2 kids wonend bij (niet gelovig) opa en oma met een islamitische vader

Regels en advocate

We weten dat als vader het gezag wil hebben dat dit via de rechtbank moet. De angst is alleen dat we ze dan misschien wel helemaal kwijt zijn. Dat is ook wat we willen uitzoeken. In hoeverre heb je als opa, oma, tante recht om ze te zien? Mijn ouders zijn voogd zonder toezicht van instanties. Dus mogen ook zelf een omgangsregeling bepalen. Dit is nu zo bepaald dat de vader ze elk weekend te zien krijgt en een maandbedrag betaald aan mijn ouders als een soort allimentatie.

Mijn ouders zeggen niet zo makkelijk; de kinderen willen bij papa dus dan doen we dat maar. Maar je kunt begrijpen als kinderen aan het huilen zijn dat ze naar papa willen want opa en oma zijn maar oud en daar kunnen ze niks mee (dit komt letterlijk uit hun mond) dat de situatie er daar niet beter op wordt. Er komt steeds minder respect richting de grootouders. En ergens weten we dat als ze bij hun vader fulltime wonen ze ook een andere kant te zien krijgen en dat ze dan ook beter weten hoe goed ze het wel niet hebben bij opa en oma. Mijn ouders geven nu naast hun liefde de opvoeding, normen en waarden en discipline. Daar moeten zij naar school op tijd en huiswerk maken, tandjes poetsen en op tijd naar bed. Papa heeft alleen de weekenden en daar is het lang leve de lol en laat naar bed. Vanuit daar gezien zou het misschien goed voor ze zijn dit mee te maken.

Gezien de angst dat ze geen eigen mening mogen hebben en dit ook nooit toe zullen geven zullen zij steeds verder vervreemden en ben ik bang dat we ze dalijk inderdaad nooit meer zien.

Ik ga eens een gesprek aan met een advocaat familierecht om te kijken wat hij/zij ervan vind.
We moeten ons maar eens goed laten adviseren.

Bedankt voor jullie reacties

eergevoel

Bij mij gaan alle alarmbellen af hoor. Dat nationalistische eergevoel, daar helpt geen "goed gesprek" tegen. Zorg alsjeblieft dat je een goede jurist hebt en neem de kinderen in bescherming. De fase van meegeven dat het ook liefdevoller kan is voorbij hoor.
Een kind niet bij de naam noemen omdat het geen Turks/Islamitische naam is is een ernstige vorm van mishandeling, dat mag je niet relativeren.

Nou zeg

Liever de kinderen in pleegzorg of in een instelling onder de regie van jeugdzorg? Dan lijkt mij vader toch echt een betere optie. Dan weet je in elk geval wat je hebt en het is in elk geval wel de vader van de kinderen ook al houdt hij er enge opvattingen op na. Dat 'kindermishandeling' noemen zal het er voor de kinderen niet beter op maken.

In de jeugdzorg lopen ze veel meer risico op beschadiging en gesleep van hot naar her. Ze zijn zeer gewenst door vader en dat is ook wat een kind nodig heeft, te weten dat ze gewenst zijn.

En dat kun je ook goed uitleggen aan de kinderen. Vergeet niet ze hier bij te betrekken zodra dat voor hen van belang wordt. Opa en oma willen graag voor jullie zorgen maar geen strijd met vader daarover hebben. En het is je vader.

Vergeet ook niet de kinderen in te lichten over hun moeder. Dat lijkt me niet kunnen dat er niet gesproken wordt over hun moeder. Wie weet waarom ze zich aan deze situatie heeft onttrokken.

Overdracht

Je kunt met vader bespreken dat er een overdracht van de kinderen kan plaatsvinden als hij beide kinderen heeft erkend en een aanvraag gehonoreerd krijgt voor het ouderlijk gezag. Gezamenlijk gezag lijkt mij hier geen optie, ook al kan de rechter dat voorstellen, vanwege het getouwtrek dat er dan ontstaat.
Je kunt wel een omgangsregeling voorstellen en hopen dat dat goed verloopt. Garanties zijn er niet.

Maar jeugdzorg zelf betrekken zou ik niet doen. Dat voegt niets toe en kan het voor iedereen nog gecompliceerder maken.

