Ben zoooo verliefd (op iemand anders)

Ja,

dat gaat over. Ook als het wederzijds is. Kwestie van even afstand houden, elkaar niet opzoeken, en het is zo gepiept.

Dat hoop ik dan maar

bedankt voor je reaktie, elkaar niet opzoeken gaat lastig (tis een collega) maar afstand houden ga ik proberen. Het is trouwens wel wederzijds maar er is nog niets gebeurd gelukkig. Ik ga wel voorkomen om met hem alleen te zijn want anders weet ik het niet...........Oh vind het zo moeilijk en raar. Ik dacht altijd dat zoiets je alleen overkwam als je een slechte relatie hebt maar dat heb ik helemaal niet.

Krin

Hoi Krin, bedankt voor je reactie (waar ik erg om moet lachen) maar je hebt waarschijnlijk helemaal gelijk. Ik zal proberen het in hetzelfde perspectief te zien. En ondertussen trouw blijven en het bij dromen te laten! Blij te horen ook dat het waarschijnlijk niets met mijn relatie te maken heeft. Voorlopig zeg ik niets, ik zou alleen maar verdriet veroorzaken en mijn man onzeker maken. Waarschijnlijk zou ik het ook niet willen weten.

Afreageren op je man

Misschien helpt het om al die verliefde gevoelens op je man los te laten Maar inderdaad, afstand en dan gaat het vanzelf over. Oh en mocht je denken: "1 keer moet kunnen" spit dan even het archief door wat de algemene ervaring daarmee is.

Wrm moet het overgaan?

Al die geluiden om het over te laten waaien?? Na echt niet. Ik ben er voor gegaan toen ik verliefd werd, en ja had alle kanten op kunnen gaan. Maar..ik heb altijd nog mezelf
Ik ben er dus voor gegaan, en het is niet altijd makkelijk geweest maar mijn god, 3 jaar later zijn we nog even verliefd. De pijn bij iedereen die betrokken was , was een vette schaduw maar inmiddels ieder in balans en tevree.. En wij nog even verliefd..en onze kinderen genieten daar inmiddels heel fijn van mee.
Het is maar waar je wil uitkomen in je leven..
Succes

Gaat vanzelf over?

Ik vind sommige reacties nogal luchtig; afstand houden en dan gaat het vanzelf wel over....? Was het maar zo makkelijk. Ook mij is het overkomen, terwijl mijn (perfecte) relatie op dat moment amper een jaar oud was. Het heeft me uiteindelijk zo'n vier jaar gekost om 'de ander' voorgoed uit mijn hoofd te zetten. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er helemaal niets aan heb gedaan om het contact te verbreken, afstand te houden.

Tja

De teneur van de openingsposting vroeg om een luchtige toon, vond ik. ("NEEEE ik ben getrouwd, de betreffende is ook getrouwd. Wat moet ik nou doen, zou het over gaan als ik hier niets mee doe???")
Dikke kans van wel, dus, ja, dat het overgaat. En zo te lezen wil ze graag dat het overgaat.
Als het lang gaat duren, en je krijgt wel het idee dat je de liefde van je leven hebt ontmoet, wordt het natuurlijk een ander verhaal. Maar daar wees nog niets op.

Reakties

tsja verschillende reacties en met alle reacties kan ik ook wel wat. Het is gewoon heel moeilijk, ik kan echt aan helemaal niets en niemand anders meer denken, kan me niet concentreren op mijn werk. En natuurlijk wil ik er niets mee doen en vind ik dat ook echt niet kunnen tegenover mijn man en zijn vrouw (die ik ook ken). Maar de aantrekkingskracht is echt zo allesoverheersend sterk dat ik niet weet of ik dat vol kan en ga houden. Ik doe mijn best....................

Wederzijds?

Is het wederzijds??
Nee, het is niet makkelijk om hem zomaar uit je hoofd te zetten. Verliefd zijn maakt je gek, zorgt dat je bijna niet meer kunt functioneren.
Maar o, wat is het tegelijkertijd heerlijk, zeker als het wederzijds is.
Ik heb nu anderhalf jaar een geweldige minnaar, en ja, bij vlagen zijn we erg verliefd op elkaar, we geven enorm veel om elkaar, hebben geweldige sex, en toch willen we onze partners, die we van elkaar ook goed kennen, niet verlaten.
Dat was vanaf dag 1 helder, nee, we gaan niet voor elkaar als partner in de toekomst, we gaan voor elkaar als minnaars, en dat bevalt ons beiden bijzonder goed!

