Ineens enorme zin in sex-buiten-de deur..

Het verstandige antwoord?

Kom nou toch, dat weet je zelf ook wel. Maar goed, ik weet het, soms is het fijn om het even van een ander te horen:

Heel hard NEE zeggen tegen jezelf, nooit meer die winkel in. Komend weekend een oppas regelen, lekker met je man uit eten, een wijntje te veel nemen & daarna eens wat dingen doen in het kader van de huwelijkse plichten die je veel te lang niet gedaan hebt. Dan volgende week eens bedenken waarom je eigenlijk met hem getrouwd bent & hoeveel (of hoe weinig) jullie de laatste tijd in je relatie geinvesteerd hebben. En dan ga je er hard aan werken om het beter te krijgen.

Alternatief is morgen onder schooltijd gezellig terug naar de telefoonwinkel & een ander soort dingen doen die je nog nooit gedaan hebt. Eitje. Dan heb je binnen een paar weken een echte minnaar. De seks is vast fantastisch, en in no time weet je zeker dat je huwelijk eigenlijk al jaren niks meer voorstelde. Dat je dat nooit eerder gezien hebt! Vanaf dat punt kan het alleen maar slechter gaan. Je wordt verliefd op je minnaar, maar hij niet op jou. Sterker nog, hij heeft nog een handjevol vriendinnen waar ie 'het' regelmatig mee doet. Om het feest compleet te maken komt je overspel uit en gaat je huwelijk echt naar de kloten.

Aan jou de keus.

Ingrid

Merci

al schrok ik wel even toen je begon met "kom nou toch".

Ik heb helemaal niks toe te voegen aan je bericht. Naar die winkel gaan heeft natuurlijk precies de gevolgen die je beschrijft. In elk geval is het risico (te) groot. Ik wou dat het anders was. Ik wou dat ik lekker ongecompliceerd een keertje (of twee) kon sexen buiten de deur. Als een kadootje. Zonder consequenties. Maar ja, Sinterklaas bestaat ook niet.

Ga me maar eens voorbereiden op het weekend denk ik.
Groet, F.

Hahaha

Blij dat ik een bijdrage heb kunnen leveren. Ik kon wel even een opsteker gebruiken.

Good luck Fiona!

Ingrid

Eenpersoonskoor

Jeetje. Het OOkoor hoeft niet eens uit te rukken! Spijkers met koppen, Ingrid! En Fiona: het klinkt ook een beetje naar het opmaken van de balans halverwege het leven: lig ik nog in de markt, heb ik wat gemist en moet ik dat nu nog zien in te halen? Hou je roer recht en bekijk deze episode als een opsteker, niet meer en niet minder.

Al tijden geen sex?

Eerlijk? Ik geloof niet meer dat we als mensen gemaakt zijn om ons hele leven bij 1 iemand te blijven in peis en vree. Dus kunnen er anderen om het hoekje komen kijken. Dat is al helemaal niet verwonderlijk als je schrijft dat je je man alleen in de weekeinden ziet en al tijden geen seks had omdat jij geen aanzet tot geeft.

Toen ik twijfelde over scheiden of blijven zei de relatietherapeute dat dat plekje tussen je benen het eerste weet of je nog op die manier van iemand houdt of niet.

Dat hoeft daarom niet meteen een scheiding te betekenen, er zijn meer redenen om samen te blijven dan seks. Zo hebben vriend en ik nu een 'verstandhouding': wel nog samen, niet meer een koppel en dat werkt erg goed. Hij is blij dat ik eerlijk zeg hoe ik me voel en dat ik seks niet als een verplicht nummertje doe omdat 'dat zo hoort.'

Maar ja, we denken beide niet zoals de meerderheid, je moet ook durven anders denken. In ieder geval lijkt een evaluatie van je relatie geen slecht idee. Je lichaam is 'op zoek' naar aandacht en intimiteit, dat op zich is een alarmbel.

Succes!

Fiona

"Ik wou dat ik lekker ongecompliceerd een keertje (of twee) kon sexen buiten de deur. Als een kadootje. Zonder consequenties."

