seksuele frustratie
Hoi iedereen,
ik had graag nog eens wat zaken van me afgeschreven. Je kan gerust mijn vorige topic erop nalezen waarin ik schrijf dat ik niet tevreden ben met ons huidig seksleven. Dat zo goed als onbestaande is. Er is nog wel seks maar dat is heel sporadisch.
Soms één keer in de maand, soms één keer om het half jaar en ook zelfs soms één keer op een jaar. Het voelt bij haar aan als een opdracht. Ik heb al jaren geprobeerd om er met haar over te praten en heb ook al heel vaak aangegeven dat ik gefrustreerd ben. Soms komt er wel eens een gesprek en beseft ze dat er inderdaad te weinig seks is, maar het blijft enkel bij woorden.
Ik weet dat er in het vorige topic wat vragen werden gesteld over het feit dat ik misschien zelf niet genoeg moeite deed voor haar. Uiteraard is dit mijn kant van het verhaal, dat besef ik ook. Maar ik kan echt zeggen dat ik genoeg tijd neem, rustig de tijd neem voor lang voorspel en dergelijke en dat ik niet zo iemand ben die direct tot de "daad" overga.
Wat dat voorspel betreft, dat is iets dat ik bij haar doe, jammer genoeg niet omgekeerd. Ik heb het dan bijvoorbeeld over orale bevrediging. Ik doe dit steeds bij haar... zij nooit bij mij. Als ik haar vraag waarom, dan krijg ik hier een ontwijkend en vaag antwoord op. Ik vermoed dat ze dit niet leuk vind, en voor mij moet ze ook niets tegen haar zin doen dus na een tijdje stop je ook met dit te vragen.
Het punt is dat ik seksueel ongelukkig ben, al jaren. Het voelt zwaar en maakt mij soms heel eenzaam. Ik voel mij er ook vaak triestig door. Ik voel dat ik mijzelf niet kan zijn hierdoor. Ik mis die verbondenheid met mijn vriendin.
Ik zie mijn vriendin ook graag en we hebben het leuk samen. Maar ik begin meer en meer te voelen dat het zwaar weegt op ons. Het voelt als een zware last die ik al jaren meedraag.
Ik zou graag seksueel vrijer willen zijn en bedoel hier niet onmiddellijk mee dat we naar een open relatie moeten gaan. Ik wil gewoon met mijn vriendin open en eerlijk kunnen praten over mijn seksuele verlangens en fantasieën. Dit voelt bij mij nu al jaren aan als een rem. Ik voel mij letterlijk geremd in mijn seksuele verlangens en fantasieën en ik voel dat ik hierin zou moeten/willen uitbreken. Ik weet niet of ik dit goed uitleg en of er mensen zijn die dit volgen of herkennen.
Ik heb in mijn vorige topic gezegd dat ik ook niet perfect ben. Ik heb in mijn huidige relatie een aantal keer intieme gesprekken gehad met andere vrouwen. Dit gaat dan over vrouwen die toevallig in mijn leven op mijn pad komen. Ik ga niet bewust hier naar op zoek. Die intieme gesprekken kunnen gaan over seks in het algemeen, mijn huidige seksleven, maar ook jammer genoeg is het een aantal keer ook richting sexting gegaan waarbij er wel is berichten of zelfs wel is een fotootje is gestuurd.
Ik ben hier niet fier op en ik voel mij hier schuldig over naar mijn vriendin toe. Het voelt verkeerd aan dus dan is het in mijn ogen ook verkeerd. Ook al zie ik dit meer als een seksueel fantasietje, een manier om te masturberen,... Ik heb ook nooit de intentie gehad (en zal dit ook nooit doen) om fysiek iets te doen met iemand anders en heb dit ook altijd heel duidelijk gemaakt naar de andere partij.
Ik ben echt geen slecht persoon maar hoe goed voelde het op dat moment om even te voelen dat er in mij zoveel geladen seksuele energie zit.
