Veel op vakantie en kinderen verpesten

Ook reislustig

Wij reizen ook redelijk veel, maar ik zie het niet als verwennen. Niet negatief verwennen in ieder geval. We vinden het gewoon heel leuk om vakantie te gaan, ik vind het belangrijk om samen te zijn en dingen te doen.
We verwennen niet met veel cadeautjes of vaak uit eten of veel snoep.
Onze vakanties zijn wel wat goedkoper, denk ik. We gaan elk jaar een week op wintersport (proberen we niet al te duur te doen, maar is toch wel redelijk luxe) en in de zomervakantie gaan we kamperen, meestal drie weken. (Dit jaar twee, ivm de beschikbare vakantiedagen) Dus met de auto, tent op de camping en daar veel doen, oa meerdaagse wandeltochten maken. Verder zeker twee keer een weekendje weg, naar de Ardennen ofzo, en dan wordt er ook veel gewandeld geklommen. En dan soms nog een week extra. Een keer een huisje op een Waddeneiland, en vorig jaar heb met de kinderen een week op de camping naast het werk van m'n man gestaan. Dat was ook leuk. Dit jaar gaan we in de meivakantie twee weken, net buiten Europa, en dan gaan we voor het eerst met de kinderen vliegen. Daar huren we een auto en gaan op de bonnefooi een rondreis maken. Dat willen we wel vaker gaan doen (de kinderen zijn nu 5 en 8), maar niet elk jaar. Ook vanwege het milieu inderdaad. Er zijn dichterbij ook zo veel mooie dingen.

denk ik niet

Hoewel wij dat niet zo gemakkelijk kunnen doen denk ik dat het juist heel goed is voor kinderen om jong veel van de wereld te zien, en lekker veel leuke dingen te doen met de ouders. Dat lijkt me juist een verrijking.

Reizen

Wij reizen ook graag. Onze kinderen, 8 en 5, zijn al 2 keer in Amerika geweest en we gaan deze zomer ook buiten Europa op vakantie. Ik zie het voor hun als mooie levenservaring, maar doe het vooral omdat wij er zelf blij van worden. Een weekje kamperen op de Veluwe zal hun vast ook gelukkig maken, maar ons niet ik denk niet dat je de kinderen mee verwend, eerder verrijkt. Vewennen doe je met overdaad aan kado's en veel zakgeld.

Nou

als ik het geld had zou ik ook vaak en regelmatig ver willen. Wij hebben geen geldgebrek en besteden veel aan vakanties (wintersport met vijf is echt schreeuwend duur), maar nu de wintersport erbij zit is er nog ruimte voor één andere vakantie vinden we (er moeten ook reserves blijven is onze mening) en dat is de zomervakantie. Die kost vaak behoorlijk wat, maar we kiezen als het nodig is ook makkelijk voor een goedkoper alternatief.

Toen de oudsten jong waren bleven we eigenlijk altijd in Nederland, niet omdat we vonden dat we eerst Nederland aan de kinderen moesten laten zien, maar omdat we op dat moment geen zin hadden in lange autoritten met de kinderen. Toen de oudsten 5 en 7 waren namen we ze voor het eerst mee naar Italië en dat was wel het startsein voor zomervakanties in het buitenland. De bergen blijven trekken, zeg maar. Toen jongste een jaar was ging die ook gewoon mee op lange ritten en dat ging altijd prima.

Wat betreft verwennen, ik probeer ze altijd duidelijk te maken dat het niet vanzelfsprekend is dat we dit (vakanties en rest van de levensstijl, die vlgs mij trouwens helemaal niet zo exorbitant is) allemaal kunnen doen. Wij konden het zeker ook niet altijd en er kunnen ook redenen zijn dat het ophoudt. Dat zien mn de oudere kinderen ook wel om zich heen.

Maar inderdaad: nu het kan moeten we er ook van genieten. Uitstellen tot later wat nu verantwoord kan doen we niet meer. Te vaak gezien dat er dan helaas geen later is om met elkaar te doen wat je gewild had!

