Twijfels zomerkamp
Zoon (11jr) heeft een zomerkamp ontdekt met een thema wat hem erg aanspreekt. Hij wil daar graag naar toe. Het is vrij prijzig, maar omdat we dit jaar vanwege een verhuizing niet op vakantie gaan gunnen we hem dit wel. We hebben echter een aantal twijfels, en een telefoongesprek met iemand van de organisatie heeft die ipv weggenomen nog meer gevoed. Op 1 vraag kwamen soms wel 5 verschillende antwoorden, het ging alle kanten op. Zo zou de kampleiding vooral bestaan uit jongeren van een jaar of 17 die 'nog dicht bij de leeftijd van de kinderen stonden' en één lang weekend training zouden krijgen en beoordeeld zouden worden op geschiktheid (door wie en hoe, geen idee). De voetbaltrainers van zoonlief zijn ook rond die leeftijd en prima in staat een training te geven, maar als er rottigheid tussen de kids is weten ze absoluut niet wat ze ermee aan moeten. Toen ik mijn twijfel daarover uitsprak, draaide het ineens naar een oudere leeftijd. Daarbij lijkt 1 trainingsweekend nogal summier.
Wat ook mee speelt is dat zoon vaak heimwee heeft (dus we vonden het al heel wat dat hij hier zo enthousiast over is). We konden dat aangeven op het aanmeldformulier, en dan zou hij dagelijks rond etenstijd in de gelegenheid gesteld worden contact met thuis op te nemen als hij daar behoefte aan zou hebben. In wat reviews hebben we helaas ook gelezen dat vooraf gemaakte afspraken niet altijd worden nageleefd. Terwijl dat voor zoon wel het steuntje in de rug zou zijn, wetende dat het eventueel kan als hij wil. De mobiele telefoons worden op de startdag ingeleverd bij de kampleiding, wat wij op zich prima vinden. Maar omdat hij daar niet zelf over kan beschikken willen we er wel zeker van zijn dat de gemaakte afspraken worden nagekomen. Ook hierop liep het antwoord van de organisatie uiteen, het werd een beetje 'naar de mond praten' bij het aangeven van kanttekeningen. Dat komt op ons over als een zwabberbeleid waarvan je je kunt afvragen hoe eea wordt overgedragen op de medewerkers. Het fundament lijkt niet echt solide, maar we lezen ook hele goeie reviews. En we gunnen hem zo graag een succeservaring, waarmee hopelijk die heimwee geen obstakel meer vormt.
We zijn zodoende erg benieuwd naar jullie ervaringen met zomerkampen, heimwee, het nakomen van afspraken, en de kampleiding. Misschien kunnen we er iets uit oppikken wat de doorslag geeft voor het wel of niet op zomerkamp gaan van zoon.
de zaken die je schriftelijk kunt laten bevestigen zou ik schriftelijk laten bevestigen: waaruit bestaat de leiding, leeftijd/training, eindverantwoordelijkheid, organisatie erachter etc. Als ze dat niet kunnen of willen bevestigen dan zou ik er al niet aan beginnen. Je kunt hen mailen wat jij denkt dat ze gezegd hebben en of het klopt of niet. Zolang je dat transparant en open doet heb je de meeste kans om te beoordelen of het zwabberen is of niet.
als een review zowel positieve als negatieve elementen bevat zou ik wel waarde hechten aan de negatieve elementen. Dus ook dat kun je meegeven in je mail, dat je genuanceerde reviews hebt gelezen bla bla . . .
Wat heimwee betreft: het moet mogelijk zijn om hier vaste afspraken over te maken, maar inderdaad: je zoon moet absoluut niet de dupe worden. Het kan zijn dat ze hem een beetje willen afleiden (deed scouting bij beide zoons hier ook) en dat is bij deze leeftijd best te proberen. Maar . . . ze moeten het wel serieus nemen. Als je dat laatste betwijfelt, kun je met je zoon afspreken dat hij een tweede, prepaid, telefoontje onderin zijn tas doet. Als hij niet mag bellen en de afspraak was dat hij het wel mocht dan kan hij in ieder geval bellen. Dat kan hem gerust stellen?
