Stilvallende vrouwen
Hallo
In het kader van de totaal niet belangrijke zaken de volgende kwestie waarvan ik benieuwd ben of jullie dat ook wel eens hebben opgemerkt.
Ik heb twee vriendinnen die ik elke week wel een paar keer spreek, meestal met zijn drieën. Dan zijn ze erg welbespraakt en zitten vol praatjes. Ze hebben best over veel dingen een uitgesproken mening. Prima, heb ik zelf ook en dat maakt juist onze samenkomsten zo gezellig. Nu heb ik ze een paar keer met bijbehorende mannen ontmoet (die ik beiden erg aardig vind overigens). Maar het rare is: dan vallen ze helemaal stil, ook als het over onderwerpen gaat waar zij ook erg in thuis zijn. (bepaalde sport). Ze gaan stil zitten glimmen en het lijkt wel of er een soort afspraak is van 'als de jongens praten, dan zwijgen de meisjes'. Je voelt dat het ook not-done is je als vrouw wel te mengen in het gesprek van de mannen, dan wordt je toch afkeurend bekeken. Zowel door de mannen als de vrouwen.
Ik ken dit allang niet meer. Dertig jaar geleden ja, als ik eens mee ging met een vriendje die op bezoek ging bij zijn muziekvrienden, dan zaten de vrouwen er ook stilletjes bij. Maar die wisten dan niets van die muziek en kenden elkaar ook niet. Maar ook toen al vond ik dat maar vreemd. Het lijkt wel of de vrouwen een soort podium en publiek tegelijk voor die mannen zijn.
Ik moet wel zeggen dat ik er wellicht meer op let want ik heb in een ver verleden een scriptie geschreven over verschillen in communicatie tussen mannen en vrouwen en in het bijzonder in de interactie met elkaar.
Het is dus niet echt een probleem hoor, ik ben meer verwonderd en het valt me eerlijk gezegd ook een beetje tegen van de vriendinnen. Maar mijn vraag is dus of jullie dat soort verschillen in communicatie ook wel eens opmerken.
Harem
Dat herken ik dan weer wel 
Tijdens de zwemlessen van mijn dochter zaten in de kantine voornamelijk moeders en oma's. Er was ook 1 vader, best een aantrekkelijke man maar niet mijn type, en die trok dames aan als een magneet. De dames (van die types die 5 kwartier in een uur kletsen) werden altijd even stil als hij bij ze aan tafel kwam zitten.
Interessant
Nu ik er langer over nadenk, denk ik dat de groepsamenstelling er alles mee te maken heeft. Ik vermoed dat als ik met een dame en haar man ben, dat dan alle drie gelijkelijk aan de discussie bijdragen, de dames misschien zelfs wel meer. Maar als ik met een van de dames en de echtgenoot van de ander ben (wat wel eens gebeurt op het voetbalveld) zwijgt zij en geeft hem de vloer.
Ik denk dat de setting van twee echtgenoten ook het stilzwijgen van de vrouwen in de hand werkt omdat, zoals hier boven al gesuggereerd, de mannen tegen elkaar opbieden en de vrouwen het verder wel best vinden en geen zin hebben hun energie erin te steken. Mijn makke is dan weer dat ik wel begrijp dat ze daar geen zin in hebben maar niet dat ze dan goedkeurend gaan zitten beamen. Maar goed dat weten jullie nu wel van me. Ik vind het zo weinig pittig.
Ik ben misschien wel zo´n vrouw
En dan niet speciaal uit onderdanigheid, maar ik ben 1op 1 wat beter in praten dan in een groep. Dus als er opeens meer dan 3 mensen zijn hou ik ook mijn mond vaker dicht en sta ik te luisteren wat anderen (m/v) zeggen.
Dat heb ik dus ook
En heel typisch: mijn man heeft dat dus nog meer. Ik denk dat het rolverdelingen te maken heeft: wie is de prater van het gezelschap en wie de luisteraar.
In een groep val ik dus automatisch terug op de luisterende rol, behalve als de rest van het gezelschap nog nog minder extravert is dan ik. En dat kan dan dus ook per onderwerp varieren. Ik merk namelijk dat ik tijdens vergaderingen op mijn werk vaak wel het voortouw neem. In ieder geval wel als ik vind dat er nog wel wat aan te vullen is, en dat is vaak wel zo.
Als ik samen met mijn man in een gezelschap ben, ben ik echter meestal degene die converseert. Omdat mijn man dan dus nog introverter is dan ik ben.
