groep pubers (17 jaar ongeveer) samen op vakantie

tante Sidonia

ik zal proberen de vragen te beantwoorden en zo proberen zien waar de angel zit bij mijn man.

Onze zoon is niet makkelijk te beInvloeden dus gaat niet door groepsdruk meer drinken dan hij van plan was. Hij durft anderen ook aan te spreken op hun gedrag maar dat heeft niet altijd effect. Het is meer de angst dat de andere 2 jongens teveel drinken, de boel onderspugen en dat de rest de zooi kan opruimen. Of dat het een gevalletje comazuipen wordt en ze met de een of ander naar het ziekenhuis moeten. De oudste van de groep is 18 maar nog niemand heeft een rijbewijs of auto. Angst voor eventuele vernielingen (niet persé bewust, kan ook onhandigheid of laksheid zijn) waarvoor de hele groep opdraait.

Contact houden met thuis is geen probleem, ik ga er vanuit dat er wifi is en anders een belletje of sms bij aankomst, tussendoor zal geen probleem zijn. Dat gebeurt nu ook al bij meerdaagse afwezigheid (meerdaagse schoolexcursie afgelopen september). Ook tijdens het uitgaan stuurt hij een app of sms als ze aangekomen zijn.

Denk dat het een idd geruststelling is als er van tevoren afspraken gemaakt worden over belangrijke zaken. Dit kan vaak ook ergernissen binnen de groep voorkomen gezien de uiteenlopende karakters. Dat van contact opnemen met de ouders van de 2 jongens waarover we onze twijfels hebben is ook een goeie tip. En dat de andere 4 ook weten dat ze contact met die ouders kunnen opnemen, indien echt noodzakelijk.

Dit zijn echt de soort adviezen waar ik wat aan heb!

mooi

en als je er dan wat uitgebreider over kan praten met je man zonder in verwijtsfeer of impasse te komen, dan komen jullie er misschien toch uit.
Succes!

het mag best een beetje fout gaan

Ik denk dat het best een beetje fout mag gaan. Dat is niet erg. Je schrijft bijvoorbeeld: "Het is meer de angst dat de andere 2 jongens teveel drinken, de boel onderspugen en dat de rest de zooi kan opruimen."Natuurlijk heeft niemand zin om de kots van een ander op te ruimen. Maar hoe erg is zo'n situatie nou echt? Ik bedoel: er kan ook iemand gewoon ziek worden en dan moeten de anderen het ook opruimen. Sommige verpleegkundigen moeten iedere dag wel de kots van een ander oppoetsen.
Ik geloof er niet zo in dat je (met jongeren) dit soort situaties kan voorkomen. En ook niet dat je (koste wat kost) moet proberen om je kind dit soort situaties te 'besparen'. Voor die jongens is dit soort processen ook heel leerzaam. Ze leren voor zich`elf op te komen, elkaar aan te spreken op gedrag, dat soort dingen. Straks in een studentenhuis maken ze ook dit soort situaties mee.

Hier een zoon die op dit moment met z'n vrienden in Spanje ergens aan een strand zit. Daar zal ook wel eens iemand dronken worden, en zal ook wel eens iemand spugen. Misschien mijn zoon ook wel, hoewel ik het eigenlijk niet verwacht. Bij het uitgaan in Nederland hoor ik hem ook wel eens vertellen dat iemand 'ziek' is geworden van het drinken. Hij haalt er zijn schouders voor op. 'Mooi stom om je avond zo te laten verpesten'. En dat lijkt mij de juiste instelling.