Zoveel seksuele verlangens en fantasieën die ver ver diep in mij begraven liggen en die op zo'n moment naar boven komen tijdens zo'n gesprek.
Hoe fijn is het om eens te voelen dat er iemand seksuele interesse in mij heeft?
Spijtig genoeg is er na het gesprek en de ontlading... de spijt en de ontnuchtering. Ik voel me verdrietig dat ik dit heb gedaan. Opnieuw voel mij weer eenzaam omdat de realiteit opnieuw is dat ik dit nooit zal hebben met mijn huidige vriendin.
De gesprekken die ik in de loop der jaren heb gehad zijn in ieder geval gestopt. Ik zoek het niet op en ik blok het af moest het op mijn pad komen. Dit om de reden dat het niet goed voelt en ik me nog schuldiger zou voelen.
Ik stel mijzelf vaak de vraag of ik dit eerlijk zou moeten vertellen tegen haar. Eigenlijk wil ik dit wel, dan weet ze ook ineens dat het voor mij persoonlijk niet veel voorstelt, en dat het gaat over mij en mijn eigen persoonlijke seksuele uiting.
Ik weet dat er vele zouden zeggen dat ik mijzelf de vraag moet stellen of ik het ok zou vinden moest mijn partner dit doen. Eigenlijk zou ik daar geen enkel probleem mee hebben moest zij hetzelfde doen. Dat is wat ik bedoel met die seksuele vrijheid.
Op zich zijn dit uiteraard zaken die je moet bespreken met elkaar en wat daarin de grenzen zijn en hoever je hierin mag gaan.
Ik weet niet of er mensen zijn die zich herkennen in dit verhaal. Je mag altijd reageren. Alvast bedankt om mijn verhaal te lezen.
Lieve groetjes
herken t niet maar vertel igg niet aan je vriendin over dat sexting... dan word zij juist onzeker en komt er zkr geen sex.praat liever even echt goed hierover met haar, zeg dat je haar mist, dat je haar zo mooi vind en t jammer vind dat jullie niet intiem zijn want je verlangt zo naar haar, neem haar mee op dates, koop haar iets moois, dat wekt passie op, geef ook veel complimentjes, mss zit zij gwn niet lekker in haar vel, mss is ze onzeker over haar lichaam? Niet vragen natuurlijk maar met deze soort van waardering wek je bij haar zekerheid op, verder mss eens verder zoeken? Heeft ze mss een drukke baan die teveel vraagt dan is ze te moe voor sex, hebben jullie kleine kids? Dat vraagt veel energie van een moeder, is ze aan de pil? Dit verlaagd t libido en anders mss aan een ander merk pil, zit zeker wel verschil in en slikt ze mss bepaalde medicatie? Kan ook t libido verlagen tot zelfs wegnemen.
Ik ben voor eerlijkheid en niet je kop in het zand steken of wegkijken.
Je hebt samen een probleem als er verschillende behoeftes zijn. Die los je samen op.
Ja, ze kan geschokt of boos zijn, dat is het gevolg als je eerlijk bent, dan accepteer je de gevolgen van je keuze, daar word je mijns inziens een beter mens van.
Schiet ze er iets mee op, nee, waarschijnlijk niet, maar door het te zeggen haal je wel hopelijk iets van het gevaar weg dat je echt vreemd kan gaan en haar nog dieper kwetst, of dat ze wakker schrikt. Je hoeft niet plastisch duidelijk te zijn, misschien tenminste benoemen dat je het van haar wil en dat je het daarom deelt, zodat je geen geen gevaar of ruimte creëert voor evt andere mensen.
Ik ben vergeten of ik het in je vorige post gezegd heb, maar jullie moeten her samen iets mee om erger te voorkomen en ik denk dan bv aan een seksuologie ( vast nog vele andere opties die jullie liggen)
Ik begrijp wel hoe die dingen gaan en wat een afglijdende schaal iets kan worden. Ik denk niet dat je een slecht persoon bent, of een vreemdganger; je komt gewetensvol over in elk geval.
