Nieuwsgierig

Curious

Vertel! Hoe was het? Ben je vreemd gegaan uit nieuwsgierigheid of ontevredenheid, of om iets anders? Was het leuk? Heb je het je partner verteld?

Curious

Beste Curious,

Als je wil weten wie dat heeft gedaan en waarom en de ervaringen: gewoon even de rubrieken relatieproblemen en seksualiteit doorlezen. Zet de berichten van de laatste 99 dagen aan en je hebt antwoord op jouw vraag in velerlei vormen. Je kunt ook specifieker zoeken op een trefwoord in het actuele forum of het forum-archief. Veel leesplezier!

En ja, ik wil natuurlijk wel weten hoe jij het hebt ervaren. Want als je alleen maar je verhaal graag kwijt wilt, ben ik een zeer gewillig "slachtoffer"!

Groetjes,
Toosje

Moraal

De algemeen geldende maatschappelijke moraal geldt ook hier op het forum, Curious. En dat is: vreemdgaan is fout. Dat er in onze maatschappij nog een klein beetje begrip is voor vreemdgaande mannen (hij kan niet anders dan z'n l*l achterna lopen) en helemaal niet voor vrouwen (want die hebben gevoel en moeten dus aanvoelen hoe erg het is voor zijn vrouw enz.), dat zie je hier op het forum terug.

Verwacht dus niet dat je met jouw posting veel zal horen dat het fantastisch voor jou is dat je zo'n leuke ervaring hebt gehad met vreemdgaan. Over het algemeen zul je hier op veel weerstand stuiten.

Dat mannen alleen maar vreemdgaan met vrijgezelle vrouwen, is natuurlijk ook niet zo. Ook dat zul je op het forum terug kunnen vinden. Vrouwen gaan wel vaak vreemd met een andere reden dan mannen. Al zijn bij beide partijen natuurlijk uitzonderingen op de regel.

Groetjes,
Toosje

Weerstand

Die weerstand mag van mij komen. Ik hoef niet te horen dat het leuk voor mij is dat ik een fijne ervaring heb. Maar al die lieve vrouwen daar mankeert helemaal niks aan zeker? Waarom altijd oordelen en nooit naar jezelf kijken? Nee de l*l is vreemdgegaan, die is fout!! Bedenk me net dat dit draadje misschien wel beter bij relatieproblemen thuis had gehoord. Al ben ik nog steeds gewoon heel benieuwd wie er nou wel eens sex gehad heeft met iemand anders als de partner tijdens de relatie.

Tsja dan hoeven we niets meer te zeggen

Want de meesten vinden het fout. Beetje de discussie monddood maken. Maar goed, ik snap Toosje wel, ze krijgt veel tegenstand. Wat jij jammer vind aan de weerstand vind ik jammer wat jij steeds zegt dat het een maatschappelijk moraal is.

Maar in mijn vorige relatie van 10 jaar, heb ik 10 jaar lang van alles met anderen gedaan, van zoenen tot sex. Niet goed vind IK achteraf. En daarom vind ik liegen in een relatie slecht en brengt het alleen maar slechte dingen. Ik ben ook van mening dat er veel meer communicatie zou moeten zijn in relaties. En afspraken en plaats voor herziening van die afspraken. Openheid.
nou meer had ik niet te preken Ohja, ik ken trouwens best veel mensen die een affaire hebben. Ooit zei Toosje, 1 op de 3 stellen, toen dacht ik even dat het wel heel veel was, maar in mijn kring klopt het gewoon.

Curious

"Waarom altijd oordelen en nooit naar jezelf kijken?"
Wat heb jij gezien toen je naar jezelf keek? (als ik even zo brutaal mag zijn )

Winona

Hallo,
Ik heb al meerdere keren in de spiegel gekeken, daar heb ik verschillende gezichten van mezelf gezien, op dit moment zie ik een vrouw die redelijk stevig in haar schoenen staat, ik weet wie ik ben en ik weet ook waar ik vandaan gekomen ben. Ik wil vreemdgaan helemaal niet goed praten. Sommige dingen die ik hier lees dan denk ik ook: wat een lage rotstreek. Maar ik heb hier ook draadjes voorbij zien komen waarvan ik dacht: hallo zeg, zijn we op zoek naar medelijden of naar advies?! Meestal word hier zo hard geoordeelt over de persoon die vreemdgegaan is en de persoon waarmee dit gebeurt is, maar er word nooit naar de eigen fouten gekeken, dat irriteerd me en dat zou me ook geirriteerd hebben als ik het zelf nooit gedaan had.

