Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Theekannetje schreef op 11-04-2025 om 10:24:
[..]
Herstel na vreemdgaan is maar mogelijk, denk ik, als de relatie op zich redelijk goed zat vóór het vreemdgaan, dat wil zeggen zonder grote problemen. Er moet een tamelijk stevige basis zijn.
Of denk ik verkeerd?
In het geval van Peet is 32 jaar lang om samen te zijn. In deze jaren gebeuren er nu eenmaal dingen zeker als je allebei jong bent en een jong gezin vormt. Vindt het eigenlijk wel meevallen behalve het vreemdgaan natuurlijk. In eeb lange relatie boven 25 jaar ben je nu eenmaal vergroeid met elkaar. Je past je aan elkaar aan. Nu gaat ze pas ontdekken wie ze is. Voelt als vrijheid maar denk dat de klap voor haar nog wel komt.
Theekan je kunt dat natuurlijk ook omdraaien. Herstel kan alleen als de basis goed zat. Maar was die basis eigenlijk wel goed als iemand vreemdgaat? Mensen wijzen altijd erg makkelijk naar een probleem in de persoon. Maar dat kan natuurlijk net zo goed een probleem in de relatie zijn geweest. Immers in daadwerkelijk goede relaties is geen ruimte voor een derde. In goede relaties bespreek je problemen en verleidingen met elkaar.
Ik geloof dat Herstel meer afhangt van 2 partners die er volledig voor willen gaan. Waarbij volledig berouw, inzicht en openheid van zaken is.
Een interessant artikel. Ik persoonlijk denk dat affairevormen ook kunnen overlappen. In partners geval is wel de laatste van toepassing.
Voor truus was het weer de andere vorm. Haar huwelijk zat al jaren niet goed, bleven voor de kinderen en het geld bij elkaar (zij krijgt gemeenschapsgeld want wil niet werken) en hij zegt niet zonder haar te kunnen leven.
Ze was ontevreden en verveelde zich. Dan is de aanleiding om een affaire te beginnen anders.
Het moet eerst allemaal op tafel en erkend worden voordat je aan herstel kan werken. Het hoeft niet eens te betekenen dat je weer als partners verder gaat maar in het geval van kinderen is een goede ouderrelatie heel belangrijk en ook neem je het anders mee in je volgende relatie. (heb voorbeelden gezien en wordt ook door deskundigen beschreven)
https://samencommuniceren.nl/ontrouw-en-affaires-6-randvoorwaarden-voor-herstel/
Theekannetje schreef op 11-04-2025 om 10:24:
[..]
Nou Peet, wat jij allemaal hebt meegemaakt. Dat vreemdgaan is toch maar een deel van het probleem? Ik lees dikwijls dat de kans op herstel afhangt van hoe goed de relatie was vóór het vreemdgaan. Als ik het zo lees, had herstel bij jullie eigenlijk geen kans. En heeft het vreemdgaan je eigenlijk gered. Het heeft ervoor gezorgd datje ogen zijn open gegaan. Of druk ik dat verkeerd uit? Wat het natuurlijk niet minder lastig maakt, begrijp me niet verkeerd.
Herstel na vreemdgaan is maar mogelijk, denk ik, als de relatie op zich redelijk goed zat vóór het vreemdgaan, dat wil zeggen zonder grote problemen. Er moet een tamelijk stevige basis zijn.
Of denk ik verkeerd?
Wat Peet hier allemaal beschrijft … verschrikkelijk.
Theekannetje. Dat zie je goed hoor. En het is natuurlijk niet allemaal heel slecht geweest. Er zijn zeker ook hele mooie herinneringen. Alleen door de biecht van mijn man destijds en hij meteen vertrok kwam mijn gevoel terug. Dat had ik ergens verborgen en idd..als ik dit niet mee gemaakt had had ik dit nooit meer terug gevonden. Maar daardoor ook heel erg het besef dat ik met herstel nooit meer terug wilde naar vroeger.
En ik weet het is mijn eigen keuze geweest om bij man te blijven. Heb een poging gedaan denk 15 jaar geleden maar toen is het niet gelukt om bij hem weg te gaan. Hij smeekte me om het nog een kans te geven. Tja ...en toen was ik nog niet sterk genoeg.
Elpisto schreef op 11-04-2025 om 10:36:
[..]
Ik vind dit altijd een hele lastige. Iedereen moet natuurlijk doen waar ze zich goed bij voelen, maar ik zou dit wel met een korreltje zout nemen.
Ex ging hier ik denk 3-4 dagen na de scheidingsmelding op aanraden van haar nieuwe vriendje ook mee naar een medium. Eigenlijk wou ex heel graag terug naar huis komen en het terug draaien en na het gesprek met dat medium is ze blind gaan varen daar op. En daardoor is er zoveel kapot gegaan tussen ons in een periode van 2-3 maand, dat toen ze eind november terug wou komen om het te lijmen, er gewoon teveel kapot was om te lijmen.
