Vriend is niet seksueel
Ik heb een relatie gekregen met een vriend waar ik al langer dan 15 jaar mee bevriend ben.
Toen we onze eerste keer seks hadden, was het niet als hoe ik me het had voorgesteld. Het was ruw, wou mij niet oraal bevredigen.
Na een aantal keren heb ik het tegen hem gezegd. En gevraagd of hij mij misschien niet fris vind van onder, of hij niet van oraal houdt. Hij zei dat hij niet zo goed is in beffen.
waarop ik dacht, niet goed of geen zin.
Sinds dien werd de seks slechter, als hij klaar was, was hij klaar en wou ook geen moeite meer doen voor een volgende ronde.
Alle keren dat wij seks hebben krijg ik altijd het excuus ik ben moe. En wilt
Alleen maar op zijn rug liggen, of seks hebben op onze zijkant
Nieuwe standjes wilt hij niet uitproberen.
Gisteren sprak ik hem aan over dat ik oogcontact erg mis. Hij vroeg: is dit iets wat ik altijd al deed of sinds de laatste tijd? Ik zei altijd al, maar nu we partners zijn wil ik graag oogcontact met mijn partner dat vind ik wel erg fijn. Ook om onze emotionele klik te versterken. Hierop zei hij: ik ben erg introvert. Ik zei: dat is geen excuus, dat ben ik ook, maar toch maak ik oog contact met mensen als ze tegen me praten.
We hadden de avond seks en de ochtend, maar het ging zoals vooraf.
Dus ik barstte vannacht in tranen uit, ik voel me emotioneel verwaarloosd.
als hij ik hou van je zegt kijk hij mij nooit aan, ik krijg geen complimentjes, hij toont geen affectie en meedogendheid.
vandaag vroeg ik hem in de auto of hij ons gesprek van die ene keer nog kon herinneren over ons oraal. Hij zei ja. Ik zei, ik verneem dat er nog geen verandering is geweest, en ik wordt hier behoorlijk onzeker van. En gaf aan dat ik niet tevreden ben over ons seksleven als antwoord kreeg ik: misschien moeten we maar minder seks hebben. En was gelijk geïrriteerd, het ging met zuchten en zijn gezicht vetrok. Dit deed mij erg pijn. Vond het respectloos en kon geen kant op we zaten in de auto.
Ik vroeg of hij misschien niet veel ervaring had qua seks. Waarop hij geïrriteerd zei: alsof ik met iedereen heb lopen neuken de afgelopen jaren. Ik ben gewoon niet seksueel en heb weinig ervaring.
Ik vroeg, vanuit je vorige relaties misschien?
hier kreeg ik geen antwoord op en reed zuchtend en chagrijnig door.
Toen we thuis kwamen ben ik weg gegaan. Want ik voel me behoorlijk ongemakkelijk.
Ik wil ook geen seks met iemand die iets doet tegen zijn zin in.
Het ergste vind ik nog, dat al deze jaren aan vriendschap verloren gaan. Omdat we een relatie met elkaar proberen te starten.
heeft iemand een soortgelijke ervaring?
En hoe ging je daarmee om?
Liefs,
ava
Hier ook geen orale seks. Vroeger, in een eerdere relatie was het er wel en vond ik het fijn. Ik mis het niet echt, 'nu' zit anders in elkaar, hij en ik ook.
Het valt me op dat je hem vraagt of hij wel genoeg ervaring heeft om het jou naar de zin te maken. Vind je dat nodig? Heb je zelf zoveel 'ervaring'? Je vraagt het in de auto: een plek waar je elkaar niet aankijkt. Je verwijt hem dat hij je nooit aankijkt, dat hij afstandelijk is en geen complimenten geeft. Vervolgens zeg je dat niemand iets tegen zijn zin moet doen. Ik zou daar ook behoorlijk onzeker van worden.
Doen jullie wel eens iets leuks samen? Waar is de vriendschap/relatie eigenlijk op gebaseerd?
