Meningen gevraagd.

Ja en nee

De schaamte is vals in de zin dat ik me niet voor mijn verleden schaam, bepaalde dingen had ik beter niet kunnen doen omdat ze me schade hebben opgeleverd en andere dingen waren niet zo netjes maar ik ben fel gekant tegen de dubbele moraal dat mannen meer sexuele vrijheid hebben dan vrouwen. Hmmmm, zou een man met een vrouw die het niet leuk vindt dat haar geliefde in het verleden nogal in het rond heeft geneukt zich ook geremd voelen?

De keuze

Als ik heel eerlijk ben, zou ik het niet leuk vinden om een partner te krijgen/hebben die een enorme waslijst aan sekspartners heeft gehad. Maar, als je eenmaal besluit een relatie aan te gaan met iemand, heb je daar ook een keuze in en moet je die persoon accepteren met het hele verleden dat hij heeft.

Bovendien

moet je trouwens wel uitstralen dat je zelf vind dat je respect verdient. Je nick straalt dat niet uit.

Er kunnen allerlei redenen zijn waardoor mensen van de ene relatie in de andere vluchten; verlatingsangst, bindingsangst minderwaardigheidsgevoelens. Wie is hij om de uitingen daarvan te veroordelen?

Irritant

Ik zou zo'n superioriteitsgevoel in m'n partner heel erg irritant vinden. En voor de duidelijkheid, mijn man is mijn 4e sekspartner (geen one night stands), en ik ben de tweede van mijn man, dus we vallen binnen je doelgroep.

Ik vind dat als je een relatie met iemand aangaat respect moet hebben voor elkaar en elkaars verleden op het minst accepteren. Dat hij dat blijkbaar niet doet, vind ik niet echt klinken als een goede basis voor een relatie. Met je partner moet je helemaal jezelf kunnen zijn, en je volledig op je gemak voelen. Een seksuele remming haal je niet zomaar weg. Ik zou nadenken of je echt wel verder met hem wil gaan.

Eens cobi

Ben het helemaal met je eens Cobi. En naarmate je elkaar beter kent en meer vertrouwd met elkaar bent is het ook anders als dit soort aspecten dan misschien toch geleidelijk boven tafel komen.

Hoe lang kennen jullie elkaar trouwens? Een snelle oplossing voor je probleem is er niet denk ik. Elkaar beter kennen en meer vertrouwen van beide kanten zou zijn mening kunnen veranderen en jou vrijer doen voelen. Maar dat kost tijd.

Sletje

Het loopt in het leven zoals het loopt, hier ook veel verschil tussen mij en partner (ik meer, gewoon zo gelopen) maar vriend was als een blok voor mij gevallen en houdt van me zoals ik ben.

Laat je verleden in het midden en ga met je vriend verder zou ik zeggen, blijkbaar staat hij er niet voor open om erover te praten of het 'goed' te vinden, ook al heeft hij er niets over te zeggen, het gebeurde voor hij er was. Misschien vindt hij het jammer op één of andere manier. Mijn vriend had graag gehad dat we al langer samen waren bijvoorbeeld, hij wou vooral in de plaats van mijn ex geweest zijn om al die herinneringen ook samen te delen, ook in bed. Maar zo ging het helaas niet. Gelukkig zijn we nu wel een tevreden koppel.

Soa's?

Was nog even aan het denken, kan het zijn dat hij zich zorgen maakt om SOA's? In dat geval zou ik samen een test doen, dan weet je dat dat goed zit.

Houding vriend

Hoe moet ik mij je houding van je vriend voorstellen sterk veroordelend maar jou niet afwijzend. Is hij respectvol tegen je? Haalt hij je verleden aan op momenten dat het over andere dingen gaat, gebruikt hij het tegen je? Of moet je het volkomen doodzwijgen?
Heeft jou geremdheid te maken met zijn houding of met het feit dat je niet onbeschadigd uit je escapades tevoorschijn bent gekomen?
Ik zou veel moeite hebben als een nieuwe partner bepaalde aspecten uit mijn verleden zwaar zou veroordelen. Het was misschien niet allemaal fraai, maar mijn verleden heeft mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Als hij mijn verleden onacceptabel vindt wijst hij (een deel van) mij in het hier en nu ook af. Geen goede basis voor een relatie.

Tja..

Ik heb een relatie gehad met iemand die ook niet kon snappen dat ik naar parenclubs ging en polygaam leefde. Ik heb me een aantal maanden geschikt naar zijn wensen, heb zijn commentaar aangehoord maar na een jaar besloot hij dat hij niet kon leven met mijn levensstijl.

Ik doe weer waar ik zin in heb en voel me er een stuk beter bij, realiseer me achteraf dat het zijn probleem was, niet de mijne en dat je iemand's houding niet veranderen kunt.

Zijn mening en bezwaar ligt bij hem,niet bij jou. Ik denk niet dat jij je hoeft gaan verdedigen of bezwaard voelen omdat hij niet kan snappen hoe jij bent.
Wat er mee te doen verder?
Daar heb ik helaas ook geen wijze raad voor.

Ik heb ervoor gekozen te blijven wie ik ben en dat voelt uiteindelijk heel goed.

Geremd

En ik heb een vrijage gehad met iemand die naar parenclubs ging en polygaam leefde. Zelden zo'n geremde sexpartner geweest als toen. Ik was me er voortdurend van bewust dat hij massa's vergelijkingsmateriaal had waar ik 'uiteraard' niet aan kon tippen... Dat was dus eens maar nooit meer, wat mij betreft.