Vrienden wisten van vreemdgaan - contact voelt anders nu?
Is jouw partner vreemdgegaan? En kwam je er toen ook achter dat een aantal goede vrienden het wisten? En hun vrouwen, waar je goed mee bevriend bent geraakt, ook. Heb mijn man betrapt op twee keer vreemdgaan. Een tweetal vrienden waren (met medeweten) zijn vele afspreek-excuus, en anderen hebben die vrouwen zelfs meermaals ontmoet. Nooit wat gezegd.
Mijn partner wil graag weer afspreken met twee van deze stelletjes, maar ik merk dat ik er een wrange smaak van in mijn mond heb. Soort weerstand voel.
Hoe ga ik daar mee om? Ervaringen? Tips?
Graag niet reageren als dit je nooit is overkomen. Ik zoek ervaringen van lotgenoten
Hoewel vreemdgaan tegenwoordig hot & happening is - 'effe een BN'ertje doen' - is de impact op de bedrogene met geen pen te beschrijven. Vooral als de bedrogene erachter komt dat zij als laatste op de hoogte was, terwijl de 'vriendenkring' al vanaf dag één van het bedrog wist, voel je je dubbel genaaid. Het zet alles op losse schroeven: je vertrouwen in je eigen partner en de vriendschap met de rest. Je vraagt je af in welke wereld je terecht bent gekomen. Hoe kunnen dierbare mensen structureel en dan ook nog eens recht in je gezicht liegen? Dan denk je mensen te kennen... Ik kan er met mijn hoofd niet bij; daar ben ik te simpel voor, vrees ik.
@#!@*#*@/# (Bij gebrek aan krachttermen even dit als korte frustratie-uitlaatklep gebruikt. Leuk voor mijn plakboek.)
Ik weet ook dat een van mijn 'vriendinnen' vreemd gaat. Afgelopen januari zei ze nog dat ze het had afgekapt, ergens geloof ik dat niet echt.
Haar relatie zit in zwaar weer al een poosje, alleen weet hij dat niet. Ik vind persoonlijk niet dat ik haar man over het vreemdgaan moet vertellen. Ze wilde aan haar relatie werken, dus dan zou dat misschien eerder een doodsteek zijn.
Heb een hele poos geen contact met haar gehad, wel vrolijke vakantie foto's met het gezin voorbij zien komen. Afgelopen week kwam ik haar toevallig tegen en de dag erna belde ze mij om haar hart te luchten. Ze wil van haar man af en haar eigenlijke vraag is dus of ik haar kan vertellen hoe ze dat moet doen.
Ik wil niemand afvallen, maar heb eerlijk gezegd helemaal geen trek in hun sores. Ik mag hen beiden graag, maar vind eerlijk gezegd niet dat ze fair is richting hem en hem geen kans geeft. Het voelt heel dubbel. Zij komt naar mij omdat ik afgelopen jaar zelf die stap heb gezet, terwijl ze mij de afgelopen maanden eigenlijk compleet heeft genegeerd. Maar ergens wil ik ook geen bijdrage leveren aan her ruïneren van het leven van haar man en dochter die hier kind aan huis was.
Dus dat gezegd hebbende snap ik best dat je als vrienden geen melding maakt naar een partner, maar ik vind zeker niet dat je dit ook moet faciliteren.
Je kunt daarbij ook jé vrienden niet verantwoordelijk houden voor het vreemdgaan van je partner.
Dank voor je reactie, Bijtje82. Een lastige situatie, dat begrijp ik best. Het is een thema waar al heel veel films over gemaakt zijn, en boeken over volgeschreven. Het ultieme dilemma: wat doe je als je weet dat jouw vriendin haar sympathieke partner bedriegt?
Heb je haar al eens verteld dat je niet achter haar gedrag staat? Dat de 'oplossing' die zij heeft gekozen helemaal geen oplossing is? Dat ze dat haar man en kind niet kan aandoen? Hoe slecht hun huwelijk ook is, vreemdgaan levert alleen maar verliezers op, een ongelooflijk beschadigd gevoel bij de bedrogene en een valse start van een eventuele nieuwe relatie van de vreemdganger - leuke wetenschap als je weet dat jouw partner er niet voor terugdeinst zijn geliefde vroeg of laat te bedriegen. Ik zou haar aanraden snel schoon schip te maken en haar gedrag te bekennen aan haar man. Blijkbaar wil ze toch van hem af, dus wat heeft ze te verliezen?