Hier is de relatie volkomen veilig: geen verborgen agenda's oid. Seks is minder spetterend dan in een vorig leven, maar het is prima zo. Geen behoefte aan tantraseks of oraal of iets anders dan wat er is. Voor ons is het prima, voor jou blijkbaar niet. Ga op zoek naar wat anders, hier word je allebei doodongelukkig van. Of ga op zijn minst bij jezelf te rade waarom je van hem vraagt wat er niet is.
Ehm, sexueel matchen jullie niet? Commentaar geven en eisen stellen helpt dan niet echt. Jij wil hem in bed veranderen. Hij wil niet of laat je het gebeuren? Als hij niet wil stop er dan mee. Neem anders zelf het initiatief van een ander standje. En zeg wat je wil. Zeg hem bijvoorbeeld dat jij eerst wil klaarkomen en wat hij kan doen om daarbij te helpen. Hij heeft weinig ervaring schrijf je, dus leuk toch om te leren? Zonder commentaar natuurlijk. Maar met begeleiding van jouw woorden, handen, reacties die hem duidelijk maken wat jij lekker vindt.
Kan het zijn dat hij erg onzeker is, en als hij niet veel ervaring heeft, misschien ben jij zijn eerste bedpartner geweest? In dat geval zou ik hem wat tijd geven.
Een vriendschap van 15 jaar is lang. Wat hebben jullie gemeenschappelijk dat jullie vrienden zijn (en hoe oud zijn jullie ongeveer? twintigers, dertigers, veertigers?)
hm ja ik had eens een vriend die eigenlijk niet tegen vrouwelijke seksualiteit kon. En ook nog pornoverslaafd was. Nou daar krijg je slechte seks van. Als ik jouw verhaal hoor, dan denk ik: meid je voelt je slecht met hoe het nu gaat. Op allerlei manieren. Er is geen beginnen aan dit anders aan te vliegen want het is op zoveel vlakken seksueel geen match. Ik zou gewoon een tijd afstand nemen en kijken of je dan weer als vrienden verder kan gaan.
"En gaf aan dat ik niet tevreden ben over ons seksleven als antwoord kreeg ik: misschien moeten we maar minder seks hebben. En was gelijk geïrriteerd, het ging met zuchten en zijn gezicht vetrok. Dit deed mij erg pijn. Vond het respectloos en kon geen kant op we zaten in de auto.
Ik vroeg of hij misschien niet veel ervaring had qua seks. Waarop hij geïrriteerd zei: alsof ik met iedereen heb lopen neuken de afgelopen jaren. Ik ben gewoon niet seksueel en heb weinig ervaring.
Ik vroeg, vanuit je vorige relaties misschien?
hier kreeg ik geen antwoord op en reed zuchtend en chagrijnig door."
Erg herkenbaar: de seks moest op zijn manier en anders maar niet. Er viel (bij mijn ex) niet over te communiceren. Zo raar allemaal: het bestaan van een clitoris was volkomen vreemd voor hem. Toen ik, buiten bed het gesprek aanging hoe hij me zou kunnen 'vinden', werd hij heel nors en kortaf en mompelde "ja dat komt wel als we bezig zijn". Okay dacht ik we gaan het zien. Toen het eenmaal zover was begon hij keihard met zijn duim op mijn clitoris te draaien. "een beetje zachter lief" zei ik. Hij reageerde met: "gatver wat luistert dat allemaal nauw" en hield op. Ik zelf denk dat zijn pornoverslaving, waarbij vrouwen altijd willen, en als vanzelf klaar komen en de mannelijke fantasie uitvoeren, niet hielp.
Mijn verhaal lijkt erg op het jouwe, ook niet aanspreekbaar over hoe het ging in de seks. Smoesjes, de baas willen spelen, ik mocht geen initiatief nemen, als ik maar iets voelde van sensualiteit, hield hij op. Het moest altijd op zijn manier. Hij had ook nog nooit een vrouw klaar laten komen (was al in de vijftig). Hij kon zich ook niet ontspannen in de seks, leek een soort wanhopige stier. Volkomen verknipt.