Jammer dat het jou niet lukt. Ik kom genoeg mensen (mannen voornamelijk) tegen die dat wel kunnen. Waardoor het huwelijk juist niet strandt, maar beter vol te houden is (mits al het overige in de relatie wel goed is).

Ik ben in ieder geval erg blij met mijn "cadeautjes"!

Toosje

K. dootje

Begrijp ik uit jouw verhaal dat je wel sex hebt met je vriend maar minder frequent? En geen sex met anderen?
Dat "plekje tussen mijn benen" stond afgelopen week letterlijk in vuur en vlam. Wist echt niet meer hoe dat voelde. En ik heb geen koude douche genomen maar flink de hand aan mezelf geslagen )

Dank allemaal voor jullie reacties. Ik ga mijn best doen, maar kan nog niet beloven dat ik niet ooit Toosje's voorbeeld volg...

Fiona

Toosje

Jij zegt: "Waardoor het huwelijk juist niet strandt, maar beter vol te houden is (mits al het overige in de relatie wel goed is)."
Ik kan me niet voorstellen dat je het zo bedoelt, want een huwelijk 'volhouden' klinkt ook niet echt positief
Maar verder denk ik dat ik het wel met je eens ben. Het is heerlijk om soms met anderen te vrijen en dat zegt in mijn geval niets over de liefde voor mijn partner. Zolang we er allebei positief in staan geeft het ons huwelijk juist heel veel extra.
Groet, Swinger

Fiona

Misschien zou je dit eens met je man moeten bespreken?
Groet! Swinger

Fiona

Nee, we hebben geen seks meer, totaal niet, zelfs geen zoen bij het weggaan. We hebben afgesproken deze afspraak te evalueren in januari, zien hoe we het 'zonder elkaar' doen, of er stress is weggevallen nu we deels onze eigen weg gaan. Misschien komen we ertoe open te praten over onze wensen, dingen die we nog willen realiseren en vinden we opnieuw die klik. Het kan alle kanten uit en dat alleen geeft me geestelijk meer lucht.

Zie je, voor mij hangt een relatie altijd in min of meerdere mate vast aan verwachtingen en die kunnen we op dit moment niet voor elkaar inlossen, ik niet die van hem, hij niet die van mij. Als ik dagdagelijks langs iemand heen leef, lukt het niet om die lichamelijk toe te laten. Daarin is hij dus blij dat ik mezelf trouw blijf. Onze coöperatieve werkt verder prima: hij het inkomen, ik de kinderen grotendeels, mijn eigen bezigheden.

Af en toe schiet ik in vuur en vlam maar de stap tot seks is niet zo eenvoudig vind ik. Ik heb weinig tijd om af te spreken buiten de deur, mocht ik dat al willen. Dus voorlopig maar even niks, ik reageer me af in mijn hobby's lopen en paardrijden, dan ben ik meestal te moe om zin te hebben haha. Het was hier man zelf die zei: 'oh nu zijn we geen koppel meer, ga je dan ook met andere mannen?' Toen was ik zelf niet zo ver, ik heb achteraf geantwoord dat hij me op ideeën bracht en ik dat niet uitsloot.

Verder is hij erg goed voor mij dus is het niet mijn bedoeling in een andere boot te springen. Ik hoop dat ik over een paar jaar mijn wilde haren kwijt ben om dan naast hem te zakken in de zetel met een chipsje maar op dit moment wil ik er uithalen wat erin zit terwijl hij stilaan aan zijn pensioen begint te denken bij wijze van spreken.

Ik troost me met de gedachte dat het niet makkelijk is om twee mensen op elkaar af te stemmen gedurende vele jaren en dat er meer wegen zijn die je kan bewandelen als koppel, als vrienden of als teamgenoten.

K.dootje

ik heb je bericht met bewondering en zelfs een beetje ontroering gelezen. Je beschrijft je situatie mooi, respectvol en met veel gevoel (zonder dramatisch te worden). Ik herken veel. Zou je best willen mailen...Dank voor je post.
Fiona

K'dootje

"Toen ik twijfelde over scheiden of blijven zei de relatietherapeute dat dat plekje tussen je benen het eerste weet of je nog op die manier van iemand houdt of niet."

