Vrienden wisten van vreemdgaan - contact voelt anders nu?

Dat is het. Je hebt het compleet gehad met hun. Ik weet nog goed dat ik achterover sloeg van ongeloof. Dat ik zo bedeuveld was door mijn hele omgeving. Nu ik dit post, vind ik het nog steeds waanzinnig. Mensen hebben geen idee van het effect ervan. Fijne vrienden. 

Ik behoor ook bij de mensen die goede vriend of vriendin na een weloverwogen overdenking zou inlichten. Omdat ik zelf weet wat het met je gehele zijn doet.

Het lijkt nu net alsof het een rationele beslissing zou moeten zijn om mensen die weet hebben gehad van het vreemdgaan van je partner de deur uit te schoppen. Dat is het natuurlijk niet. Als je een rotgevoel hebt, iedere keer dat je voorheen-vrienden ziet, is de vriendschap nou eenmaal in zwaar weer. En dan is de simpele vraag: is die vriendschap me zoveel waard dat ik hier energie in ga stoppen? Als het antwoord ‘nee’ is, is het klaar. Dat die afweging voor een huwelijksrelatie totaal anders uitvalt dan voor een vriend of kennis is toch helemaal logisch! 

Voor mij is ‘weten’ één ding maar faciliteren iets heel anders. Dat ‘weten’ daar kom je ongewild in terecht. Faciliteren kun je alleen willens en wetens doen. Ik zou niet lang hoeven nadenken over wat ik met zulke zogenaamde vrienden zou doen: weg ermee! En nogmaals: die partner is natuurlijk ook een €&@#%* maar de basiswaarde van die relatie is een totaal andere. Het zou dus zomaar kunnen dat ik die ook een kans zou geven (geen idee, nooit bij de hand gehad, sorry TS 😂).

Goudhaartje schreef op 03-07-2021 om 13:23:

Mika,wees blij 😁. Hier wil je echt heel ver van blijven. Of je nou blijft of vertrekt, drama. Voor relatie. Voor gezin. Voor familie. Voor vrienden. Financieel. Ik vind mijn echtgenoot ook een @#€&€ hoor.

Oh, dat kan ik me heel goed voorstellen Goudhaartje. Het lijkt me afschuwelijk. Daarom denk ik ook dat je dicht bij jezelf moet zien te blijven. Zo’n vraag of je die vrienden moet blijven zien, kun je niet benaderen vanuit of het ‘eerlijk’ zou zijn voor die vrienden. Het is het aan jou om te besluiten of het je de worsteling met je gevoelens waard is om de vriendschap te behouden. Nu lijkt het zelfs net alsof jij omwille van je man, hij wil graag met die mensen blijven omgaan, over je hart zou moeten strijken. Daar zou het al helemaal niet over moeten gaan! Het moet over jou gaan. Zijn belangen hebben bij dit groepje mensen kennelijk al heel lang op nummer 1 gestaan! Dus: als jij klaar met ze bent houdt het op. En jij gaat erover of je al dan niet klaar bent met je man en daar heeft niemand wat mee te maken. Hoe onlogisch of oneerlijk dat ook lijkt of is. Het is geen morele kwestie. Het gaat over jou en de kwaliteit van jouw leven!

En om het nog even af te maken: als jouw man het zielig voor zichzelf zou vinden en zichzelf als slachtoffer ziet in het geval  dat jij niet meer met die vrienden wil omgaan, heb jij een groot probleem. Want dan heeft jouw man er kennelijk totaal geen benul van in welke positie jij door zijn handelen bent terechtgekomen. Hij is geen ‘dader’ die gestraft moet worden. Die vrienden ook niet. Maar hij is ook geen ‘slachtoffer’ als hij de consequenties van zijn handelen moet dragen. Want, ik val in herhaling, waar het echt om gaat: wat voegen die vriendschappen en de relatie met hem toe aan de kwaliteit van jouw leven? En met de antwoorden die jij geeft op die vraag heeft ‘ie het maar te doen. 

Ik was eens aan de andere kant van jouw verhaal. De beste vriend van mijn partner ging vreemd en we hebben hem ook tijdens het uitgaan met zijn vlam gezien. Omdat we vaak met z´n vieren op pad zijn, ben ik ook met zijn vrouw goed bevriend geraakt. 