Aagje

welvaart

Kinderen gaan altijd mee in het welvaart niveau van hun ouders. Het is onrealistisch om te denken dat je kinderen in dit opzicht neutraal kan opvoeden. Je hebt nu eenmaal een bepaald inkomen en je kinderen zullen daar (positief of negatief) van alles mee krijgen. Wie een hoog inkomen heeft kiest er waarschijnlijk niet voor om in een klein huis te gaan wonen en zeer sober te leven zonder enige vorm van luxe met als enige reden dat de kinderen niet mogen wennen aan luxe. Zo werkt het gewoon niet. Wie een hoog inkomen heeft zal meestal een bijbehorende levensstijl hebben en ruimer wonen, vaker op vakantie gaan en meer en duurdere producten kopen. Uitzonderingen zijn er natuurlijk maar de meeste mensen zullen hun levensstijl aanpassen aan hun welvaartsniveau.

Veel op vakantie gaan is natuurlijk een enorme luxe en in dat opzicht zeker verwennerij (van zowel de ouders als de kinderen) maar ik ben er niet van overtuigd dat je kinderen daarmee ook verpest. Sterker nog ik ben er helemaal niet zo van overtuigd dat je kinderen sowieso verpest door ze te verwennen. Natuurlijk zijn er extreme voorbeelden te bedenken van Paris Hilton achtige socialites die altijd alles hebben gekregen wat ze wilden en ook nog alles wat ze niet wilden. Maar afgezien van dit soort extreme omstandigheden verpest je kinderen heus niet gelijk door een wat luxere levensstijl.

Reizen en op vakantie gaan is natuurlijk enorm leuk en als je het geld er voor hebt waarom zou je het dan niet doen? Je weet inderdaad niet of er een later is waar daar nog tijd voor is. Je geeft je kinderen mooie herinneringen mee en mocht inderdaad de tijd beperkt zijn dan hebben ze die herinneringen nog wel. Als dit voor jullie belangrijk is en jullie kunnen het betalen zou ik er gewoon voor gaan. Ik denk werkelijk niet dat het enige invloed zal hebben in hoe je kinderen later met geld omgaan.

Het kan best zijn dat het later tegen zal vallen voor je kinderen omdat ze significant minder verdienen dan jullie waardoor vaak en ver op vakantie gaan er niet in zit. Nou dan hebben ze tenminste al een aantal mooie reizen gemaakt in elk geval. En verder zullen ze dan toch aan hun eigen leven en hun eigen levensstijl vorm moet geven in de omstandigheden waaronder ze dan zitten.

Wij zelf

Wij gaan graag op vakantie maar hoe en ver hoe is enorm wisselend. We hebben periodes gehad waarin we weinig inkomen hadden en veel kinderen die financieel van ons afhankelijk waren. In die periodes gingen we niet weg. We zijn heel regelmatig een jaar helemaal niet weggeweest. Hadden we wel geld dan gingen we meestal naar familie in het buitenland.

Er waren ook periodes met meer geld en dan gingen we vaker weg. Inmiddels zijn we aanbeland in een fase dat we allebei goed verdienen en minder kinderen hebben die nog thuis wonen en financieel van ons afhankelijk zijn. Nu gaan we dus vaker weg. We gaan nu regelmatig tussendoor een steden trip maken of een ander kort uitstapje van een paar dagen. Met minder kinderen en meer geld kan dat nu allemaal. Nog steeds draaien de langere vakanties vaak om familie bezoek in het buitenland. Echter voor deze zomer heb ik een reis wat verder weg gepland samen met de kinderen zonder familie bezoek maar gewoon om eens wat te zien van de wereld. Daar heb ik enorm veel zin in en nu zijn we in een positie dat het financieel kan en dus maken we er gebruik van.

Eerst Nederland zien vind ik een onzin argument. Nederland is erg mooi maar het is een klein land en het is dus juist zo ideaal om Nederland gewoon tijdens de weekenden te verkennen. Je kan elke uithoek bereiken zonder veel reistijd dus juist ideaal voor kleine uitjes tussendoor. Langere vakanties doe ik liever verder weg als de financiën het toelaten omdat ik die gebieden dus niet kan bezoeken op kleinere uitjes.

En inderdaad afwisseling. Ik kan best nu naar Thailand gaan en dan van het zomer naar Texel. Beiden zijn leuk. Het is niet zo dat als je eenmaal ver weg bent geweest dat dichtbij dan niet meer leuk is.