En ik heb mijn zoons altijd beloofd dat we ze zouden komen halen als nodig. Vooral oudste heeft de scoutingleiding aardig wat energie gekost maar ze wilden graag dat het hem zou lukken. En dat is ook gelukt. zonder halen. Bij jongste hadden we ook die afspraak en toen kwam ik de laatste keer om hem paar dagen eerder op te halen en toen wilde hij toch blijven 
.
gr Angela
Misschien moet je wat concreter zijn over welk kamp het is. Wellicht kent iemand hier de organisatie en kan het kamp juist wel of niet aanbevelen.
Bij twijfel niet inhalen. Zoek een ander kamp met een betere begeleiding. En inderdaad je kunt beter man en paard noemen.
Er moet toch altijd een volwassen persoon eindverantwoordelijk zijn. Sowieso om de accommodatie te regelen en de activiteiten en dergelijke. Ik ben zelf al vanaf mijn 15e op kampen van de sportvereniging groepsleider geweest, wat inhield dat ik samen met een ander meisje van 15 een beetje de kar trok binnen ons groepje. De groepen waren gemengd qua leeftijd. De jongsten waren zeven en dat andere meisje en ik waren met 15 de oudsten. Maar de organisatie en de verantwoordelijkheid lag toch echt bij de activiteitencommissie van de club. Ook bij problemen of ruzie tussen kinderen konden we naar de organisatie stappen. Voordeel was hier wel dat we van dezelfde club waren en elkaar dus al enigszins kenden van andere activiteiten of elkaar tijdens trainingen zagen.
Dat ene trainingsweekend zal wel loslopen. Dit is toch vaak iets wat iemand ligt of juist niet. Bij zo'n trainingsweekend krijgen ze vooral uitleg over wat er van hen verwacht wordt en wat de regels zijn, zowel voor kinderen als de leiding. Dat je dat op één lijn hebt. Je weet ook niet wat die kinderen nog meer doen in hun vrije tijd. Misschien geven ze ook wel training in een sport of doen ze in hun dorp/wijk/buurt vaker iets met/voor kinderen.
Mijn bezwaren zouden vooral liggen in de niet eenduidige communicatie en afspraken niet nakomen. Ik zou een mail sturen met daarin open vragen. Dus bijvoorbeeld; welke leeftijd hebben de groepsleiders? Zonder daarbij de verwachting uit te spreken dat ze minimaal 18 zijn, want dan krijg je dat ze je naar de mond gaan praten.
Over het bellen zou ik mededelen dat jullie willen dat hij daar dagelijks de gelegenheid voor krijgt vanwege heimwee. Ik zou ook niet in de mail zetten dat er al een telefoongesprek heeft plaatsgevonden.
Hoe 'gevestigd' is de kamporganisatie? Zoon hier was met 17 jaar kampleiding van een dagkamp waar hij vroeger jaarlijks zelf aan meedeed.
Met bekende routines. En een achterwacht van geroutineerde oudere vrijwilligers die bijvoorbeeld ook de EHBO deden.
Mijn zoon is mee geweest met een kamp waar ik een goed gevoel over had. Dat bleek achteraf volkomen onterecht. Onvolwassen begeleiding, veel gedoe en zeer onverantwoorde situaties. Er hadden grote ongelukken kunnen gebeuren.
Als dit kamp nú al niet goed voelt, zou ik zeker een ander kamp zoeken.
Onze kinderen gingen al jong vanaf 7 jaar op kamp. Wij kenden alleen altijd wel sommige mensen van de leiding, en het voelde goed en vertrouwd. Sommige leiding was jong, andere niet. Ook gingen er altijd wel bekende kinderen mee.Ik zou in jouw geval mijn kind denk ik niet laten gaan, afspraken worden soms niet nagekomen zeg je, dat voelt onveilig. Ook zeg ook je dat je negatieve reviews hebt gelezen, reken maar dat lang niet iedereen die ontevreden is een review plaatst. Als je je kind toch wilt laten gaan, kan je zoon dan niet samen met een vriendje gaan?