Vanavond even antwoord

En dan even op de laptop dat is makkelijker. Ga ze nu uit school halen en even lekker genieten en leuke dingen doen.

De komende 10/15 jaar...

Bij papa is het in de weekenden lang leve de lol schrijf je.

Ik zie daar niet zo'n probleem in. Mijn zoon ging in de weekenden ook later naar bed, ik zorgde goed voor hem hoor.

De vader is dol op zijn kinderen en de kinderen willen liever bij hem wonen. Is dat niet gewenst? Is islamitisch opgevoed worden erger dan gereformeerd of jehova?

Wat is het alternatief? Ik weet niet hoe oud je ouders zijn, maar kunnen ze de komende jaren nog voor de kinderen zorgen? Opvoeden? Pubertijd, voortgezet onderwijs...
Je moet het maar kunnen als senioren.

Ja, ze zullen anders opgevoed worden dan in een Nederlands gezin, maar dat hoeft zeker niet te betekenen dat dit slechter is.

Wat is het beste voor de kinderen? Alles wat ze nu hebben is ouder wordende grootouders, een tante voor 1x in de week en geen moeder.

Er is wel een vader die graag voor ze wil zorgen, maar ja, dat is op een andere manier.

Miriam

Ik ben over het algemeen van mening dat AnneJ haar ervaringen teveel laat meespelen bij adviezen over jeugdzorg e.d., maar wat jij nu voorschildert vind ik veel te gortig. Liever in een pleeggezin, dan bij opa en oma om ze uit de klauwen van vader te houden... hoe traumatiserend wil je het maken voor de kinderen? Ik zie in het verhaal een opa en oma die vol goede bedoelingen zitten. Als iemand bewust die goede bedoelingen in twijfel trekt en de kleinkinderen daarmee beïnvloedt, kunnen opa en oma daar heel weinig tegen beginnen, niet meer dan gewoon de opa en oma te blijven die ze zijn.

Ik ben met je eens, dat het allemaal nogal naïef overkomt. Wat ik wonderlijk vind, gezien de voorgeschiedenis met moeder/zus. Er is al zoveel voorgevallen, ergens onderweg moet die naïviteit toch wel een keer weggevallen zijn zou je denken. Maar hopelijk is het nog niet te laat, Kim-metje is weer op scherp gezet, nu een plan van aanpak aan de hand van juridisch advies.

Wil

Ik ben met je eens dat de opvoeding van vader niet slechter hoeft te zijn dan van opa en oma, dat moet nog blijken, maar zou je ook zo nonchalant reageren als vader een regelrechte nazi zou zijn? Zo een die het hakenkruis verheerlijkt en met al hun vertoon demonstraties houdt? Stel, dat weten we niet, maar stel, dat vader van de kinderen inderdaad van het type Grijze Wolf is, dan kun je dat hiermee vergelijken. Ik weet dat er behoorlijk wat Turken zijn die dat gedachtengoed wel oké vinden, niet dat ze allemaal 'Grijze Wolf' zijn, maar de afkeer naar onze maatschappij is binnen een bepaalde groep niet om vrolijk van te worden. Het is niet strafbaar om kinderen op te voeden met bepaalde denkbeelden. Het voelt wel fout, maar ze kunnen er gezonde volwassenen mee worden. Toch kan ik me voorstellen dat de familie van Kimmetje wil voorkomen dat de neefjes in die sfeer worden grootgebracht, niemand staat te trappelen om kinderen tegen zich op te laten zetten, tegen onze hele maatschappij zelfs, maar hoe oordeelt een rechter daarover?

Rechten grootouders

http://www.stichtingkog.info/grootpleegouders/

Stichting KOG kan je ook informeren over de rechten van pleeggrootouders en bijstaan. Je kunt er lid van worden. Ze hebben veel ervaring en kennen alle valkuilen en weten de mogelijkheden en onmogelijkheden.

Overigens kun je de kinderen ook op afstand steunen door bijvoorbeeld een opa en omafacebook voor ze aan te maken zodat ze altijd, waar ze ook zijn, iets kunnen zien van hun grootouders en zo kun je de doorgaande betrokkenheid meegeven.

grootouders

Is het misschien zo dat het de grootouders eigenlijk teveel wordt? Ze moeten jonge kinderen opvoeden terwijl ze al op leeftijd zijn. Ik kan me voorstellen dat daar veel boosheid zit, ook tegenover hun dochter. En dan krijgen ze ook nog eens het Turkse verhaal door hun strot geduwd. Want in dit verhaal hebben opa en oma in feite niets te vrezen: wettelijk gezien zijn zij gewoon de baas. Er is omgang en ze zijn vader verder niets verschuldigd. Dat zal niet voor niets zo zijn geregeld destijds.