Wel denk ik dat je, of je het nu wel of niet besluit te vertellen, dat je actief iets met de situatie moet om erger te voorkomen.
Dat verdienen jullie samen.
Dus wat je ook doet ga het gesprek aan, vertel wat je graag wilt, wat je nodig hebt, wat zij van jou wil en nodig heeft en hoe jullie daar samen kunnen komen of in elk geval beiden dichterbij jullie behoeftes kunnen komen.
Soms 1 keer per jaar sex. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit erg weinig vind. Het is niet goed te praten maar snap dat je dan meer open staat voor verleidingen.
Hoe blijven jullie in de verbinding?
Knuffelen jullie wel? Hebben jullie gesprekken?
Het is idd 1 kant van het verhaal maar heeft je vriendin serieus wel het besef hoe ongelukkig je hiervan wordt?
En het vertellen dat je berichten naar andere vrouwen stuurt. Eerlijkheid is wel het belangrijkste in een relatie. Samen met vertrouwen. Als je het vertelt bestaat de kans dat je de relatie op het spel zet. Het kan jullie beiden ook wakker schudden maar het vertrouwen van haar kan wel heel erg beschadigd zijn. Het is toch een soort van vreemdgaan ook al is het niet fysiek. Zie jij het zelf ook als vreemdgaan?
Een hele basic vraag, ik heb het andere draadje niet gelezen: welke vorm van anticonceptie gebruiken jullie: de pil kan een libido killer zijn.
Is er ook al eens gepraat met een therapeut op dit gebied? Er zal een reden zijn waarom het gaat zoals het gaat en die wil/kan ze niet met jou delen. Dan zou het misschien een optie zijn om eens daar mee in gesprek te gaan.
Kijken jullie weleens samen naar seksfilm/zender? Zo ja en er komt iets voorbij geef aan dat het je ook leuk lijkt en wat zij ervan vindt. Koop een leuke toy anders voor haar. Leg de nadruk niet zo op klaarkomen misschien in de jaren zo gegroeid. Heb gewoon lol en ze krijgt weer (wss) meer zin.
We hebben inderdaad nog jonge kids samen. Ook hebben we beide een drukke baan. En we hebben het er al vaak over gehad. Het is bij haar volgens mij iets dat gewoon zo is gegroeid.
Ze heeft een tijdje de pil niet genomen maar veel beterschap heb ik toen niet gezien.
Ik heb mijzelf al vaak afgevraagd of ik dit moet vertellen of niet. Natuurlijk ben ik bang dat er iets zal kapot gaan, maar op bepaalde momenten kan ik in mijzelf boos worden over de situatie en bij mijzelf denken dat dit toch ook niet alleen mijn schuld en mijn fout is?
Langs de andere kant wil ik het wel vertellen, omdat ik denk dat dit gewoon aantoont dat de limiet voor mij bereikt is. Ik ben anders ook gewoon bang dat er niets gaat veranderen op dat vlak. Het heeft ook niet alleen te maken met het vertellen, maar naar mijn mening gaat het over het groter geheel waarin ik seksueel gevangen zit met mijn gedachten.
Het gaat dus over veel meer dan die gesprekken, maar over eindelijk die seksuele vrijheid doorbreken en alle taboes hierover uit te weg te gaan en haar duidelijk te maken dat ik al heel mijn leven op mijn rem sta. Er is in onze relatie op dat vlak een bocht nodig van 180° En ik denk niet dat ik dit kan bereiken door dit te verzwijgen en voor de zoveelste keer te proberen er een mooi en gezellig weekendje van te maken... Dit is enkel symptomatisch en lost denk ik het probleem niet op.
Ik vind de term vreemdgaan zo'n enge term en ik ben ook bang om hiervoor zo ook aanzien te worden. Ergens zou ik het ook niet eerlijk vinden van haar om zo bekeken te worden.
Liam, ik vind het oprecht een nare situatie voor je. Ik (vrouw) heb het ook meegemaakt en vond het moeilijkste dat er niet over te praten viel. De ander liet het maar zo'n beetje. Ja dat maakt eenzaam.
