Geen zin meer/ niet opgewonden van eigen man
hallo
ik zit met een enorm probleem en het is een lang verhaal:
ik ben 39 en 20 jaar samen met mijn partner; we hebben 3 jonge kids. Ons seksleven is altijd al wat moeizaam geweest; lange tijd zonder; dan weer even de draad oppakken en dan weer zonder etc.....Er zit in mijn beleving weinig sjeu aan.
Begin dit jaar ben ik kortstondig verliefd geworden op een ander met alle daarbij horende lustgevoelens. Dit heb ik opgebiecht en ervolgde een behoorlijke relatiecrisis met daarin de vraag scheiden/of niet. Er zit al langer een aantal zaken niet goed.
We hebben besloten om door te gaan en het weer te proberen. Op veel fronten gaat het best aardig en hebben we het leuk maar......we hebben al bijna 1,5 jaar geen seks meer gehad. M zegt: dit mis ik en wil ik terug; ik wil dat ook maar het LUKT ME NIET. OP een of andere manier heb ik geen zin meer; zie ik er tegen op en durf ik me niet meer te laten gaan. M zegt: dat komt omdat je niet meer van me houdt; ik denk dat ht komt omdat ik niet opgewonden raak bij degedacht aan seks met hem.
Het zit erg tussen mijn oren; bij iedere kus of aanraking denk ik: nou gaat het gebeuren en dat stop ik. Vaak denk ik s avonds: nu doe ik het.....maar dan laat ik het toch weer af weten. Doordat het nu zo belangrijk is geworden (misschien wel rede om relatie te stoppen) voel ik dat zwaard enorm boven mijn hoofd hangen en dat werkt ook niet echt stimulerend.
Volgende week hebben we samen een gesprek met een peut maar ik zoek hier eigenlijk ook wat tips/steun etc.
Hoe krijg ik het weer uit mijn hoofd en ga ik er ontspannen mee om. Het is maar seks.....hoe moeilijk kan het zijn?
alvast bedankt!
N
Zakelijke aanpak?
Laat je hem weleens gewoon maar zijn gang gaan? Dat je geen zin hebt maar dat hij toch "mag"? Misschien moet je er in je hoofd een rollenspel van maken. Een soort klant-hoer idee of dat het toestaan van seks je beloning is voor lieve dingen die hij gedurende de dag voor je heeft gedaan. Zelf zeg ik niet zou gauw nee tegen seks, ook al heb ik geen zin. Mijn vriend/man mag me best even "gebruiken" voor zijn lusten. Vaak draait het er ook nog op uit dat ik er uiteindelijk toch opgewonden van word.
Of speelt mee dat jullie smaken in bed verschillen? Dat hij dingen doet waar je met hem niets aan vindt? Slecht zoent? Irritant vingert? Altijd te snel klaarkomt? Ik noem maar wat.
Ik weet het niet eens meer
hoi
het is zooo lang geleden dat ik bijna niet meer weet hoe het was. Wel heeft hij een probleem met heelsnel klaarkomen. Ook speelt mee dat in het verleden wanneer ik iets wilde bepsreken hij heel verlegen reageert en niet goed weet wat hij er mee moet. En hij is heel stil in bed (ik merk nauwelijks dat hij geniet) en vraag daar dan om. In mijn glorietijd (....)was ik passioneel en stond overal voor open en was duidelijk de kartrekker. Ik ben een beetje afgehaakt (kinderen krijgen; en een weinig inspirerende partner) Toch wil ik het proberen omdat ik dit huwelijk wel een kans wil geven en we natuurlijk 3 kids hebben die ik graag in een heel gezin wil laten opgroeien.
Ik wil zelf gewoon die gedachtenstroom uitzetten die op gang komt op het moment dat we intiemer worden. Misschien moet ik me inprenten dat hij Brad Pitt is!
N.
doe nu luchtig maar het voelt wel zwaar hoor!
En met jezelf?
Hoi N,
Doe je wel aan zelfbevrediging of ben je je zin helemaal kwijt? Misschien word je niet opgewonden van je man (dat word ik ook bijna niet van de mijne van tevoren), maar bv wel van een fanatsie in je hoofd (werkt dus bij mij). Of als je dat ook verleerd bent, een opwindend verhaal lezen? Een (mooie) sexfilm kijken? Zelf een verhaal schrijven?
Misschien is het een idee (maar dat is wat rigoureuzer) om in therapie te gaan samen?
Groetjes, M
voor de eerste keer, om de spanning eraf te halen, is het misschien een idee om ouderwets (nou ja, voor mij tenminste) een jointje te roken van te voren of aardig wat alcohol achterover slaan. De eerste keer is gewoon een hele grote stap.
Ook zeker tijd nemen voor elkaar en samen leuke dingen doen. Anders werkt het echt niet.
Oef...
Je verhaal doet me denken aan een ex van me, die maakte ook bijna geen geluid tijdens de seks, was geen inspirerende minnaar. Jaren- en jarenlang bijna seksloos geleefd, de relatie heeft dan ook geen stand gehouden (er waren geen kinderen, dat maakte het een stuk eenvoudiger). Maar inmiddels is mijn eigen rol me ook duidelijk geworden, ik had me uitdagender moeten opstellen, geen valse schaamte moeten hebben. Durf je seks met hem te bespreken op een open, nieuwsgierige manier? Dus niet mopperig in de trant van "wat moet ik in godsnaam doen om je wakker te schudden" maar uithoren of hij bepaalde fantasieën heeft, suggesties geven (dat het je opwindend lijkt samen porno te bekijken of wat je ook maar in je hoofd hebt). Suggestiever te werk gaan. Het enige dat je kan overkomen is dat hij je hierin afwijst of je raar vindt. Maar ook dat is nuttige informatie voor de toekomst. Als snel klaarkomen het probleem is, moet je het misschien zoeken in wederzijds bevredigen, vibrator erbij. Of dat jij het ritme aangeeft en stopt als hij tegen het hoogtepunt aanzit.
N...
je raakt onmiddelijk geblokkeerd als je man je aanraakt of zoent. Omdat je zelf de associatie met sex hebt. Ik, als leek zou zeggen, zorg eerst dat de druk eraf gaat. Spreek met je man af dat je niet verder zal gaan dan aanraken en zoenen. Dat klinkt stom, want dat doe je al jaren niet meer, maar het is toch steeds de gedachte eraan die jou doet blokkeren. Dus zorg dat je die gedachte los kan laten. Spreek een tijdslimiet af: voorlopig kun je zeggen dat je zeker geen sex met hem wil tot je bezig bent bij die peut?
Dank voor de reacties
het blijft een lastig onderwerp; jullie suggesties zijn het overwegen waard. Ik heb zeker overwogen om eens een flinke neut te nemen en het dan maar te laten gebeuren. De stap lijkt nu zo enorm en ik weet uit het verleden dat het vaak na die eerste keer het weer wat makkelijker gaat. En idd moeten we het ook gewoon leuk hebben samen anders gebeurt er natuurlijk weinig. De laatste dagen loopt hij weer aardig met zijn ziel omder zijn arm (niet lekker in zijn vel; balen van zijn werk etc) en is dan ook wel wat afstandelijker naar mij. Dat werkt niet echt uitnodigend......
as vrijdag gaan we samen voor het eerst naar de peut; ik ben benieuwd of hij nog heldere inzichten heeft voor ons. Ik ben nog steeds bang dat het om deze rede stuk gaat lopen tussen ons.
N.