Zou er meer hulp voor Opa en Oma geregeld kunnen worden? Die kinderen denken nu dat het bij papa de hemel is en misschien hebben ze ook mooie verhalen over Turkije gehoord, maar ik denk niet dat ze daar zomaar geaccepteerd zouden worden als ze maar voor een kwart Turks zijn. Dus ze zomaar aan de vader overlaten lijkt me geen oplossing.

Het gezeur van de kinderen houdt vanzelf wel weer op. Of niet, maar dan gaan ze op een bepaalde leeftijd hun eigen weg. Het zal ook helpen als opa en oma er begripvol op reageren, hoewel dat moeilijk is. Dus niet boos worden als ze roepen dat ze bij papa willen wonen, maar zeggen dat je snapt dat het een lastige situatie voor ze is, maar dat het helaas nu eenmaal zo is. En snappen dat de boosheid op opa en oma deels ook de boosheid op hun dochter is, die ze in de steek heeft gelaten. Er zal een hoop oud zeer zitten.

Kaaskopje.

Ik begrijp dat er bij een (streng?) Islamitische opvoeding weerzin rijst. Maar die voel ik ook bij gereformeerd of jehova.
Ik kan ook het verhaal van "streng islamitisch" en "lang leve de lol in de weekenden bij vader" niet rijmen.

Ik laat de vergelijking met de nazi's er even buiten. Ik krijg nog niet de indruk dat de vader van de kinderen te vergelijken is met Hitler.

Nee, niets geen nonchalants aan bij mij. Ik ken de vader niet persoonlijk, vraag me ook af of ts wel eens een kop koffie met hem drinkt.
Tot nu toe laat hij beter gedrag zien dan hun moeder. De kinderen zijn bij hem in ieder geval in beeld en hij ziet ze ieder weekend.

Praten, persoonlijk met hem en kijken wat zijn plannen zijn voor de toekomst. Wat anders? Als opa en oma het niet meer aankunnen? Te oud worden? Het jongste kind is pas 5 jaar.
Pleeggezin, of wil tante ze in huis?

ouderlijk gezag

Degenen die het ouderlijk gezag hebben, zijn wettelijk als het ware de ouders.
De "vader" is niet eens wettelijk erkend als de vader van één van de kinderen. En wie zegt dat hij de biologische vader is van beide kinderen? Dat kan alleen aangetoond worden na een DNA-test. Het is dus niet juist om van "vader" te spreken bij het jongste kind.

Conclusie: opa en oma zijn in dit geval als het ware de ouders van de kinderen, met alle rechten en plichten.
Bezoeken van de kinderen aan "vader" vinden alleen plaats omdat/wanneer degenen met ouderlijk gezag dit goed vinden. Zijn de bezoeken niet goed voor de kinderen, dan moeten degenen met ouderlijk gezag deze bezoeken veranderen (minder vaak, minder lang, anders, of helemaal niet). Dit zijn bezoekjes of logeerpartijtjes, het is geen omgangsregeling. Voor het ene kind is deze man zelfs gewoon slechts een mannelijke kennis, geen familielid.

Het is niet voor niets dat "vader" geen ouderlijk gezag heeft, maar dat opa en oma dat hebben gekregen.
Ik ben het met Miriam eens dat opa en oma zich veel meer bewust moeten zijn van hun rechten, plichten en verantwoordelijkheid en veel meer op hun strepen moeten staan t.o.v. "vader".

Wat een vreselijke toestand trouwens dat moeder de kinderen niet meer wil zien.
Maar heeft dat misschien er ook mee te maken dat opa en oma geen afstand nemen van "vader"?
Als opa, oma en de kinderen helemaal geen contact hadden met "vader", misschien dat moeder dan wel contact met de kinderen zou willen?
Is moeder misschien verschrikkelijk bang voor "vader", of walgt ze van hem, zodat ze de kinderen niet kan verdragen zolang die haar aan hem doen denken?