Maar iets anders: als zij het zou willen, zou je dan bereid zijn tantra te gaan exploreren. Dat is wel intimiteit maar veel minder gericht op orgasme. Denk niet dat het minder sensueel is, integendeel. Het is een knop omzetten en vaak bloeien vrouwen daar van op omdat ze veel meer ruimte krijgen en er niet naar een bepaald punt wordt toegewerkt. En dan, na een tijdje kan dat toch zomaar weer gebeuren. Ik ken mannen zowel als vrouwen wier relatie hier helemaal van opgebloeid is.
Je hebt al best veel gedaan. Zij vindt het goed zo. Dat is niet fout. Jouw wensen ook niet. Laat haar en jezelf in waarde.
Mijn idee: zeg dat je seksueel vastloopt en meer wil. Liefst met haar. Je wil niet vreemdgaan. Maak het heel concreet. Ik wil elke week. Drie keer per week. Ik wil trio. Ik wil etcetera. Vaag blijven met ik ben gefrustreerd gaat niets opleveren. Ook niet dat jij voor jouw gevoel op rem staat.
Zeg ook dat je het kan begrijpen als zij dat niet wil maar wat is dan wel bespreekbaar is: second love? Bezoek betaalde sex? Naar sex clubs 1x per maand.
Ook hier: wees concreet. Wat zou jij willen. Wat. Hoe vaak. Wat is voor haar bespreekbaar? Laat haar er over nadenken en ga uit eten komend weekend en bespreek het verder.
Als antwoord is nee ze wil niks. Aan jou om dan te beslissen wat je doet. Is het ja, enjoy.
Ps: wat jij mag mag zij dan natuurlijk ook 🙃
Anna Cara schreef op 15-05-2023 om 18:11:
Je hebt al best veel gedaan. Zij vindt het goed zo. Dat is niet fout. Jouw wensen ook niet. Laat haar en jezelf in waarde.
Mijn idee: zeg dat je seksueel vastloopt en meer wil. Liefst met haar. Je wil niet vreemdgaan. Maak het heel concreet. Ik wil elke week. Drie keer per week. Ik wil trio. Ik wil etcetera. Vaag blijven met ik ben gefrustreerd gaat niets opleveren. Ook niet dat jij voor jouw gevoel op rem staat.
Zeg ook dat je het kan begrijpen als zij dat niet wil maar wat is dan wel bespreekbaar is: second love? Bezoek betaalde sex? Naar sex clubs 1x per maand.
Ook hier: wees concreet. Wat zou jij willen. Wat. Hoe vaak. Wat is voor haar bespreekbaar? Laat haar er over nadenken en ga uit eten komend weekend en bespreek het verder.
Als antwoord is nee ze wil niks. Aan jou om dan te beslissen wat je doet. Is het ja, enjoy.
Ps: wat jij mag mag zij dan natuurlijk ook 🙃
Over vetgedrukte, dat vind ik te concreet, het moet ook geen automatisme of verplichting gaan worden (of voelen voor haar). Denk dat TO al blij zal zijn met 4x per maand bij wijze van spreken, alles beter dan hoe het nu is iig. Er mag ook nog wel enige spontaniteit blijven lijkt mij. Toch, als er weinig tijd is is het weldegelijk soms handig tijd voor elkaar in te plannen, zal bij inschakelen professionele hulp ook worden voorgesteld soms.
Tussen de regels door lees ik dat TO ook niet de persoon is om te gaan ‘dreigen’, juist dit maakt het zo moeilijk als het om intimiteit en seks gaat. Duidelijk ook dat hij veel van zijn partner houdt, maar belangrijkste is dat zij zal moeten gaan beseffen wat haar afwijzing steeds bij/met hem doet, dat het niet alleen zijn probleem is, maar HUN probleem.
