Geen seks, mannen ook graag reageren

Lomp

ik vind het gedrag van je man lomp, en het zou mij juist meer tegen gaan staan daardoor.

Ik heb na elke geboorte zo'n 7 maanden geen zin in seks, maar echt echt echt geen zin, en beide keren heeft mijn man daar geen woord over gerept. Nou ja, we hebben erover gesproken en hij wil liever geen seks, dan dat ik me forceer. Dus geen enkele druk. Daardoor is het beide keren weer helemaal goed gekomen met ons seksleven.

Nu heeft hij een periode weinig zin, nou dan doe ik zelf er wat aan. Ik ga andersom hem ook niet onder druk zetten ofzo. Het komt vanzelf wel weer goed! Gelukkig wil hij nog wel knuffelen, daar zou ik echt niet zonder kunnen!

Anouk

Ik snap dat je man zijn wekelijkse sex mist, maar is mokken en boos doen het enige juiste gedrag wat je "moet" vertonen als je je zin niet hebt gekregen? Vraag hem eens wat hij zou zeggen als jullie kind (of kinderen) zijn/haar zin niet krijgt en dan gaat zitten mokken...?
Ik vind niet dat je je schuldig moet voelen, want het kan altijd voorkomen dat een keer seks er in schiet, om welke reden dan ook. En eigenlijk kom je hem al te gemoed. Maar hij is nog niet tevreden. En 1 keer per week is niet perse weinig. Je zou hem eventueel nog meer te gemoed kunnen komen door hem "met de hand" wat te helpen, maar dan moet hij maar een gesprek aan gaan met je hoor. En niet als een kleuter mokken.
Trouwens, mijn zwager is nog wat erger. Die roept dat hij wilt scheiden als er langer dan 2 weken tussen seks sessies zit. Zo ook net na de bevalling van zijn 2de kind. Hij stond op het punt de advocaat te bellen. Hij vond ook dat als hij zin had, je de kinderen makkelijk even voor de tv kon planten zodat ze even uitgebreid konden rollenbollen

Eens met ookwel

Natuurlijk is het niet leuk hoe je man reageert. Dat betekend niet dat je hem niet serieus moet nemen. Je kan niet zomaar zeggen dat wekelijks maar genoeg moet zijn en dat het ook wel eens kan gebeuren dat dat niet doorgaat. Dan neem je hem niet serieus.
Probeer met hem te praten over zijn verwachtingen en wensen op dit gebied. Geef dan ook eerlijk aan wat jou wensen en verwachtingen zijn. En probeer dan naar mogelijkheden te zoeken waar jullie allebei wat mee kunnen.

Over leven en anouk

"Je kan niet zomaar zeggen dat wekelijks maar genoeg moet zijn en dat het ook wel eens kan gebeuren dat dat niet doorgaat. Dan neem je hem niet serieus" Waarom kan dat niet? Zij komt hem te gemoed met 1 keer in de week (voorheen was 1 keer per 2 weken) Hij is blijkbaar akkoord gegaan. En waarom zou het een keer niet van komen? Je zal maar griep hebben, of erger ziek. Ik kan zoveel dingen opnoemen waardoor een keer seks er niet van komt. Je kan toch niet koste wat kost die seks maar doen, omdat dat nu eenmaal afgesproken is. Zo lijkt het wel een schriftelijke overeenkomst.

Misschien ligt het aan het gebrek van spontaniteit? Jullie hebben een verplicht wekelijks nummertje, en ligt daar meer de frustratie. Hoe is jullie intimiteit verder als ik zo brutaal mag zijn? (knuffelen, zoenen, strelen ed)

Ookwel

"Maar waarom heb je geen zin in sex, het hoort toch gewoon bij een fijne relatie?"

Voor mij hoort respect voor het feit dat de partner (m/v) een tijdje geen zin heeft in seks er ook bij hoor. Zoals ik zei, nu ben ik de pineut, want mijn man heeft al een aantal maanden geen zin (erg druk en moe). Ik ga ook niet zitten mokken, en ik zou het vreemd vinden als mensen me adviseren dat hij zich maar een beetje moet dwingen ofzo. Ik moet er echt niet aan denken! Lekker romantisch/aantrekkelijk om seks te hebben met iemand die geen zin heeft. Ik vertrouw erop dat het vanzelf wel weer goed komt.