Hoe is het contact van opa en oma met moeder?

Hoe kan het dat er twee kinderen zijn gekomen uit de relatie van moeder met "vader"?

Praktisch gezien

Zou ik ze op zaterdag op scouting en voetbal doen.
Leuk voor die kinderen toch?!
Kan papa misschien een keertje door de week gezellig komen eten. Dan dammen jullie zijn invloed misschien een beetje in.

Niet zo automatisch

Maria "Het is niet voor niets dat "vader" geen ouderlijk gezag heeft, maar dat opa en oma dat hebben gekregen."
Nou nee. Dat hoeft geen daad van overleg of afweging te zijn.
Er zijn heel veel volstrekt gewone stellen en toegewijde vaders die niet getrouwd zijn met de moeder van hun kinderen en die ook het gezag of zelfs de erkenning niet geregeld hebben.
Uit het enkele feit dat hij geen gezag heeft, blijkt helemaal niks.

Bovendien moet je werkelijk niet onderschatten hoe moeilijk het kan zijn voor vaders om gezag te krijgen in dit soort gevallen. Voor vaders met een niet westerse achtergrond laat staan Islamitische achtergrond is het helemaal ingewikkeld.

Dit verhaal kan duizend scenario's in zich dragen.

Ik vind het verhaal dat Kimmetje vertelt wat dubbelhartig.
Het bericht in #32 doet toch vermoeden dat ouders en tante een 'lekker pûh' houding tav de kinderen hebben aangenomen (als je bij vader woont zul je wel weten wat je mist). Ondertussen is er weinig respect voor de opvoed kwaliteiten (gebrek aan discipline, leven de lol). Bovendien wordt "islamitisch" als een klacht aangevoerd. Het is volstrekt onbegrijpelijk waarom opa en oma die kinderen steeds maar weer uit logeren sturen.

Als er ondertussen maar een klein beetje waar is van het intimideren en manipuleren door de vader en de Turkse grootvader, dan is er alle reden om heel erg voorzichtig te zijn in deze situatie.

Maria "Hoe kan het dat er twee kinderen zijn gekomen uit de relatie van moeder met "vader"?"
Tja. Dat kan ook uit geweld zijn voortgekomen.
Wij weten het niet.

Wil40"Ik ken de vader niet persoonlijk, vraag me ook af of ts wel eens een kop koffie met hem drinkt.
Tot nu toe laat hij beter gedrag zien dan hun moeder. De kinderen zijn bij hem in ieder geval in beeld en hij ziet ze ieder weekend."
Zie boven.

Maar misschien heb je wel gelijk. Vader zou er goed aan doen de procedures netjes te volgen. Als hij ter goeder trouw is moet het niet zo moeilijk zijn om het gezag te krijgen.
Opa en oma lijken de kinderen liever kwijt dan rijk.

antwoord

Mijn ouders, de opa en oma weten wat hun rechten en plichten zijn. Weten dat zij verantwoordelijk zijn. De reden dat zij de voogdij hebben gekregen is omdat de ouders niet getrouwd waren en ook het ouderlijk gezag niet hebben aangevraagd. Moeder is uit de ouderlijke macht gezet en dan komen ze naar naaste familie. Het lijkt misschien naif om zelf een omgangsregeling te treffen, maar papa heeft er altijd gestaan voor zijn kinderen en heeft gewoon recht ze te zien. Voor opa en oma is het ook even tot rust komen in het weekend. Want ondanks zij het heel goed doen zijn ze inderdaad geen 30 meer. Het probleem is dat de vader zich steeds vreemder gaat gedragen richting Nederlanders. Als je hem er direct op aanspreekt is het allemaal niet waar, maar uit de kinderen hun mond komt wat anders. Het komt dan misschien naif over bij jullie hoe mijn ouders reageren, maar je gunt die kids gewoon hun vader en dat daar een cultuurverschil zit probeer je samen uit te komen en dat werkte ook goed de eerste paar jaar.

