7-jarige voorbereiden op uitvaart

Guineverre

allereerst gecondoleerd met het overlijden van je oma.

Kan je van te voren te weten komen hoe de crematie precies zal verlopen? Voor zover ik weet (en helaas heb ik nu ervaring met het regelen van drie crematies en één herdenkingsbijeenkomst) wordt zoiets tot in detail uitgewerkt van te voren. Dat zou je dan met hem kunnen doornemen van te voren.

Verder weet ik niet of er in de bieb van die kennisboekjes zijn over cremeren. Dan weet hij, als hij dat prettig zou vinden, alle ins-and-outs wat betreft een crematie.

Verder zou je op de website van het desbetreffende crematorium kunnen kijken hoe alles eruit ziet. Het gebouw, de hal, de aula etc.

Als hij het prettig vindt, zou hij ook iets kunnen maken dat hij bij de kist kan neerleggen. Dat kan misschien wat rust geven, dat hij op zijn manier iets kan betekenen.

Verder hebben mijn jongens de laatste keer (dat was deze week) van de uitvaartonderneemster het boekje 'Dag lieve....' gekregen. Dat is een werkboekje waarin je van alles kan schrijven, tekenen, plakken over de overledene en hoe het hele afscheid is gegaan. Misschien kunnen ze via de uitvaartorganisatie die betrokken is bij de crematie van je oma een dergelijk werkboekje regelen voor hem.

Verder weet ik niet of hij te groot is voor het boekje Kikker en de vogel...dat gaat over een vogel die dood is.

Ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt. Veel sterkte de komende week en daarna.

groetjes van Purk

Oh, ik bedenk nog wat

vandaag tijdens de herdenkingsbijeenkomst heb ik mijn jongens een klein opschrijfboekje gegeven met een pen. Konden ze tijdens alle toespraken een beetje tekenen en schrijven. Dat hield ze mooi bezig.

Ze hebben trouwens zelf ook een rol gehad door een kaarsje aan te steken.

groetjes van Purk

Lego

is het niet een idee om je zoontje een mooi bouwwerk van Lego te laten maken voor oma. Dat kan dan bij de kist staan en na afloop kan hij het weer meenemen.

Mijn zoons (9 en 6 jaar oud) hebben vandaag tijdens de herdenkingsbijeenkomst van mijn tante tijdens het informele gedeelte een toren van Kapla voor haar gebouwd. Ze hebben namelijk afgelopen augustus nog de Domtoren met haar beklommen.

Mijn tante was voor mijn kinderen een soort extra oma. En dat was waardevol, zeker omdat wij de afgelopen vijf jaar twee opa's en een oma hebben verloren en nu dus deze tante.

Groetjes van Purk

Guinevere

Gecondoleerd met het verlies van je oma.
Afgelopen zomer overleed mijn schoonvader, opa van mijn 3 kinderen (6,4,2 jaar oud). Het heeft hen idd wat geholpen dat ze tamelijk precies wisten wat er ging gebeuren. Verder was het voor hen heel fijn om ook een "rol" te hebben in het geheel, we hebben bijv. samen de kist gesloten. Ik begrijp dat zoiets niet mogelijk is bij jullie, maar wellicht wel in een andere vorm. Het lego-idee van Purk vind ik super. Of een miniatuur-lego-dingetje bouwen en aan oma meegeven in de kist. Zoiets. Je kunt hem evt. een tekening laten maken/briefje schrijven en meegeven.
Boeken die ik met de kinderen lees: Kikker en het Vogeltje (Max Velthuijs), Oma Pluis (dat is echt te kinderachtig denk ik, maar je hebt toch ook nog een jonger kind of vergis ik me?), Derk Das blijft altijd bij ons (S Varley), en wat ik werkelijk een prachtig prentenboek vind, maar dat is meer over de dood in het algemeen: De eend, de dood en de tulp (W. Erlbrüch).
Hier nog een link met kinderboeken met dit thema:
http://www.heermans.demon.nl/literatuurlijsttot8.htm

Sterkte!

Reactie zoon

Hmmm, ik heb mijn zoon net gevraagd om iets moois te maken voor op de kist van oma. Zegt ie: "Ja, maar wat heeft dat nou voor een zin, ze merkt er toch helemaal niets meer van!". Pff, lekker figuur, die zoon van mij. Maar hij zit nu dan toch een tekening te maken.
Kikker vindt zoon-1 te kinderachtig. En zoon-2 is pas 2,5, die heeft helemaal niet door wat er aan de hand is. Dat laten we maar even zo.

Guinevere

Ook van mij allereerst gecondoleerd met je oma. Behalve de boekjes uit de bieb zijn er ook vaak boekjes voor kinderen bij de uitvaartverzorger te krijgen. Daar staat dan precies is wat een begrafenis is en hoe cremeren in zijn werk gaat. In die boekjes is dan ook ruimte voor tekeningen etc. Gewoon even vragen bij de begrafenisondernemer.

De vraag die bij mij opkomt

is: Wil hij zelf wel mee??