De enige die ik verantwoordelijk houd voor het vreemdgaan van mijn man, is mijn man zelf. Hij heeft zich in een situatie gemanoeuvreerd die tot maar één weg kan leiden: het risico op een abusievelijke castratie als ik de aardappels sta te schillen. (...Dat is een grap, ik zeg het er voor de zekerheid maar bij.) Niettemin was de situatie een stuk duidelijker als hij bijvoorbeeld een moord had gepleegd buiten mijn medeweten om, terwijl al mijn vrienden het wisten. Dat maakt hen medeplichtig. Vreemdgaan is geen moord. En toch is mijn hart gebroken.
Libra schreef op 08-09-2022 om 22:05:
Dank voor je reactie, Bijtje82. Een lastige situatie, dat begrijp ik best. Het is een thema waar al heel veel films over gemaakt zijn, en boeken over volgeschreven. Het ultieme dilemma: wat doe je als je weet dat jouw vriendin haar sympathieke partner bedriegt?
Heb je haar al eens verteld dat je niet achter haar gedrag staat? Dat de 'oplossing' die zij heeft gekozen helemaal geen oplossing is? Dat ze dat haar man en kind niet kan aandoen? Hoe slecht hun huwelijk ook is, vreemdgaan levert alleen maar verliezers op, een ongelooflijk beschadigd gevoel bij de bedrogene en een valse start van een eventuele nieuwe relatie van de vreemdganger - leuke wetenschap als je weet dat jouw partner er niet voor terugdeinst zijn geliefde vroeg of laat te bedriegen. Ik zou haar aanraden snel schoon schip te maken en haar gedrag te bekennen aan haar man. Blijkbaar wil ze toch van hem af, dus wat heeft ze te verliezen?
De enige die ik verantwoordelijk houd voor het vreemdgaan van mijn man, is mijn man zelf. Hij heeft zich in een situatie gemanoeuvreerd die tot maar één weg kan leiden: het risico op een abusievelijke castratie als ik de aardappels sta te schillen. (...Dat is een grap, ik zeg het er voor de zekerheid maar bij.) Niettemin was de situatie een stuk duidelijker als hij bijvoorbeeld een moord had gepleegd buiten mijn medeweten om, terwijl al mijn vrienden het wisten. Dat maakt hen medeplichtig. Vreemdgaan is geen moord. En toch is mijn hart gebroken.
Ik heb haar inderdaad gezegd dat ze een keus moet maken. Of doorgaan en de relatie afkappen of haar huwelijk eindigen. Haar minnaar zat in hetzelfde schuitje.
Ze wilde haar situatie met die van mij vergelijken, maar die is compleet anders. Mijn relatie liep al op het einde, ik was voor mezelf nog aan het bepalen hoe en wanneer ik het zou eindigen. Toen sloeg de vonk over bij mijn huidige vriend en heb ik de keus gemaakt dat het echt snel moest gebeuren. Want als ik echt verliefd kan worden op een ander, dan weet ik dat het tijd is om te vertrekken. Heb ook met vriend afgesproken dat wij pas zouden gaan daten als ik mijn ex had ingelicht. Dat kwam voor hem wel dubbel hard aan. En vriendin kwijt en ze is verliefd. Dat heeft het voor hem niet makkelijker gemaakt. Kreeg het stempel vreemdgaan op m'n voorhoofd, dat heeft hij ook bij iedereen verkondigd. Maar van vreemdgaan was geen sprake. Vriend en ik hebben nooit iets gedaan wat onder vreemdgaan zou kunnen vallen. Er was alleen onwijs veel aantrekkingskracht en we hebben vooral heel veel gepraat. Hij heeft me zelfs gevraagd of ik mijn relatie niet nog een kans wilde geven voor de kinderen. Want ouders horen bij elkaar.
Elke situatie is anders, Bijtje82. Goed dat je haar hebt aangesproken op haar wangedrag. Het is logisch dat ze haar situatie met die van jou wilde vergelijken, mensen zoeken nu eenmaal graag naar medestanders als ze weten dat ze er een puinhoop van hebben gemaakt. Ook als dat niet het geval is trouwens; je voelt je doorgaans graag gesteund door je omgeving. Daarom is het des te pijnlijker als je merkt dat je eigenlijk helemaal niet van je omgeving op aan kunt in mijn geval (*zwelgt in zelfmedelijden*). Gelukkig heb ik mezelf nog.
Libra schreef op 08-09-2022 om 22:32:
Elke situatie is anders, Bijtje82. Goed dat je haar hebt aangesproken op haar wangedrag. Het is logisch dat ze haar situatie met die van jou wilde vergelijken, mensen zoeken nu eenmaal graag naar medestanders als ze weten dat ze er een puinhoop van hebben gemaakt. Ook als dat niet het geval is trouwens; je voelt je doorgaans graag gesteund door je omgeving. Daarom is het des te pijnlijker als je merkt dat je eigenlijk helemaal niet van je omgeving op aan kunt in mijn geval (*zwelgt in zelfmedelijden*). Gelukkig heb ik mezelf nog.