Als ze nou gewoon naar haar gevoel geluisterd had, en niet naar dat medium, dan was het misschien niet zo ver gekomen. Ik zou er wel heel erg mee oppassen om dat als leidend te zien.
Snap zeer zeker je bedenkingen. Twijfelde ook wel om het hier te delen.
Het is voornamelijk een zoektocht naar mezelf. Ik hoef er niets meer mee naar ex. Want hij is mijn ex man. Maar wel dat ik inzichten krijg. En of ik mijn intuïtie serieus moet nemen. En ook een stuk bescherming en besef dat ik vooruit moet. Maar dan zonder ex. Anders blijf ik in die cirkel rond draaien. Want hoe fijn is het om vrienden te blijven. Hoef je ook geen afscheid te nemen van elkaar. Maar houd je ook oude patronen in stand. Niet alleen die van mezelf maarook van mijn ex. Hierdoor kan ik me meer op mijn gevoel richten en kijken wat goed voor mij is. Wij moeten beide verder. En denk dat het voor beide partijen beter is om dat zonder elkaar te doen.
6 maanden geleden heeft het er wel toe geleid dat ik de confrontatie aanging met man. Ik voelde zo zeer dat er nog iets was. Had ik anders nooit achter gekomen.
Renate46 schreef op 11-04-2025 om 16:58:
[..]
In het geval van Peet is 32 jaar lang om samen te zijn. In deze jaren gebeuren er nu eenmaal dingen zeker als je allebei jong bent en een jong gezin vormt. Vindt het eigenlijk wel meevallen behalve het vreemdgaan natuurlijk. In eeb lange relatie boven 25 jaar ben je nu eenmaal vergroeid met elkaar. Je past je aan elkaar aan. Nu gaat ze pas ontdekken wie ze is. Voelt als vrijheid maar denk dat de klap voor haar nog wel komt.
Ja snap je punt hoor. En het is niet alleen slecht geweest. En man is echt niet alleen slecht want zo komt het misschien over. Hetnis meer dat ik probeer te beschrijven wat het met jou doet als persoon. En de een is de ander weer niet.
Hierboven is maar een fractie maar gezond was het zeker niet. Kijk als je partner jouw de schuld geeft dat hij zo boos wordt. En dan heb ik het niet over een ruziëtje. Maar echt over een woedeuitbarsting. Nou geloof me. Ik heb ze zelf gehad toen wij verder gingen na het vreemdgaan dus weet hoe het voelt. Maar ik gaf niet een ander de schuld. De boosheid zat in mij.
En ik heb daar op gereageerd door mezelf steeds meer terug te trekken tot ik uiteindelijk niets meer voelde. Want ja..dan kan een ander je ook niet Kwetsen.
En de klap ..ja misschien komt die nog. Maar misschien ook niet. Denk dat ik alles beetje bij beetje te weten kom zodat het niet in een berg op mijn bordje komt. Ik denk dat het met een reden gebeurd is. En nu begint idd de zoektocht naar mezelf.
Man heeft wat vragen beantwoord die ik nog had. Niet allemaal en niet uitgebreid, maar uitgebreid genoeg dat ik er in ieder geval zelf 3 leugens uit kan vissen. Of in elk geval tegenstrijdige dingen met wat eerder is gezegd (dus of eerder gelogen of nu aan het liegen).
Ik wil er niet vanuit boosheid klaar mee zijn, maar dat ben ik wel. En vanuit verdriet. Maar zie het zelf nu niet meer voor me.
Dat vind ik echt mega verdrietig en vervelend, maar ik ben op. Ik voel me rustiger als ik alleen ben, ik heb 0 vertrouwen en heb 0 vertrouwen in dat hij kan doen wat nodig zou zijn om überhaupt 1% vertrouwen op te bouwen. Ik zie inmiddels voor me dat ik uiteindelijk, na nog een hoop gedoe natuurlijk, er alleen misschien uit kan komen..
Buitenspel dat is precies wat ik bedoel. Jij wilt iets dat niet mogelijk is: de volledige waarheid. Je krijgt zijn versie van de waarheid. Of delen daarvan maar niet alles. Uiteindelijk moet herstel vanuit jezelf komen. Koppel dat los van hem. Het maakt je kwetsbaar en afhankelijk.
Izza schreef op 12-04-2025 om 19:42:
Buitenspel dat is precies wat ik bedoel. Jij wilt iets dat niet mogelijk is: de volledige waarheid. Je krijgt zijn versie van de waarheid. Of delen daarvan maar niet alles. Uiteindelijk moet herstel vanuit jezelf komen. Koppel dat los van hem. Het maakt je kwetsbaar en afhankelijk.