Tutje

ja het is wel wederzijds (of hij ook echt zo verliefd is weet ik niet) ik weet wel dat hij zich zeer sterk tot mij aangetrokken voelt en al maanden probeert een afspraak te maken. Om dit uit te zoeken zou ik misschien tot een keer een afspraak moeten maken om duidelijkheid te krijgen of hij meer wil dan een keertje wat drinken en zo ja waar hij op uit is. Een keertje sex, een affaire... ik heb echt geen idee. Maar even een praktische vraag over jouw verhouding. Hoe lukt je dat in hemelsnaam al 1,5 jaar en zo nooit gezien of betrapt te worden. Ben erg benieuwd.

Praktisch

Wij hebben beiden wisselende werktijden, onze partners werken op vaste kantoortijden. Zodoende hebben we wekelijks 1 of meerdere dagdelen waarop we elkaar ongestoord kunnen ontmoeten.
Daarnaast zijn we beiden veel onderweg tijdens ons werk, en kruisen onze wegen elkaar nog wel eens. Ook dan treffen we elkaar. We hebben dus ook dagelijks telefonisch contact, gewoon om heerlijk te kletsen, maar ook om te checken of onze wegen die dag nog ergens kruisen en om af te spreken of er de volgende dag gebeld kan worden etc. etc.
Het vergt behoorlijk wat energie, maar we krijgen er beiden zo ontzettend veel energie voor terug!

Ander tutje dan in de draad hierboven

Ik zie nu pas dat er hierboven een draadje door Tutje is gestart, dit is echter iemand anders! Mijn excuses voor de verwarring die ik daardoor wellicht schep.

Energie

Ja kan mij wel voorstellen dat je daar ontzettend energie van krijg. En hebben jullie beiden geen schuldgevoel of ben je niet bang dat een van beiden meer wil en dat alles escaleert of zijn de afspraken zo helder dat jullie hier beiden 100% tevreden mee zijn. Nou ik zie wel waar dit wel of niet op uitdraait, hij is nu met vakantie voor 3 weken en daarna is alles misschien bij mij gezakt. Ben trouwens wel de langverwachte 5 kilo afgevallen (wat ik al jaren wil) gewoon door geen hap meer door mijn keel te krijgen pfff

Betrapt worden.

In mijn vierjarige affaire ben ik ook nooit betrapt. Het was een collega, dus we zagen elkaar vrijwel dagelijks. Verder een torenhoge sms-rekening, af en toe bellen en we spraken geregeld af bij hem thuis (hij woonde alleen). Een aantal van mijn collega's was ook op de hoogte van onze affaire, maar het is altijd goed gegaan. Als het nu alsnog zou uitkomen, zou ik toegeven. Maar de man met wie ik toen een relatie had, is inmiddels mijn ex.

Het is en blijft een keuze

En dan doel ik niet op verliefd worden, maar op wat je ermee doet. En van mij part ga je er helemaal voor, kan ik mij nog helemaal voorstellen ook. Alleen jammer dat velen hun huidige relatie niet eerst opzeggen...

Trouwens.......

vreemd dat deze vraag in de rubriek 'seksualiteit' is geplaatst en niet in 'relatie'....

1 keer blijft niet bij 1 keer

Beste "Sorry maar even anoniem",

Ik begrijp jou als geen ander, want ik heb deze gevoelens 3 jaar geleden gekregen voor iemand. Zo vreselijk verliefd waren we beiden nooit op iemand geweest. Uiteindelijk groeide het (ondanks onze huwelijken met kinderen) uit op een hartstochelijke affaire. De seksuele relatie heeft "slechts" een maand of 8 geduurd, maar de nasleep van elkaar aantrekken en afstoten duurde daarna nog jaren voort. Nu hebben we sporadisch contact met elkaar via een SMSje of omdat we elkaar ergens tegenkomen. Het ergste verdriet van de breuk is nu wel achter de rug, maar het was de zwaarste tijd in mijn leven tot nu toe.