De vader is in principe geen slecht persoon, en het islamitisch geloof heeft er bijna niets meer mee te maken. Het is inderdaad zo nazi als iemand heeft bericht. Turkse opa heeft een haat voor Nederlanders en is inderdaad van de grijze wolf.
Zijn kind, de vader waar we het over hebben is zelf notabene half Nederlands.
Om bij zijn vader te mogen voegen moet hij zich bewijzen als opper Turk en daarmee heb ik het niet eens over het geloof. De vader wordt dus ook ge-indoctrineert, en zelf past hij dit dus ook toe op mijn neefjes.
Dit allemaal alleen maar om Turkse opa tevreden te stellen. Het gedrag van de vader is extreem veranderd nadat het contact weer was hersteld met Turkse opa.

Ik snap de vragen over mijn zusje, moeder van de kinderen. Wij denken dat zij een psychisch probleem heeft. Dat kan naar voren zijn gekomen door de situatie met de vader, de Turkse opa of wat dan ook. Er wordt gewoon over haar gesproken thuis en de kinderen hebben zelfs telefonisch contact met hun moeder sinds het laatste half jaar. Mijn ouders zorgen nu voor 3,5 jaar voor ze. Na torenhoge schulden te hebben opgebouwd (vader en moeder waren al uit elkaar voordat ze alles achterliet) zag ze geen uitweg meer en is er met een vent vandoor gegaan. Uit vrije wil, geloof mij, ik heb dat grondig uitgezocht.

Het ging de eerste tijd gewoon goed. Doordeweeks bij opa en oma, zitten op zwemles en de oudste nu op voetbal. Papa gaat met ze daarheen, eet 1 keer per week ook bij mijn ouders, weekend slapen zij bij papa. En oom en tante (ik) zijn vliegende kiep voor van alles en nog wat.
Dat klinkt perfect toch voor een situatie zoals die is?

Dit gaat nog steeds door, alleen nu komen de kinderen steeds meer met woorden; wij zijn Turken en Nederlanders zijn slecht. Als ze boos zijn het scheldwoord: hond. Als ik sta af te wassen of iets aan het schoonmaken ben, dan hoor ik; "goed zo, vrouwen moeten altijd schoonmaken, mannen niet" Daarnaast het zeuren dat ze bij papa willen wonen op een ingeprente toon. Je hoort het in de gesprekken, het is een zin die niet van hun is.
Na het contact herstel tussen Turkse opa en vader en daarmee de extreme verandering van papa merkte wij dit gedrag en deze woorden steeds vaker op. Hebben er ook uitvoerig over gesproken met de kinderen, en ook met de vader. Vader ontkent altijd alles.
Wat wel zo is, dat zodra de vader er niet bij is, of ze zijn weer 1 dag thuis bij opa en oma, dan worden het ineens weer hele brave kindertjes. Maar dit heeft echt 1 a 2 dagen nodig na het weekend. Zodra papa heeft gebeld of is langs geweest om naar de voetbal te gaan oid is het weer raak.

Het lief doen, water bij de wijn om die cultuurverschillen te overbruggen, die tijd is voorbij. Het is niet meer werkbaar en daar zal echt wat aan gedaan moeten worden. Het is alleen een zoektocht naar de oplossing met de minste schade. En ergens wil ik papa ook redden van zijn eigen vader.
Bureau jeugdzorg en Kinderbescherming hebben we absoluut geen hoge pet van op. De half jaarlijkse controle bijvoorbeeld heeft nog nooit plaatsgevonden in die 3,5 jaar. Jeugdzorg was al ingeschakeld 1 jaar voordat moeder vertrok omdat wij al wat zagen aankomen en ze van ons geen hulp accepteerde. Die vonden de situatie allemaal niet zo erg en 1 jaar later was ze ineens weg.

Ik hoop dat ik zo een beetje duidelijkheid heb geschept op sommige vragen. Morgen ga ik kijken voor een advocaat.

Vandaag een leuke middag met ze gehad in ieder geval. Al waren ze heel de middag buiten. Lekker pannenkoeken gegeten want dat wilden ze graag en daarna nog verstoppertje gespeeld met mijn man. Huiswerk gemaakt en weer naar opa en oma gebracht. Nu hopen op een leuke Kerst waar hun vader normaal al jaren aan deelneemt bij ons thuis.
Zoooo dubbel allemaal...

