Verdriet
Sinds een aantal jaren heb ik een lat relatie, zelf een gezin met jongvolwassenen, hij niet. Hij was er in de donkerste dagen, doet alles voor me maar er zit een keerzijde aan. Hij wil er wat voor terug: alle aandacht, op de eerste plaats staan. Afspreken met vriendinnen: prima, maar niet in 'onze tijd'. Hetzelfde voor hobby's buiten de deur. Dan zijn er nog mijn kinderen: een noodzakelijk kwaad lijkt het wel. Hij wacht totdat ze de deur uit zijn zodat wij er geen rekening meer mee hoeven te houden. Dat is niet zo simpel: er zijn verschillende dingen met ze aan de hand. Buiten dat, dit is natuurlijk niet waarom ik met hun vader (die overleden is) een gezin heb gesticht. Het zijn mijn kinderen. Nu heb ik na een aantal uitbarstingen de relatie on hold gezet. Uitbarstingen ja, want tijdens ruzies is hij vaak agressief. Alleen, ik ben er zo verdrietig om. Alle fijne dingen, ik mis ze ZO. Ik weet dat dat ook voorbij gaat. Maar ik zou om mijzelf te sterken wel eens ervaringen van anderen horen. Geen advies. Gewoon ervaringen.
Dankje x
Nog een vraag, hoe hebben jullie afscheid genomen als ik zo onbeleefd mag zijn? Was het een gemeenschappelijke beslissing? Want daar voorzie ik in mijn geval ook nog wel problemen.
Anienom schreef op 27-10-2023 om 15:44:
Nog een vraag, hoe hebben jullie afscheid genomen als ik zo onbeleefd mag zijn? Was het een gemeenschappelijke beslissing? Want daar voorzie ik in mijn geval ook nog wel problemen.
Goh, in the end was het een gemeenschappelijke beslissing die geen van beide kon nemen.
De breuk heeft een kleine week geduurd… allebei op en het niet kunnen / willen uitspreken van het einde, want dan wordt het pas echt…ik heb uitgesproken zo kan ik niet verder, en hij beaamde het!
Hebben samen gehuild, en nu leven we voort … in het begin nog contact maar was te pijnlijk. Dus nu komende weken geen contact om te Helen zeg maar… en ja dat doet pijn. Pijn van het verlies van de goeie kanten , pijn weer alleen te zijn, angst ook… angst alleen te blijven, angst niemand meer te vinden, angst om weer te daten, boosheid ook… boosheid tegen hem en tegen de wereld!
dag per dag gaat het beter!
trouw aan mezelf blijven is het belangrijkste! Ik heb nu pijn maar in de relatie had ik eveneens pijn… de pijn van nu gaat verzachten.
Je zegt dat je problemen voorziet… heel bot ga ik je zeggen so what… het hoeft niet gezamenlijk te zijn. Als jij weet dat uit elkaar gaan het beste is voor jou dan moet je dat doorzetten hoe moeilijk ook! Er is geen schuldige …
doe wat goed is voor JOU
Success 🍀
Dankjewel voor je reactie. Hier is het helaas geen gezamenlijk besluit en wordt het niet geaccepteerd door de ander. En dat is zo pijnlijk want dan moet je zo hard zijn voor iemand met wie je zoveel hebt gedeeld. Het is nu twee weken bezig. Gelukkig heb ik een goed vangnet / netwerk.
Jij ook succes en sterkte 🍀