Nee de volledige waarheid is te veel gevraagd misschien, maar dat het verhaal van man van Truus toentertijd verschilde en nu blijkt haar verhaal te kloppen. Terwijl hij mij dit heeft verteld na het uitkomen van de hele affaire, vind ik echt niet oke. Zelfs tijdens herstel (of in ieder geval na het uitkomen van de affaire) is er nog gelogen. En hij is ook niet eerlijk geweest over het contact met Truus ná de affaire. Er is niks om op te bouwen nu.
Mensen die een affaire kunnen hebben (of parallelle relatie) hebben laten zien dat ze prima kunnen liegen en bedriegen. Zeker als het iets is geweest voor een lagere tijd. Dan hebben ze bewust meerdere malen de keuze gemaakt jou voor te liegen. Je zult nooit weten of hij de waarheid en het volledige verhaal zal vertellen.
Wat ga je nu verder doen?
Izza schreef op 12-04-2025 om 22:40:
Mensen die een affaire kunnen hebben (of parallelle relatie) hebben laten zien dat ze prima kunnen liegen en bedriegen. Zeker als het iets is geweest voor een lagere tijd. Dan hebben ze bewust meerdere malen de keuze gemaakt jou voor te liegen. Je zult nooit weten of hij de waarheid en het volledige verhaal zal vertellen.
Wat ga je nu verder doen?
Ik denk dat het klaar is, moet zijn 
Het voelt erg als ik iets wat ik niet mee wil maken (zowel affaire als gaan scheiden) en wat ik graag weg zou duwen, maar tegelijkertijd voelt het scheiden als de enige logische optie.
Ik vind het echt heel erg om mijn kinderen dit aan te doen..
Ik moet al huilen bij het typen ervan
Buitenspel2024 schreef op 13-04-2025 om 06:43:
[..].
Ik vind het echt heel erg om mijn kinderen dit aan te doen..
Ik moet al huilen bij het typen ervan
Hij heeft het huwelijk opgeblazen niet jij. Later zullen je kinderen veel respect voor je hebben dat je het überhaupt nog hebt geprobeerd.
Ah buitenspel, wat verdrietig! We hebben zo jouw worsteling meegemaakt hier. Blijven hopen en verwachten dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt. En dus blijven zweven zolang dat uitblijft. Wat een verdriet, wat je ook doet.
Wat twee verschillende dingen zijn: liegen en niet alles weten. We zullen nooit alles weten (ook omdat vreemdganger zelf vaak niet alles meer weten en het een inkleuring is). Maar nu heb je bevestiging dat er nog leugens waren. En voor hem geldt: zolang hij blijft liegen is eventuele verbinding en herstel dus ook gestoeld op leugens en geheimen. En dat kan niet. Dan zal er nooit een relatie ontstaan die bouwt op vertrouwen en eerlijkheid. Dat is niet om jou advies te geven, maar wat zou ik die gast graag eens heen en weer schudden… Wijsheid en sterkte!
Wat verdrietig Buitenspel. Natuurlijk is dit nooit wat je wilt. Maar bedenk dat kinderen jou en jullie als voorbeeld zien. Wil je dat een liefdeloos huwelijk hun blauwprint gaat worden? Hij lijkt er al langere tijd klaar mee. Jij blijft op deze manier trekken aan een dood paard terwijl hij gewoon zijn eigen ding doet. Voor de vorm heeft hij misschien meegedaan aan therapie en gesprekken. Maar was daar wel daadwerkelijk eigen motivatie voor? Vermoedelijk niet.
Kunnen jullie nog wel overleggen over de zakelijke dingen die nu geregeld moeten worden? Misschien is een poh (en hopelijk goede vrienden) voor jou om mee te praten een idee. Sterkte!
Izza schreef op 13-04-2025 om 08:28:
Wat verdrietig Buitenspel. Natuurlijk is dit nooit wat je wilt. Maar bedenk dat kinderen jou en jullie als voorbeeld zien. Wil je dat een liefdeloos huwelijk hun blauwprint gaat worden? Hij lijkt er al langere tijd klaar mee. Jij blijft op deze manier trekken aan een dood paard terwijl hij gewoon zijn eigen ding doet. Voor de vorm heeft hij misschien meegedaan aan therapie en gesprekken. Maar was daar wel daadwerkelijk eigen motivatie voor? Vermoedelijk niet.
Kunnen jullie nog wel overleggen over de zakelijke dingen die nu geregeld moeten worden? Misschien is een poh (en hopelijk goede vrienden) voor jou om mee te praten een idee. Sterkte!
Ik weet niet of wij kunnen overleggen over de zakelijke dingen. Man lijkt het niet te snappen, die wilt volgende week nog als gezin een weekend weg 🤯
Hoe het in zijn hoofd werkt, geeeeeen idee.
Ik loop inderdaad al bij de poh sinds januari, vind dat oke maar niet super helpend eerlijk gezegd.. vrienden en familie zijn grotendeels op de hoogte dus daar vind ik wel veel steun, gelukkig.
