Schuldgevoel over ouders 'in de steek laten'
Door ziekte is mijn energie zeer beperkt. Desondanks ben ik een middag per week bij mijn ouders om hen te helpen met van alles, oa opruimen van hun propvolle huis. Ze zijn in de tachtig en zijn ooit bij mij in de buurt komen wonen in de randstad. Ze hebben de kinderen van school gehaald toen die klein waren, ze leven met ons mee en we helpen elkaar over en weer. De kinderen zijn nu het huis uit en ik merk dat ik vermorzeld word door de drukte in het westen van het land. Steeds als ik op het oostelijke platteland ben, voel ik dat ik die rust daar heel hard nodig heb om te herstellen. Ik kan de drukke manier van doen van mijn moeder bovendien niet meer aan. Ze is autistisch en kan niet afstemmen op een ander. Ik zou zo graag naar het oosten verhuizen en dan maar af en toe 2 uren reizen om bij hen te zijn! Maar dan voel ik dat ik mijn ouders in de steek laat, net nu ze hulpbehoevend worden...
Ik ben bang dat ik er zelf aan onderdoor ga, als ik niet op tijd voor mezelf kies. Dus wat goed voor mezelf is, is wel duidelijk, maar hoe ga ik met dat tegenstrijdige gevoel om?
Moree schreef op 01-08-2024 om 03:08:
Ik denk dat als jij er aan onder door gaat dat je ouders ook niks aan je hebben. M.a.w. en even doelend op je tegenstrijdige gevoelens, door te blijven in de randstad ga je hun niet helpen want als jij opbrandt of instort, kan je helemaal niks voor hun betekenen. Waarschijnlijk zelfs niet aan de telefoon.
Terwijl je dat wel kan doen als jij in een open ruimte bent, meer rust ervaart en kalmte, en zo kan opladen. Je energie krijgt en wellicht
creatieve ideeen.
Je ouders weten dat je een ziekte hebt en misschien weten ze dat je baat hebt bij rust en kalmte.
Jouw ouders zullen, net als alle senioren hulp nodig gaan hebben en die hulp zal van een professional moeten komen. Of je daar nu woonde of niet. Hulp in de huishouding, wellicht hulp bij dagelijkse zelfzorg is voor de wijkzorg.
Als jij in een omgeving woont die je meer oplaadt zul je ruimte en wellicht energie hebben om kontakt met hulpinstanties voor je ouders te hebben. Dat is ook hulp geven aan je ouders, bijstaan, geven om, en betrokken zijn.
Als je ouders een smartphone of ipad of zoiets hebben en ze weten hoe te videobellen dan kan dat een goed alternatief zijn waarbij je toch voelt dat je even bij elkaar bent als je elkaar ziet.
En wellicht kunnen je ouders eens komen logeren op je nieuwe plek als ze nog kunnen reizen.
Ik zou vooral de nadruk voor jezelf leggen op het feit dat als jij blijft wonen waar je nu zit en je meer en meer leeggezogen wordt en wellicht gaat instorten dat je je ouders er niet mee helpt.
En je kinderen overigens ook niet.
Doen hoor, naar het oosten gaan!
Daar heb je een heel goed punt, Moree! Ik ben digitaal handig (kan ook voor hen inloggen), zij kunnen videobellen en als mijn hoofd rust heeft, dan zal het me beter afgaan om de hulp voor hen op afstand te coördineren.
Ysenda schreef op 01-08-2024 om 06:51:
ik sluit me aan bij Moree.
Pas als je goed voor je zelf zorgt kun je voor een ander zorgen.
Een vraag: zijn er nog andere kinderen die wat kunnen doen of ben je enig kind?
Zelf woon ik ook verder weg van mijn ouders, en ik ben enig kind dus geen brussen die ook wat kunnen doen.
Wat ik nu regelmatig doe is ipv op 1 dag heen en weer rijden een hotel nemen zodat ik toch rust heb op zo'n dag. Altijd hetzelfde hotel, dat geeft ook rust.
Mijn zus woont op 5 kwartier rijden afstand in Noord-Holland. Nadat mijn ouders van Noord- naar Zuid-Holland waren verhuisd om dichter bij de (klein)kinderen te zijn, was zij degene die na enkele jaren weer terugverhuisde.
Mijn plan zou zijn om niet elke week mijn ouders op te zoeken, maar om de week en dan bij hen te overnachten. En verder kunnen we bellen.
tsjor schreef op 01-08-2024 om 08:23:
Ben je enig kind? Zijn er ook andere mogelijkheden, bijvoorbeeld dat je met je ouders iets afspreekt over welke dagen je wel en niet beschikbaar bent? Welke klussen zie je in de toekomst op jou en hen afkomen en kun je daar nu al op voorsorteren? Is een vakantiehuisje/stacaravan in het oosten van het land iets voor jou?