Toosje (ot)

Heb je ook een mailadres?

(volg je al langere tijd hier op OOL)

Wat je nu zegt,

die mening deel ik zeker hoor. En het klopt dat velen niet of nauwelijks in de spiegel kijken. Het is inderdaad makkelijk om snel te roepen dat iemand een *** is omdat die vreemdgaat. Maar vaak gaat het meer om het liegen, vaak voorhouden dat er niets is, terwijl de hele houding van die persoon zegt dat er wel iets is. Dat roept vaak woede op, liegen en bedriegen.
En het ligt vaak er ook wel aan wanneer het in de relatie gebeurt en hoe. Mijn vader bijv, lag een dag na de geboorte van zijn eerste kind in bed met een ander. Nou lag hij iedere week in bed met een ander en is er daarna vandoor gegaan met een 17 jarige, dat klinkt anders dan jij die een slippertje maakt.
Wat jij miste in je relatie, heb je dat nu wel gevonden in je relatie? En heb je dat met je man overlegd, doel dan op het geen wat je miste.

Wekelijks

Ik heb wekelijks sex met een ander dan de partner waar ik mee samen woon.
Ik heb een lat relatie waarmee ik allemaal leuke dingen doe waar mijn partner geen zin in heeft en ik heb sex met hem.
Soms heb ik sex met andere mensen.
Waarom?

Omdat ik het leuk vind. Het spel van flirterij, de wederzijdse lichamelijke aandacht, ik geniet er in hoge mate van.

Net als mijn partner. Die van alles op de hoogte is en die zelf ook niet monogaam is (al heeft hij minder behoefte dan ik om sex te hebben met anderen).

Dat is ook voor mij het punt niet; het sex hebben met een ander dan je vaste partner.
Wel ben ik enorm allergisch voor liegen; iemand blijkbaar zo minachten of niet hoog achten dat je iets achter zijn of haar rug om doet en er nog over liegt ook.
Waar is dan je respect voor de ander???
Ieder zijn meug maar ik zou gauw klaar zijn met een partner die mij niet serieus neemt.
A.

Nee

Eerst maar even on topic: nee ik heb nog nooit seks gehad buiten mijn relatie. Heb er geen behoefte aan.
Dan toch ook nog even off topic: ik zal langzamerhand op OL wel bekend staan als een moraalridder, maar het verhaal van A vind ik goed en eerlijk. Ik sta zelf anders in een relatie, maar als beide partijen het prima vinden dat er niet monogaam geleefd wordt en vinden dat er seks kan zijn buiten de relatie, dan vind ik daar niets verkeerds aan. Ik hanteer volgens mij ook geen dubbele moraal en zie dat voor mannen ook niet anders dan voor vrouwen.
Groet,
Dirkje

Vertrouwd willen worden zonder het waard te zijn

Mijn mening is dat vertrouwen en respect een groot deel uitmaken van de liefde voor elkaar. Mensen (mannen en vrouwen) die vreemd gaan willen niet dat de bedrogen partner het vertrouwen in ze kwijt raakt, maar zijn ondertussen dat vertrouwen niet waard. Alle natuurlijke behoeftes ten spijt vind ik zoiets dus echt niet kunnen.

Voor degenen die vinden dat vreemd gaan een normale behoefte is, vinden jullie dan ook normaal dat je partner je bij voorbaad met argwaan behandeld? Bij iedere thuiskomst je uitgebreid uithoord over waar je bent geweest, midden in de nacht opstaat op je telefoon te checken, spyware in je computer installeerd en een detective inhuurt om na te gaan wat je op je werk uitspookt? Of mag je in een relatie nog vertrouwen hebben dat als iemand trouw beloofd hij/zij dat ook werkelijk doet en je er op mag vertrouwen dat als er iets fout gaat of dreigt te gaan daar openheid over is zodat er nog te werken valt aan de relatie. Als iemand van mening is dat vreemd gaan normaal is, best maar wees daar dan open over. Dan weet je partner tenminste wat hij mag verwachten en tast je het respect en vertrouwen niet aan. ik vind de oplossing die A met haar partner gevonden heeft daarom ook prima, alleen zou het niet bij mij passen, dus zo'n partner zou ik niet willen.

