Whatsapp niet reageren vriendin

Stoppen

'Wat moet ik daar nou mee?'

Stoppen met appen.

ehhh vraag het haar?

Joh, wat is er nou zo raar? Misschien gebruikt ze whatsapp alleen voor andere dingen.
Het is geen verplicht nummer toch, en ik vind het ook helemaal geen rare vraag van jou aan haar als je volgende keer bij haar peilt: goh dat whatsapp. . . zullen we dat gebruiken met elkaar of niet?

Wat wel jammer is, is dat zij niet al eerder tegen jou heeft gezegd: "goh weet je, dat whatsappen, dat gebruik ik alleen maar met m'n kinderen/man/whatever/voetbalclub.
Dus als ik niet reageer, dan is dat niet persoonlijk."

Maar het dus niet te laat om het gewoon te vragen en alles wat jullie afspreken is 'normaal'.

gr Angela

Communicatie middel

Ik zie het dan ook als een communicatiemiddel. Als iemand je belt neem je toch ook op? Of doe ja dat niet en zeg je later, ja ik communiceer niet via de telefoon hoor. Dat doe ik alleen face tot face. Of via de Whatsapp.

Ik heb zo’n zus

Niet reageren op appjes, maar als zij iets vraagt via de app of berichten en ik reageer expres niet meteen, belt ze na een uur of twee om te vragen waarom ze geen antwoord heeft gekregen. Dus ik heb haar uitgelegd dat zij ook nooit meteen reageert, dus ik mij niet geroepen voel om dat wel te doen en wat was haar antwoord? Ja, maar ik heb het druk.
Let wel, zij heeft geen werk, een hond en twee volwassen kinderen die elders wonen en ik heb twee banen, zes kinderen waarvan een paar thuis en een groot huis.
Je bent gewoon geen prioriteit voor haar, dus ik zou stoppen met appen als ik jou was.

Sophie

Ik neem zo vaak de telefoon niet op. Als ik sta te koken bijvoorbeeld of ergens anders mee bezig ben, dan laat ik hem rinkelen. Is er iemand ziek dan bellen ze wel nog een keer en anders bel ik wel terug. Vind jij dat je verplicht bent de telefoon altijd op de nemen?

"Oh dear ..."

Sinds kort ben ik toegevoegd aan een groepsapp van mijn 'clan'. Op de meest onverwachte momenten komen berichten binnen; soms tot diep in de nacht. Af te leiden aan de berichten deelt men graag van alles en nog wat. Zelf leef ik liever wat meer op mijzelf en zal dus niet zo snel een bericht plaatsen of beantwoorden. Maar ik vind het een geruststellende gedachte dat eenieder zo makkelijk is te bereiken. En nog gratis ook!

Nu nog een nieuwe telefoon aanschaffen, want de mijne zal binnenkort niet meer in staat tot het draaien van Whatsapp; zo is mij laatst verteld.

Rode krullenbol

#4 Ad hombre

Alle mensen die niet in haar groep van familie en voetbalclub zitten. Dus niet TS persoonlijk maar iedereen die niet in die groep zit. Denk jij dat TS en haar vriendin geen enkele andere vrienden hebben?
Is misschien wat ingewikkeld te begrijpen maar als je veel contacten hebt in diverse soorten groepen (van zakelijk tot Zeer persoonlijk) dan bepaal je natuurlijk in je communicatie mix welk middel je waarvoor inzet 🙃.
Gr Angela

bellen?

Bel haar gewoon eens op? Misschien vindt ze appen vervelend?
Ik heb verschillende contacten, de ene appt graag maar de andere alleen maar korte en bondige antwoorden.
Ik WhatsApp graag op de computer, dan kan ik lekker met 10 vingers typen. Dus als die niet in de buurt is dan antwoord ik wel via telefoon, maar is mijn antwoord kort en app ik ook het liefst zo kort mogelijk want het schiet niet op met mijn 1 vinger typen (en inspreken ga ik ook niet doen als ik ergens ben waar andere mensen me kunnen horen)
Dus bel haar gewoon eens, en dan kan je tussendoor ook even vragen wat ze van WhatsApp vindt, of dat ze dus liever belt met je.

Hmmm

Is Sophie Brink?

Sophie

Je schrijft dat ze ook niet belt of mailt. En ze reageert dus ook niet op Whatsapp. Waaruit bestaat jullie contact dan, dat jullie elkaar wel elkaars beste vriendin noemen? Zien jullie elkaar heel regelmatig?

niet iedereen

vindt het fijn of handig om te appen maar daar kun je achter komen door je vriendin ernaar te vragen. Mijn man, mijn zoon en een collega bellen liever dan dat ze appen, ikzelf heb een hekel aan bellen en app liever.

