Voel me net een moeder voor mijn man.

MRI schreef op 28-07-2024 om 18:43:

[..]

Pff, ik word niet goed van alle vrouwen die maar aan zichzelf moeten werken om dingen die een man laat liggen. TO: word gewoon eens een keer boos en leg de kaarten op tafel. Ga een gesprek aan vanuit die frustratie. Het is een hele goede therapie om niet langer de sloof uit te hangen.

Als je overal spookrijders ziet, toch even nadenken over waar je zelf rijdt.

Ik zie TO klagen over haar man, over de vakantieperiode, over haar kind dat te passief is, en dan denk ik toch: er loopt iets niet lekker, en dat is niet perse de omgeving.

Het gesprek aangaan is altijd goed, maar bij jezelf te rade gaan waar al die onvrede vandaan komt is ook verstandig. Als de omgeving inmiddels op kousevoeten om je heen loopt omdat het toch nooit goed is, dan is het niet alleen de omgeving die moet veranderen. Of misschien moet TO van omgeving veranderen, dat kan ook de conclusie zijn.

Margaretha2024 schreef op 29-07-2024 om 11:44:

[..]

Hij laat dan dus willens en wetens de vaat voor een ander staan. Hij weet heus wel dat de vaat in de vaatwasser moet, maar hij vindt het niet belangrijk of hij heeft er geen zin in. Hij zadelt dan zonder overleg een ander op met een taak die hij niet leuk vindt. Dat is dus iets wat ik niet begrijp.
Dat is toch geen leuk gedrag in een relatie? Net zo goed als de ander die zijn schoenen maar laat slingeren terwijl diegene weet dat de partner dat vervelend vindt. Je komt elkaar als het goed is toch tegemoet? (Als de slingerende schoenen van pubers zijn heb ik niets gezegd, dat is een verloren zaak )

Maar je hoeft toch niet overal je in aan te passen als partner als mijn partner zich stoort aan de schoenen(die niet in de weg staan) dan kan hij ze prima zelf in het rekje zetten en als ik het zo belangrijk vind dat het aanrecht altijd opgeruimd is kan ik prima zelf even dat kopje in de vaatwasser doen

Zijn jullie mannen ook zo?

ja hoor, mijn man doet precies niks in huis als het gaat om taken. Hij werkt buiten de deur en komt thuis aan tafel schuiven om te eten erna met kind stoeien, op de bank liggen krant lezen, seks met vrouw en slapen. Ik ben huisvrouw en hij werkt dus dit is wat het is. Zo hebben we het afgesproken. Ook verjaardagen etc is mijn taak. Wat ik niet herken is dat stukje over schone kleren aantrekken. Man is daar gelukkig ijdel genoeg voor dat hij er knap en fris bij wil lopen.
Ik begrijp dat jij wel buiten de deur werkt en hem binnen de deur willen laten werken en hij dat niet doet. Dat lijkt me vervelend want dan loopt je verwachting niet overeen met wat er gebeurd. Misschien eens om de tafel om afspraken te maken wat hij dan precies moet overnemen en er dan niet meer mee bemoeien al gaat het mis. Hij moet het leren. Waarom zou jij zeggen wat hij aan moet. Dat lijkt mij het makkelijkst om mee te beginnen. En daarbij hij wil graag seks en jij vaak niet dus zeg er maar bij dat je graag naast een sexy man loopt. Maak je maar knap voor me schatje. 
Tel daarbij je zegeningen zou ik zeggen. Ik zou dan weer graag een man hebben die er meer op uit wil met  zijn gezin zoals jouw man ipv die op de bank ligt of alleen gaat sporten of alleen naar vrienden gaat. 

Ja maar moederKareltje je zegt: wij hebben dat afgesproken. Maar geldt dit ook voor TO? Dat maakt een wereld van verschil. 

MRI schreef op 29-07-2024 om 12:33:

[..]

