Vakantie samengesteld gezin: ben ik de zeikerd?
Ik lat met mijn vriendin. Zij heeft twee kinderen (pubers), ik heb twee dochtertjes (van 6 en 7 jaar). We hebben het weleens over samenwonen gehad. Om verschillende redenen (als het niet werkt, moeten mijn kinderen daarna weer aan een nieuwe situatie wennen, met 6 in huis is wel druk, etc) huiverig. Vaak gezegd dat we eerst maar eens 'n vakantie moeten zien te overleven.
De vakantie hebben we gehad en die is me niet meegevallen. Ik schrijf maar even op wat me vooral heeft gestoord. Daardoor komt het misschien negatiever over dan het is.
Vooraf geen plannen o.i.d. gemaakt. Activiteiten e.d. zijn niet verplicht. Als iemand niet mee wil, dan is het verder prima als 'ie wat anders gaat doen. Dus niemand hoeft met tegenzin mee. Toch was dat wel vaak het geval bij haar kinderen. Ze wilden per se altijd overal mee naar toe. Maar daar zaten ze dan verveeld erbij. Lang gezicht, 'zeuren' dat ze terug naar het hotel willen...
Ik heb mijn kinderen geleerd dat ze 3 keer per dag eten, tussendoor fruit en soms snoep, chips of een ijsje. Op vakantie kan er wat meer, maar niet elke dag de hele dag door vette troep.
Haar kinderen zaten bij het ontbijt al aan de friet. Met mijn kinderen was het dan elke keer
discussie waarom zij dat niet mogen.
Haar kinderen beginnen ook direct na het ontbijt met snoepen, chips en snacken. Eigenlijk zo
ongeveer de hele dag door. Met mijn kinderen is het dan ook elke keer discussie waarom zij niet elke keer of zoveel mogen snoepen.
Met het avondeten was het ook elke keer gedoe. Haar kinderen lusten bijna niks. Ze lusten eigenlijk alleen friet, pizza en dingen die uit de frituur komen. Qua vlees verder alleen varkensvlees en kip, mits gefrituurd of in veel olie gebakken. Bij bv. de Burger King vragen ze zelfs nog of de sla van de burger af kan. Mijn kinderen lusten bijna alles. Ik ook. Mijn vriendin ook.
Als we het hadden over wat we gingen eten, wilden haar kinderen vooral naar de Mac, Burger King, Pizzahut. Elk restaurant waar geen friet of frituur op het menu stond, werd met veel misbaar door ze afgewezen. Ze liepen dan ook vaak demonstratief door. Gevolg was dat waar we gingen eten eigenlijk bijna elke keer werd aangepast op degenen die bijna niks lusten. Uiteindelijk vonden we dan altijd wel wat op de kaart, maar toch... ik vind het de omgekeerde wereld. Keer is niet erg, maar keer op keer. Haar kinderen hebben overigens allebei een BMI van (dik) boven de 30. Persoonlijk vind ik dat onverantwoord. Kreeg dan voortdurend commentaar dat ze niet hadden gedacht dat ik zo'n gezondheidsfreak was.
Ze wilden ook vooral naar restaurants waar het eten snel wordt geserveerd. Als ze zelf het hoofdgerecht op hadden, begonnen ze de rest al op te jagen, omdat ze weg wilden. Dat lieten ze dan duidelijk blijken. Ook "voor hun beurt" bij de ober om de rekening vragen of zeggen wat we geen desert willen, terwijl dat niet was besproken. Aan tafel zaten ze ook voortdurend (luidruchtig) op hun telefoon.
Ik, mijn vriendin en mijn kinderen vinden het gezellig om met mooi weer buiten nog wat te drinken. Maar haar kinderen zaten elke keer weer te jagen om zo snel mogelijk weer in het hotel te geraken. Persoonlijk hoeft het voor mij dan niet meer. Vaak dan maar naar het hotel gegaan en daar in de buurt met m'n kinderen nog wat gedronken of een ijsje gegeten.
Haar kinderen gingen dan op hun kamer liggen. Op hun telefoon en dergelijke. De moeder kreeg ook voortdurend verwijten en katterige opmerkingen omdat ze hun Playstation niet mee mochten nemen op vakantie.
Naar mijn kinderen vond ik ze vaak negatief. Op het strand bijvoorbeeld met banana boats e.d. De jongste mocht niet overal op en wilde op sommige dingen niet op. Haar kinderen zaten dan te 'zeuren' dat ik ook mee moest, de jongste maar even (voor je weer terug bent, ben je vaak 15 minuten verder) alleen moet laten. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt dat ik een 6-jarig kind alleen laat op een druk strand. Waarna ze dan vaak weer negatief reageerden op mijn jongste dochter, alsof door haar schuld dingen niet konden. Heb zelf toen tegen ze gezegd dat we met z'n alleen naar het strand gaan, het samen uit en samen thuis is en dat als het zo moet, ze de volgende keer meer alleen moeten gaan.