Het komt vast goed met je. 
Ik werd ook niet gesteund door mijn omgeving hoor. Behalve door m'n moeder en zusje. Maar het maakt wel, in mijn geval dan.. dat je je makkelijker afzet tegen iedereen die negatief over je oordeelt.
Je hebt geen negatieve mensen nodig om je heen. Je hebt genoeg aan jezelf nu en hoeft hen er niet bij te hebben. Zorg dat je je omringt met mensen die je wel steunen en dan zul je zien dat het snel veel beter gaat.
Lief dat je dat zo schrijft. Fijn dat jij steun van de juiste mensen kreeg. Is er iemand belangrijker dan je eigen moeder en zusje?
Ik vind mijn weg wel hierin, dat denk ik ook. Al zal ik af en toe nog in een kuil stappen als de tranen mijn zicht vertroebelen. Maar dan hoop ik dat het lachtranen zijn (omdat ik per ongeluk toch ben uitgeschoten met het aardappelschilmes). ...Dit is nog steeds een grap, hoor! 
Libra schreef op 08-09-2022 om 22:52:
Lief dat je dat zo schrijft. Fijn dat jij steun van de juiste mensen kreeg. Is er iemand belangrijker dan je eigen moeder en zusje?
Ik vind mijn weg wel hierin, dat denk ik ook. Al zal ik af en toe nog in een kuil stappen als de tranen mijn zicht vertroebelen. Maar dan hoop ik dat het lachtranen zijn (omdat ik per ongeluk toch ben uitgeschoten met het aardappelschilmes). ...Dit is nog steeds een grap, hoor!
Je hebt iig je humor nog, al is hij een beetje zwart. Dat kan een heerlijke houvast zijn.
Ex en ik kunnen inmiddels ook wel een grapje maken af en toe. Afgelopen zondag nog toe hij de kinderen hier had afgezet. Dochter vroeg of papa nog koffie mocht krijgen, maar het was al veel te laat en ik had er geen zin in. Dus ik zei zoiets als, je moet sowieso oppassen met wat je nuttigt hier. Er loopt nog een levensverzekering met mij als begunstigde 😁
Haha, over zwarte humor gesproken. 😉
Maar dat is zeker wel een belangrijke tool in mijn gereedschapskist. Zonder humor valt er niets te lachen. Het leven is al zwart genoeg soms, vandaar ook die bijbehorende humor, vermoed ik. Goed om te horen dat je ex en jij nog door één deur kunnen, dat is zo belangrijk (ook en vooral) voor je kinderen.
Libra schreef op 08-09-2022 om 23:07:
Haha, over zwarte humor gesproken. 😉
Maar dat is zeker wel een belangrijke tool in mijn gereedschapskist. Zonder humor valt er niets te lachen. Het leven is al zwart genoeg soms, vandaar ook die bijbehorende humor, vermoed ik. Goed om te horen dat je ex en jij nog door één deur kunnen, dat is zo belangrijk (ook en vooral) voor je kinderen.
Dat heeft wel een poos geduurd hoor. Heeft ook best wel een negatief effect op mijn relatie gehad met vriend. Gelukkig kunnen we toch niet zonder elkaar en is alles eigenlijk beter dan voor de breuk die er even was.
Jij vind vast ook je eigen geluk weer. Er is geen haast bij, het komt wanneer het zich aandient.
Ach ja, het leven bestaat uit momentopnames. Op dit moment ben ik in een of andere slechte film terechtgekomen, met mij in de vertwijfelde hoofdrol als bedrogen vrouw. Wie weet ben ik in mijn volgende film wel Wonder Woman of Lara Croft of zo. Fijn dat jij ook nieuw geluk hebt gevonden bij en met je vriend; een relatie blijft altijd hard werken. Niets gaat vanzelf.
mijn schoonbroer wist ervan maar heeft mij nooit iets gezegd. Of zijn vrouw het weet weet ik niet, zij heeft ook nooit iets gezegd en doet ook niet anders ofzo dus ik denk van niet maar ook al weet ik t nu en zijn we al een jaar verder na t uitkomen, als ik hem zie doe ik gwn normaal en hij ook, ik weet eik ook niet of hij weet dat ik het weet... ik vind hem igg een klootzak maar ik zal dat nooit uiten ofzo, uiteindelijk heeft hij er verder niks mee te maken en heeft hij mss ook gwn zn mond gehouden om mij niet te kwetsen.
