Ik voel me zo verdomd alleen
Mijn man, echtgenoot sinds meer dan 20 jaar, heeft begin dit jaar ons huis verlaten. Afgevoerd, zeg maar. Dit deed voor mij de deur dicht en ik heb onze relatie, die al jaren onder grote druk stond door zijn psychiatrische ziekte, beeindigd. Sindsdien woon ik alleen met mijn kinderen. Oh zo heerlijk rustig en over het algemeen ben ik best tevreden met mijn nieuwe leven, maar, inderdaad, ik voel me af en toe zo verdomd alleen!
Ik zit helemaal nog niet te wachten op een nieuwe relatie, ben nog steeds bezig met de verwerking van de oude, maar een 'lover' voor het weekend-af-en-toe dat ik alleen ben, dat zou leuk wezen... ik mis een lijf naast me in bed, de wetenschap dat je begeert wordt, ik mis sex!
Kan me zo langzaam maar zeker best voorstellen dat er mensen zijn die de kroeg in duiken op zoek naar een 'one night stand' maar daar ben ik het type niet voor. En dan nog het idee, dat ik mijn 'hobbel en bobbel' lijf zou moeten uitkleden voor een vreemde man..
)
Ik zal toch niet de eerste (vrouw??) zijn die dit overkomt c.q. dit voelt. Wat hebben jullie er mee gedaan?
groeten Tutje
Tja
In vergelijkbare omstandigheden heb ik dankbaar gebruik gemaakt van een man in de buurt met vergelijkbare noden. Vriendschapsseks kan (tijdelijk) uitstekend werken, zolang je het eens bent over voorwaarden en grenzen, en je geen van beiden verliefd wordt op de ander (of allebei tegelijk, dat dan weer wel). Kijk eens goed rond in je vrienden- en kennissenkring.
En wat het hobbel-en-bobbel-lijf betreft: grote kans dat je toekomstige (vrij-)partner ook niet bobbelvrij is, dus maak je daar niet al te druk over. Ter inspiratie een oud draadje (of twee, van dezelfde hand), op te duiken uit het archief met de zoektermen spannend! of flubbers (tja...)
Succes!
Ja!
Ik herken je verhaal volkomen. Hoewel ik niet zit te wachten op een relatie, en geen problemen heb met de lege plaats naast me in bed, heb ik wel behoeftes. Ik heb een tijdlang een "lover voor af-en-toe" gehad, maar had niet het idee dat ik de enige vrouw in zijn leven was. En op een SOA zit ik helemaal niet te wachten!
Ook ik ben niet het type om de kroeg in te gaan of via een datingsite contact te leggen. Dus voor nu is het niet anders....
Hobbel en bobbellijf
Wat ook helpt is om weer lekker in je "hobbel en bobbellijf" te komen. Ga ervan houden, wees er lief voor, verzorg het goed.
Verder heb je heel helder wat je wilt, ga er actief naar op zoek. Er zijn genoeg anderen in hetzelfde schuitje en samen kunnen jullie het leven net een beetje meer kleur geven.
Hahaha
Met mijn hobbel en bobbellijf heb ik onlangs toch maar een heerlijke lover aan de haak geslagen! Ook hij zit niet meer zo strak in zijn vel als toen hij 18 was, maar ooooo wat is het heerlijk om weer vol vuur begeert te worden! Daar mogen al die hobbels en bobbels heerlijk van meegenieten.
Dan natuurlijk het volgende, waar vind je zo iemand? Er zijn nogal wat datingsites, lekker makkelijk thuis een keus maken 
Maar ook bij andere gelegenheden is er natuurlijk een kans dat je gewoon ineens iemand ontmoet waarvan je denkt: jij wordt mijn prooi
Vooral niet afwachten dan, zelf initiatief nemen, en dan blijkt het ineens een stuk minder moeilijk te zijn.
Affaire begonnen
Mijn man is al 2 jaar de deur uit en twee jaar lang heb ik absoluut geen man gemist. Tot ik een maand geleden iets kreeg met een getrouwde man. Nu loopt dat moeizaam, we hebben heel weinig gelegenheid elkaar te spreken of te zien. We hebben wel 1x seks gehad. En sindsdien snak ik ernaar! Ik word er helemaal chagrijnig en depressief van. Ben inderdaad in staat om een keer een one night stand te zoeken. Hoewel ik me inderdaad niet graag zou uitkleden bij een andere man. Bij die getrouwde man ging dat wel goed, die heeft vanwege zijn werk al zoveel ontklede vrouwen gezien, die is wel wat gewend. Maar bij een ander?
Zullen we samen naar een singlesfeest gaan Kunnen we vast een date oppikken Om te oefenen
How to look good naked
Blauw:
"Hoewel ik me inderdaad niet graag zou uitkleden bij een andere man. Bij die getrouwde man ging dat wel goed, die heeft vanwege zijn werk al zoveel ontklede vrouwen gezien, die is wel wat gewend. Maar bij een ander?"
Waarom niet? Waarom maak je je op dit punt afhankelijk van 'de ander'?
Ik heb een paar afleveringen van 'how to look good naked' gezin, en het centrale punt is eigenlijk, dat elke vrouw er mooi/leuk uit kan zien, en zich kan vertonen. Het gata dus niet om anderen, maar je eigen houding en zelfvertrouwen. En dat geldt in de slaapkamer en daarbuiten.
(ik neem aan dat dit ook geldt voor mannen, maar zo zit t programma nu eenmaal in elkaar)
Mannen zijn anders
Volgens mij hebben de meeste mannen helemaal geen schaamte over hun lichaam. Ik heb geen ervaring met tientallen, maar de mannen die ik heb meegemaakt trokken zonder enige gene hun kleren uit met het licht aan. En naar ik heb begrepen zijn ze ook niet op zoek naar hobbels en bobbels bij hun (nieuwe) partner. Die vinden ze toch al mooi en leuk, anders waren ze er niet bij.
Zo anders zijn mannen niet
ze bluffen hooguit beter, en zijn minder bezig met zichzelf (kritisch) door andermans ogen bekijken. Zeker als ze zich met een ontklede vrouw in de buurt van een bed bevinden. En gelijk hebben ze.
Tinus
Je hebt helemaal gelijk Tinus, het is als eerste belangrijk dat je zelf van je eigen lichaam houdt. Helaas ben ik daar toch onzeker in. Ik vind het heel prettig dat mijn minnaar laatst zei dat hij eigenlijk niet warm of koud wordt van blote vrouwen, hij heeft er in zijn werk al zoveel gezien Ik voel me daardoor veilig bij hem. Ik merk wel dat ik door hem meer van mijn eigen lichaam ga houden....
Nu effe niet
Geen idee of ze leuk zijn hoor, maar ik zit op Relatieplanet en door hen worden er singlesfeesten georganiseerd.