Beste vriendin

Hoe ziet dat er voor jou uit, beste vriendin zijn?
Jullie hebben vroeger misschien veel gedeeld op basis waarvan ze jou nog steeds beleeft als ‘ beste vriendin’. En hoe wil zij, wil jij nu verder ? Hoog tijd om samen af te spreken, iets te gaan doen ( eten, wandelen, naar een museum, terug naar iets van vroeger ) en te bekijken hoeveel leven er in jullie vriendschap zit. Dat kun je niet afmeten aan al dan niet digitaal communiceren.

Adelaide

Over je vraag of je verplicht bent... nee natuurlijk niet. Maar de praktijk bij mij is dat er een reden is waarom iemand belt. Spoed bijvoorbeeld, of als mondeling uitleggen vlotter gaat dan appen. Maar ik ben er helaas niet op ingesteld. Het geluid staat standaard uit. Dat is soms vervelend, als ik echt op had moeten nemen. Dus nee, niet verplicht, maar waarom zou je niet opnemen als het wel kan? Als ik door zou krijgen dat een vriendin gewoon nooit zin heeft om op te nemen, zou ik toch chagrijnig worden. Is er een verklaring voor, dan moet ik dat accepteren. Dat was het geval bij mijn vriendin. Het ging een tijd niet goed met haar. Als de telefoon ging gaf dat dusdanig veel stress, dat ze helemaal blokkeerde. Gelukkig heeft ze dat (uit xichzelf) kunnen uitleggen waardoor ik me er niet meer onplezierig door voelde.

Kaaskopje

Ik neem heus wel de telefoon op, maar ik laat niet alles uit mijn handen vallen om hem op te nemen. Dan bel ik wel terug.
En in het verlengde daarvan lees ik ook niet meteen de appjes. Ten eerste hoor ik ze niet, maar als ik mijn telefoon zie oplichten vanuit mijn ooghoek, dan gooi ik niet alles neer om het te lezen. Ik vind het ook heel erg vervelend als mensen met wie ik zit te eten of in een cafe zit apps lezen van vrienden en erop reageren.

Appjes

hebben het voordeel dat je je eigen moment kunt kiezen. De telefoon neem ik als het kan en hoor 😅, wel op. Die ander heeft misschien ook wel meer te doen dan belpoging nummer 1, 2 ,3.

Vriendin

Ik ben er een vriiendin door kwijtgeraakt. Ze wilde dat ik gelijk reageerde op haar whatsappjes. En dat deed ik niet. Omdat ik op mijn werk zat bijvoorbeeld. En als ik reageerde, dan deed ik dat niet uitgebreid genoeg. Toen er iets heel verdrietigs gebeurde in mijn gezin, heb ik haar dat niet gewhatsappt. Ik had er geen woorden voor. Toen ze er achter kwam reageerde ze met 'is dat nu vriendschap?' Ze heeft de vriendschap opgezegd. Ik voel me er verdrietig om, maar ook zo opgelucht. Ik kon niet aan haar verwachtingen van vriendschap voldoen.

Vragen

Zeker in mijn generatie zijn mensen die echt niet op van alles direct reageren. Als je elkaar wilt kunnen bereiken kun je dat beter vragen.
Ik mis ook wel eens een sms of lees niet tijdig mijn email. Ook mijn brievenbus blijft weleens een paar dagen ongeopend. Privé dan.
Ik neem wel de thuistelefoon op, als ik thuis ben. Ik heb de inspreekfunctie weg laten halen. Op mijn mobiel kan ik wel zien wat ik gemist heb en dan bel ik terug zodra ik dat zie. Maar verder schrijf ik in mijn agenda wat ik wil delen of bespreken met mensen als ik ze zie. Als ik bang ben het niet te kunnen onthouden.
Ik kan niet meegaan in die constante overprikkeling van het delen van elke gedachte, wens, mededeling, op het moment dat het in iemand opkomt.
Voor zover ik weet ben ik zelf niet autistisch maar gewoon heb ik mijn concentratie, die het wel wat laat afweten vanwege leeftijd en chronische aandoening, nodig bij de dingen waar ik mee bezig ben. Vroeger kon je me overal mee afleiden en kon ik ook wel gewoon een geweldige afleider voor anderen zijn. Heb ik gemerkt.
Met mijn kinderen, met autisme, heb ik dat wel afgeleerd. Je kunt op het net van alles direct er op gooien, maar dat ding kan ook uit als je dat contact of die overprikkeling niet wenst.
Mijn dochter reageert ook zelden direct op een app of bericht. Ze gaat er een paar momenten in de week voor zitten. En dan kan het nog zijn dat ze een week moet nadenken over iets voor ze antwoord geeft. Dat legt ze ook uit. Haar vrienden weten dat. De meesten begrijpen het ook. Soms staat ze gewoon op 0 onderbreking. Zelfs als vrienden voor haar, dat gebeurde voorheen nog wel eens met schoolvrienden, aan de deur kwamen.
Ik vraag het ook aan mensen. Wat is handig voor jou. Als ik je mail? Of een textbericht stuur of bel? En dat is dan meestal over iets waarvan je afspreekt dat je elkaar daar over (terug)bericht.