Als je ervoor kiest die ene afspraak met hem te maken, zoals je suggereert, dan vrees ik dat die avond zo geweldig zal zijn, dat een volgende afspraak zal volgen. Verliefdheid kan zo allesoverheersend zijn, dat je wel erg sterk in je schoenen moet staan om dit te kunnen weerstaan! Mijn minnaar moest het bedrijf laten draaien (waar hij normaal gesproken voor door het vuur gaat en zich voor 200 procent inzet), maar als ik belde, liet hij alles uit z'n handen vallen voor een paar uurtjes samen. Dat iedereen aan de zaak in paniek was, zag hij toen gewoon niet meer. Het interesseerde hem niet meer.

Daarmee wil ik je alleen maar waarschuwen, dat je geen keuzes meer kunt maken als je er eenmaal in gestapt bent, omdat de verliefdheid je zal leiden. Niet met hem alleen afspreken zou dus ook het beste zijn. Ik hoop dat het jullie lukt zo sterk te zijn. Sterkte!

Groetjes,
Martine

Waarom dit in sexualiteit staat

de draadjesstarter is in gedachte al een paar stappen verder dan de werkelijkheid. Pas op, denk na!
Je bent ook wel erg geinteresseerd in het het 'hoe doe je dat zo goed mogelijk stiekem'.
Je hebt nog een keuze. Maar het begint te lijken op een gevalletje 'met voorbedachte rade'

Het is eigenlijk heel makkelijk

De meeste mensen hebben een torenhoog vertrouwen in hun partner. Als je het geleidelijk aanpakt merken ze dan ook echt niet dat je steeds vaker laat thuis bent of in het weekend nodig een boodschap moet doen. Gooi het op een druk project op je werk. Je kunt ook nog vrij nemen tijdens werkdagen, dat valt al helemaal niet op.
Het is natuurlijk helemaal geen aanrader, kost bakken energie, en leidt er uiteindelijk toe dat je keuzes moet maken die hoe dan ook bij een heleboel mensen verdriet veroorzaken.

Het begin is altijd hetzelfde

Aan elk drama, pijnlijke periode en verdriet gaat een hemelse tijd vooraf. Een allesverzengend gevoel waar je het liefste helemaal voor wil gaan. Maar dat duurt echt niet eeuwig. Hoe groot is de kans dat het echt de liefde van je leven is? Hoe groot is de kans dat de affaire uit komt en je relatie er aan kapot gaat c.q. overleeft?

Fély

Bedankt voor alle reakties

Bedankt voor alle reactie, hier kan ik wel wat mee. Zoals ik ook wel verwacht had verschillende reacties en meningen. Fijn ook wel dat er begrip is voor de situatie.
Tsja en waarom dit in de rubriek seksualiteit staat..... er is natuurlijk ongelofelijk fysieke aantrekkingskracht tussen ons. In mijn fantasie heb ik natuurlijk al verschillende keren sex gehad vandaar dat ik hem niet in de rubriek relaties hebt gezet. Ik ben nl. helemaal niet van plan om huwelijk op het spel te zetten ik hou echt van mijn man. Ik weet niet of jullie naar goede tijden slechte tijden kijken maar ik voel me precies als Charlie op het moment, ben alleen zo ver niet gegaan natuurlijk. We zullen zien hoe het allemaal afloopt, heb nu in ieder geval 3 weken voor verkoeling en misschien word ik daar wel door gered en geniet ik lekker van man en mijn meiden de komende weken. En inderdaad wat een van jullie schreef, het is lente, het zonnetje schijnt dat speelt wel heel erg mee!

Been there

Ik maak me een beetje boos over sommige luchtige reacties hierboven. Als je het meent dat je echt je huwelijk niet wilt opblazen, staat je maar 1 ding te doen: trek een dikke streep tussen jou en je collega en zorg dat je geen enkele stap erover zet, zelfs geen teen. Als je eenmaal die streep overgaat, kom je in een trein die steeds verder rijdt. Hoe je het ook wendt of keert uiteindelijk is de kans heel groot dat je je goede huwelijk toch opblaast. En geloof me, op dit moment kan jij in je verliefde toestand de gevolgen niet overzien.
Doornroosje

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Verdrietig

Ik word er ook verdrietig van. Als mijn moeder haar meisjes belangrijker had gevonden dan haar verliefdheid, zaten we niet vanaf dat zus 7 was en ik 4 (!) met die chagrijnige stiefvader en het schrijnende verdriet van mijn vader. Er is nog veel meer ongeluk van gekomen. Iedereen krijgt er een flinke tik van mee. Ik hou het hier maar even bij Hopelijk kun je je ook gelukkig voelen als je verliefdheid op andere man over is. Succes en sterkte! Groeten Egel

Bedankt egel~!