Twee punten

Ik vraag me twee dingen af: 'vader' betaalt opa en oma geld voor de opvang van de kinderen als een soort alimentatie. Is dat onderling afgesproken? Of via de rechter?
Tweede punt: je zou met de raad voor kinderbescherming een informatief gesprek kunnen voeren (ja, dat is mogelijk, wat AnneJ ook zegt), waarbij je aankaart wat er eventueel zou gebeuren als opa en oma geen voogd meer kunnen zijn. Zou tante dan de voogdij over kunnen en willen nemen?
Ondertussen denk ik toch dat het goed is om met elkaar eens te praten over waarom opa en oma een mogelijke overdracht naar vader open houden. Zijn ze onder de indruk van vader? Of vinden ze dat vader eigenlijk zelf voor zijn kinderen moet zorgen? Of durven ze niet te zeggen dat ze geen honden zijn en dat ze zo ook niet genoemd willen worden? Of vinden ze het zelf te zwaar?
Oh ja, nog een vraag, moeder is helemaal uit beeld?

Tsjor

Onze berichten kruisten elkaar

Je verhaal is helder, maar daarmee niet minder ingewikkeld. Tsjor

Wat voegt de kinderbescherming toe Tsjor?

Als die nu niet al te veel in beeld zijn zou ik geen slapende honden wakker maken.

Bovendien, wat voegt dat toe? Wat weten zij nou waar opa en oma echt wat aan kunnen hebben?

Kun je beter informeren bij de stichting KOG, Kinderen-Ouders-Grootouders. Die denken mee vanuit de positie van de grootouders en de ouders. En zijn goed op de hoogte van de juridische gevolgen.

Tekst scheiden

Het heeft hier ook even wat moeite gekost om de straattaal thuis kwijt te raken die de kinderen op school opdeden. Maar dat hadden ze snel genoeg door. Het was een fase.
Je kunt het mogelijk inprenten door het elke keer te zeggen als ze thuis komen. Hier worden mensen en kinderen geen hond of hoer (ja, ook dat kwam hier voor) genoemd en beledigende opmerkingen over vrouwen alsof ze nergens anders geschikt voor zijn dan het aanrecht hoort hier niet thuis.
Voor ons hier is dat een nare manier van praten dat doe je maar ergens anders.
Verder doe je je best om het zoveel mogelijk te negeren als je het eenmaal gezegd hebt.

Toevoeging

Stel dat opa en oma het niet meer aankunnen en er komt een probleem met de voogdij, dan kom je toch in aanraking met de raad voor kinderbescherming (die moet advies uitbrengen) en de rechter. Je kunt ze dan maar beter meenemen in het nadenken over het probleem en een mogelijke oplossing (als het gaat over voogdij).
Ik weet dat je gaat hyperventileren als iets van jeugdzorg ter sprake komt, maar je moet soms ook strategisch nadenken.

Tsjor

Nou

Dan geef je ze teveel ruimte. Alleen als je verwacht dat daar een zinnige bijdrage uit komt en dat ze mee kunnen denken, twee kwaliteiten die niet vanzelf spreken. Bovendien is dat hier nog helemaal niet aan de orde en tegen die tijd zitten er weer hele andere mensen met andere achtergronden en opvattingen bij de kinderbescherming. Dat wisselt wat af. Bovendien lezen ze elkaars dossiers ook niet.
Ik zou ze gewoon de kinderrechter laten adviseren en zelf een afgerond advies geven via de advocaat. Als dat helder is en men stemt er in toe, bij voorkeur vader dan ook, dan heb je kans dat het advies gewoon over genomen wordt.
Als je in zo'n kinderbeschermingsgroep mensen hebt die vooroordelen hebben tegenover mensen met een migrantenachtergrond krijg je al hele andere uitkomsten. Die niet per se negatief hoeven te zijn, maar wel kunnen zijn, maar ook zaken kunnen verstoren. Het komt voor.
Zijn grootouders het uiteindelijk eens met vader en dat gaat er iemand anders doorheen roeien met pvv meningen oid.

Kwaliteiten

Je vermoed kwaliteiten als conflicthantering en omgangskunde, begeleidingskwaliteiten bij iets als de kinderbescherming. Maar daar zijn ze gewoon niet voor opgeleid. Ze zijn opgeleid om te beoordelen of kinderen 'veilig' zijn en of de volwassenen er omheen niet teveel ruzie maken. Die ze niet gaan verhelpen.