Houd maar op

'Sophie' wil geen tips, alleen 'lieve' reacties.

Tja

Een vriendin van mij schoot een tijd lang al mijn voorstellen voor een afspraak af. Daar werd ik wat mismoedig van want ik dacht, als je nou geen zin in mij hebt, zeg dat dan gewoon. Maar ok, ik snap dat niemand dat zo zegt, dus ik heb mijn voorstellen voor een afspraak maar teruggeschroefd. Inmiddels staat al maanden open dat ik nog een keer bij haar langs zou, maar er komt bij mij steeds wat tussen. Dus zal ze nu inmiddels wel over mij denken "joh, als je geen zin hebt om mij te zien, zeg het dan gewoon"...
soms is het in je leven gewoon te druk voor bepaalde dingen. Niet omdat je objectief geen tijd hebt, maar omdat het niet in je hoofd of je aandacht past naast al de andere dingen die op dat moment spelen. En het is toch wel zo eerlijk om alleen contact te hebben als je ook echt aandacht op kan brengen, niet om een vinkje op je to-do lijst te kunnen zetten.
Ik ken wel meer mensen die mij soms enthousiast mailen, en dan op mijn antwoord maanden niet reageren, of zelfs nooit. Maar andersom betrap ik mezelf daar ook op. Het heeft gewoon geen zin om in een vriendschap te gaan zitten turven wie er aan de beurt is om te antwoorden. Je reageert als je zin hebt en anders niet.

Ja maar ja maar

Soms verbaas ik me toch over niet reageren. Hoe veel tijd kost het nu helemaal om even te laten zien dat je een bericht hebt opgemerkt? Daar ging het om. Iedereen met een mobieltje kijkt daar vermoedelijk elke dag wel een kéér op. En dan kun je mij nier vertellen dat je dat balletje bij whatsapp niet ziet, of niet kort kan antwoorden. Als je elkaar op straat tegenkomt zou je toch ook snel groeten en eventueel "sorry geen tijd" roepen. Online vind ík dat ook beleefd.

Als ik van iemand die ik goed ken " ja sorry geen tijd gehad, druk druk" hoor, zegt een inwendig stemmetje toch "24 uur per dag??". Ik heb dan mijn bedenkingen.

Tja

Ja hier dat gehad met een speelsfspraakje voor mijn kind. Moeder van dat kind reageerde dagen achter elkaar niet en uiteindelijk ja mijn kind wil.hrt eigenlijk niet. En dat was wel een grappige opmerking want die middag kwam zij dus uit school en pakte mijn zoons hand vast en zei tegen mij "wanneer mogen we nou eens samen gaan spelen". Het arme kind! Want uiteindelijk is het er nooit van gekomen en ik hoorde van 4 andere ouders die hadden ook geprobeerd een afspraakje te maken voor hun kids en precies hetzelfde verhaal.

Snap je dat echt niet Kaaskopje?

Natuurlijk heb je het niet 24 uur pd super druk.
Maar vd 24 uur heb je ook nog tijd nodig om te rusten.
Hoe drukker ik het heb, hoe meer tijd nodig om te rusten.

Bij mij zegt het iig niks.
Ik laat erg weinig horen naar dierbare vrienden.
En echt niet omdat ze me niet dierbaar zijn, of niet belangrijk genoeg.
Maar ik ' vergeet' ze vaak wel. Tsja, ik vergeet mezelf ook vaak...
En zo vaak denk ik 'hee, moet ze iets laten weten'.
En dan... Tsja.. Dan komt er weer zoveel tussendoor. En dan ben ik weer zo ontzettend moe dat ik nergens meer puf voor heb enz enz.

soms geen zin

Men is niet mijn enige activiteit en niet mijn enige contact.

Mededelingen kan ik lezen tussen alles door.
Belangrijke vragen kan ik vaak ook beantwoorden, zodra ik ze zie.
"Hoe gaat het met je? Met mij [+500 woorden]" - leg ik weg en dan vergeet ik het weer.

Ik lees dat Sophie vindt dat haar vriendin best een kwartier vrij kan maken in de week. Een kwartier. Om te appen. Een simpel "goed" is dus geen geaccepteerd antwoord. Tenzij Sophie en haar vriendin net zo langzaam appen als iedereens moeder, zijn dat dus behoorlijke lappen tekst die Sophie stuurt en terugverwacht.