Persoonlijk

Het is maar net hoe je er zelf in staat. Een weekendje of midweek vind ik prima in Nederland, als ik voor een langere periode op vakantie ga dan wil ik graag een echt andere omgeving en niet mijn boodschappen doen bij AH.

Maar juist als je ver gaat, kan je kinderen laten zien hoe andere mensen leven. En dan die niet leven volgens de Nederlandse levensstandaard. Dat kan vaak een enorme eye opener voor kinderen zijn.

Leuk toch?

Wij gaan ook graag op vakantie. Wat we doen is heel gevarieerd, vliegen, kamperen met tent of onze pipowagen, huisje, hotels.. soms duur en sjiek, soms extreem low-budget. Allemaal leuk. Binnenkort vertrekken we voor 3 weken naar de VS (ook nog eens voor een deel buiten de schoolvakantie) om daar rond te trekken, vorig jaar was ik samen met de oudste een weekje naar Californië, we gaan nog twee keer naar Londen dit jaar en in de zomer (waarschijnlijk) nog met de caravan op pad. 'n Weekendje in 'n huisje doen we af en toe tussendoor, wintersport doen we niet elk jaar.

We hebben ook nog een paar mooie grote reizen op ons wensenlijstje staan voor de komende jaren Ik weet niet of het verwennen is, maar man en ik willen zélf graag, dus de kinderen moeten dan wel mee

niet reislustig

Wij zijn aan huis gebonden omdat we onze jongste inmiddels lastig mee kunnen nemen (chronisch). Dus wij zijn (weliswaar noodgedwongen) niet bepaald reislustig te noemen.

Eerlijk gezegd vind ik vakantie niet zo belangrijk, dat het ver weg is. Het gaat om met elkaar te zijn, dus dat kan net zo goed een paar km verderop (alleen wil mijn man beter weer, waar ook nooit garanties voor zijn, met als alles in het leven).
En tijd voor elkaar is niet alleen iets voor in de vakantie. Dus keihard werken voor de hypotheek, de suv en vier vakanties, dat snap ik niet. Van alleen 'qualitytime' in de vakantie word je mijns inziens niet geluk. Geen vergelijking misschien, maar ik vind het net zo gek als alles met de auto doen en dan binnen in een sportschool op een loopband gaan rennen

Dat vliegtuigenaspect is voor mij erg zwaarwegend, ik vind het tamelijk belachelijk om voor 3 dagen naar een exotisch oord heen en weer te moeten vliegen. Ga dan wat langer zou ik zeggen, maar deze discussie wilde je niet.

Ik denk niet dat kinderen er ongelukkiger van worden, van deze vakanties, maar ook niet gelukkiger.
Samen genieten van dat het nu goed gaat vind ik wel heel belangrijk, of je dat nou thuis doet, op Madeira of Ameland. Het kan zomaar over zijn.

Heerlijk

Lijkt me heerlijk zo veel op reis. En je kinderen krijgen er zoveel van mee. Wintersport misschien niet helemaal maar die verre reizen. Ze kunnen zien hoe het leven in andere landen is. Zelf hebben we wel verre reizen gemaakt maar niet met de kinderen. Dat is nu te duur maar we kamperen wel. Bij voorkeur ook in de mei- en herfstvakantie. Dan wel in eigen land maar in de zomer in het buitenland. Heerlijk. Je kinderen cultuur meegeven kan nooit fout zijn toch. En leuke dingen doe met het gezin is toch heel belangrijk. Volgens mij zullen heel veel mensen het doen als ze het geld ervoor hebben. Geniet er dus van!

Je man heeft gelijk

Je verwent ze hooguit met levenservaring, en dat komt altijd weer van pas.

Ik vraag me wel af of ze na al die luxe nog kunnen wennen aan creperen in een tentje, maar eerlijk gezegd kan ik daar ook niet aan wennen. Zal ook vast wel een persoonlijk iets zijn...

luxe

"Ik vraag me wel af of ze na al die luxe nog kunnen wennen aan creperen in een tentje"
Grappig dat je dat zegt. Een verre reis hoeft namelijk helemaal niet luxe te zijn. Terwijl een korte vakantie dichtbij huis juist heel luxe kan zijn.
Mijn kinderen hebben juist tijdens de verre reizen échte armoe gezien, op de grond (tussen de kakkerlakken) geslapen, hun behoeften gedaan boven een gat in de grond, gedoucht met koud water uit een emmertje...