Tsjor

Even kopie anders weet ik het niet meer:

"Ik vraag me twee dingen af: 'vader' betaalt opa en oma geld voor de opvang van de kinderen als een soort alimentatie. Is dat onderling afgesproken? Of via de rechter?"

Dit is onderling afgesproken gelijk in het begin. Niet via een rechter. Puur ter een beetje ondersteuning voor mijn ouders.

"Tweede punt: je zou met de raad voor kinderbescherming een informatief gesprek kunnen voeren (ja, dat is mogelijk, wat AnneJ ook zegt), waarbij je aankaart wat er eventueel zou gebeuren als opa en oma geen voogd meer kunnen zijn. Zou tante dan de voogdij over kunnen en willen nemen?"

Dat zou inderdaad kunnen. Dat ze mij als toeziend voogd neerzetten voor als het mijn ouders teveel wordt? Ik ben zeker bereid dit te doen indien nodig.

"Ondertussen denk ik toch dat het goed is om met elkaar eens te praten over waarom opa en oma een mogelijke overdracht naar vader open houden. Zijn ze onder de indruk van vader? Of vinden ze dat vader eigenlijk zelf voor zijn kinderen moet zorgen? Of durven ze niet te zeggen dat ze geen honden zijn en dat ze zo ook niet genoemd willen worden? Of vinden ze het zelf te zwaar?"

Ze houden het contact open puur omdat hij de vader is. De kinderen houden van hem. Zij hebben niet door hoe ernstig spelletje er gespeeld wordt. Dit ging een aantal jaar goed en is moeilijk om nu dat contact te verbreken. Plus ik denk dat ze liever een conflict vermijden omwille de kinderen. Daarmee worden ze wel omver gelopen nu.

"Oh ja, nog een vraag, moeder is helemaal uit beeld?"

Ja en nee. Eerste 3 jaar wel, alleen een telefoontje op de verjaardag 1e jaar wel, 2e jaar niet, 3e jaar wel. Daarna gaf de oudste aan met 3e gemiste verjaardag telefoontje meer contact te willen en hebben ze nu eenmaal in de 2 weken ongeveer telefonisch contact. Maar echt gezien hebben ze haar niet meer nee.

Voogd bij overlijden

https://www.rechtspraak.nl/Uw-Situatie/Onderwerpen/Voogdij/Paginas/Aanwijzen-voogd-(formulier).aspx

Voor het aanwijzen van een voogd bij overlijden hoef je ook al niet naar de kinderbescherming.
Je kunt zelf iemand aanwijzen. De rechter zal deze persoon of personen dan tzt verzoeken de voogdij op zich te nemen.
Tenzij vader dit aanvecht natuurlijk.

AnneJ

"Tekst scheiden
Het heeft hier ook even wat moeite gekost om de straattaal thuis kwijt te raken die de kinderen op school opdeden. Maar dat hadden ze snel genoeg door. Het was een fase.
Je kunt het mogelijk inprenten door het elke keer te zeggen als ze thuis komen. Hier worden mensen en kinderen geen hond of hoer (ja, ook dat kwam hier voor) genoemd en beledigende opmerkingen over vrouwen alsof ze nergens anders geschikt voor zijn dan het aanrecht hoort hier niet thuis.
Voor ons hier is dat een nare manier van praten dat doe je maar ergens anders.
Verder doe je je best om het zoveel mogelijk te negeren als je het eenmaal gezegd hebt."

Ja, dat is ook precies hoe wij er allemaal mee omgaan. Wij melden ze bijna hetzelfde. Alleen niet op voorhand, maar als het gezegd wordt.

Conflicten

Er is een gespannen verhouding tussen vader en gezaghebbende grootouders. Dat kun je het beste zelf inschatten en balanceren. Zonodig met hulp en informatie van een advocaat en/of de stichting KOG of de vereniging van pleeggrootouders. Zonodig is de kinderrechter hier de scheidsrechter.
Je hoopt dat de kinderbescherming een soort buffer zou kunnen zijn tussen vader en grootouders maar dat is een onrealistische verwachting.
Ieder neemt hier zijn eigen verantwoordelijkheid om eventuele conflicten tot een goed einde te brengen.
De kinderbescherming als partij doet dat ook. En je weet niet in wiens voordeel dat zal zijn.

