vreemd gegaan en nu verliefd
Ik vind het lastig om dit goed te verwoorden en begrijp het als er oordelen zijn over mijn verhaal.
Ik kan het alleen met niemand delen en zou graag wat inzichten van anderen horen. Misschien dat het helpt bij verwerken.
IK heb een relatie van 6 jaar. Ik mis het best erg om goed met hem over dingen te praten en voel mij soms alleen. Ik ben op iemand verliefd geworden. Hij heeft ook een relatie. Hij zei ook verliefd te zijn. Hij heeft mij ook eerlijk verteld dat zijn vriendin zwanger is. Ik schrok daarvan en toen is het contact even gestopt. Erna toch weer afgesproken en kwam hij erop uit om ,na bevalling, zijn relatie te beëindigen. Ik wilde dit graag geloven, maar ik vind het allemaal erg moeilijk en dus heb ik het gestopt. Ook omdat ik een fb filmpje op zijn fb zag waarin geslacht bekend werd gemaakt. En hij niet wist dat ik dit filmpje kon zien. Ik weet gewoon niet of ik hem kan geloven in wat hij zegt en beloofd. Ondertussen ben ik zelf thuis wel ook het gesprek aangegaan en heb gezegd niet gelukkig te zijn. Ik kon niet zo met leugens verder. Hoe dat verder gaat, weet ik niet.
Maar ik blijf nu wel zitten met verdriet en vragen. Ik heb hem in mijn wanhoop nog wel paar keer gemaild, waarop hij wel (uitgebreid) reageert, maar pas na een paar dagen. Wat mij het gevoel geeft of hij verder gaat met zijn leven en activiteiten en ik alleen hiermee worstel. Dit is alles in het kort.
Jacobien84 schreef op 29-07-2021 om 20:38:
ik vind het zo fijn dat jullie de moeite nemen te reageren. Ik kan het niet echt met iemand delen en loop zelf vast in mijn gevoelens erover. Ergens blijf ik hopen dat het ooit kan goedkomen, maar dat is vast omdat ik het nog niet wil accepteren.
Goedkomen? Wat zeg je nou. Dit kan toch niet goedkomen. Je bedoelt dat hij voor jou gaat? Als dat al gebeurd, besef je dat je meteen een vriend hebt mét kind. En ongetwijfeld een ex-vrouw die jou en ex niet zo leuk vindt. Een gelukkig happy end story is ver te zoeken in dit verhaal 😔.
@ Anna Cara; je hebt gelijk😔. Ik sta er ook achter dat we elkaar niet meer zien, dat is het beste in deze situatie. Ik word alleen gek van al die vragen die ik heb.
Jacobien, ik werd getriggerd door het volgende wat je schreef:
"Ik mis het best erg om goed met hem over dingen te praten en voel mij soms alleen."
Kan dat stukje in je huidige relatie niet verbeterd worden dan? Waar komt het door dat je niet goed met je partner over dingen kunt praten? Begrijpt hij jou niet, luistert hij niet? Wuift hij alles weg of reageert hij er juist heel heftig op, alsof hij zich aangevallen voelt? Of doet hij daardoor vernederend naar jou toe, als je bekend maakt dat je ergens mee zit of als je jouw wensen en behoeftes kenbaar maakt? Want ik snap dat je jezelf dan heel alleen kunt voelen, als je niet 'gehoord' wordt door je partner. Misschien ben je daardoor open gaan staan voor iemand anders en doordat die ander zei jou zo bijzonder te vinden, heb je verliefde gevoelens voor hem gekregen. Maar zet die roze bril maar eens af en kijk eens goed naar wat hij zegt. Hij zegt vrouw en kind na de bevalling te willen verlaten! En ondertussen wel een filmpje plaatsen op fb om het geslacht van zijn kindje bekend te maken als trotse vader en toegewijde man. Een man, die het wellicht een beetje heet onder de voeten kreeg toen zijn vrouw zwanger bleek te zijn. Die dacht: "nu is het gedaan met mijn 'vrijheid', nu leg ik me voorgoed vast aan allerlei 'verplichtingen'. Dus nu het nog kan, nu mijn kind nog niet geboren is, heb ik nog de kans om er van te 'profiteren', kan ik nog 'op jacht', nog versieren en verleiden, nog op avontuur..."
Want ik vermoed, dat je dat was voor hem. Een avontuurtje. Om tijdens de duur van de zwangerschap even achter de hand te hebben en te houden, om zijn lusten op te kunnen botvieren, om zich even 'vrij' te voelen, om nog even zelf te bepalen wat hij doet en laat en zegt met en tegen een ander. Ook al meent hij er waarschijnlijk geen barst van. Puur voor zichzelf, om zijn eigen ego te strelen.
Laat het los, laat hem los, werk aan je relatie als je dat nog ziet zitten of eindig deze op een nette manier en ga zelf verder met je leven.
Sterkte.
@LaBellaDonna; hij begrijpt mij niet. Dat is geen onwil, maar het zit niet in hem. Daardoor kan ik niet alles thuis bespreken. Maar het is geen opzet of dat hij vernederend doet.
Over dat filmpje heb je denk ik wel gelijk. Dat was ook de trigger waardoor ik nog meer ging twijfelen. Naast mijn eerste schrik toen ik het hoorde mbt de zwangerschap. Zijn eerste reactie was " ik dacht dat je het niet kon zien". Zijn argument voor het filmpje was dat hij kennissen en vrienden verder wilde informeren en dit de makkelijkste manier was
Al die hersenspinsels, hoop, twijfel zijn normaal EN deze man deugt niet voor jou. Het is niet of-of maar en-en.
Misschien is dit draadje op het zusterforum Viafora iets voor jou?
https://www.viafora.nl/forum/seksualiteit/minnaar-minnares-deel-1
@ Mija, thx. Jouw reacties hebben mij geholpen.
Jacobien84 schreef op 30-07-2021 om 19:55:
@ Mija, thx. Jouw reacties hebben mij geholpen.
Fijn! Hou je taai! Als je het moeilijk krijgt, weet je ons te vinden.