Jawel, hij wil mee. Hij wil al een hele tijd een keer een begrafenis bijwonen (ja, echt).
Hij heeft een prachtig boeket getekend, met daarbij de tekst "jammer dat je dood bent liefe omaa". Deze tekening mag onder géén beding mee "gecremareerd" worden van hem.
Hij heeft me net tot in detail uitgelegd hoe zo'n "cremaratie" in zijn werk gaat. Waar hij die kennis nou weer vandaan heeft???
Ik moet toch nog contact opnemen met de uitvaartman, zal eens informeren naar zo'n boekje. En ruimte laten inbouwen voor het aansteken van een kaars door zoon-1. Zoon-2 gaat niet mee.

Bij ons

Overleed Tangomans moeder toen Tangodochter bijna 7 was en Tangozoon ruim 3. Ze zijn de jongste kleinkinderen en we hebben ze allebei meegenomen naar de begrafenis. We vonden het zo incompleet als de jongste er niet bij was. Oma had 6 kleinkinderen die allemaal een kaars hebben aangestoken. Tangoman heeft een geluidstudio en had van de mensen die iets wilden zeggen, maar dit niet live wilden/konden een opname gemaakt. Ook van onze kinderen erbij, dit klonk echt heel mooi met muziek op de achtergrond. Tangodochter zei: dag oma F. ik zal je missen, kom je nog eens terug op deze wereld? Prachtige tekst helemaal zelf bedacht. Tangozoon zei gewoon: dag lieve oma F.
Voor Tangodochter hebben we ook het boekje Dag lieve.... gekregen van de uitvaartbegeleider. Dit heeft ze samen met ons helemaal ingevuld.
Oma overleed een dag nadat Tangodochter haar zwemdiploma A had gehaald, daar had ze heel graag bij willen zijn, maar ze lag toen in het ziekenhuis en kon niets meer (ze heeft een zware attack gehad). Een kopie van het A-diploma is mee het graf in gegaan. Beide kinderen hebben een tekening/kleurplaat gemaakt.
Wat ik erg prettig heb gevonden is dat ik vantevoren met mijn moeder heb afgesproken dat zij er was als extra ondersteuning voor de kinderen. Dit was bijvoorbeeld handig toen Tangozoon na de plechtigheid moest plassen. Zij kon dan met hem gaan. Zo heb je zelf een beetje je handen vrij. Misschien kun jij ook met iemand zo'n afspraak maken.
Tangodochter is er nog best lang verdrietig van geweest. We hebben thuis een foto van oma neergezet met een kaarsje erbij. Eerst moest de kaars dagelijks aan van haar. Nu soms nog met bijzondere dagen (verjaardag van oma, sterfdag). Ze heeft ook een cd-tje gekregen met de uitvaartmuziek dat ze in het begin heel veel draaide. Op een gegeven moment was dat over.
Heel veel sterkte op deze moeilijke dag.

Boeken

Guinevere, gecondoleerd met het overlijden van je oma...

Ik weet niet of je er wat aan hebt maar op de website/webshop
http://www.in-de-wolken.nl/ worden allerlei boeken, brochures en dergelijke per leeftijdsgroep genoemd. Zelf heb ik een aantal van deze boeken gewoon in de bieb kunnen lenen. Het boekje: 'De meest gestelde vragen over kinderen en de dood' kregen we van de uitvaartonderneemster en vond ik nuttige informatie bevatten. Kort en bondig, maar zeker nuttig.
Sterkte met alles!

Hier

Hier is oma een paar weken geleden gestorven, met ayladochter (5 jr) is uitgebreid gesproken wat er gebeurt en waar omi nu is. Ze wilde ook veel weten, wat gaat er dan naar de hemel is omi in die kist ligt. In de kerk was ze echt even heel erg verdrietig, ook vanwege de huilende mensen om haar heen. Ze heeft toen lekker even bij mij op schoot gezeten. Ze is van te voren samen met mij naar de bloemist gereden en heeft toen een mooi klein boeketje uitgezocht dat ze op de kist mocht leggen. Ze vond het geweldig dat dat helemaal vooraan lag en iedereen dat kon zien. Het enige waar ze teleurgesteld over was dat ze niet kon zien dat omi de oven in ging, dat had ik haar dus duidelijker meten uitleggen.

Vandaag

De uitvaartdienst was vandaag en ik was erg trots op Zoon en zijn gedrag. Wat een voorbeeldig kind heb ik!
Hij is erg cool onder alles. Hij zei wel dat hij probeerde blij te doen en niet verdrietig want verdrietig doen vond hij niet zo leuk. Natuurlijk heb ik verteld dat ik liever heb dat hij huilt als hij verdrietig is dan dat ie stoer loopt te doen.
Hij mocht de kaarsen aansteken naast de kist en heeft zelf zijn tekening op de kist gelegd. Later heeft hij persoonlijk gecheckt of die wel keurig met de bloemen op het bloemenveldje was neergelegd.
Een boek hebben we (nog) niet. De werkelijk geweldig fijne meneer van de uitvaartonderneming heeft hem na de dienst nog uitgebreid verteld hoe alles in zijn werk ging. Zo kon zoon mij vertellen dat Oma over één maand wordt uitgestrooid. Verder heeft zoon er blijk van gegeven dat ie over een enorme praktische realiteitszin beschikt, dat vond ik zooo mooi om te zien en het lijkt me een nuttige eigenschap in zijn verdere leven (zeker gezien zijn ADHD).
Ayla, wat een heerlijke nieuwsgierige dame heb jij toch zeg, die alles tot en met de oven wil weten!
Allemaal bedankt voor de reacties, daar hebben jullie me absoluut mee geholpen!