Een van haar kinderen heeft ook de "tic" om voortdurend op de hakken van zijn voorganger te lopen. Niet soms per ongeluk, maar als je er 10 minuten voor loopt, dan heeft hij 4-5 keer op je hakken gestaan. Dan wordt het gewoon irritant. Zo ook bij mijn kinderen. Als ze er wat van zeiden, dan reageerden haar kinderen ook weer erg negatief. Alsof mijn kinderen zeuren en zeikerdjes zijn. Hetzelfde met speelgoed. Hij heeft de neiging om speelgoed uit elkaar te draaien, te buigen, etc. Resultaat is elke keer dat het kapot is. Waarna je weer dezelfde discussie hebt.
Of bij de kermis. Zelf wilden ze uren hangen bij speelautomaten waar je punten kunt winnen voor knuffels of speelgoed. Als mijn kinderen ergens in wilden, dan reageerden ze meteen negatief, alsof daar geen tijd voor is. Of dat het kinderachtige attracties zijn, attracties voor baby's en meer van dat.
Richting het einde van de vakantie wat vaker met mijn kinderen alleen op pad geweest. Heb het er toen uiteraard met hen over gehad wat ze er van vonden. Aanvankelijk zeiden ze dat ze het leuk vonden. Toen gezegd dat als dat niet zo is, dat ze dat eerlijk mogen zeggen en dat dat geen probleem is.
Toen zeiden ze dat ze liever met mij alleen op vakantie gaan.
Overdrijf ik nu? Persoonlijk vind ik het echt verschrikkelijk zo'n vakantie met haar kinderen erbij. En mijn kinderen vinden het blijkbaar ook leuker met mij alleen. Wat voor mij dan weer het belangrijkste is, omdat ik vooral ga zodat mijn kinderen een leuke tijd hebben, wat anders zien dan Nederland.
Ik moet er niet aan denken eigenlijk om nog een keer in deze samenstelling op vakantie te gaan. Laat staan om 24/7 in zo'n situatie te zitten.
Pinokkio schreef op 18-08-2022 om 11:06:
[..]
Zo werkt testen niet Harrie.
Iedereen test trouwens wel een beetje.
Dat verwachtingen niet uitgekomen zijn, het gebeurt nu eenmaal en is geen oordeel.
Je hoeft niet verder met deze relatie.
Maar een wedstrijd over wie het beter deed lijkt me weinig zinvol.
Vooral dit. Dat het niet gewerkt heeft, ligt niet alleen maar aan de pubers en hun moeder. Maar ook aan jou Harrie; je hebt een bepaald verwachting van hen of de vakantie wat niet uitkwam. En je kan/wil daar niet op de juiste manier mee omgaan. Dat is prima. Helemaal jouw recht. Maar dat betekent niet dat het alleen maar aan hen ligt dat het niet werkt. Het is gewoon geen match, van beide kanten niet.
Flanagan schreef op 18-08-2022 om 10:24:
Wat mij opvalt in de post van TO is de wijze waarop hij gebeurtenissen beschrijft als vaste prik; alsof zijn vriendin voortdurend haar oren naar ze laat hangen of haar pinpas gebruiken wanneer het hun blieft etc etc. Dergelijke verwoording geeft een gekleurd beeld over de vriendin. Dat kan omdat wij daar toch niet bij zijn en op basis van wat hier gedeeld wordt , gaan reageren en aannames doen.
TO is eerder gewezen op zijn objectiviteit daar hij haar pubers en zijn jonge kinderen onderling meende te moeten vergelijken en hij daarbij moeilijk kon voorstellen dat haar kinderen vroegtijdig hun vleugels gaan uitslaan. Wederom suggestieve informatie; oef, het zou je vriend maar wezen.
Die pinpas staat op de telefoon van de oudste. Dus ja, die heeft ze altijd tot haar beschikking. Daar is niets gekleurd of suggestiefs aan, maar gewoon een gegeven.
Nâh, het verhaal komt vrij gekleurd over. Weet je, het is niet lxllen maar poetsen.
Je weet nu wat er aan jouw verwachting en beeldvorming bijgeschaafd kan worden en dan is het nu tijd om te poetsen.
@Harrie, kan je ook iets positiefs over haar met ons delen? Iets wat ze met jouw kinderen tijdens de vakantie heeft gedaan op momenten dat jij afwezig was? Ik lees dat ze met haar dochter was wezen winkelen, maar ik mis iets warmhartigs naar jouw kinderen toe. Ik kan mij niet voorstellen dat ze voor jouw kinderen geen tijd had. Dat bedoelde ik met eenzijdig beeld.