Ja nou ja ik heb het al een aantal keren uitgelegd: ik vind er niks mis mee als beiden bij zichzelf te rade gaan. Ik vind er ook niks mis mee als ts bij zichzelf te rade gaat. Maar niet om het nalatende gedrag van manlief te compenseren. Ik vind er namelijk wel wat van als alleen vrouwen wordt aangeraden bij zichzelf te rade terwijl manlief door kan gaan met bepaald gedrag.

Ik zie dat heel veel gebeuren (niet door jou zozeer hoor maar maatschappijbreed, bij therapeuten en op fora) dat vind ik ergerlijk en werd daar in getriggerd door je woorden 'Je bent niet echt blij met je man, je zoon en je leven zo te lezen. Misschien moet je daar eens mee aan de slag. Het lijkt me voor hen ook niet erg leuk zo.

Allebei aan de slag prima, een meneer die zich voortdurend laat bedienen door zijn vrouw, de hand boven het hoofd houden en het balletje terug spelen: nee is niet mijn ding.

Ik ben het in algemene zin met je eens hoor, maar ik denk dat in dit geval AnnaPollewop ook wel een punt heeft. AVDS is over meerdere vlakken van haar leven niet tevreden. Dat kan allemaal aan de omgeving liggen, maar het kan ook heel goed zo zijn (en dat lijkt me zelfs waarschijnlijker) dat ze zelf onderdeel is van het probleem. In die zin lijkt het me voor haar zeker zinvol om eens goed na te denken over wat ze wil in het leven.

Ik herken trouwens de beschreven dynamiek. Zelden is dat iets dat een van de partners veroorzaakt, meestal is het een zichzelf versterkend proces. Bij ons ging het ook lang van kwaad tot erger. In het begin van onze relatie werkte ik dicht bij huis en man juist erg ver, waardoor hij veel langere dagen maakte. Dus het was logisch dat ik voor het werk met de hond een lange wandeling maakt en dat ik na het werk kookte en nog wat andere klussen deed. Na de kinderen ben ik eerst 4 en toen 3 dagen gaan werken. En toen versterkte dit zich. Natuurlijk was het logisch dat ik meer deed, maar na verloop van tijd liet hij steeds meer aan mij over. Tot hij alleen nog maar de technische dingen deed en ik de rest van het huishouden. Plus 2 kinderen, een hond en een baan voor 3 dagen. Die verdeling was niet eerlijk. Gesprekken hielpen niet. Ik had steeds minder energie, bleef dus meer thuis, en hij hield gewoon zijn sport, hobby's en vrienden. En uiteindelijk verwerd ik tot een zure grijze huismuis. En niet verrassend vond man me toen niet zo leuk meer, met als gevolg een heftige relatiecrisis en bijna een scheiding.

Pas toen man tijdens onze strubbelingen een tijdlang bij een vriend woonde en dus mede verantwoordelijk was voor het huishouden merkte hij hoeveel daarbij komt kijken. En in de weken dat hij alleen was met de kinderen realiseerde hij zich dat die ook veel werk met zich meebrengen. Alleen al iedere dag bedenken wat er gegeten moet worden... Toen onze relatie een doorstart maakte heeft hij veel meer zijn deel opgepakt. En mij met terugwerkende kracht de erkenning gegeven die ik verdiende voor dat vele werk. Zoals hij het zei, hij vond altijd dat we samen de BV gezin zo goed draaiende hielden, maar feitelijk was hij de toezichthouder en ik de uitvoerder. Nu zijn we veel meer in evenwicht, en daar wordt iedereen blij van.

Dus, TO, zeker goed om bij jezelf na te gaan waar je ontevredenheid met het leven precies in zit. Dat kan goed met de hulp van een therapeut of coach. Tegelijkertijd moet je het gesprek met je man voeren over de verdeling van de taken in huis. En leg uit dat hij je hierin serieus moet nemen, jij bent niet zijn huishoudster en/of persoonlijke bediende.