Nou dan....

Dan komt het toch helemaal goed met ze

Tja

Ik ken je kinderen niet maar ik ken wel kinderen die zo vreemd praten over vakanties en over de vakanties van anderen dat DIE kinderen wel verpest zijn door al dat gevlieg en gereis (gaan jullie met de AUTO op vakantie, blijven jullie in NEDERLAND.... en dat soort gepraat).

Eens met Dalarna

Maak je kinderen bewust van het feit dat zij in een unieke luxe positie zitten. Dat ze dankbaar zijn voor hun welvaart.
En dat het niet zomaar vanzelfsprekend is dat zij dit mogen meemaken.
Ik geloof niet dat je ze ermee verpest of verwent. Iedereen zou het doen als het financiëel mogelijk was.
Maar zoals Dalarna ook zegt, zorg dat ze bepaalde opmerkingen achterwegen houden. Helaas is dit ook nog niet echt doorgedrongen op scholen, waar de kinderen na de vakantie een tekening of opstel moeten schrijven over wat ze hebben gedaan in de vakantie.
En niet iedereen zit in de luxe positie dat ze op wintersport , of zelfs weg gaan. Sommige kinderen zitten gewoon een week bij de oppas, terwijl pa en moe werken.

Nieuwsgierig

Wat me wel nieuwsgierig maakt in de openingspost van ts is dat hij/zij meldt dat een kind als afsluiting van de basisschool een weekeinde naar een Europese stad vliegen. Zijn er meer scholen die dit doen? Ik vind het erg bijzonder...

Aagje

Aagje

"Wat me wel nieuwsgierig maakt in de openingspost van ts is dat hij/zij meldt dat een kind als afsluiting van de basisschool een weekeinde naar een Europese stad vliegen. Zijn er meer scholen die dit doen?"
Volgens mij bedoelt Vakantievierder dat zij zelf met haar groep8-kind een weekend weggaat naar een stad, niet dat het een schooluitje is. Ik ken meerdere ouders die die 'traditie' hebben.

Dalarna en Jasam

Da's altijd een ingewikkeld punt. Wij proberen de kinderen op te voeden in het besef dat niet alles vanzelfsprekend is en dat er niet over opgeschept mag worden, maar ik kan echt niet garanderen dat het nooit gebeurd is, of op z'n minst zo geklonken heeft. Vooral niet toen de kinderen jonger waren, want een jongere kinderen hebben nu eenmaal minder dan oudere het vermogen om zichzelf en hun situatie niet als uitgangspunt te nemen. Het besef dat jij en je eigen situatie niet de norm zijn komt met de jaren, laten we maar zeggen. Ik doe er alle moeite voor om dat proces te bespoedigen, maar heb ook niet altijd de reacties van de kinderen in de hand.

Jasam, dat het maken van een tekening of opstel over de vakantie een probleem zou zijn vind ik dan ook weer ver gaan. Er zijn verschillen tussen kinderen, die hoeven aan de ene kant niet uitvergroot te worden door bv. te zeggen dat het wel heeeeel bijzonder is dat Truusje naar Thailand is geweest en dat andere kinderen niet. Aan de andere kant hoeft Truusje ook niet geheimzinnig over haar vakantiebestemming te doen omdat anderen niet of niet zo ver op vakantie gaan.
Dat is voor mij een beetje dezelfde discussie die er laatst was over verschillende leerniveau's van kinderen binnen een klas. Het feit dat Mientje in groep 3 al veel beter kan lezen/rekenen dan de rest hoeft niet uitvergroot te worden door haar als een soort van lichtend voorbeeld voor de klas te gebruiken, maar het hoeft ook niet verzwegen te worden. Want voor haar is het leuk dat zij dat kan.

Aagje

Reiziger

Oooh, dat kan natuurlijk ook. Zo had ik het niet opgevat, maar dat een veel voor de hand liggender verklaring!