Ben ik het niet mee eens. Het kan ook een signaal zijn dat je gewoon doodmoe bent en je je veilig genoeg voelt bij je partner om jezelf niet te dwingen, en je weet dat het vanzelf weer goed komt na meer structurele slaap. (Maar goed, ik loop ook niet warm voor andere mannen of voor mezelf.)

Dit zal zeker een reden zijn in sommige situaties: net bevallen, erg drukke periode,... maar hier is het niet gewoon moe, ik heb wel zin en ik heb momenten dat ik denk, kom bespring hem, iedereen blij, normale relatie zoals iedereen denkt dat het is maar diep van binnen zit er iets niet goed en gaat bijna meteen de rem er terug op. Door het tijd te geven en het uit te spreken weet partner hoe ik me voel en hij weet ook dat het niet enkel moe is maar dat ik worstel met hoe ik mijn leven verder nog wil invullen.

Fiona

je kan me mailen via

MVDPeetje apestaart gmail punt com

Lees, huiver (of heb leedvermaak)

De reaktie van Ingrid is raak. Zo raak. Lees mijn verhaal maar eens in archief. Mijn man wil geen seks, laatste keer was december. Ik heb een affaire gekregen met zijn collega. Ben er sinds kort achter dat deze man regelmatig naar de hoeren gaat. Afspreekt in hotels. Ik ben kapot. Heb genoten van de warmte van hem, mijn psych zegt ook dat ik die kant van hem moet koesteren. Maar de rest. Ik heb gehouden van de man die ik dacht dat hij was. DOE HET NIET. Ik stik van de huidhonger. Maar mijn pijn is intens. Zo intens. Het is een wonder dat ik verder nog redelijk functioneer. Mijn man enmijn kinderen weten het niet.

Verward

Leedvermaak? Huiver? Je kwam iets te kort en je ging er naar op zoek of je kwam het bij toeval tegen en ging door de knieën, neem jezelf dat alstublieft niet zo kwalijk.

Dat je je in die man heb vergist kan de beste overkomen, ook in niet seksuele relaties kan je bedonderd worden of kan het scheef lopen zodat de relatie beëindigd wordt.

Ik neem aan dat je nog steeds samen met je man een gezin vormt en dat het dus niet de bedoeling was om met die andere een nieuw leven op te bouwen. Je had honger en je vond eten. Misschien naar je man toe (je kinderen hebben IMO niks te zien met je seksleven) niet zo'n leuke zet maar je bent een mens. Met sterktes en zwakheden.

Uit je posting haal ik dat je nooit meer buiten de deur zal zoeken en vinden dus kom in het reine met jezelf en ga door. Pijn verwatert, pijn gaat over, laat het over je heen komen, wurm je erdoor en leer van wat er is gebeurt. Alleen zo kan je groeien in het leven, met vallen en opstaan helaas maar zo is dat nu eenmaal.

Veel sterkte

K.dootje, je reaktie is een cadeautje

Ik ben zo blij met je niet veroordelende reaktie. Ik was niet op zoek ruim een jaar geleden. Ik werd aangeraakt door hem, mis. Ik werd immers nooit meer aangeraakt, bijna nooit. Een ervaring rijker, maar ik voel me een slechter mens. Bitter. Vernederd tot op het bot. Nee, mijn man weet van niets. Hij is mijn lieve grote kind. Een goede vader. Alleen als echtgenoot geeft hij vrijwel niet thuis. Maar beter zo een leven, dan het leven zoals het nu gaat. Ik moet door een rouwproces. Ik moet ook accepteren dat in mijn huwelijk er niet meer in zit. Dat is gewoon zo en het is mijn keuze het huwelijk niet te laten stranden. Er zijn voor de kinderen en mijn man, daarmee moet ik leren tevreden te zijn. Een zegen wezen voor anderen.