Misschien werkt het als jij eens lekker 2 weken op vakantie gaat. En dan dus niet van tevoren zorgen dat de wasmand leeg is en het huis schoon. Dan ervaart hij wat jij allemaal doet.

dubbel geplaatst

Moederkareltje schreef op 29-07-2024 om 12:48:

Zijn jullie mannen ook zo?

ja hoor, mijn man doet precies niks in huis als het gaat om taken. Hij werkt buiten de deur en komt thuis aan tafel schuiven om te eten erna met kind stoeien, op de bank liggen krant lezen, seks met vrouw en slapen. Ik ben huisvrouw en hij werkt dus dit is wat het is. Zo hebben we het afgesproken. Ook verjaardagen etc is mijn taak. Wat ik niet herken is dat stukje over schone kleren aantrekken. Man is daar gelukkig ijdel genoeg voor dat hij er knap en fris bij wil lopen.
Ik begrijp dat jij wel buiten de deur werkt en hem binnen de deur willen laten werken en hij dat niet doet. Dat lijkt me vervelend want dan loopt je verwachting niet overeen met wat er gebeurd. Misschien eens om de tafel om afspraken te maken wat hij dan precies moet overnemen en er dan niet meer mee bemoeien al gaat het mis. Hij moet het leren. Waarom zou jij zeggen wat hij aan moet. Dat lijkt mij het makkelijkst om mee te beginnen. En daarbij hij wil graag seks en jij vaak niet dus zeg er maar bij dat je graag naast een sexy man loopt. Maak je maar knap voor me schatje.
Tel daarbij je zegeningen zou ik zeggen. Ik zou dan weer graag een man hebben die er meer op uit wil met zijn gezin zoals jouw man ipv die op de bank ligt of alleen gaat sporten of alleen naar vrienden gaat.

Jeetje moeder Kareltje wat naar om te lezen dat je er nog zo alleen voor staat

pennestreek: "AVDS is over meerdere vlakken van haar leven niet tevreden. Dat kan allemaal aan de omgeving liggen, maar het kan ook heel goed zo zijn (en dat lijkt me zelfs waarschijnlijker) dat ze zelf onderdeel is van het probleem."

Tja ik wist niet van die meerdere vlakken (of heb ik niet goed gelezen?). Ja natuurlijk is zij onderdeel van het probleem. Daarover zijn we het eens. Maar hij dus ook. 

Moederkareltje schreef op 29-07-2024 om 12:48:

Zijn jullie mannen ook zo?

ja hoor, mijn man doet precies niks in huis als het gaat om taken. Hij werkt buiten de deur en komt thuis aan tafel schuiven om te eten erna met kind stoeien, op de bank liggen krant lezen, seks met vrouw en slapen. Ik ben huisvrouw en hij werkt dus dit is wat het is. Zo hebben we het afgesproken. Ook verjaardagen etc is mijn taak. Wat ik niet herken is dat stukje over schone kleren aantrekken. Man is daar gelukkig ijdel genoeg voor dat hij er knap en fris bij wil lopen.
Ik begrijp dat jij wel buiten de deur werkt en hem binnen de deur willen laten werken en hij dat niet doet. Dat lijkt me vervelend want dan loopt je verwachting niet overeen met wat er gebeurd. Misschien eens om de tafel om afspraken te maken wat hij dan precies moet overnemen en er dan niet meer mee bemoeien al gaat het mis. Hij moet het leren. Waarom zou jij zeggen wat hij aan moet. Dat lijkt mij het makkelijkst om mee te beginnen. En daarbij hij wil graag seks en jij vaak niet dus zeg er maar bij dat je graag naast een sexy man loopt. Maak je maar knap voor me schatje.
Tel daarbij je zegeningen zou ik zeggen. Ik zou dan weer graag een man hebben die er meer op uit wil met zijn gezin zoals jouw man ipv die op de bank ligt of alleen gaat sporten of alleen naar vrienden gaat.