Wat ik niet snap: je hebt elkaar op Facebook, wat moet je dan nog appen? Ik vind trouwens op mijn laptop of Facebook, al dan niet een privébericht, typen vele malen makkelijker en sneller dan op mijn telefoon een appje. Je ziet haar op Facebook, dan kun je toch ook even een berichtje sturen? Niet een kopie van je appje natuurlijk

dwingen en onderhouden

Wat een dwingend gedoe allemaal. Moet je het echt hebben van whatsappjes de hele dag? Ik ben nog nooit aangesproken op niet meteen terugappen. Je kan toch niet de hele dag maar met iedereen in de weer zijn? En als je zelf niet meteen antwoord krijgt dan ga je toch gewoon wat anders doen? Pffff, een beetje proporties zien hoor 🙄

terug appen

Sophie zegt toch niet dat ze verwacht dat vriendin direct terugappt. Ze vindt het vreemd dat vriendin helemaal niet reageert. Ik vind dat eerlijk gezegd ook vreemd. Als ik een app krijg van een vriendin dan reageer ik altijd. Ook al is het soms kort of dag later.
Ik vind een direct bericht van een vriendin ook wat anders dan een reactie in een groepsapp. Dan hoef je niet altijd te reageren.

toch vragen

Ik vind het ook vreemd Sophie, zelf zou ik altijd wel even de tijd nemen om desnoods even kort te reageren, in ieder geval dezelfde dag nog. Je kan zelfs gewoon een smiley, of een duimpje o.i.d. sturen, dan hoef je helemaal niet veel te typen.
Dus ja, ik zou het haar de eerst volgende keer dat ik haar zou zien vragen, want er kan van alles achter zitten, zo blijf je gissen.

Geen tijd?

Wat kost nou 5 seconden. Geen zin? 5 seconden zin maken voor een ander maakt je niet moeier.

Vergeten in drukte en moeheid, dan liggen je prioriteiten niet daar bij de vriend(in) of je hebt een chaotisch hoofd/ADHD . Dat is een keer niet erg, maar niet aldoor. Vrienden verdienen tijx2; het kan niet altijd enkel jouw agenda zijn waar het leven om draait.

Vaak is zo iemand slechter in tijd verdelen en plannen. Maar dan gaat vriendin daar hopelijk niet op zitten wachten tot ze eens in een verloren gaatje terecht kan.

Lastig

Ik vind het ook maar lastig, al die verschillende gewoontes in frequentie van appen. Als ik mijn dochter een half uur geen antwoord geef terwijl ze blauwe vinkjes kan zien, vindt ze al dat ik haar 'negeer'. Maar een vriendin van mij vroeg hoe het met me ging, ik gaf uitgebreid antwoord (het ging niet goed met mij) en toen bleef het dagenlang stil, ik zag dat ze het antwoord niet had gelezen. Toen ik haar daar op wees, de volgende keer dat we elkaar zagen, was het: 'ja nee joh, niets persoonlijks, ik kijk alleen op app als het eens zo uitkomt'. Toen dacht ik wel even: maar jij stelde toch een vraag? Was je dan misschien toch niet zó benieuwd naar hoe het met me ging. Tegelijkertijd snap ik wel wat ze bedoelt: ze wil even aandacht geven maar daarna weer vergeten. Kortom, lastig lastig.

Ze is wel nog steeds een vriendin, zo diep zit het probleem ook weer niet. Maar zo hebben verschillende mensen in mijn omgeving ieder hun eigen gebruiksaanwijzing wat betreft whatsapp.

Tijd

In vriendschappen maak je tijd voor elkaar. Als je geen tijd voor de ander wil maken in hoeverre is die ander dan echt belangrijk voor je ?

Natuurlijk kan je het een periode heel druk hebben maar dan alsnog kan je af en toe een kort berichtje sturen om dat uit te leggen. En inderdaad hoeveel moeite is het nu om af en toe een berichtje te sturen?

het kan natuurlijk zijn dat je helemaal niet appen houdt en dat je liever op een andere manier contact wil houden. Ik heb kennissen en vrienden die helemaal geen telefoon hebben (of alleen om te bellen) maar die zorgen er ook voor contact te houden (per telefoon, per email, per brief of gewoon door elkaar te zien.)

Ik vind het ook heel vervelend als iemand nooit terug appt (behalve dan van mensen die daar sowieso niet aan doen). Contact houden met mensen die je dierbaar zijn en ver weg wonen door te zorgen dat je belangstelling voor ze toont en dat je ondanks de afstand betrokken bent in hun leven en gebeurtenissen.