Bedankt Egel, zo'n berichtje had ik eigenlijk wel nodig. Mijn meiden gaan toch echt voor alles. Ben even met mijn neus op de feiten gedrukt. Niet dat het over is maar het helpt wel......... wat vervelend dat je zo'n nare ervaring hebt gehad. Het kan natuurlijk anders, er zijn ook ouders die de hele tijd ruzie maken of zo. Maar dat is bij niet het geval. Ik zou echt een gelukkig gezin uit elkaar rukken. (en dat voor een avond (uurtje)

Tja

Ik denk wel eens ver vooruit en dan lijkt het mij zo bijzonder om met mijn huidge man op een bankje te zitten en samen te kijken naar de kleinkinderen, al die jaren samen, telkens toch voor elkaar kiezen is niet altijd makkelijk maar als de kern goed is, je verbondenheid voelt, elkaar waardeert en veel voor elkaar over hebt dan zou ik deze laten schieten. Niet makkelijk om het dan te voelen maar het is wel een makkelijke keuze.

Dank je

Dank je wel 'sorry maar'etc, ik ben ontroerd door je berichtje en wens je uiteraard succes hiermee, sterkte zo nodig en veel geluk. (dus ook voor je dochters en man..). Dank je!

En hoe gaat het nu?

Heb je een "date" kunnen weerstaan?

Groetjes,
Martine

Ik herken het….maar al te goed

hier zo'n muts die al jaren lang verlief is op leraar….We staan op elkaars facebook, ik heb tevergeefs geprobeerd hem eraf te halen, maar heb meerdere keren weer 'vriendschap' gevraagd en al die keren heeft hij mij weer 'geaccepteerd' op zijn facebook. Of het wederzijds is weet ik niet; vind het wel vreemd dat hij mij steeds weer toelaat (zou ik zelf toch niet meer gedaan hebben als iemand mij keer op keer met een smoes verwijderd heeft uit de vriendenlijst. Tot nu toe geen contact, maar het gevoel is er nog wel steeds, en hoe! Ik moet hem dus echt niet tegenkomen…..Is wel eens gebeurd en toen deed hij heel naar tegen me of mij vervolgens poeslief de andere dag op te bellen en te checken hoe ik mij voelde nu hij ging emigreren (nu al 5 jaar terug). Hij geeft me nog steeds 'ruimte' dus….maar laat zijn eigen gevoelens niet blijken….
Ik houd me stil en contact is puur een 'hoi hoe gaat het' maar ik weet dat wij beiden wel beter weten……Misschien vindt hij het wel een interessant idee…weet het niet, maar het is gekmakend. Begin er niet aan zou ik zeggen!

Als die man toen 'ballen' had gehad door met mij af te spreken tijdens mijn studietijd, dan hadden we zeer zeker in bed belandt (toen was ik uiteraard niet getrouwd en zelfs nog maagd met mijn 24jaar). Ik voelde wel dat hij wel wilde, maar kwam op de een of andere manier die 'drempel' niet over door echt actie te ondernemen. Staarde me minuten lang aan (echt 10min midden in mijn gezicht dan he), zocht me op als ik zelfstudie aan het doen was, reageerde duidelijk over jaloers op studenten van het mannelijke geslacht die bij me kwamen…leende een boek uit aan mij terwijl ik er nooit om gevraagd heb…allemaal signalen…lijkt me. Maar verder ging hij niet….misschien lag het aan mij? had ik actie moeten ondernemen? Hij was leraar op een HEAO en ik studente daar.

Maar goed, het sleept dus nog steeds, hoewel ik/wij het nooit in de praktijk hebben gebracht.

Evenzo, get a life of get therapy!

Jemig Evenzo, ben je nu nog geen stap verder? 5 jaar geleden leefde je al volledig in een fantasiekerijke droomwereld van projectie over of je met deze man als studente het bed in had moeten duiken en toen was dat al minstens 8 jaar geleden. Je verzon romantische interpretatisch over alles wat hij nou wel of niet deed of zei, sprak jezelf zo tegen dat één van je draadjes zelfs daarom gearchiveerd is en nu 5 jaar later ben je nog precies op hetzelfde punt.
Je leven moet wel heel saai zijn als je je aan deze onbeduidende dingetjes blijft vastklampen. Mens, get a life en als je dat niet 'lukt' lijkt het me dat je dringend therapie nodig hebt.