Flanagan schreef op 19-08-2022 om 13:14:
@Harrie, kan je ook iets positiefs over haar met ons delen? Iets wat ze met jouw kinderen tijdens de vakantie heeft gedaan op momenten dat jij afwezig was? Ik lees dat ze met haar dochter was wezen winkelen, maar ik mis iets warmhartigs naar jouw kinderen toe. Ik kan mij niet voorstellen dat ze voor jouw kinderen geen tijd had. Dat bedoelde ik met eenzijdig beeld.
Heel eerlijk: ze heeft tijdens de vakantie eigenlijk niets met mijn kinderen gedaan. Een paar keer even erop gelet, terwijl ik eten/drinken halen was. Waarvan één keer de kleinste daana kwijt was.
Winkelen met de dochter, toen zijn ze we ook allemaal mee geweest. Ze is verder niet met mijn kinderen ergens naar toe geweest of iets gedaan. Met haar kinderen ook niet. Of met z'n allen of ik met de kinderen.
Ik schreef eerder ook al dat ik er voor mijn gevoel vaak alleen voor stond.
okee, en hoe had zij dat samen wonen dan voor ogen? Was dan de zorg voor de jongste kinderen ( denk aan tanden poetsen, voorlezen) puur jouw deel? Dat gaat toch niet werken...
Wil je nog wel met haar blijven latten?
Flanagan schreef op 19-08-2022 om 13:51:
okee, en hoe had zij dat samen wonen dan voor ogen? Was dan de zorg voor de jongste kinderen ( denk aan tanden poetsen, voorlezen) puur jouw deel? Dat gaat toch niet werken...
Wil je nog wel met haar blijven latten?
volgens mij is het ons en waarschijnlijk ook Harry allang duidelijk dat het allemaal niet gaat werken...
Blijft nog wel de vraag of deze mevrouw niet overspannen of burnout is als je dit allemaal leest maar goed we weten niets dus laten we daar maar niet over speculeren
Leene schreef op 19-08-2022 om 14:08:
[..]
volgens mij is het ons en waarschijnlijk ook Harry allang duidelijk dat het allemaal niet gaat werken...
Blijft nog wel de vraag of deze mevrouw niet overspannen of burnout is als je dit allemaal leest maar goed we weten niets dus laten we daar maar niet over speculeren
Dat is ook nog een optie.
Flanagan schreef op 19-08-2022 om 13:51:
okee, en hoe had zij dat samen wonen dan voor ogen? Was dan de zorg voor de jongste kinderen ( denk aan tanden poetsen, voorlezen) puur jouw deel? Dat gaat toch niet werken...
Wil je nog wel met haar blijven latten?
Toen we het er over hadden, was het elke keer van taken verdelen, samenwerken, etc. Deze vakantie kwam daar in elk geval niks van terecht.
Zorg voor mijn kinderen heb ik inderdaad gedaan. Tanden poetsen ze zelf, maar je moet dat wel zeggen en soms even kijken of ze het goed doen. Omkleden doen ze zelf, maar moet wel even aangeven wat ze aan moeten doen, anders komen ze met lange mouwen als het bloedheet is of met sandaaltjes als er wat gelopen moet worden. Douchen doen ze zelf, maar moet wel hun haren wassen, want dat kunnen ze niet goed zelf. Beetje zoals met het eten. Dat pakken ze bij het ontbijt zelf, maar als ze zien dat anderen snoep en friet pakken...
Mijn kinderen zijn vrij amicaal naar andere mensen toe. Dat ze aangeven liever met mij alleen te gaan dan met haar, is voor mij daarom wel een rode vlag.
Nee, het beste stop ik er gewoon mee. Voor mij en mijn kinderen is dit geen toegevoegde waarde op deze manier ten opzichte van ik gewoon alleen. Het gaat me een hele hoop extra energie kosten, maar het wordt er niet leuk op. Vooral ook voor mijn kinderen niet.
Overspannen of een burnout, dat zou kunnen. Weet ik eigenlijk niet. Ik heb daar geen verstand van. Heb niet het idee dat je het op deze manier oplost. Weet wel dat ik daar ook wel terecht kom als ik op deze manier samen zou gaan wonen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik zie/zag haar niet als extra hulp voor mijn kinderen, maar nu koste haar aanwezigheid me voor mijn gevoel alleen maar meer energie dan wanneer ik alleen zou zijn geweest. Een beetje als dat ik niet verwacht dat iemand mee helpt met mijn kar te duwen, maar toch ook niet dat diegene er aan gaat hangen om te vertragen.
HarrieDelSol schreef op 19-08-2022 om 13:22:
[..]
Heel eerlijk: ze heeft tijdens de vakantie eigenlijk niets met mijn kinderen gedaan. Een paar keer even erop gelet, terwijl ik eten/drinken halen was. Waarvan één keer de kleinste daana kwijt was.