Aagje

Dalarna

Dat is inderdaad ingewikkeld. Kinderen nemen hun eigen situatie als uitgangspunt, als normaal, en zijn zich er helemaal niet van bewust dat andere gezinnen andere vakanties hebben. Zo vroeg mijn zoontje op zijn 5e aan een meisje in de straat: 'waar ga je heen op vakantie?'. Toen zij antwoordde met 'Zeeland', zie hij 'Nieuw Zeeland?'. Ik schaamde me kapot en gelukkig stond die meisje er alleen, zonder ouders in de buurt. Maar mijn zoontje had in die tijd wel een wereldkaart op zijn kamer hangen en kende alle landen, maar van provincies had hij nog nooit gehoord. Overigens ben ik ook nog nooit in Nieuw Zeeland geweest hoor

oordeel

"Maar zoals Dalarna ook zegt, zorg dat ze bepaalde opmerkingen achterwegen houden."
Dat klinkt natuurlijk heel mooi. Als je het wat breder trekt: het zou mooi zijn als kinderen niet opscheppen. En nog mooier zou zijn als ze niet (per ongeluk) opmerkingen maken waardoor een ander zich ongemakkelijk voelt. Maar we weten natuurlijk allemaal dat dit volstrekt niet-realistisch is. Zelfs hier op een forum met allemaal volwassenen, zie je dat mensen zich gekwetst of ongemakkelijk voelen door opmerkingen die anderen anderen maken (en helemaal niet bedoeld zijn om te kwetsen). Ouders met gemiddeld lerende kinderen ergeren zich hier soms kapot aan de zorgen die anderen hier neerleggen omdat hun kind niet is aangenomen op 'dat ene gymnasium' en nu 'naar een gewoon VWO moet'. Om maar eens een voorbeeld te noemen.

Ja, kinderen vinden hun eigen situatie 'normaal'. Volwassene trouwens ook, misschien nog wel sterker. En zullen dus soms verbaasd (en veroordelend) zijn dat het bij anderen heel anders is. Dat gaat niet alleen om geld, reizen of een huis, maar ook om normen en waarden. Hoe vaak vertellen jullie je kinderen dat hun situatie helemaal niet zo normaal is als zij denken? Iedere keer bijvoorbeeld als je in de auto stapt? Je moest eens weten hoevaak wij verbaasde vragen van kinderen én volwassenen hebben gekregen over het feit dat wij geen auto hebben. Sommigen zijn echt geschokt " Dat Kan Toch Helemaal Niet?!" Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar. Anders = raar. Een raar = gek. En gek is al heel snel onmogelijk of belachelijk.

Volgens mij doe je er goed aan om je kinderen dat soort principes te laten inzien, in plaats van je druk te maken over een juf die kinderen een opstel laat schrijven over wat ze in de vakantie hebben gedaan.

Precies

Zo hebben wij 2 auto's. Voor onze kinderen is dat de 'norm'. Zij vinden het dus raar als iemand 'maar' 1 auto heeft, terwijl dat natuurlijk veel meer de norm is. En dat probeer ik dan ook uit te leggen. Dat er kinderen zijn die helemaal nooit op vakantie gaan, dat er kinderen zijn die elke dag honger hebben. Maar dat is natuurlijk een ver-van-mijn-bed show voor hun. Je vertelt het ze wel, ze weten het ook, maar het is niet hun belevingswereld.

Mijn kinderen zijn zeker verwend door het reizen. Zo vond mijn dochter (19 jaar) het regenwoud in Sumatra niet mooi genoeg. Die in Peru was veel mooier. Ja elk voordeel heb zijn nadeel he?

groet

Saar

verwende krengetjes

Ik denk dat niemand bewust zijn kinderen verpest. Dat je een baby krijgt en denkt: laat ik dit kind eens lekker verpesten
Het is al te laat als je een verwend kreng hebt in huis, al merk je dat niet zelf, dat merken anderen die dat jou niet gaan vertellen, want dat is not done.