Wil

Hoewel ik wel een mening heb over streng-religieus opvoeden, hou ik dat buiten deze situatie. Ik reageer op wat Kimmetje zelf gezegd heeft: "Het probleem doet zich voor dat vader islamitisch is en zich volledig Turks voelt (is zelf half Turks, half Nederlands) Dit wil hij doordrammen in de kids. Zij moeten Turk zijn, alle Nederlanders zijn honden en moet je geen respect voor hebben. Zeker vrouwen niet.
Ik weet dat niet elke islamiet zo wordt opgevoed, maar in dit geval wel. Hij is van de "serieuze" of de "grijze wolf gekkies" zo noem ik ze."

Ik zie regelmatig uitlatingen van mensen die je onder 'serieuze' of "Grijze Wolf" type kunt scharen. Type, niet per se ook daadwerkelijk. Daar word je echt niet vrolijk van. De geest is in Turkije, maar helaas... "ik ben hier nu eenmaal geboren", zo kun je het wel samenvatten. Dat zie je ook in deze reactie: "Eindelijk is er een leider opgestaan die jullie op jullie plek zet. Pijnlijk he dat Turkije geen schoothondje meer is van het westen?" Tja, sorry, maar ik moet hier dan toch om lachen. De man woont in het Westen, werkt in het Westen, is hier geboren en toch zijn wij 'jullie' en is zijn "leider" Erdogan.

Normaal gesproken zou ik dit niet zo uitgebreid op OO bespreken. Het is totaal niet mijn bedoeling om een andere discussie te ontketenen en het is ook niet de bedoeling dat aanhangers van bepaalde politici nu denken dat ik een van hun ben, pech... dat is niet zo. Maar als vader van de kinderen deze houding ook heeft, heb ik begrip voor de zorgen van Kimmetje en haar ouders. Dit gaat dan niet zomaar over 'streng religieus opvoeden', maar over het bewust toewerken naar het afwijzen van opa en oma, minachting voor hun niet-moslim-zijn en afkeer van onze maatschappij enerzijds en anderzijds het risico van een 'vakantie' naar Turkije.

Wat betreft 'lang leve de lol', kan ik dan weer wel rijmen. Vader maakt er gewoon een feest van. Een man met extreme denkbeelden is niet 24/7 die extremist, maar is ook gewoon een mens die plezier maakt met zijn kinderen. Maar ja, zoals dat dan wel vaker gaat, zorgt dat voor een scheef beeld: vader waar je lekker laat naar bed mag, tegenover opa en oma die opvoeden.

Wil bedankt

Hoi WIl,

Bedankt voor je bericht. Zo is het ook precies. Ik weet uit eigen ervaring dat niet alle moslims zo zijn, en dit heeft naar mijn idee ook niet met het islamitische geloof te maken. Mijn schoonzus is toevallig getrouwd met een Turk en we zien daar ook dat het totaal anders is.

Over dat lang leve de lol bij papa en opa en oma door de weeks wil ik iets kwijt. Precies wat Wil schrijft "een scheef beeld".
Natuurlijk is het leuk dat hij er een feestje van maakt, maar dat is geen reden voor verhuizing, want doordeweeks zullen ze toch op tijd naar bed moeten en gaan ze ook naar een oppas omdat papa moet werken.

Mijn ouders dachten, ook weer in het belang van de kids omdat ze aan het huilen gaan om hun vader, dat het misschien een idee zou zijn om ze een maand bij hun vader te laten wonen op "proef" voordat we naar de rechtbank gaan om het gezag over te dragen, de kids ineens een andere achternaam krijgen en besneden worden.
Dat staat er dan direct te gebeuren. En dat de kinderen dan ook inzien dat het doordeweeks niet anders gaat als bij opa en oma. Er is geen tijd voor eindeloos te voetballen op een pleintje als je de volgende dag naar school moet. Al betwijfel ik wel ten zeerste dat de vader net zo consequent zal zijn als mijn ouders.

Als voogd heb je zelfs het recht om ze elders onder te brengen. Je hoeft ze zelf niet eens in huis te hebben. Wat ik overigens heel raar vind, maar ik las dat online en herinnerde mij van iemand die sprak over dat ze alleen uit logeren mogen onder toezegging van een voogd.

Bte @ AnneJ, zal dat KOG grootouder gebeuren, die link van jou ook even goed gaan lezen. Ziet er zo snel ik even gekeken heb wel goed uit.