Toen ik ze samen zag, was het toch echt duidelijk voor mij. Misschien voor andere mensen een beetje overtrokken, maar ik heb hem voor de keuze gesteld: òf hij vertelt het zijn vrouw zelf,òf ik doe dat. 

Dat is nu 2 jaar geleden en de vlam is heel snel weer van het toneel verdwenen. Maar ik ben zo blij dat ik mijn vriendin recht in de ogen kan kijken. Ik zou het als vrouw echt kunnen begrijpen dat jij niets meer met die kliek te maken wil hebben. En ook als vrouw zou ik me tegenover jou doodschamen en het gesprek met je aangaan. 

Kan jij de moed opbrengen zijn vrienden hiermee te confronteren? Volgens mij is dat de enige manier om te voorkomen dat de boel gaat etteren. 

Wat jouw man betreft: het lijkt mij dat hij zijn slippertjes gewoon wil vergeten en verder wil gaan waar hij gebleven is. Dat jouw wereld op zijn kop staat, je door meerdere mensen verraden bent, is voor hem van ondergeschikt belang.

Natuurlijk ga je niet gezellig weer mee naar die vrienden. Dat jouw man dat niet begrijpt en faliekant over jouw gevoelens heenwalst, zegt heel veel over zijn karakter en hoe hij tegen zijn vreemdgaan aankijkt. 

Dit zouden dan de mensen moeten zijn waar je op kunt bouwen? De mensen die er voor je zijn en die je kunt vertrouwen?

Zowel je vrienden als je partner klinken alles behalve liefdevol en respectvol naar jou toe. Ik zou eens goed nadenken of je mensen echt wil leren dat ze zo met je om kunnen gaan. Of verdien jij beter? (ik denk van wel!!) 

Fély schreef op 07-07-2021 om 17:58:

Toen ik ze samen zag, was het toch echt duidelijk voor mij. Misschien voor andere mensen een beetje overtrokken, maar ik heb hem voor de keuze gesteld: òf hij vertelt het zijn vrouw zelf,òf ik doe dat.

Ik vind dat toch een beetje gek. Ik vind niet dat je in de positie bent om een ander daartoe te dwingen, die vreemdganger heeft jou niks misdaan.
Maar ik zou aan de andere kant mijn mond ook niet kunnen houden hoor, al vind ik dat ik niks met andermans huwelijk te maken heb. Gelukkig heb ik het nog nooit bij de hand gehad. En toch reageer ik, want Goudhaartje, ik bepaal zelf of ik op een openbaar forum iets schrijf, niet jij.

Rhonda schreef op 07-07-2021 om 20:15:

[..]

Ik vind dat toch een beetje gek. Ik vind niet dat je in de positie bent om een ander daartoe te dwingen, die vreemdganger heeft jou niks misdaan.
Maar ik zou aan de andere kant mijn mond ook niet kunnen houden hoor, al vind ik dat ik niks met andermans huwelijk te maken heb. Gelukkig heb ik het nog nooit bij de hand gehad. En toch reageer ik, want Goudhaartje, ik bepaal zelf of ik op een openbaar forum iets schrijf, niet jij.

Ik heb niks met het huwelijk van een ander te maken, maar liegen voor een ander weiger ik. Daar mag ik mijn eigen keuzes in maken. 

Ik vind het dan alleen maar netjes dat je de ander de gelegenheid geeft om het zelf te vertellen. 

Julali schreef op 08-07-2021 om 10:23:

[..]

Ik heb niks met het huwelijk van een ander te maken, maar liegen voor een ander weiger ik. Daar mag ik mijn eigen keuzes in maken.

Ik vind het dan alleen maar netjes dat je de ander de gelegenheid geeft om het zelf te vertellen.

Er is wel een verschil tussen "ik heb hem voor de keuze gesteld" en "de gelegenheid geven".