Tussenoplossingen.

Bitter en vernederd tot op het bot, zo voel ik mij ook, niet door de getrouwde man met wie ik langere tijd een verhouding had maar door de relatie met de vrijgezel die ik daarna had en hoe hij op die misstap reageerde: hij probeerde me aldoor het gevoel te geven dat ik door dat verleden een slet was die blij moest zijn dat iemand nog in staat was van haar te houden. Het voordeel van deze vernedering is dat ik nu wantrouwend sta tegenover sex: momenteel is het in mijn ogen kortstondig genot dat de moeite niet waard is vanwege alle geestelijke risico's die je loopt. Op die manier is het veel beter vol te houden om zonder lichamelijk contact met een man te leven. Ooit zal het allemaal wel weer goed komen maar ik heb geen haast.

Zijn jouw kinderen knuffelaars? Want daar heb ik heel veel aan, mijn kind zit graag bij mij op schoot en ligt graag bij me in bed, geeft me lieve kusjes en omhelzingen. Lekker knus. Het is dan wel geen sex maar in mijn behoefte aan aanrakingen wordt ruimschoots voorzien.

Wat je ook kunt doen is jezelf regelmatig trakteren op een massage, dat kan ik je echt aanbevelen, de investering is de moeite waard en als je er echt het geld niet voor hebt zou je misschien iets kunnen afspreken met een vriend of vriendin, dienst en wederdienst.

Ook verward

Jij hebt ook je trieste rugzak. Weetje, toen mijn kinderen nog in knuffelmodus stonden compenseerde dat heel erg veel. Maar pubers willen dat niet meer. Wat je zegt over die massage: ik heb dat dus vorige week gedaan en ik ga een paar keer per jaar naar de schoonheidsspecialiste, ja, voor de aanrakingen.

En ik denk dat mijn affaire ziek is, verslaafd, seksverslaafd.

Niet alle reacties gelezen, maar

Hoe staan jullie tegenover een parenclub. In veel parenclubs zijn vrouwen alleen vaak ook welkom. Wanneer je dit met je man heel open kan bespreken kan dit een oplossing zijn. Dus... praat met je man!

Verward

Lieve verward,
Wat je psych zegt is helemaal waar, kijk naar het geen je met je minnaar hebt gedeeld, wat je van hebt hebt gekregen: de intiemiteit die je thuis miste, de fijne gesprekken. Dat moet je los zien van wat hij verder buiten jou allemaal uitvreet. Het is je minnaar, je hebt hem van wege de seks.
In de loop der jaren heb ik verschillende minnaars gehad, en geen 1 die buiten zijn huwelijk alleen met mij rotzooide hoor. Allemaal dat ze of wel eens een betaalde dame inhuurde of er gewoon nog meer minnaressen op na hielden. Ik heb daar nooit moeite mee gehad.
Van de zomer was je ook al zo in de put toen je er achter kwam dat hij het met meerdere dames deed en je onbescherme seks met hem hebt gehad. Heb je jezelf nog laten testen?
Meis heel veel sterkte. Als je behoefte heb om prive je verhaal verder kwijt te kunnen mag je me altijd mailen.
b.elle1973oo apenstaartje gmail.com

Al 4 jaar geen sex meer

Ik herken jullie verhalen goed. Ik heb al 4 jaar gen sex meer met mijn man. Ik moest altijd het initiatief nemen, met alles. Hij heeft ook geen behoefte meer aan sez, zei hij tijdens de relatietherapie. Nou, ik dus wel! Hij raakt mij ook nooit meer aan en ik hem ook niet meer. Heel bizar. Ik heb gelukkig wel twee knuffel kinderen. Neemt niet weg dat ik wel behoefte heb aan sex en ook aan mannelijke aandacht. En ik weet ook niet of ik nog wel van hem houd. Moeilijk moeilijk.
Soms sta ik ook op het punt een leuke man, niet alleen voor de sex, te zoeken, maar ik weet niet goed hoe ik dat moet aanpakken. Ben inmiddels ook niet meer de jongste.