Vriendinnen zeiden ook "aw maar hij is vast heel onzeker". Ja dacht ik, dan ga ik gewoon heel lief en geduldig hem langzaam en heel voorzichtig dingen leren. Ik was stikverliefd dus ik wilde er echt veel voor doen voor laten. Nou het werd jaren soebatten en een groot frustrerend gebeuren waarbij mijn seksualiteit lam gelegd werd en ik zelfs vaginisme heb ontwikkeld. Waar ik daarvoor een vrouw was met een gezonde seksualiteit.
Wees gewaarschuwd: jij bent niet verantwoordelijk voor zijn onzekerheid. En al helemaal niet voor het traject van zijn onzekerheid naar vervelende dingen naar jou toe doen. Kijk naar zijn daden in het nu, in plaats van wat je hoopt dat het ooit zou worden.
Er bestaan mensen die geen intrinsieke behoefte hebben aan seks. Daar is verder niks mis mee, maar in een relatie moet je daar wel een bepaalde modus operandi in kunnen vinden. Als het tussen jullie in komt te staan, komt dat de relatie niet ten goede.
Maakt hij ook buiten de seks om geen oogcontact? En wist je dat niet vooraf al?
De combinatie geen oogcontact en aseksualiteit roept bij mij wel de vraag op of hij niet een vorm van autisme heeft?
MamaE schreef op 14-02-2023 om 11:47:
De combinatie geen oogcontact en aseksualiteit roept bij mij wel de vraag op of hij niet een vorm van autisme heeft?
Ik ben het met je hele post eens hoor, maar wil even reageren op laatste zin. Eigenlijk maakt het voor TO niet uit of er wel/geen sprake is van autisme of welke andere verklaring dan ook.
Het kan ook gewoon een conclusie zijn dat zij op seksueel gebied een totale mis-match zijn. En daar kun je zeker samen een oplossing voor proberen te vinden, maar als het enkel praten hierover al resulteert in boosheid/weglopen/chagrijn, dan maakt een label daarin geen enkel verschil.
Kersje schreef op 14-02-2023 om 15:37:
[..]
Ik ben het met je hele post eens hoor, maar wil even reageren op laatste zin. Eigenlijk maakt het voor TO niet uit of er wel/geen sprake is van autisme of welke andere verklaring dan ook.
Het kan ook gewoon een conclusie zijn dat zij op seksueel gebied een totale mis-match zijn. En daar kun je zeker samen een oplossing voor proberen te vinden, maar als het enkel praten hierover al resulteert in boosheid/weglopen/chagrijn, dan maakt een label daarin geen enkel verschil.
Nou ja, niet alleen op dat gebied lijkt me. Ik lees dingen als nors reageren, irritatie, zuchten. Daar zit meer niet goed, lijkt me. Misschien ben ik raar, maar ik zou het in die situatie juist fijn vinden als er aangegeven wordt wat wel en niet te doen. Straks is er nog nooit iemand geweest die tegne hem gezegd heeft dat hij er helemaal niks van kan. Het komt een beetje over alsof hij het allemaal maar gezeik vind.
Elpisto schreef op 14-02-2023 om 15:40:
[..]
Nou ja, niet alleen op dat gebied lijkt me. Ik lees dingen als nors reageren, irritatie, zuchten. Daar zit meer niet goed, lijkt me. Misschien ben ik raar, maar ik zou het in die situatie juist fijn vinden als er aangegeven wordt wat wel en niet te doen. Straks is er nog nooit iemand geweest die tegne hem gezegd heeft dat hij er helemaal niks van kan. Het komt een beetje over alsof hij het allemaal maar gezeik vind.