Winkelen met de dochter, toen zijn ze we ook allemaal mee geweest. Ze is verder niet met mijn kinderen ergens naar toe geweest of iets gedaan. Met haar kinderen ook niet. Of met z'n allen of ik met de kinderen.
Ik schreef eerder ook al dat ik er voor mijn gevoel vaak alleen voor stond.
Wauw, een paar keer kort opgelet en dan een keer je dochtertje van 6 kwijt. Verder niets gedaan. Wat onveilig voor je kinderen.
Wanneer stop je deze relatie?
Egel. schreef op 19-08-2022 om 14:42:
[..]
Wauw, een paar keer kort opgelet en dan een keer je dochtertje van 6 kwijt. Verder niets gedaan. Wat onveilig voor je kinderen.
Wanneer stop je deze relatie?
Ja, toen ben ik wel uitgevlogen. Ging om een minuut of 10, hoogstens een kwartiertje. Uiteindelijk kwam ze terug met hulp van en aan de hand een hulpvaardige (Spaanse) mevrouw. Ze was totaal in paniek.
Andere keer wat veel kleiners. Schoenen kwijt. Daar geen heel groot punt van gemaakt, maar toch... het geeft aan dat ze niet heel attent en oplettend is als ik haar vraag om even op mijn kinderen te letten.
Vandaag het hoge woord eruit gegooid dat ik het niet meer zie zitten. Niet om ooit samen te gaan wonen, niet om nog op vakantie te gaan, maar ook niet om door te gaan met latten.
Om met deze twee huishoudens veel dingen samen te doen, dat zie ik niet zitten. Op allerlei fronten matcht het totaal niet. Ik ga ook niet mijn kinderen op een zijspoor zetten voor een relatie. Tegen haar kinderen heb ik niets, maar ik vind het moeilijk om om te gaan met de manier waarop ze zich gedragen op vakantie en vind het nog moeilijker om te gaan met de manier waarop zij laat blijken dat allemaal wel best te vinden. Vakantie is vakantie, maar ook als je samen een weekend weg gaat, een dag weg, samenwoont, etc krijg je daar mee te maken.
Ben voor mijn gevoel constant bezig geweest met schipperen om het iedereen naar de zin te maken, maar werd daarin gevoelsmatig alleen maar tegengewerkt.
De relatie is over. Ik zeg het niet snel, maar in dit geval, beter zo.
HarrieDelSol schreef op 19-08-2022 om 22:31:
[..]
Ja, toen ben ik wel uitgevlogen. Ging om een minuut of 10, hoogstens een kwartiertje. Uiteindelijk kwam ze terug met hulp van en aan de hand een hulpvaardige (Spaanse) mevrouw. Ze was totaal in paniek.
Andere keer wat veel kleiners. Schoenen kwijt. Daar geen heel groot punt van gemaakt, maar toch... het geeft aan dat ze niet heel attent en oplettend is als ik haar vraag om even op mijn kinderen te letten.
Vandaag het hoge woord eruit gegooid dat ik het niet meer zie zitten. Niet om ooit samen te gaan wonen, niet om nog op vakantie te gaan, maar ook niet om door te gaan met latten.
Om met deze twee huishoudens veel dingen samen te doen, dat zie ik niet zitten. Op allerlei fronten matcht het totaal niet. Ik ga ook niet mijn kinderen op een zijspoor zetten voor een relatie. Tegen haar kinderen heb ik niets, maar ik vind het moeilijk om om te gaan met de manier waarop ze zich gedragen op vakantie en vind het nog moeilijker om te gaan met de manier waarop zij laat blijken dat allemaal wel best te vinden. Vakantie is vakantie, maar ook als je samen een weekend weg gaat, een dag weg, samenwoont, etc krijg je daar mee te maken.
Ben voor mijn gevoel constant bezig geweest met schipperen om het iedereen naar de zin te maken, maar werd daarin gevoelsmatig alleen maar tegengewerkt.
Ik denk dat je hiermee een goed besluit hebt genomen, voor jou werkt het niet op deze manier. Sterkte!
Hoe reageerde ze?
In een volgende relatie zou ik dan wel echt de relatie en de kids apart houden. Want dit is heftig voor kinderen, neem aan dat 't toch wel heel serieus was dat jullie samen op vakantie gingen met de kids erbij? Nu is dat toch heftig denk ik voor de kids om papa te zien met een andere vrouw en nu is die vrouw weer weg. Weet ik niet hoor maar ik gok. Zelf als kind m'n vader met veel vrouwen gezien, is toch best een trauma die ik nog steeds mee draag. Maar ja hierdoor weet je wel dat de liefde niet heel groot was en de relatie 't niet waard is. Je kids gaan idd voor. Hoe reageerde zij? Ben ik ook wel benieuwd naar...