Er is genoeg liefde (en omstandigheden) om samen te blijven, maar gebrek of helemaal geen intimiteit breekt gewoon op, want juist dat is een belangrijke vorm van verbinding. Niet fair om dat éénzijdig af te sluiten.
Hoop dat jullie hier samen gaan uitkomen, succes!
Anna Cara schreef op 15-05-2023 om 18:11:
Je hebt al best veel gedaan. Zij vindt het goed zo. Dat is niet fout. Jouw wensen ook niet. Laat haar en jezelf in waarde.
Mijn idee: zeg dat je seksueel vastloopt en meer wil. Liefst met haar. Je wil niet vreemdgaan. Maak het heel concreet. Ik wil elke week. Drie keer per week. Ik wil trio. Ik wil etcetera. Vaag blijven met ik ben gefrustreerd gaat niets opleveren. Ook niet dat jij voor jouw gevoel op rem staat.
Zeg ook dat je het kan begrijpen als zij dat niet wil maar wat is dan wel bespreekbaar is: second love? Bezoek betaalde sex? Naar sex clubs 1x per maand.
Ook hier: wees concreet. Wat zou jij willen. Wat. Hoe vaak. Wat is voor haar bespreekbaar? Laat haar er over nadenken en ga uit eten komend weekend en bespreek het verder.
Als antwoord is nee ze wil niks. Aan jou om dan te beslissen wat je doet. Is het ja, enjoy.
Ps: wat jij mag mag zij dan natuurlijk ook 🙃
Nou ik ben altijd een vrouw met een gezond libido geweest, vaak juist meer dan mannelijke partners hoor. Maar als het zo gebracht zou worden als bij het vetgedrukte, zou ik meteen de handdoek in de ring gooien.
Werkt toch niet joh? Zeker niet bij iemand die seksueel al helemaal in haar schulp is gekropen.
Wel zeggen: "ik loop seksueel vast en wil meer, liefst met jou. Ik wil niet vreemd gaan maar er moet iets gebeuren. Want zoals het nu is houd ik het niet meer vol. Dus: naar seksuoloog of tantra doen of de boel opengooien qua huwelijk. "
TO heeft al vaker hier gepost. En al heel veel geprobeerd. Ik kwam toen met andere adviezen. Romantisch zeg maar. En of hij wel opbouwde. Volgens mij werd tantra toen ook geadviseerd. Ik begreep dat zijn vrouw er niet voor open staat. En dat mag natuurlijk. Maar daarom misschien nu wel tijd om een heel ander gesprek te voeren? Want ik denk dat TO op het punt staat buiten de deur te gaan. Wellicht beseft zijn vrouw niet dat zij hem aan het verliezen is?
Jouw laatste alinea MRI is ook concreet: we moeten wat doen a of b.
Anna Cara schreef op 15-05-2023 om 20:32:
TO heeft al vaker hier gepost. En al heel veel geprobeerd. Ik kwam toen met andere adviezen. Romantisch zeg maar. En of hij wel opbouwde. Volgens mij werd tantra toen ook geadviseerd. Ik begreep dat zijn vrouw er niet voor open staat. En dat mag natuurlijk. Maar daarom misschien nu wel tijd om een heel ander gesprek te voeren? Want ik denk dat TO op het punt staat buiten de deur te gaan. Wellicht beseft zijn vrouw niet dat zij hem aan het verliezen is?
Jouw laatste alinea MRI is ook concreet: we moeten wat doen a of b.
ja okay, ik ben het ook wel eens op zich met concretisering hoor en aangeven dat het vijf voor twaalf is. Ik vond alleen het aantal keren per week noemen wat te plastisch. Want hoe kan een vrouw die seksueel is opgedroogd daar nou op reageren? Je kan onderhandelen: okay 3 x per maand. Maar hoe ligt ze er dan bij? als zeester denkend aan het wereldrijk? Of ze voelt zich genoodzaakt hem dan maar de vrijheid te geven naar een sekswerker te gaan. Maar dan kan niet altijd voor iedereen de prettigste oplossing zijn. (voor haar dan wel voor hem)
Dus ja wel de confrontatie aangaan maar haar nog een keer de mogelijkheid geven er samen iets aan te gaan doen, is mijn advies.
