sterkte met het verlies van je vader. Je hebt een mooie brief geschreven.
Elisa Gemani
06-09-2009 om 13:49
Dank
Dank jullie wel! We hebben overigens toch besloten om een klein, informeel samenzijn voor vrienden en kennissen te houden binnenkort. Voor veel mensen zou het fijn zijn om samen te praten en herinneringen op te halen en het toch plotselinge overlijden van mijn vader met elkaar te verwerken. Zeker omdat er geen begrafenis of crematie plaatsvindt. Voor de nabestaanden is het wel belangrijk om dit op een goede manier af te sluiten...
Geerke
06-09-2009 om 22:17
Elisa
Sterkte meid, het is allemaal in zo'n korte tijd gebeurd, niet te bevatten lijkt me. Ik vind ook dat je het heel mooi hebt beschreven!
liefs Geerke
heli
10-09-2009 om 22:14
Elisa
Heel veel sterkte! Ik kan me voorstellen dat jullie toch behoefte hebben aan een 'samenzijn'/herdenking voor en aan je vader. Anders is het ook zo abrubt ineens...
heel veel sterkte!
elissa
10-09-2009 om 23:04
Confronterend
Mijn bijna-nick-naamgenoot op dit forum, vorig jaar verloor ik mijn vader (hij werd 55), nu jij. Een afscheid zoals je wilde, net als bij mij, maar je wilt eigenlijk helemaal geen afscheid nemen. Wat mooi dat je vader zijn lichaam ter beschikking heeft gesteld.
Veel sterkte en kracht voor de komende tijd, en ook de tijd daarna, als het leven weer doorgaat maar jouw leven voorgoed veranderd is.
Toen mijn vader overleed, plaatste iemand hier een gedichtje dat ik heel mooi en treffend vond:
Ik heb mijn vader niet verloren
Daarvoor gaf hij mij te veel
Wat hij zei, dat blijf ik horen
Van wie ik ben, is hij een deel
Ik blijf hem overal ontmoeten
In wat ik doe en wat ik laat
Hij is en blijft voor mij een zegen
Waarvan het spoor steeds verder gaat
Elisa Gemani
15-09-2009 om 14:07
Elissa
Mooi gedicht, dank je! Zaterdag hebben we het informele samenzijn. Er komt een mooie foto te hangen van mijn vader, er wordt zijn favoriete jazzmuziek gedraait en er zijn toespraken. Al zijn vrienden komen om hem te gedenken. Ik besef nog steeds niet echt dat hij er niet meer is maar dat zal tijd nodig hebben...
Elisa Gemani
21-09-2009 om 14:47
Afscheid
De herdenkingsdienst was mooi; er waren wel 80 mensen; naaste familie en oude vrienden van mijn vader. Sommigen hadden wij en ook elkaar al heel lang niet meer gezien. Hoe tragisch ook is het fijn te zien dat dit ons ook bij elkaar brengt. Er zijn een paar mooie en leuke dingen over mijn vader verteld. Na het samenzijn zijn we met de kinderen, kleinkinderen en de beste vrienden van mijn vader bij mijn moeder thuis gaan eten. Het was goed zo maar nu pas begint het in ieder geval tot mij door te dringen en ik ben letterlijk ziek geworden. Ik weet dat het erbij hoort en dat het tijd zal kosten maar het doet pijn...
ijsvogeltje
21-09-2009 om 16:54
Elisa
Fijn dat het afscheid zo goed was. Heel veel sterkte met dit verlies!