Verder na ontrouw deel 7
Daar issie dan, deel 7 alweer! Dit onderwerp loopt intussen al jaren. Weet iemand ook hoe je de andere draadjes terug kunt zien? Ik kan dat tegenwoordig niet meer vinden.
Talloze dames en een heel enkele heer stellen hier hun lief en leed op schrift, nadat ze bedrogen zijn. En dan volgt altijd de hele moeilijke vraag: kan ik dit vergeven, of niet? Blijf ik bij hem, of niet?
Ervaringen laten zien dat het jaren en jaren kan duren voordat deze wond hersteld is en je je man/vrouw weer vertrouwt. Soms komt dat vertrouwen nooit meer volledig terug.
Persoonlijk vind ik dat de volmaakte relatie niet bestaat. Je mag van elkaar volledige trouw en toewijding verwachten. Maar een huwelijk is natuurlijk geen constante staat van geluk. Ontrouw zet de boel even heel erg op scherp: hoewel sommigen denken dat je niet vreemd gaat in een relatie die echt goed is, klinkt mij dat teveel als de stelling dat waar 1 vreemdgaat, 2 schuld hebben. En het lullige is dat de bedrogen partner vaak geen idee had dat de ander niet gelukkig was. Dat waren ze zelf namelijk wel. Ik persoonlijk hou minimaal een keer of wat per jaar een onderhoudsgesprekje om te peilen hoe tevreden mijn man is met de relatie. Maar als hij niet eerlijk is, in zijn communicatie, kan hij mij ook de schuld niet geven voor mijn vermeende tekortkomingen, vind ik.
Enfin, stof genoeg om eindeloos met elkaar over te tikken 
En natuurlijk zijn we er voor elkaar, om elkaar te steunen en troosten.
Tenslotte zou ik wel graag even willen zeker stellen dat we niet voor elkaar gaan beslissen of de ander beter scheiden kan, dan wel blijven moet. Dat is een persoonlijke beslissing en daar mag een ander niet over oordelen.
Sterkte Lentebloem!
In hoeverre helpt de EMDR je? Als juist alles loskomt?
Puinhoop: heb je al je man gesproken over dit 'grapje'. En gevraagd wat zijn bedoeling daarmee is?
Hoi allemaal. Normaal ben ik alleen een meelezer maar met pijn in mijn hart denk ik dat ik hier toch maar mee moet gaan schrijven.
Mijn man gaat vreemd. Er is een hele hoop gebeurd waardoor ik kan beredeneren hoe en waarom en wat. Het probleem zit hem ook niet in dat ik hem niet zou willen vergeven. Ik heb steken laten vallen, hij ook, en wat mij betreft hoeft dit niet iets te zijn wat ons uiteindelijk opbreekt.
Het probleem echter, is dat hij in alle toonaarden blijft ontkennen.. en stiekem daar naar toe gaat. Het gaat steeds om kwartiertjeswerk na dat hij klaar is met werken. En ik heb het gevoel dat ik blijf trekken aan een dood paard. Ik heb al meermaals “bewijsmateriaal” gegeven en elke keer komt hij weer met (doorzichtige) smoesjes.
Hij doet het ene moment ontzettend afstandelijk, het andere moment heel behulpzaam en ik kan er helemaal niks van maken. De onzekerheid maakt mij gek. Hij blijft zeggen dat hij wil dat we uit deze crisis komen, heb hem op de man afgevraagd of hij wilt scheiden.. Maar dat was een hele stellige NEE. Hij troost mij als ik verdrietig ben, maar een echt emotioneel gesprek zit er niet in. Dan sluit hij zich af.
Ik weet niet wat ik zoek hier. Herkenning? Tips? Ik weet het zelf ook niet meer.
Lieve Prinses Pluis,
Ik leef met je mee. Goed dat je hier hè vraag en twijfel neer legt.
Ook ik heb een man die bleef ontkennen. En later na het uitkomen - ondanks nieuwe afspraken over monogamie - stiekem contact hield met deze vrouw.
Het stopzetten van een affaire schijnt moeilijk te zijn. Gewenning, gewoonte, verslavend, geil, de waardering daar voelen en krijgen. En sommige kunnen gewoonweg niet trouw zijn. Willen wel maar lukt niet. Welke is jouw man? Wat was zijn reden voor een ander naast jou?
Je weet niet precies wat je zoekt hier? Ik kan mij zo voorstellen dat je wil dat het stiekeme, het vreemdgaan per direct stopt? Dat zou ik willen. Dat liegen is funest.