Ik ben oprecht geraakt door de berichten hier (ook vaak komende van vrouwen). Ik denk dat jullie niet beseffen wat dit bij mij nu op dit moment even teweeg brengt. Een gevoel van oprecht begrip, steun en empathie... Lang geleden dat ik dit nog gevoeld heb.
@MRI De voorstellen rond tantra wil ik zeker verder onderzoeken.
Anna Cara schreef op 15-05-2023 om 18:11:
Ook hier: wees concreet. Wat zou jij willen. Wat. Hoe vaak. Wat is voor haar bespreekbaar? Laat haar er over nadenken en ga uit eten komend weekend en bespreek het verder.
Dat is inderdaad of dat zou toch in ieder geval de bedoeling moeten zijn als ik met haar het gesprek wil aangaan. Ik wil haar ook geen angst inboezemen door te snel over open relaties en dergelijke te spreken. Maar ik wil er wel over "kunnen" praten. Dan hoeft het niet (of niet onmiddellijk) maar dan kan er tenminste over gepraat worden als koppel.
RoodVruchtje schreef op 15-05-2023 om 19:57:
[..]
Over vetgedrukte, dat vind ik te concreet, het moet ook geen automatisme of verplichting gaan worden (of voelen voor haar). Denk dat TO al blij zal zijn met 4x per maand bij wijze van spreken, alles beter dan hoe het nu is iig. Er mag ook nog wel enige spontaniteit blijven lijkt mij. Toch, als er weinig tijd is is het weldegelijk soms handig tijd voor elkaar in te plannen, zal bij inschakelen professionele hulp ook worden voorgesteld soms.
Tussen de regels door lees ik dat TO ook niet de persoon is om te gaan ‘dreigen’, juist dit maakt het zo moeilijk als het om intimiteit en seks gaat. Duidelijk ook dat hij veel van zijn partner houdt, maar belangrijkste is dat zij zal moeten gaan beseffen wat haar afwijzing steeds bij/met hem doet, dat het niet alleen zijn probleem is, maar HUN probleem.
Er is genoeg liefde (en omstandigheden) om samen te blijven, maar gebrek of helemaal geen intimiteit breekt gewoon op, want juist dat is een belangrijke vorm van verbinding. Niet fair om dat éénzijdig af te sluiten.
Ik zou zeker blij zijn 4 keer per maand. Maar er mag zeker sprake zijn van spontaniteit. Ik houd zeker veel van haar. Anders zou de keuze waarschijnlijk al snel gemaakt zijn.
Alleen weet ik niet goed wat ik moet doen met die berichten en dergelijke die ik in het verleden heb gestuurd. Langs de éne kant lijkt het mij dat ik dit beter volledig en open op tafel gooi, samen met al de rest van mijn bedenkingen, frustraties, angsten, seksuele remmingen,... etc Juist omdat ik denk dat dit wel belangrijk is als je kijkt naar het grotere geheel waarin ik die seksuele vrijheid mis. En met die seksuele vrijheid bedoel ik dan de vrijheid en openheid om over "alles" te kunnen praten met elkaar. Ik heb het dan niet onmiddellijk over open relaties en dergelijke.
Ja wel bespreken. Met alles erop en eraan. Jouw gemis aan verbondenheid, aan seks, je schuldgevoel over sexting. En ja, jij zal haar daarmee pijn doen. Net zoals ze jou pijn doet door geen of nauwelijks seks te hebben. Heel eng om te bespreken. Maar vanuit die openheid inclusief alle emoties die daarbij komen, is het ook mogelijk elkaar weer te hervinden. En uiteindelijk samen de conclusie te trekken of er genoeg liefde is. En of en hoe je met elkaar verder gaat. Maar uiteraard zal het een lastige fase worden zonder garantie op een happy end. Letterlijk en figuurlijk.