Yep, maar aan de andere kant, TO is al 15 jaar bevriend met hem en als er al autisme (heb een beetje moeite met overal een label aan te hangen) speelt, dan lijkt het mij dat ze dat al lang opgemerkt had kunnen hebben en dit zich niet enkel op seksueel gebied geuit heeft.
Ik zie het dus alsnog als een mis-match op dit vlak en beter het bij enkel vriendschap te houden, want dat gaat al wel 15 jaar goed.
Jouw vriend is wél seksueel hoor. Het is alleen ánders dan je had verwacht of wil.
Ik verwacht niet dat dat snel gaat veranderen, dus terug naar vriendschap zou ik zeggen.
Hoe zijn jullie van vriendschap naar relatie gegaan eigenlijk?
Elpisto schreef op 14-02-2023 om 15:40:
[..]
Nou ja, niet alleen op dat gebied lijkt me. Ik lees dingen als nors reageren, irritatie, zuchten. Daar zit meer niet goed, lijkt me. Misschien ben ik raar, maar ik zou het in die situatie juist fijn vinden als er aangegeven wordt wat wel en niet te doen. (...) Het komt een beetje over alsof hij het allemaal maar gezeik vind.
Ja, dit dus. Dat is toch gewoon niet leuk, iemand die zo reageert? Op die manier zit er ook geen verbetering in.
Elpisto schreef op 14-02-2023 om 15:40:
[..]
Nou ja, niet alleen op dat gebied lijkt me. Ik lees dingen als nors reageren, irritatie, zuchten. Daar zit meer niet goed, lijkt me. Misschien ben ik raar, maar ik zou het in die situatie juist fijn vinden als er aangegeven wordt wat wel en niet te doen. Straks is er nog nooit iemand geweest die tegne hem gezegd heeft dat hij er helemaal niks van kan. Het komt een beetje over alsof hij het allemaal maar gezeik vind.
Dat denk ik ook, er zit meer niet goed.
Wat maakt dat jullie na 15 jaar vriendschap een liefdes relatie zijn begonnen? Is er ineens een vonk over geslagen of iets dergelijks? Hoe is de relatie verder, afgezien van de sex?
Er kunnen heel veel dingen invloed hebben op sexualiteit.
Ik had ook een man die me niet aankeek (ook niet tijdens een gewoon gesprek) en eigenlijk geen sex wilde, maar daar was ik niet eerst al 15 jaar vrienden mee.
Kersje schreef op 14-02-2023 om 16:16:
[..]
Yep, maar aan de andere kant, TO is al 15 jaar bevriend met hem en als er al autisme (heb een beetje moeite met overal een label aan te hangen) speelt, dan lijkt het mij dat ze dat al lang opgemerkt had kunnen hebben en dit zich niet enkel op seksueel gebied geuit heeft.
Ik zie het dus alsnog als een mis-match op dit vlak en beter het bij enkel vriendschap te houden, want dat gaat al wel 15 jaar goed.
Ik wilde niet meteen labels plakken, maar ik schreef dat omdat ik het een soort van herken en er een correlatie bestaat tussen autisme en aseksualiteit.
Als iemand geen oogcontact maakt, denk ik niet dat die dat opeens wel gaat doen als het labeltje van je relatie verandert van 'vriendschap' naar 'partners'. Ik maak zelf ook geen oogcontact met mensen, met niemand, ook niet met mijn man en kind.
Dat is niet persoonlijk, het lukt me niet. Of althans, het kan wel, maar het voelt zo bedreigend en kost zo veel energie dat het eigenlijk geen optie is als ik ook nog wil functioneren. Ik kijk mensen wel aan, maar niet recht in hun ogen.