Reactie van een man

ik kijk vaak op OOL om er van te leren. Nu er zo duidelijk om een reactie van een man gevraagd wordt, zal ik maar eens reageren. Mijn vrouw en ik hebben allebei een drukke baan en jeugd op het MBO. Tijd (en fut) voor lichamelijk kontakt, behalve een knuffel en een hand, heeft mijn vrouw amper nog. Het was een paar jaar geleden nog even heel heftig waarna bleek dat ze verliefd was op een ander. Dat is uitgesproken en de "ander" is uit haar leven verdwenen, en vrijwel meteen was het met de seks ook weer minder. Ik heb dat ervaren als frusterend en afwijzend. Ik ben niet goed genoeg meer, zo voelt het.
Ik neem nu geen initiatief meer, ik ben het beu om afgewezen te worden. Misschien beleef ik seks wel anders. Ik zie het (ook) als een uitlaatklep, ontspanning. Ik mag haar graag zien, ben trots op wat ze in haar leven heeft bereikt en ondersteun haar daar waar nodig is. Ook haar lichaam mag er nog zijn en dat laat ik haar ook regelmatig merken door haar te complimenteren.

Dat zorgt er niet voor dat ze ook eens initiatief neemt. In de afgelopen 2 jaar niet een enkele keer. Ik wil veroverd worden, zei ze wel eens. Door mij, maar als Brad Pitt of single George zich aanmeldt zal het wel van haar kant komen, denk ik.

Ik vind het wel best. We doen nog allerlei leuke dingen samen, ik zorg voor mijn deel van de huishoudelijke taken en voor wat de seks betreft zoekt ze het maar uit. Mijn waakvlam voor haar is bijna uit. Natuurlijk heb ik mijn handjes, maar vind het zo flauw om daar op gewezen te worden, alsof dat een nonseks relatie weer gezond maakt. Natuurlijk heb ik mijn mannelijke behoeften, fantasieën en ook huidhonger. Als ik in de gelegenheid komt dat er seks mogelijk is, weet ik nog niet of ik er niet aan zal toegeven. Behalve liefde is er ook nog zoiets als lust, ongecompliceerde seks, voor de lol en respect voor elkaar.
Het gevaar is natuurlijk dat dit alles er voor zorgt dat ze weer eens verliefd wordt op een ander en ze misschien wel verder gaat omdat ze "tekort" komt. Dat is dan haar keuze. Ik heb er voor mijn gevoel vanalles aan gedaan.

Inderdaad

"Als iemand maandenlang geen zin heeft in sex dan is dat altijd reden tot een gesprek samen zou ik denken, zonder beschuldigingen , met respect maar wel uitpraten, want sex hoort gewoon bij een relatie."

Inderdaad, praten zonder beschuldigingen en elkaar proberen te begrijpen en kijken in hoeverre je elkaar tegemoet kunt komen. Mokken, sacherijnig doen, op gevoel spelen, emotionele chantage, slachtoffer spelen werkt allemaal op den duur averechts. Misschien dat de partner dan een paar keer voor de goede vrede toegeeft, maar het veruineert je relatie op een fundamentele manier. Je tast namelijk het zelfrespect van de ander aan.

"Sex met iemand die jou ook heel graag wil aanraken is toch een cadeautje en niet alleen maar lastig? als je dat wel zo ervaart, dan is er toch iets wezenlijks mis met je relatie."

Seks hoort bij een relatie, maar we zijn allemaal mensen en kunnen allemaal een periode (maanden) hebben dat we geen of minder zin hebben. En dan is het zaak om uit te zoeken of het een mindere seksbehoefte is dan partner (en komt dat door bijvoorbeeld pil of medicijnen, stress of iets anders waar aan gewerkt kan worden?), of komt het voort uit relatieproblemen? In mijn maandelange zinloze periode was het duidelijk hormoniaal (na geboorte kinderen, echt absoluut geen seksgevoelens). Bij mijn man is het nu duidelijk moe en druk, en ik merk aan genoeg dingen dat hij nog steeds van me houdt. Er is dus niets wezenlijks mis met onze relatie, het zijn gewoon fases, die vanzelf wel weer bijtrekken. Zo heb ik soms een periode dat ik wel 5 keer op een dag wil, en andere keren is 1 keer per week wel genoeg. Ik ben gelukkig geen robot

"mag ik dan wel zeggen dat je ook respect mag hebben voor iemand die wél sex wil?"
Ja, natuurlijk mag je daar ook respect voor hebben, maar in mijn ogen is het erger om je te dwingen tot seks tegen je zin in, dan geen seks te hebben. Dus voor mij heeft de partner die geen zin heeft de prioriteit zeg maar. Dat wil niet zeggen dat de ander niet kan proberen op een leuke manier degene zonder zin van gedachten te doen veranderen. Bijvoorbeeld een tijdje weer meer interesse te tonen in de ander, samen leuke uitstapjes plannen, romantische dingen doen, lief zijn, attent zijn, ontzien en uiteindelijk verleiden.