"Wel vraag ik me af of ik dan de enige ben van de ouders die er behoefte aan heeft om de vriendengroep van tevoren uit te nodigen om vanuit de hele groep de plannen te horen."
Ik had zelf die behoefte bij mijn zoon niet. Ik kan dat goed loslaten. De plannen weet ik wel: strand en uitgaan. En ik weet dat ze wel eens 'domme dingen' zullen doen. Maar ik vind ook dat dat 'mag'. Je mag in deze fase van je leven wel eens de grenzen opzoeken. Natuurlijk denk ik met mijn volwassen referentiekader er het mijne van, maar ik ben ook jong geweest. Nee, ik had dus geen behoefte om dit met de hele groep te bespreken. Ze zijn bijna volwassenen, dit mogen ze zelf beleven en ervaren. En ook (of misschien wel juist) van hun fouten leren ze.

Heel erg eens

met bloemetje, scheelt een hoop typen.

Ik vraag me wel af wat de meerwaarde is van het van te voren afspraken maken met die knullen. Stel dat je afspreekt dat iedereen stopt na 2 (of 3 of 4) biertjes. Dat is een leuke afspraak maar wat doe je als iemand zich daar niet aan houdt?

Laat het los, maak geen afspraken, neem geen contact op met andere ouders, laat lekker gaan. Vraag de telefoonnummer van alle ouders aan je zoon zodat je eventueel iemand kan bereiken. En verder geef je hem een dikke kus veel plezier!

En ja, ik heb zelf ook een 18-jarige zoon. Gaat al sinds zijn 16e met vrienden op vakantie. Zal vast ook wel eens dingen gedaan hebben die hij niet tegen zijn moeder vertelt (net als ik toen ik die leeftijd had).

bloemetje

je kunt inderdaad niet alles vastleggen en de kans bestaat altijd dat ze zich er dan toch niet aan houden, daar heb je gelijk in. Maar het kan wel een geruststelling zijn om te weten hoe de rest van de groep zal reageren als iemand veel gaat drinken, een halt toeroepen of hem zijn gang laten gaan.

Wat er erg is aan het opruimen van braaksel? Gevoelsmatig is er wel verschil tussen braaksel moeten opruimen van iemand die echt ziek is of van iemand die dronken is.

De ene ouder kan makkelijker loslaten dan de ander, onze zoon gaat na de zomer studeren op een school waarbij hij thuis kan blijven wonen. Maar als hij op kamers had gemoeten vanwege de afstand, dan hadden we dat uiteraard niet tegen gehouden.

Zebra

"Wat er erg is aan het opruimen van braaksel? Gevoelsmatig is er wel verschil tussen braaksel moeten opruimen van iemand die echt ziek is of van iemand die dronken is."

Snap ik hoor. Maar wat ik vooral bedoel: dat is het eventuele probleem van jullie zoon, en niet van jullie. Dit valt niet in de categorie van incidenten waar je je kind koste wat kost voor moet behoeden. De jongens hebben de leeftijd om dit soort dingen met elkaar te bediscussiëren, daar hebben ze ons als ouders echt niet voor nodig. Heb vertrouwen in je zoon dat hij dit kan handelen! Met dat doel hebben jullie hem opgevoed. Om een zelfstandige man te worden.

Eens!

Helemaal eens met Bloemetje, in de post hierboven en een paar posts daar weer boven. In theorie dan, het ook echt loslaten en overlaten en -vooral- je kind ruimte geven om zijn/haar eigen fouten te maken (waaronder de vergissing om met bepaalde vrienden op vakantie te gaan) lijkt me in de praktijk één van de allerlastigste dingen in deze levensfase. Pfff, ik ga dat ook echt moeilijk vinden. Maar ik zie ook dat je kinderen alleen zo kunt laten opgroeien tot zelfstandig denkende volwassenen die verantwoorde keuzes maken.

Succes Zebra en Zebraman!

ben het met jullie eens

fouten maken hoort er inderdaad bij en daar leren ze ook weer van.

Het is nu intussen zo dat de ouders van een van de vrienden in die week vrij hebben genomen en als stand-by willen fungeren. Indien nodig kunnen ze binnen een paar uur op het vakantiepark staan. Dat is een veilig idee.