Ik kan me best voorstellen dat iemand om een één of andere reden de fout in gaat, bijv omdat één van de partners op een gegeven moment helemaal niets meer wil met seks en de ander zo ongeveer tegen de muren opvliegt. Beiden hebben recht op hun eigen mening en wensen en mogen niet gedwongen worden om die te veranderen, maar ze zullen er toch samen uit moeten komen en niet stiekem om de realtie maar te behouden, terwijl die ondertussen uitgehold wordt door deze oneerlijkheid.
Laat ik het vergelijken met de wens voor (nog) een kind, wat vaak ook een struikelblok kan zijn. Ook daar is er niets fouts aan tussen meer of minder (of geen) inderen willen, maar je zult wel samen tot overéénstemming moeten komen. Als de man zich stiekem steriliseert terwijl hij ondertussen net doet alsof hij hard bezig is om een kind te verwekken of als de vrouw stiekem zwanger wordt door net te doen alsof ze haar anticonceptie inneemt terwijl ze dat niet doet dan zal zoiets als het uitkomt ook een bom onder de realatie laten ontploffen.
Ik vind het met verschillende sexdrive of behoefte aan andere partners netzo. Als de partners er niet uitkomen dan kan dat inderdaad het struikelblok voor de relatie worden. Jammer dan, maar liever zo uit elkaar dan die voor mij onaantastbare basis van vertrouwen en respect voor elkaar aan tasten, want wat er dan van de relatie overblijf is maar een hol en pijnlijk geval, minder dan niets waard.
En over de bekende smoes om de ander geen pijn te willen doen, heeft hij/zij dat gevraagd dan? Ik heb bij mijn huwlijk NIET aan mijn partner gevraad om me te beloven me als een klein kind te behoeden en af te schermen van alle minder leuke dingen in de wereld, noch heb ik gevraagd om in een op de mouw gespeld sprookje samen te leven. Ik heb beloofd en gevraagd om liefde, vertrouwen en respect en als ik dan toch dat valse sprookje voor tere kinderzieltjes ongevraagd door mijn strot gewurgd krijg dan zou ik daar godgloeiend kwaad om worden.
Groetjes Primavera

Nee

in deze relatie niet. Ooit heb in het begin van een nieuwe relatie seks gehad met de ex ervoor. Ik zie mezelf niet vreemdgaan, ik vind het gewoon akelig, overigens ook voor jezelf.

Bovendien kan ik niets voor mij houden en praat ik goed hoorbaar in mijn slaap dus het zou ook helemaal niets voor mij zijn om zoiets geheim te houden.

Ik vind het overigens wel menselijk om een keer verliefd te raken oid maar doelbewust met een ander in bed te duiken, nee.

Ik ben 20 jaar getrouwd en ja, ik ben wel eens vreemdgegaan, heb zelfs langere tjd een affaire met een getrouwde man gehad. Mijn man is ook wel eens vreemdgegaan. En toch houden we erg veel van elkaar en willen we samen oud worden, dat schijnt vreemd te zijn.
Eigenlijk vind ik iedere discussie hier op het forum over vreemdgaan ergerlijk. Al dat geroep van voor- en tegenstanders. Ik vind dat je voor- noch tegenstander kunt zijn van het fenomeen 'vreemdgaan', daarvoor is het te divers. Iedere situatie is compleet anders. Het enige dat je wél kunt vaststellen is dat het erg veel gebeurt. Zoveel dat je haast wel moet concluderen dat het bij het leven hoort en dat je ermee moet dealen.
Hoewel ik vreemdgaan dus niet per definitie afkeur, zal ik het zelf nu niet snel meer doen. Er zaten heerlijke aspecten aan, maar ook hele verdrietige. Een keertje sex om de sex, vind ik nu te gevaarlijk. Het risico dat het meer wordt en dat je je huwelijk opblaast is te groot. Dat risico wil ik niet meer nemen. Ik hoop ook dat mijn man het niet meer doet, maar mocht dat ooit wel zo zijn, dan zien we wel weer verder.
Doornroosje

Vertrouwen?