Eenman

Zoals jij het beschrijft gaat voor een groot deel ook voor mijn man op. Hij voelt zich afgewezen door mijn nee. Hij vraagt dan of hij het niet goed doet. Dat is niet zo en dat zeg ik ook. Ik neem ook zelden het initiatief. Dat vindt hij jammer, maar hij vindt onze seks zo prettig dat hij hier tevreden mee is. Ik zie dat dus wel en ik waardeer het in hem.
Jij zegt dat je vrouw weinig fut heeft. Dat zal dan door haar werk komen, want kinderen die oud genoeg zijn voor het mbo zijn niet zo vermoeiend als kleuters. Wij gaan er wel eens samen tussenuit. Dan zijn we er helemaal voor elkaar en dan zit het met de romantiek wel goed. Doen jullie dat wel eens? Er zijn omstandigheden die niet bevorderlijk zijn voor mijn zin in seks. Samengevat komt het er op neer dat ik me niet vrij genoeg voel als de kinderen thuis zijn. In een hotel zijn die bezwaren weg en dan is seks niet alleen seks maar ook lol maken.
Naast de praktische bezwaren heb ik gewoon ook niet elke week zin in seks. Omdat mijn man goed weet hoe hij het mij naar de zin moet maken is het uiteindelijk echt wel lekker, maar ik stap in bed met het gevoel dat het weer moet. Daar baal ik echt van. Maar als ik op zo'n moment zou zeggen dat ik niet wil, weet ik dat de volgende dag moeilijk gaat worden.
Als we seks hebben is het dus lekker, maar doordat de omstandigheden niet ideaal zijn, onze behoefte niet op elkaar afgestemd is en ik verantwoordelijk wordt gehouden voor zijn gemoedstoestand als ik nee heb gezegd, wordt het best ingewikkeld om onbekommerd van seks te kunnen genieten.

On line

We zijn best lief tegen elkaar en raken elkaar ook wel aan tijdens de dag. 's Nachts kruipen we lekker tegen elkaar aan. Mijn man vindt het niet prettig vindt om samen op de bank te zitten. Dan kan hij niet liggen of zitten zoals hij dat wil. Maar een reden is ook dat hij door tegen elkaar aan te zitten zin krijgt. Ik snap dat wel, maar het moet toch ook mogelijk zijn om elkaar vast te houden zonder dat het uitdraait op seks?

Anouk

"Ik snap dat wel, maar het moet toch ook mogelijk zijn om elkaar vast te houden zonder dat het uitdraait op seks?" Totaal mee eens, en daar ligt vaak ook een probleem. De 1 wil knuffelen, de ander ziet dat als aanstootgevend, de ander trekt zich terug want het was niet bedoeld als meer, en de ander voelt zich afgewezen. Cirkeltje dus.

Heb je dit al aan hem verteld? Je kan dit draadje aan je man laten lezen.

Vreemd

ik vind het een nogal bizarre reactie van je man. Bij ons ligt de frequentie sinds de geboorte van mijn zoon (nu 13 maanden) op, ehh... ik weet het niet eens kun je nagaan. Tot 10 maanden deed het mij gewoon heel veel pijn en toen heb ik op een gegeven moment gezegd dat ik NIETS meer wilde, tot het over was. Mijn man had daar alle begrip voor, hoewel hij wel degelijk behoefte had. Wel knuffelen enzo, maar geen penetratie. Nu gaat dat gelukkig wel weer goed, geen pijn meer, maar de zin is nog ver te zoeken. Als mijn man echt 'iets' kwijt moet, dan zijn er nog genoeg andere manieren om hem te helpen, en dat kan hij vast ook heel goed zelf. Dus chagrijnig worden omdat het er een keer bij ingeschoten is vind ik persoonlijk erg kinderachtig. Lijkt mij dat het de volgende keer dan niet erg 'spontaan' komt en dat maakt de zin bij jou er ook niet beter op lijkt me. Dus; kijk naar andere mogelijkheden als je geen zin hebt en stel je man voor zijn frustratie te voorkomen door zichzelf wat vaker te helpen...

