Jeugdkamp
Gisteren waren wij in de kerk en er werd iets verteld over jeugdkampen voor kinderen in de zomervakantie. Deze worden georganiseerd door een van vroeger uit aan de kerk gelieerde stichting, maar iedereen mag zich hiervoor opgeven.
Nu wil dochter daar graag heen en man heeft er goede jeugdherinneringen aan, hij ging hier vroeger ook elk jaar naartoe.
Toch merk ik bij mezelf dat ik het allemaal een beetje veel vind worden in de vakantie.
Ze gaat al met ons op vakantie, paar dagen bij mijn ouders logeren die dan allemaal dingen gaan doen als pretpark, dierentuin, zwembad. Nog een paar dagen bij mijn schoonouders logeren die dan ook allemaal leuke dingen gaan doen, musea, theater, bioscoop, dat soort dingen. Dan heeft ze nog kindervakantieweek in het dorp en een paar dagen jong nederland kamp. En in september ook nog een weekend turnkamp.
Qua planning kan het, de kosten zijn ook het probleem niet, dat ze er niemand kent vindt dochter ook niet erg. Ze maakt redelijk makkelijk contact met andere kinderen.
Ik heb gezegd dat ik erover na wil denken en dat ik van mening ben dat vakantie ook bedoeld is om uit te rusten, dat er niet altijd vermaak en uitjes op het programma kunnen staan en dat niet altijd alles kan en niet altijd alles maar leuk hoeft te zijn in het leven.
Dat laatste was misschien wat hard; want dat weet ze best. En dat gaf ze me ook direct terug in niet mis te verstane bewoordingen.
Enerzijds gun ik het haar van harte om een leuke week te hebben en is het misschien ook wel goed voor haar om een weekje los te zijn van ons, zichzelf handhaven in een vreemde omgeving, nieuwe contacten op te doen en allemaal leuke dingen te gaan doen.
Anderzijds vind ik begrenzen ook een onderdeel van de opvoeding en dat niet alles wat kan ook altijd hoeft. Het voelt wel een beetje als nee zeggen om het nee zeggen en ik vind ook dat opvoedkundige keuzes onderbouwd moeten kunnen worden met legitieme argumenten.
Mijn man staat er positief tegenover en wil haar dit gunnen. Ook met de achtergrond 'wanneer dan wel?' Want al die andere dingen zijn er dus ook elk jaar. Ik twijfel dus nog.
Wat zouden jullie doen?
Als ik je zo lees MamaE dan is je akkoord een feit? Je dochter gaat op kamp?
Weet je, MamaE, je doet het natuurlijk gewoon goed.
Je bent niet te behoudend, te voorzichtig of te zuinig. Je maakt een afweging, en als ik het zo lees komt jullie kind niets te kort.
Ik denk dat alle ouders wel eens een moment hebben waarop ze denken: Wordt het allemaal niet een beetje overdadig, verwen ik ze niet teveel? Heel normaal om hier eens bij stil te staan. Wat je uiteindelijk ook kiest, het is allebei oké en ik wens jullie een fijne, ontspannen vakantie toe.
Jullie hebben mijn twijfels wel grotendeels weggenomen, dus ik neig wel naar haar het vertrouwen te geven dat ze het aan kan en haar het kamp te gunnen, naast alle andere leuke dingen.
Ze weet het echter nog niet en ze mag er van mij ook niet over zeuren. Ze is wel bezig met een charmeoffensief door veel te komen knuffelen, lief en behulpzaam te zijn etc.
Het lijkt me ook wel leuk om het haar zaterdag op haar verjaardag te vertellen.
MamaE schreef op 19-04-2023 om 11:15:
Jullie hebben mijn twijfels wel grotendeels weggenomen, dus ik neig wel naar haar het vertrouwen te geven dat ze het aan kan en haar het kamp te gunnen, naast alle andere leuke dingen.
Ze weet het echter nog niet en ze mag er van mij ook niet over zeuren. Ze is wel bezig met een charmeoffensief door veel te komen knuffelen, lief en behulpzaam te zijn etc.
Het lijkt me ook wel leuk om het haar zaterdag op haar verjaardag te vertellen.
Doe vooral wat jij wil, maar ik heb er een beetje moeite mee dat je je toestemming als een economisch goed inzet ("niet erover zeuren", "als verjaarskadootje").
Nouja, het kost wel geld natuurlijk dat kamp, bedenk ik me net. Dus het is niet helemaal onredelijk. Vooruit, ik heb niks gezegd.
Hoe dan ook, heb ik bewondering voor hoe jij hier feedback vraagt en daar ook wat mee doet. Dat is helemaal niet zo makkelijk vind ik...
Eens met WendelmoedM; wacht niet met vertellen tot haar verjaardag als je haar nu al kan verblijden met iets dat niet met haar verjaardag te maken heeft. Kamp staat er namelijk buiten.
MamaE schreef op 19-04-2023 om 11:15:
Jullie hebben mijn twijfels wel grotendeels weggenomen, dus ik neig wel naar haar het vertrouwen te geven dat ze het aan kan en haar het kamp te gunnen, naast alle andere leuke dingen.
Ze weet het echter nog niet en ze mag er van mij ook niet over zeuren. Ze is wel bezig met een charmeoffensief door veel te komen knuffelen, lief en behulpzaam te zijn etc.
Het lijkt me ook wel leuk om het haar zaterdag op haar verjaardag te vertellen.
Wat is de meerwaarde om te wachten tot haar veraardag? Is het dan een soort verjaardagscadeau? Lijkt me niet toch.
Je schrijft dat je dochter bezig is met een charmeoffensief, moet ze dat nog dagen volhouden voordat het eindelijk " mag"? = zo kan het op haar overkomen.
Persoonlijk zou ik het gewoon brengen in de trant van; we hebben er over nagedacht en het mag en er verder niet zo'n groot iets van maken. En ook benadrukken dat jullie dit samen als ouders zo besloten hebben. Om te voorkomen: papa vindt het prima maar mama doet altijd moeilijk.
Zo maak je het wel een klein beetje tot een please-maar-door-verhaal voor haar. Dat komt wel vanuit haarzelf, maar ik zou dat loskoppelen van verjaardag of gedrag. Gewoon een blij moment extra. Ik zou haar niet zo lang laten wachten en haar lekker 2 momenten blijdschap geven; de beslissing en haar verjaardag. Alvast van harte gefeliciteerd!
Het is inderdaad niet bedoeld als verjaardagscadeau. Want voor hetzelfde geld was ze al jarig geweest of was dat pas veel later in het jaar. Ik dacht lekker nog even te profiteren van een extra lief en behulpzaam kind. Dat ze niet mag zeuren geldt voor alles. Ik word stiknerveus van honderd keer de vraag of ik al klaar ben met nadenken. Geduld hebben is ook belangrijk om te leren.
Maar jullie hebben wel gelijk dat het niet helemaal eerlijk is om haar nog langer te laten wachten, dus we hebben haar vanmiddag verteld dat ze mag gaan en nu zijn we de allerliefste en beste ouders van de wereld. Ze is in ieder geval wel dankbaar.
Sowieso heeft ze deze week een leuke week, want ze heeft ook nog koningsspelen op school, haar kinderfeestje en haar verjaardagsfeest voor familie. Dus aan verwennerij en aandacht geen gebrek deze dagen hoor.