Ik heb ook geen intrinsieke behoefte aan seks. Ik heb mijn man pas relatief laat leren kennen en hij was mijn eerste relatie. Voorheen was ik nooit verliefd geweest en ik had nog nooit iets seksueels met iemand gedaan, zelfs niet gezoend. En ik heb dat ook nooit gemist of er behoefte aan gehad dat te ontdekken. Toch hebben we daar in onze relatie een bepaalde modus in gevonden waarbij we wel degelijk seks hebben (we hebben immers een kind en dat kwam niet van de ooievaar), op een manier die voor beide fijn is, maar waarin ook alles bespreekbaar is. Dat is zeker niet altijd makkelijk en het is ook geen excuus om nors, kortaf, boos en afwijzend te doen tegen je partner, al moet ik helaas bekennen dat ook die neigingen mij niet vreemd zijn in situaties die ik lastig vind. De kern daar in is kunnen reflecteren en terugkomen op je eigen gedrag. Wederom, dat is niet makkelijk. Het is best een gevoelig, kwetsbaar iets omdat veel mensen het niet begrijpen. Ik kan me voorstellen dat er een bepaalde onzekerheid meespeelt. Toch zullen jullie hier op een of andere manier uit moeten komen.
Besluiten dat een relatie als partners niet werkt, maar vriendschap wel, dat kan natuurlijk ook. Dan heb je het geprobeerd, maar kwamen jullie erachter dat jullie in een relatie beiden tekort kwamen op een bepaalde manier. Dat is niet per se erg.
Ik heb een hele goede vriend die ik al twintig jaar ken en met wie ik álles kan bespreken, maar een relatie is in ons beiden nooit opgekomen.
MamaE schreef op 14-02-2023 om 22:21:
[..]
Ik wilde niet meteen labels plakken, maar ik schreef dat omdat ik het een soort van herken en er een correlatie bestaat tussen autisme en aseksualiteit.
Als iemand geen oogcontact maakt, denk ik niet dat die dat opeens wel gaat doen als het labeltje van je relatie verandert van 'vriendschap' naar 'partners'. Ik maak zelf ook geen oogcontact met mensen, met niemand, ook niet met mijn man en kind.
Dat is niet persoonlijk, het lukt me niet. Of althans, het kan wel, maar het voelt zo bedreigend en kost zo veel energie dat het eigenlijk geen optie is als ik ook nog wil functioneren. Ik kijk mensen wel aan, maar niet recht in hun ogen.
Ik heb ook geen intrinsieke behoefte aan seks. Ik heb mijn man pas relatief laat leren kennen en hij was mijn eerste relatie. Voorheen was ik nooit verliefd geweest en ik had nog nooit iets seksueels met iemand gedaan, zelfs niet gezoend. En ik heb dat ook nooit gemist of er behoefte aan gehad dat te ontdekken. Toch hebben we daar in onze relatie een bepaalde modus in gevonden waarbij we wel degelijk seks hebben (we hebben immers een kind en dat kwam niet van de ooievaar), op een manier die voor beide fijn is, maar waarin ook alles bespreekbaar is. Dat is zeker niet altijd makkelijk en het is ook geen excuus om nors, kortaf, boos en afwijzend te doen tegen je partner, al moet ik helaas bekennen dat ook die neigingen mij niet vreemd zijn in situaties die ik lastig vind. De kern daar in is kunnen reflecteren en terugkomen op je eigen gedrag. Wederom, dat is niet makkelijk. Het is best een gevoelig, kwetsbaar iets omdat veel mensen het niet begrijpen. Ik kan me voorstellen dat er een bepaalde onzekerheid meespeelt. Toch zullen jullie hier op een of andere manier uit moeten komen.
Besluiten dat een relatie als partners niet werkt, maar vriendschap wel, dat kan natuurlijk ook. Dan heb je het geprobeerd, maar kwamen jullie erachter dat jullie in een relatie beiden tekort kwamen op een bepaalde manier. Dat is niet per se erg.
Ik heb een hele goede vriend die ik al twintig jaar ken en met wie ik álles kan bespreken, maar een relatie is in ons beiden nooit opgekomen.
Is dat zo? Waar kan ik daar artikelen over vinden? Het lijkt erop alsof je uit eigen ervaring spreekt, klopt dat?