Blijft lastig

Natuurlijk is het gedrag van je man wel kinderachtig. Maar aan de andere kant kan ik hem zo vreselijk goed begrijpen. Ik ben hier degene die veel vaker zin heeft. Soms valt het echt echt echt niet mee om niet sjagrijnig te worden als je al een paar nachten niet kan slapen omdat je zo'n zin hebt in seks en je liefste ligt ernaast en heeft er geen zin in. Wat je zo ontiegelijk graag wil ligt onder handbereik maar is onbereikbaar.
Hoe we het oplossen, vraag je. Nou, eigenlijk niet. Hubbie doet wat vaker zijn best om zin te maken dan hij eigenlijk heeft. Ik ben goed geworden in herkennen wanneer hij echt geen zin heeft en dan alleen maar te knuffelen zonder meer te proberen. Het blijft lastig maar we leven ermee. Op deze manier blijven we wel gelukkig met elkaar.

Nou

"Soms valt het echt echt echt niet mee om niet sjagrijnig te worden als je al een paar nachten niet kan slapen omdat je zo'n zin hebt in seks en je liefste ligt ernaast en heeft er geen zin in. Wat je zo ontiegelijk graag wil ligt onder handbereik maar is onbereikbaar."

Ik zeg dan tegen mijn man dat hij of mag gaan slapen, of me een beetje mag helpen met aan m'n borsten te friemelen, maar dat ik eerst mezelf ga bevredigen hoor. Ik ga niet gefrustreerd slapen, want dan slaap ik voor geen meter. Hij vindt dat altijd wel prima

Ik vind geen zin in sex een vorm van bedriegen

Ik wil toch graag een reactie van een man toevoegen, die te lang naast een vrouw zonder zin in bed ligt.
Een keertje geen seks is helemaal niet erg. Ik vind dat hetzelfde als een keertje met het verkeerde been uit bed stappen. Helaas, volgende dag nieuwe kans. Wanneer het structureel wordt, dan vind ik dat je op een gegeven ogenblik de ander daar op mag aanspreken. De "huwelijkse" trouw houdt mijns inziens in dat je elkaar trouw bent in ruil voor dat je daarvoor de affectie van de ander krijgt. Als de ander je stelselmatig afwijst, dan wordt je in mijn ogen eigenlijk net zo goed bedrogen als wanneer je vreemd gaat.
Ik vind daarom dat je elkaar tegemoet moet komen want het is geven en nemen. En als dat niet lukt dan vind ik degene die afwijst dus eigenlijk net zo ontrouw als wanneer je vreemd zou gaan.

Ben ik weer

Brave Hendrik, ik vind het wel een stevige uitspraak dat je elkaar trouw bent in ruil voor elkaars affectie. Dus als je partner door omstandigheden geen seks wil, is dat uiteindelijk reden voor seks met een ander?
Dat je gebrek aan seks gelijk stelt aan ontrouw, vind ik wel begrijpelijk. Maar je bedrogen voelen is toch iets anders dan bedrogen worden.

Hork

Ik denk dat mijn man mij ook een hork kan noemen. Als ik geen zin in seks heb heb ik geen zin in elke vorm van seks. Dus ook helpen niet. Daarnaast zou mijn man "helpen" voor een keer niet erg vinden, maar hij vindt met of zonder hulp masturberen geen vervanging van seks. Hij wil mij. We hebben er afgelopen week toch weer ruzie door gekregen. Vorige week is het niet doorgegaan, ik kon daar niet veel aan doen, maar ik had de volgende dag moeten aanbieden om het in te halen. Ik heb daar geen moment aan gedacht. Ik hoef het ook niet zo nodig in te halen. Maar mijn man was dus weer een dag humeurig en toen ik vroeg waarom kreeg ik dus te horen dat dat daardoor kwam.
Ik blijf het een moeilijk punt vinden. Als ik lees dat er ook mannen zijn die niet altijd zin in seks hebben, lijkt me dat wel lekker rustig. Ik geniet ook echt meer van seks als er een langere periode tussen zit.

Wat ik nu doe

in plaats van sacherijnig te worden, is in elk geval te zorgen dat ik niet fysiek gefrustreerd raak. 's morgens voor ik uit bed ga doe ik dus eerst wat

En verder ben ik aan het verleiden geslagen. Lijkt te werken, we hebben wel 2 keer seks gehad dit weekend! Jee!