De vraag is wat doe jij nu? Wat ga jij anders doen?
Aanvullend: je zegt het zeker te weten. Je man ontkent altijd.
Waarom denk je het zeker te weten?
Misschien dan eerst maar beginnen met daadwerkelijk betrappen? Is het waar. Of niet.
hoi PrinsesPluis,
Wat maakt dat je zeker weet dat je man vreemd gaat?
Iedereen hier hekend het onderbuikgevoel en kleine bewijzen die pas op hun plek vallen als de waarheid boven tafel is gekomen. Dus wat je nu denkt en voelt is niet vreemd. Weet je om wie het gaat?
Anna Cara schreef op 12-12-2021 om 09:27:
Lieve Prinses Pluis,
Ik leef met je mee. Goed dat je hier hè vraag en twijfel neer legt.
Ook ik heb een man die bleef ontkennen. En later na het uitkomen - ondanks nieuwe afspraken over monogamie - stiekem contact hield met deze vrouw.
Het stopzetten van een affaire schijnt moeilijk te zijn. Gewenning, gewoonte, verslavend, geil, de waardering daar voelen en krijgen. En sommige kunnen gewoonweg niet trouw zijn. Willen wel maar lukt niet. Welke is jouw man? Wat was zijn reden voor een ander naast jou?
Je weet niet precies wat je zoekt hier? Ik kan mij zo voorstellen dat je wil dat het stiekeme, het vreemdgaan per direct stopt? Dat zou ik willen. Dat liegen is funest.
De vraag is wat doe jij nu? Wat ga jij anders doen?
Bedankt voor je fijne en snelle reactie, Anna Cara. Mijn man vlucht als het lastig wordt allemaal. Hij vindt confronteren ontzettend moeilijk, en ik denk dat dit dus een uitvlucht is. Waarvan ik bang ben dat het niet alleen bij een tijdelijke uitvlucht blijft, maar hij zijn spullen pakt en vertrekt.
Dat betrappen is eigenlijk al gebeurd. Foto’s, berichten, stiekem naar haar huis. Ik kan nog wel even doorgaan. De lijst is lang. Alleen blijft overal een excuus of smoesje voor. In hoeverre het echt vreemdgaan is weet ik niet, maar zijn geur bij thuiskomst verraad een hoop. En dat hele afstandelijke en kille doet mij ook niet veel goeds vermoeden. Eigenlijk ben ik gewoon bang.
Ik weet niet goed wat ik anders moet doen. Ik probeer nu open de communicatie aan te gaan. Geen verwijten. Geen strijd. Geen smeekbedes en watervallen van tranen. Ik ben geen huiler maar de laatste periode is het bijna dagelijks wel raak, en ik probeer mij de afgelopen dagen meer te beheersen. De hysterie die mij af en toe overvalt weg te schuiven. Dat lukt aardig.
Ik heb nu de bal bij hem gelegd omdat ik niet zo door kan gaan als de afgelopen weken. Ik wil best door, ik wil best vooruit kijken en er voor gaan.. Maar ik kan hem niet peilen want het enige wat ik terug krijg is kilheid afgewisseld met het compleet tegenovergestelde. Mijn keus is eigenlijk vrij simpel: of we gaan ervoor.. of niet. Maar er moet iets gebeuren want dit is niet iets wat we wekenlang vol kunnen houden.
Mamame schreef op 12-12-2021 om 10:47:
hoi PrinsesPluis,
Wat maakt dat je zeker weet dat je man vreemd gaat?
Iedereen hier hekend het onderbuikgevoel en kleine bewijzen die pas op hun plek vallen als de waarheid boven tafel is gekomen. Dus wat je nu denkt en voelt is niet vreemd. Weet je om wie het gaat?
Hoi Mamame. Ik weet om wie het gaat, ik ken haar alleen niet persoonlijk. Het is een collega. De rest heb ik denk ik wel een beetje opgesomd in het vorige bericht. Van ongepaste apps tot stiekeme huisbezoeken waar ik per ongeluk achter kwam tot sexy foto’s..
Oh meid toch. Nou vreemdgaan is niet alleen sex wat mij betreft. Het is feit dat hij vergaand met ander bezig is. En nog.
De meeste mannen ontkennen.