Onze zoon is op de hoogte van mijn voornemen om met mijn man te praten zodat hij toch mee kan. Heb wel gezegd dat ik dit aan het eind van de week ga doen, man heeft eerst nog een examen (werk) en is daardoor wat gespannen dus niet echt een geschikt moment. Ik ga er vanuit dat het aanwezig van stand-by ouders hem zeker wel over de streep zal trekken.

Na het gesprek kom ik hier terug voor een update.

Succes Zebra

Probeer met je man op 1 lijn te komen. Toen ik op die leeftijd met een vriendin ging kamperen vond mijn moeder het goed, maar mijn vader niet. Ik ben wel gegaan en hoorde toen ik terugkwam van mijn moeder dat ze zo blij was dat alles goed was gegaan

Bleek dat mijn vader tegen mijn moeder gezegd had dat het, als er iets met mij zou gebeuren, haar schuld was.

Ik ben dat nooit vergeten. Even nuanceren: ik had echt een lieve vader, maar enorm overbezorgd. Mijn moeder was wat dat soort dingen betreft een stuk makkelijker.

Wilgenroosje

de reactie die jouw vader destijds gaf (eigen schuld als er iets gebeurt) is dan ook de reden dat ik het belangrijk vind om hierbij op 1 lijn te zitten. Mijn man heeft soms ook wel de neiging overbezorgd te zijn en daardoor te streng te zijn.

Tja zebra

Is het dan fair om je kind te laten lijden onder de overbezorgdheid van je man?

Ik vind van niet.

Jouw zoon is niet verantwoordelijk voor zijn vrienden en als het een standvastig type is zou ik hem het vertrouwen geven dat ie verdient.
En als het de keuze is tussen aan de ene kant wellicht de kots van een ander moeten opruimen en aan de andere kant niet mee mogen op vakantie, denk ik dat menig tiener graag met dat emmertje en een mop in de weer gaat.

Wat is het risico nou?

Als het je man helpt zou ik zeker contact opnemen met de ouders, maar ik persoonlijk vind het een beetje overdreven.

Ginny

onze zoon kan sowieso wel meegaan maar ik vind het gewoon belangrijk dat we er beiden achter staan. Reactie 13 van Wilgenroosje beschrijft precies wat ik bedoel. Zoon heeft zelf ook getwijfeld of hij nog wel mee wilde vanwege iets wat vorige week gebeurd is (exacte reden vertel ik niet vanwege kans op herkenning). Dus het is niet alleen een kwestie van overbezorgde ouders!

Ik vind het verder niet nodig om contact met die ouders op te nemen maar het idee dat er mensen zijn die in een noodgeval binnen een paar uur ter plekke kunnen zijn geeft vast al een gerust gevoel. Ik verwacht niet dat er echte problemen zullen opduiken, ik ga er vanuit dat ze zelf veel kunnen oplossen.

zojuist besproken

hij is nog steeds geen voorstander maar verbiedt het ook niet. Is meer van: "tja, ik weet het nog niet hoor" Zegt onze zoon wel te vertrouwen maar die ene vriend niet. Ik gaf daarop aan dat hij onze zoon dan dus ook niet vertrouwt als hij om die reden thuis zou "moeten" blijven. Verder zijn er nog een aantal andere jongens bij waarin ik ook vertrouwen heb.
Ik heb erbij gezegd dat er ouders zijn als back-up (die zijn vrij maar niet in de buurt op vakantie) en dat de jongens zelf afgesproken hebben niet te drinken. Dit hadden ze al voor het akkefietje van vorige week afgesproken, had onze zoon destijds wel verteld maar was ik vergeten.