Nouja

"Ik vind daarom dat je elkaar tegemoet moet komen want het is geven en nemen. En als dat niet lukt dan vind ik degene die afwijst dus eigenlijk net zo ontrouw als wanneer je vreemd zou gaan."

Dit is echt kul tenzij je op zoek bent naar een passepartout om dan zelf "ook" ontrouw te mogen zijn.

Judith

Ik zou het anders willen zeggen. Het is niet eerlijk om het probleem en daarmee het zoeken van een oplossing bij 1 van beide partners te leggen. Het is namelijk niet 1 van de twee die het probleem vormt, maar de combinatie. Het zoeken naar oplossingen of manieren om ermee om te gaan zou dus ook bij beiden moeten liggen. Helaas blijkt uit veel draden in deze rubriek dat 1 van de twee toch in de kou staat omdat de ander vindt dat het zijn of haar probleem niet is. Dat kan degene zijn die juist meer seks wil, maar ook degene die het juist niet wil, want die moet dan maar wat meer zin maken. Erkenning dat het probleem bij allebei ligt, helpt in elk geval dat niemand zich schuldig of abnormaal hoeft te voelen. Dat ontspant de verhoudingen al behoorlijk.

Judith

Bij brave hendrik gaat hier een hele geschiedenis vooraf. Kijk maar eens in het archief, dan begrijp je zijn standpunt wat beter.

Ik ben het ermee eens dat als je een koppel bent, dat je toch zult moeten proberen elkaar te begrijpen en naar elkaar toe te gaan voorzover mogelijk. Alleen zijn er veel betere methodes dan sacherijnig gaan doen!

Waarom ben je getrouwd?

Als je niet als stel in elkaars behoeften, voor zover mogelijk, wilt voorzien.

Een huwelijk heeft nl. als belangrijk doel, naast het samen zorgen voor en opvoeden van kinderen, dat je in elkaars behoeften probeert te voorzien. Of die behoeften nou financieel, emotioneel of sexueel zijn maakt niet zoveel uit.

Hoe zou jij het vinden als jij zou zeggen "Man, ik wil graag dat we af en toe tijd voor elkaar vrij maken, wat praten en of iets doen samen" en je man dan botweg zou zeggen, dat hij daar totaal geen behoefte aan heeft en niet van plan is je daar in tegemoet te komen? Kortom, zoek het maar uit met je emotionele behoefte.

Ik denk dat de dames hier op OOL dan wel heel stellign zouden durven zeggen dat meneer heel snel zijn gedrag moet verbeteren of da tje anders maar andere maatregelen moet nemen.

De stelling van sommige vrouwen hier komt er een ebetje op neer van, ik heb geen zin, dus dan gebeurt er niks en gebruikt hij z'n handen maar. Ik vind dat persoonlijk een heel kille, onaangename en liefdedodende manier om om te gaan met de behoefte van je echtgeno(o)t(e).

Nou zeg

"De stelling van sommige vrouwen hier komt er een ebetje op neer van, ik heb geen zin, dus dan gebeurt er niks en gebruikt hij z'n handen maar. Ik vind dat persoonlijk een heel kille, onaangename en liefdedodende manier om om te gaan met de behoefte van je echtgeno(o)t(e)."

Dat vind ik echt zwart wit. En hoe kun je nou in 's hemelsnaam tijd samen doorbrengen vergelijken met seks? Bij seks komen veel meer gevoelens op de proppen. Als je jezelf dwingt tot seks tegen je zin, kun je misselijk worden en je echt heel erg rot gaan voelen. Dat gevoel krijg je niet als je samen gezellig iets gaat doen. Bovendien zit er vaak een reden achter tot geen zin in seks. Het is gewoon een stuk gecompliceerder dan geen zin hebben tijd te steken in je partner.

Daarom ben je getrouwd

Een beetje nuancering kan geen kwaad. Juist daarom wilde ik even lekker een tegendraads mening geven (er was toch een mannelijke reactie gevraagd?).
Kijk een weekje (of een maandje) zonder seks overleeft iedereen wel, daar laadt alleen maar de batterij van op. Dat is dus geen ontrouw. Maar waar ligt de grens van wat leuk blijft? Het is te simpel om te zeggen dat als er geen zin is er maar altijd gesteld moet worden van ga naar de Gamma. Dat is te eenzijdig. Ik vind dat als de een verschil in behoefte is, dat dan ook een zorg van beiden is.