Hier op het forum word heel veel geroepen dat het om het vertrouwen gaat, ok dus als de partner met zijn/haar gevoelens komt dan valt daar open over te praten? Of word er dan (emotioneel) gechanteerd? (kinderen, einde huwelijk en ga zo maar door) Veel mensen komen namelijk op momenten dat het uitkomt niet eerlijk voor hun gevoelens uit, zeggen dat het alleen voor de sex,spaninng was. Bij relatieproblemen loopt daar ook een draadje over en daar word ook gemelt dat de vrouw waar mee vreemdgegaan werd blijkbaar toch andere ideeen heeft.
Mijn man weet van een gedeelte af, hij weet niet dat ik vreemdgegaan ben, wel probeer ik nog steeds met mijn man te praten over wat ik mis en of hij misschien dingen bij mij mist/anders zou willen zien. De dingen die hij aandraagt daar probeer ik ook echt wat mee te doen, helaas dringen de dingen die ik bij hem aandraag volgens mij niet echt door of het intresseerd hem gewoon geen moer. Momenteel blijf ik voor de kinderen in mijn huwelijk, terwijl ik juist heel graag wil vechten. Of dat juist is valt ook weer over te twisten. Waar het mij met het starten van dit draadje om ging is de vraag of het nou echt gewoon altijd maar aan 'die snol' en 'die l*l' ligt dat er vreemdgegaan word en of er veel mensen zijn die ooit een 'fout' begaan hebben. Ik kan alleen maar over mezelf oordelen en zal ook niet snel over iemand anders oordelen, ik kan namelijk niet in die persoon zijn hoofd en hart kijken, hoeveel verdriet of wat dan ook daar misschien wel geweest is voordat men vreemdging.
Groet Curious

Curious

"Waar het mij met het starten van dit draadje om ging is de vraag of het nou echt gewoon altijd maar aan 'die snol' en 'die l*l' ligt dat er vreemdgegaan word en of er veel mensen zijn die ooit een 'fout' begaan hebben."
Nee ligt niet perse altijd aan de sn*l of l*l. Maar dat antwoord had je zelf al gegeven.
Maar wat wil je eigenlijk echt horen? Je verhaal begint ineens een andere kant op te gaan. Nu blijf je bij je man voor de kinderen. Hij staat niet open voor jou, en jij probeert wel te praten. Dat lijkt nu hetzelfde van wat je zegt. Jij doet je best, man niet, dus ligt aan man. Zo klinkt het nu vind ik.
Er is ook bij jou niet 1 schuldige. Tinus had in een ander draadje zo'n mooie: AVA. Accepteren, Veranderen of Afscheid nemen. Misschien moet je juist wel hem wakker schudden door te zeggen: omdat ik zo gefrustreerd was/ben, heb ik mij laten gaan bij een ander...
En anders accepteren en zo laten of je begint een affaire, wat vaak voorkomt. Of je zoekt je geluk elders.
Tsja of je gaat zo door, en komt je lekker hier af reageren als er wordt geschreven dat vreemdgaan fout is (grapje hoor, al kan het reuze opluchten dat (af) reageren.) Voel je minder aangesproken als er een afkeer wordt geschreven, ieder heeft het recht om te vinden wat die vindt en al is die in jou ogen kortzichtig, das niet jou probleem.

Bedrogen

Hallo bedrogen,

Ik wil graag op je vraag antwoorden, zie alleen niet echt een vraag in je bericht staan.
Als je terug leest kun je ook lezen dat ik het niet over alles en iedereen heb en dat ook ik hier dingen lees waarvan ik het een lage rotstreek vind. Ik wil vreemdgaan helemaal niet goed praten, heb me zelfs een hele poos heel schuldig gevoelt en heb altijd de wil gehad om aan mijn relatie te werken, hoe de relatie tussen mijn man en mij is hebben we aan ons allebei te danken, we hebben namelijk beide onze 'fouten'. Die ene keer dat ik ben vreemdgegaan ligt al een hele poos achter me.
Groet Curious

Winona

Je zegt : 'Maar wat wil je eigenlijk echt horen? Je verhaal begint ineens een andere kant op te gaan. Nu blijf je bij je man voor de kinderen. Hij staat niet open voor jou, en jij probeert wel te praten. Dat lijkt nu hetzelfde van wat je zegt. Jij doet je best, man niet, dus ligt aan man. Zo klinkt het nu vind ik.'
Het is niet mijn bedoeling geweest het zo over te laten komen, zeker ook ik heb hier schuld aan, ik heb toch echt zelf de stap gezet om het te doen, daar heeft niemand me toe gedwongen.
Soms heb ik hier gewoon bij sommige draadjes het gevoel dat er mensen 'daders' compleet afgemaakt worden. Als er dan eens een vraag gesteld waarin een blik op jezelf nodig is dan word daar vaak niet eens op geantwoord, er word vaak alleen gereageerd op de 'bevestigende' reacties. Niet naar je eigen rol in het geheel kijken? Ja dat vind ik kortzichtig. Ook vind ik het misschien van net zo weinig respect voor je partner getuigen als je hem of haar laat 'afmaken', als dat die partner is vreemdgegaan. Soms heb ik gewoon het idee dat het niet om advies maar om bevestiging/bijval gaat.
Groet Curious