Maar inderdaad ligt de grens denk ik bij het liegen voor een ander. Ik vermoed dat ik het niet actief zou vertellen, maar als een vriendin het me vraagt (denk je dat Henk een ander heeft), dan zou ik ja zeggen en als Henk zegt: wil je tegen Truus zeggen dat ik vanavond bij jullie was, dan zou ik nee zeggen.

Goudhaartje schreef op 03-07-2021 om 09:30:

Ysieux, ik geef inderdaad ruimte om te onderzoeken of de relatie kan worden voortgezet. Dat is al heel heftig op zich. Mijn man is lang een leugenaar geweest. Dat kleurt mijn beeld van hem. En nu kom ik erachter dat een aantal vrienden en vriendinnen dat ook zijn geweest. En blijkt het ook mijn beeld van hen negatief te kleuren. Sommigen waren actief zijn 'excuus'. Dit betekent dat ze deden of ze een weekend samen weg gingen bijvoorbeeld. Hun huis uitleenden. En inderdaad een aantal werden er mee geconfronteerd en kozen voor zwijgen.

Ik heb het zelf niet over het verbreken van contact maar wel hoe ga ik daar nu (ook) weer mee om.

Hallo Goudhaartje,

Tja dat veranderd de situatie natuurlijk drastisch. Als ze hun huis uitlenen om het vreemdgaan mogelijk te maken, daar zou ik inderdaad ook niet mee kunnen leven. Natuurlijk heeft dit wel direct te maken met de beschreven situatie, maar op welke manier heb je nog meer oneerlijkheid van deze mensen te verwachten? Ik begreep dat ze er alleen van wisten, maar deze rol vindt ik ronduit verachtelijk.

"Sommigen waren actief zijn 'excuus'. Dit betekent dat ze deden of ze een weekend samen weg gingen bijvoorbeeld. Hun huis uitleenden. En inderdaad een aantal werden er mee geconfronteerd en kozen voor zwijgen.

Ik heb het zelf niet over het verbreken van contact maar wel hoe ga ik daar nu (ook) weer mee om."

Tja, je hebt drie mogelijkheden om uit te kiezen: a.  je verbreekt het contact b. je gaat het gesprek aan en geeft aan hoe verraden je je voelt door hen en kijkt dan of je nog met ze wilt omgaan c. je doet of er niets aan de hand is. 

Ik zou van a. zijn maar ik ben wat compromislozer denk ik. Doen er niets aan de hand is, zou wezensvreemd aan me zijn. Dat zou als verraad aan mijzelf voelen. Ik zou de confrontatie aangaan. Anders kan je toch geen vrienden zijn? wat is dat voor vriendschap?

Dag Goudhaartje, hoe gaat het nu met jou - een jaar nadat jij je verhaal gedeeld hebt en jouw vraag voorlegde op dit platform? Ik hoop oprecht dat je hier goed uit bent gekomen; bedrogen worden is een zware dobber weet ik helaas uit eigen ervaring. Hoe heb je het nu uiteindelijk aangepakt met die 'vrienden' van jou? En heeft jouw aanpak jou geholpen in je verwerkingsproces? Heel graag zou ik hierin jouw ervaringen willen horen, want ik worstel momenteel met eenzelfde soort problematiek en het is allesverterend. Eerlijk gezegd kan ik wel wat hulp, steun en advies gebruiken over bedrieglijke vrienden. Alvast bedankt.
Liefs, een gebroken lotgenoot

Ik zou er ook heel veel moeite mee hebben ja. 

Ik heb er veel moeite mee, ik weet dat een gezamenlijke vriendin van ons ( was onze collega in de kroeg en gaan we al 11 jaar zeer close mee om) af wist van haar app-contact. Net zoals mijn vrouw op de hoogte was van haar app-contact. 

Ik zou dat nooit kunnen. Met onze vriendengroep ook nog over gehad: Er is er in ons niet 1 die er anders over denkt ( zeggen ze). Als een van ons vreemd gaat op onze vriendenweekenden, dan weet ik 10000% zeker dat we elkaar voor de keuze zouden stellen: Of jij verteld je vrouw het, of ik doe het. Ik wil niet onderdeel van een dergelijk groot geheim zijn. Jij hebt er voor gekozen het open en bloot te doen, dan moet je de consequenties ook dragen.