Je kan twee dingen zeker neerleggen, vraag hem:
1. Wat wil hij nou. Echt.
2. Wat jij wil qua relatie
Het is niet acceptabel lijkt mij dat hij koud doet naar jou en dan weer warm. En ondertussen door haar met flirten met deze collega.
PrinsesPluis schreef op 12-12-2021 om 11:59:
[..]
Hoi Mamame. Ik weet om wie het gaat, ik ken haar alleen niet persoonlijk. Het is een collega. De rest heb ik denk ik wel een beetje opgesomd in het vorige bericht. Van ongepaste apps tot stiekeme huisbezoeken waar ik per ongeluk achter kwam tot sexy foto’s..
Wat rot allemaal voor je. Maar mag ik vragen waarom je je laat leiden door zijn ontkenning als je duidelijk bewijzen hebt? Wordt het geen tijd om zaken te gaan eisen?
Lexus schreef op 12-12-2021 om 12:30:
[..]
Wat rot allemaal voor je. Maar mag ik vragen waarom je je laat leiden door zijn ontkenning als je duidelijk bewijzen hebt? Wordt het geen tijd om zaken te gaan eisen?
Eens!
Maar zelf was ik ook zo suf. Je wil ook je man geloven, omdat je je niet kan voorstellen dat hij tegen je zou liegen.
Lexus schreef op 12-12-2021 om 12:30:
[..]
Wat rot allemaal voor je. Maar mag ik vragen waarom je je laat leiden door zijn ontkenning als je duidelijk bewijzen hebt? Wordt het geen tijd om zaken te gaan eisen?
Tja.. goede vraag Lexus.. Omdat ik het graag wilde geloven denk ik. Omdat ik niet wil dat het kapot gaat. Omdat er kinderen in het spel zijn. Omdat we nu een hele zware fase hebben en ik hier wel over heen zou kunnen stappen maar het liegen.. Dat is inderdaad het ergste. Ik begrijp ook niet waarom. Ik kan het wel beredeneren maar gevoelsmatig snap ik het niet. Ik snap niet dat als je betrapt bent en je voor je gezin wilt gaan, je niet direct biecht en het contact op zegt. Dit voelt heel wrang.
Anna Cara, jouw vragen zijn inderdaad degene die ik neer heb gelegd bij hem en mijzelf. Hij zegt dat hij ons niet kwijt wilt. Alleen is eisen stellen lastig als hij blijft volhouden dat er niks gaande is qua vreemdgaan. Vanavond denk ik dat ik het gesprek weer aan ga, want zeggen dat je ons niet kwijt wilt is 1 ding, maar dan zou het fijn zijn als de acties daar ook naar waren.
Wat ik wil vind ik misschien nog wel de meest lastige vraag. Het ene moment ben ik super boos, denk ik dat het ook wel goed komt als ik zelf verder ga zonder man.. en het andere moment wil ik dat alles goed komt. Ik schiet werkelijk waar alle kanten op. Het is zo vermoeiend en sommige dagen heb ik echt moeite om mezelf bij elkaar te houden. De meeste dagen eigenlijk.
En dat is het lastige. Houden van. Versus diep verraad. Een flink aantal partners van vrouwen hier op het forum (inclusief de mijne) zeiden ook mooie dingen. Maar woorden bleken anders dan hun daden.
Achteraf ziet de man het ook: hij zit vastgezogen in een affaire. Het fijne gevoel. Verslavend. Nee zeggen lukt niet tegen verleiding. Voelt zich een echte man. Bij jou een loser. Terugkijkend is het het niet waard. He's gonna lose the woman he loves.... en de kinderen.
Daarom tijd om hem wakker te schudden!!!
En hem niet weg te laten komen met smoesjes. Dat deed ik ook. Pas toen ik bleef zeggen dat het klaar was. Klaar met blijven liegen. Dat ik hem niet meer geloofde. Dat hij nu moest zeggen hoe het zat....
Toi toi
oh ja, hij ontkent hè. Je kan ook vaststellen en zeggen dat álles wat je man geheim houdt voor jou, eigenlijk ook onder niet okay valt. Appjes verwijderen? Stiekem bij een vrouw op visite en het jou niet vertellen? Dat is niet okay. Als een vrouw sexy foto's gaat sturen en je man houdt het voor zich? Niet okay.
denk dat Anna wel alles heeft gezegd wat de lading dekt. Vreemdgaan is meer dan sex, liegen doet iedere vreemdganger en iedere vrouw heeft het duivelse dilemma om te bepalen waar de grens ligt