Als je dit enigszins wilt voorkomen zal je toch het signaal moeten geven dat niet alles vanzelfsprekend is. Je kan daarbij denken aan: je kind niet alleen naar elitaire schooltjes sturen, maar naar de buurtschool zodat ze ook in contact komen met kinderen die het minder goed hebben. Niet alleen op ballet of hockey, maar ook op scouting (of is dit ook elitair?) Niet alleen naar de duurste hotels in verre oorden, maar ook een kijkje nemen in de getto erachter. In de vakantie eens pleegkinderen nemen uit Oost-Europa. En niet alles geven wat het kind wil hebben, niet meteen een kapotte ipod vervangen, maar er ook voor laten sparen etc. Als alles je in je schoot wordt geworpen leer je de dingen minder te waarderen.

Goh

Wat een reacties, wat fijn. Voel me een stuk minder schuldig! Heel fijn.

Rafelkap (e.a.), dat is wat ik ook probeer. Misschien wel vaak en dure reizen, maar anderszins van allerlei dingen bewust maken. NB Wij zijn ook wel eens 'gewoon' 1 week in de zomer (de rest gewoon thuis) naar een eenvoudig huisje in Belgie geweest, maar verder is het vaak wat duurder/bijzonderder. En kamperen doen we nooit, behalve toen we op safari gingen.. Of heel eenvoudig slapen bij mensen thuis (ergens in Z-O Azie). Nou, dan zien de kinderen echt wel hoe het "gewone" leven daar is, dat onze leefstijl niet overal gebruikelijk is.

En bijv. qua zakgeld houd ik ze ook kort. Oudste (2 VO) krijgt 12 euro pm (waar kind nog een aantal cadeaus van moet kopen) waar volgens mij 20 a 25 pm gebruikelijk is. Kan evt. met heitje voor een karweitje (of bijbaantje) bijverdienen). En ze krijgen ook niet vaak cadeaus, mogen ze zelf van zakgeld (verjaardagsgeld) kopen.

Sawo

Goh, ik vond die van Sumatra (wel lang geleden) prachtig. Wordt tijd om naar Peru te gaan .

Nou ja, wilde ik sowieso wel een keer heen.

P.s.

Wel twee auto's hier, maar geen SUV hoor .Vind ik vreselijk. En ben ook niet zo van de dure merkkleding (wel evt. nep of goedkoper in het buitenland kopen - dat is mijn zuinige inslag, nog uit mijn opvoeding overgehouden).

Alles is relatief

Wij wonen in een grote vrijstaande woning met zes slaapkamers en twee badkamers en een hele grote woonkamer. Opmerking van een vriendje van mijn zoon "goh, hebben jullie dan helemaal geen zolder".

Wij gaan ook af en toe ver op vakantie. Zo zijn wij twee keer met onze kinderen naar Florida geweest, een keer naar Zuid Afrika. Dit jaar zijn wij op wintersport geweest. Een paar dagen disney in het disneyland hotel maar komende zomervakantie gaan wij gewoon naar Frankrijk naar een camping met verblijf in een stacaravan. En onze auto is een 12 jaar oude SUV (hebben wij nodig voor het vervoeren van onze vier kinderen). De lease auto van mijn man gebruiken wij nooit privé.

wel veel

Ik vind 5 tot 6 keer vakantie in een jaar, zoals de openingspost aangeeft, wel heel erg veel. Vraag me af hoe je zelf als werkende zo vaak weg kunt (ik kan niet zo vaak vrij nemen als er schoolvakanties zijn in een jaar), en of je kinderen niet toch "verwend" in de zin van: niet meer zichzelf thuis kunnen vermaken in een vakantieweek, met niet veel om handen en niks spannends ver wegs. Reizen is een super ervaring en vind ik an sich geen verwennen in materiele zin. Maar wel vraag ik me af of ze bij zoveel keer reizen in een jaar niet gewend raken aan dat spanningsniveau en prikkeling, en nog om kunnen gaan met hun eigen verveling en oplossing daarvoor, het zelf invullen van een vakantieweek (bijv iets met vrienden ondernemen, spelen, sporten, misschien zelfs wel lezen). Is het trouwens ook niet super vermoeiend? Ik wil geloof ik niet eens 6x in een jaar op vakantie, wil juist zelf wel eens rustige thuis tijd voor mezelf, vrienden, hobbies.
En ja: ik zag in de lagere schooltijd toch wel enkele kinderen in de klas die schoolreisjes saai en niet leuk vonden omdat ze al jong heel veel verre, dure en interessantere reizen maakten met hun ouders.