Seksloze huwelijken

Er bestaan heel veel gelukkige huwelijken waar amper gesekst wordt, misschien 2 maal per jaar. Er bestaan heel veel gelukkige huwelijken waar iedere dag 2 maal gesekst wordt. Mensen uit categorie een zouden heel ongelukkig worden met een partner uit categorie 2 en andersom. De meeste mensen zitten ergens tussen en tijdens je leven is ook de behoefte aan seks niet constant.

Hendrik stel dat jij degene bent met de lage seksdrive, is het dan ook een zorg van beide? Hoe zou je dat dan oplossen?

Minke

Snap je het niet? Dat is precies waar Brave Hendrik en ik op doelen. Niet dat er eentje van de twee maar moet toegeven, maar juist dat het verschil in seksdrive een oplossing nodig heeft. Als iemand een oplossing had, kon hij of zij rijk worden!!! Ik snap dat als je een lage seksdrive hebt dat je dan niet tegen je zin seks wil hebben. Ik snap, want ik ben zelf zo, dat als je een hoge seksdrive hebt dat je dan graag wil dat je partner vaker zin maakt. Maar het is niet eerlijk om te verwachten dat 1 van de twee volledig moet toegeven. Dus niet dat er eentje altijd maar zin moet maken of tegen de zin seks hebben, maar ook niet dat er eentje altijd zichzelf maar moet helpen. Heb jij een werkende oplossing? Koude douches helpen niet.............

Mee eens

Hendrik, eerst kon ik je reactie niet zo erg waarderen, omdat ik het ook erg zwart-wit vond om maar te zeggen dat je bedrogen wordt als je stelselmatig te weinig sex krijgt. Maar met je 'nuancering' ben ik het wel eens. Als er continu verschil in behoefte is, is dat een zorg voor beide partners en niet het probleem van 1 van hen. Ik denk dat daar ook een belangrijk punt voor Anouk in zit. Anouk, misschien helpt het om eens samen wat hulp in te roepen van een sexuologe? Wellicht kan hij of zij jou aan tips helpen hoe je het leuker vindt, en je man aan tips hoe hij met zijn grotere behoefte omgaat. Ik denk dat er heel veel paren zijn bij wie dit speelt (ja, ook bij ons, vooral het afgelopen jaar na de bevalling enzo, maar ik heb gelukkig een hele lieve, begrijpende man en ik probeer me er ook toe te zetten af en toe gewoon zin te maken. Hoewel mijn man aangeeft dat hij niet zo erg kan genieten als hij merkt dat het niet helemaal spontaan komt...Tja, daar kan ik niet zo heel veel aan veranderen natuurlijk.). Maar: praten en hulp zoeken is misschien wel handig, zeker ook omdat er vast meer mannen zijn die, als ze het heel zwart-wit stellen zoals Hendrik eerst deed, op ontrouw uitkomen.

Wij hebben geen oplossing

Mijn man heeft geen behoefte. De laatste keer dateert van 3 maanden geleden. Seks is altijd een vluggertje, mijn man komt binnen 2 minuten klaar. Mijn man houdt ook niet van aanrakingen, knuffelen. Verder is het een schat van een man. Een super vader voor de kinderen. En toch, ik als vrouw verdor. En, zoals sommigen van julllie weten, ik ga vreemd sinds een half jaar. In dat halve jaar heb ik 6 keer seks gehad met 1 ander die het thuis ook niet meer krijgt. 3 keer uren kunnen vrijen met daarin voor het eerst orgasmes in mijn leven. Ik heb mijn man voorgesteld mij in dat opzicht vrijheid te geven, maar een zoen met een ander is al een brug te ver. Mijn man is al zijn energie nodig voor werken, hobby, spelen met de kinderen. Maar ik hunker naar vrijen. Ik maak gebruik van gesprekken met een psycholoog om met alles om t e kunnen gaan. Vreemdgaan is niet fijn. Vreemdgaan is vreselijk. Maar niet vrijen en geen intimiteit is ook vreselijk. Of 3 x per jaar vrijen waarbij mijn man direct klaarkomt. Mijn psycholoog gaf ook aan dat mijn man mij ook niet trouw is. Feit is dat mijn leven nooit meer wordt voor mij zoals het voor het vreemdgaan was.

Lieve verward

Ik weet het, ik ken het. Als geen ander.

Liefs

Fély

Lieve fely

Ik weet het, ik heb ook veel troost gehaald uit je berichten.