Ach meid, laat hij je nog steeds alles alleen doen, zelfs nu je pas bevallen bent van de 2e? Pas op dat je niet instort lieverd, je zou de eerste niet zijn. Je mag best (veel) meer van hem eisen.

MRI schreef op 29-07-2024 om 12:51:

Ja maar moederKareltje je zegt: wij hebben dat afgesproken. Maar geldt dit ook voor TO? Dat maakt een wereld van verschil.

Dat geldt idd niet voor TO daarom schrijf ik dit "Ik begrijp dat jij wel buiten de deur werkt en hem binnen de deur willen laten werken en hij dat niet doet. Dat lijkt me vervelend want dan loopt je verwachting niet overeen met wat er gebeurd."

Bosanemoon schreef op 28-07-2024 om 21:20:

[..]

Tja als jij je daar okay bij voelt dan prima, maar bij mij leidt het tot veel irritatie als man lekker op de bank zit terwijl ik uren bezig ben in het huishouden. Wij werken overigens beiden fulltime. Gelukkig hebben wij geleerd om daar over te praten en geef ik mijn grenzen aan als ik voel dat de verdeling scheef is. Dat is ook het gesprek wat TO aan zal moeten gaan met haar partner.

Ben ik helemaal met je eens Bosanemoon. Die verdeling moet goed voelen, je runt samen een gezin/huishouden. De verdeling voelt hier prima, geen luie partner die dagelijks wacht tot de butler de koffie gaat verzorgen. Ik hecht alleen weinig waarde aan een exacte 50/50 verdeling. Als er op gevoel een verdeling is die werkt ben ik tevreden. 

Anoniemvoornu schreef op 29-07-2024 om 12:28:

[..]

Maar je hoeft toch niet overal je in aan te passen als partner als mijn partner zich stoort aan de schoenen(die niet in de weg staan) dan kan hij ze prima zelf in het rekje zetten en als ik het zo belangrijk vind dat het aanrecht altijd opgeruimd is kan ik prima zelf even dat kopje in de vaatwasser doen

Grappig, mijn man en ik staan daar heel anders in. We maken het elkaar graag naar de zin, zeker als het gaat om zulke onbenulligheden. Kleine moeite voor de een, groot plezier voor de ander. 

Zo zie je maar dat iedereen daar anders over denkt. Het wordt pas lastig als de een een ander graag een plezier doet en de ander zich niet aan wil passen. 

Margaretha2024 schreef op 29-07-2024 om 14:19:

[..]

Grappig, mijn man en ik staan daar heel anders in. We maken het elkaar graag naar de zin, zeker als het gaat om zulke onbenulligheden. Kleine moeite voor de een, groot plezier voor de ander.

Zo zie je maar dat iedereen daar anders over denkt. Het wordt pas lastig als de een een ander graag een plezier doet en de ander zich niet aan wil passen.

Maar is het echt realistisch dat je partner aan al die onbenulligheden denkt , want toen wij gingen samenwonen hadden wij echt wel een hoop dingen waar wij heel anders over dachten, ik maak elke maand achter de verwarming schoon met zo'n borstel mijn man had dat nog nooit gedaan in zijn huis  maakt hem geen viespeuk, je vind daar toch een compromis in maar niemand is toch perfect?

IMI-x2 schreef op 29-07-2024 om 13:11:

[..]

Ach meid, laat hij je nog steeds alles alleen doen, zelfs nu je pas bevallen bent van de 2e? Pas op dat je niet instort lieverd, je zou de eerste niet zijn. Je mag best (veel) meer van hem eisen.

Dit is toch te gek voor woorden, je hebt toch samen voor jullie kindjes gekozen? Waarom wilde hij een 2de als hij naar de 1ste ook niet omkijkt , dit is zo verdrietig , ik denk regelmatig nog aan jouw situatie en wist toen niet eens dat je zwanger was