Jeetje, word hier wel wat moedeloos van hoor. Ik zou het fijn vinden als hij er ook voor 100% achter zou staan, ook veel leuker voor onze zoon.

dit is toch prima?

wat is nou de meerwaarde dat hij precies hetzelfde denkt als jij?
wij verschillen vaak van mening maar respecteren dat ook. In mijn optiek ging het om je zoon en dat is nu opgelost. En voor zoon maakt het toch niet zoveel uit? zijn vader hoeft het niet leuk te vinden
gr Angela

Eén regel

Welke afspraken je ook maakt, er is één heel belangrijke regel; niet in een auto stappen terwijl de bestuurder gedronken heeft.
En in de Ardennen; niet aangeschoten een rotswand beklimmen of zonder helm kanoën.
Voor de rest hebben ze een telefoon.

Flanagan

dat is inderdaad een heel belangrijke regel maar tijdens hun vakantie niet aan de orde, niemand van de groep heeft een rijbewijs en ze gaan met de trein.

Ze hebben een huisje gereserveerd op een vakantiepark in Nederland. Het is geen park met heel veel mogelijkheden tot sportieve activiteiten maar voor hen is het blijkbaar voldoende.

Twijfel

Je zoon heeft getwijfleld. Als de week tegen valt, gaat hij gewoon met de trein naar huis.
Het kan daarentegen ook een gezellige week worden.

Flanagan

ik heb het idee dat zijn twijfel voorbij is en dat hij dan ook de gehele midweek daar blijft met zijn vrienden, is ook veel gezelliger reizen met de groep.

update

de jongens zijn nu op vakantie, ze hebben het gezellig. Onze zoon stuurt dagelijks een appje. Eind deze week komen ze terug.
Mijn man was een tijdje geleden inmiddels ook tot de conclusie gekomen dat hij dit onze zoon niet wilde misgunnen en heeft hem ook nog naar het vertrekpunt van de reis gebracht.

Fijn!

Dat je zoon toch mocht van je man, een beetje vertrouwen in je kind is ook wat waard he? Wat zal hij nu genieten, dubbel omdat het vertrouwen er is.( al is t als mama toch altijd spannend he) Hij zal vast vol verhalen terug komen.
Zoon (17) is naar Spanje gegaan en dat vond ik wel effe slikken hoor, al wilde ik t m niet misgunnen. De afgelopen jaren was hij met zn vrienden binnen rijafstand van een 2 uur.
Alles goed gegaan,leuk gehad, ik had m wel van te voren gewaarschuwd dat zijn lijf anders werkt dan bij de anderen(hartafwijking) maar ze letten wel wat op elkaar. Hij kwam wel terug met wondroos, dat was wat minder maar dat konden ze niet herkennen. Maar na een flinke antibioticakuur is die nu onder controle.

Lilian1

dat is wel erg spannend dan, met die hartafwijking van je zoon. Maar ik kan me ook wel voorstellen dat ze richting het zuiden wilden na een paar jaar redelijk in de buurt vakantie gevierd te hebben.

Zoon met vrienden zijn nu op de terugweg, ik denk dat ze rond 17 uur thuis zijn en verheug me al op de verhalen en foto's.

ja en na die jaren hier in de buurt mocht hij ook t vertrouwen

hebben van ons dat hij verder weg ging. Loslaten hoort erbij, dan knijpt mams dr tenen maar effe bij elkaar We hebben altijd gezegd: doe wat je kunt... dus die slogan moesten we nu ook toepassen vond ik.

Geniet dalijk van de verhalen, al zal hij wel zo in slaap vallen

weer thuis

het was leuk geweest, ze hebben zowel gekookt als eten gehaald, fietsen gehuurd, gezwommen, geluierd, boodschappen gedaan enz. Park was leuk, huisje was in orde. Maar hij vond een midweek dan ook lang genoeg. Toch een stuk drukker (qua lawaai) dan in ons 3 persoons huishouden, haha.

Fijn dat ie t zo leuk heeft gehad

Dat is dus voor herhaling vatbaar. Hier zijn zeook met een midweek begonnen. T jaar erop een week en nu 10 dagen waarvan 2x 18 uur bus ivm reis