Wat ik zo raar vind,

dat in discussies over vreemdgaan altijd zo vaak geschreven wordt dat het zo veel voor komt. Ik ken helemaal niemand van mijn vrienden die vreemd gaat! En nu zullen sommigen beweren dat ik dat gewoon niet weet of kan weten, maar dat weet ik echt wel. Tenminste, ik heb het dan over vrienden en mensen die ik goed ken, dus personen waarvan ik het kan weten. Zit ik dan in een soort milieu waarin dit niet of nauwelijks voorkomt? Ik heb één vriendin wiens relatie stuk gegaan is omdat haar ex vreemd ging..

Yvon

Misschien komt het in jouw omgeving inderdaad niet voor. Maar je beseft toch ook wel dat mensen die vreemd gaan hun uiterste bet doen dat geheim te houden? Misschien zijn ze daar gewoon wel heel goed in.

jaymza

Jazeker

dat weet ik. Maar vroeg of laat komen de meeste slippertjes/affaires/problemen toch wel aan het licht, en dat zie ik dus ook nauwelijks om me heen. Nou ja, gelukkig maar..

Yvon

Dat is dus één dan de redenen waarom ik mijn vraag hier gesteld heb: Wie en waar zijn dan die mannen en vrouwen die het doen, wat ze zijn er toch echt hoor....

Tja

ik ben vreselijk momogaam, en bijzonder verliefd op mijn man, Maar ik zeg nooit nooit.
En stel dat het dan perongeluk/expres ooit gebeurt zal mijn man de eerste zijn die het hoort, en als ik er voor kies het hem niet te vertellen, dan zal ik het nooit iemand vertellen.
Want er is niks zo erg als bedrog uitkomt en er dan achter komen dat eigenlijk iedereen het al wist behalve jij.

Yvon en curious

Ik had een relatie buiten mijn relatie. Mijn man weet ervan, die heeft ook weleens een tweede vriendin gehad. Onderling komen we er wel uit. Maar mijn man wil niet dat de rest van de wereld het weet, en ook de kinderen niet. Dus onze vrienden familie en collega's weten van niets.

Winona en yvon e.a.

Winona, de tegenstand die ik hier krijg, vind ik geen probleem. Want het heeft mij door de jaren heen toch ook mede gevormd tot wie ik nu ben. De wildste tijd heb ik jaren geleden al achter mij gelaten. Natuurlijk is mijn verliefdheid (die nog altijd voortduurt) daar ook de oorzaak van. Maar toch... Ik zal proberen het niet meer over de maatschappelijke moraal of de moraalridders op dit forum te hebben, okee?

Als ik het stukje van Bedrogen hierboven lees, raakt mij dat ook. Dan denk ik: waarom heb ik het toch zo vaak zover laten komen? Ik kan er met mijn verstand wel over nadenken dat het "not done" is, maar als ik dan een leuke man tegen het lijf loop die interesse toont, dan spelen mijn hormonen op en kan ik het niet weerstaan. Ik vind seks zo vreselijk lekker, dat het me maar niet lukt nee te zeggen. Al wordt dit nu wel minder. De laatste tijd blijft het overwegend bij flirten en gaat het niet veel verder.

Yvon, ik weet het niet. Waarschijnlijk lieg ik alsof het gedrukt staat. Dat ik het bed met anderen heb gedeeld, weet niemand (behalve het hele ouders.nl forum . Ik denk dat mijn familie en vrienden het in de allerlaatste plaats van mij verwachten. En al praat ik met vriendinnen wel over hele intieme zaken, over mijn vreemdgaan zeg ik niets. Ook vanwege de andere partijen vind ik dat ik dat niet kan maken. Veel mannen zijn tenslotte getrouwd, daar ga ik verder niet tussen staan. Ik hoop voor jou en je vriendinnen dat het bij jullie inderdaad niet speelt, maar ik betwijfel het ten zeerste.

Groetjes,
Toosje