Ik bedoel: het probleem is duidelijk, maar nu lijkt het alsof er maar één oplossing is. Terwijl een verhuizing naar het oosten van het land (ongeveer 2 uur rijden zonder files) een drastische maatregel is.
Tsjor
Ik heb nog een zus, die als eerste verder weg is gaan wonen. Zij doet lang niet zoveel als ik daardoor. Het is voor mijn ouders logisch dat ik hen chauffeur, meega naar medische afspraken e.d., omdat ik min of meer om de hoek woon. (Dat is echter niet omdat ik om de hoek ben gaan wonen, maar omdat zij bij mij om de hoek zijn komen wonen)
Een vakantiehuis is misschien een idee, dankjewel. Of andersom: een pied-a-terre in de randstad voor als het nodig is.
Anoniemvoornu schreef op 01-08-2024 om 08:35:
allereerst wat naar dat je ziek bent, je bericht klinkt alleen wel heel dramatisch je wordt vermorzelt door de drukte? Ik bedoel op vakantie komen een hoop mensen ook helemaal tot rust maar wonen in de omgeving kan heel anders zijn, romantiseer je het niet een beetje? As je je echt zo voelt door je omgeving is daar mischien nog winst te behalen, je moeder is autistisch maar heeft je wel altijd geholpen met de kinderen begrijp ik? Was haar gedrag toen milder? Of zouden er nu ook weer afspraken gemaakt kunnen worden maar dan over de mantelzorg
Dankjewel. Omdat ik momenteel niet kan werken, heb ik elke dag 'vakantie', maar we gaan uiteraard wel eens weg - naar een andere streek met ons caravannetje. We hebben al op zoveel plekken gestaan, maar er is gewoon een bepaalde streek in het oosten die voor ons beiden voelt alsof we daar horen te zijn. Het doet iets met ons, alsof we eindelijk vrij kunnen ademen. We krijgen ideeën en zin in dingen, wat we nog nergens anders hebben gevoeld. Ik heb dat overigens ook enigszins met Drenthe, maar mijn partner niet, dus dat valt af. (Mijn partner is overigens al jarenlang afgekeurd thuis door ziekte, dus we kunnen beiden mijn ouders niet uitgebreid dingen uit handen nemen)
Uiteraard kan ik wel proberen afspraken te maken over mantelzorg met mijn ouders. Zal we moeten, want anders moet ik steeds een week herstellen van 1 of 2 keer helpen, zoals laatst gebeurde. Neemt niet weg dat ik me niet blij voel in mijn huidige regio, zo'n enorm verschil met die regio in het oosten.
Dankjewel voor het meedenken!
Los van naar het oosten verhuizen, heb je al eens gekeken naar kleinere dorpjes bij jou in de buurt die zeg maar maximaal een half uur van je huidige huis af liggen? Ik woon ook in de randstad maar heb in mijn buurt ook gehuchtjes met maar een paar straten en een paar winkeltjes en veel rust rondom, dat zou misschien ook nog kunnen?
Ik heb de laatste jaren veel doorgebracht met mijn ouders, deed vooral de bankzaken en administratie en de boodschappen, het huis konden ze zelf redelijk goed bijhouden, maar los van dat het veel werk was vond ik het ook altijd erg gezellig en nu ze er niet meer zijn heb ik er een fijn gevoel bij, dat ik ze zo vaak heb gezien de laatste jaren. Maar goed, als je om de week komt en ook blijft slapen dan is dat ook wel erg speciaal, misschien wel fijner dan bijvoorbeeld 2x per week maar dan heel kort.
Wat misschien ook een idee is, is om hun netwerk breder te maken, mijn ouders kregen hulp van een thuiszorg organisatie omdat mijn vader niet meer alleen kon douchen en mijn moeder (80+) daar ook niet makkelijk meer bij kon helpen. Die thuiszorg, dat vonden ze altijd erg fijn, die mensen dronken ook altijd even een kopje koffie en ze kregen echt een band met dat team. Verder heb ik een vriendin van mij ingeschakeld om de ramen te lappen zodra mijn moeder dat wilde (ik ben een kluns met ramen lappen en die vriendin deed dat graag voor een hele kleine vergoeding (die was meer zodat mijn ouders zich niet bezwaard voelden) en zij bleef ook altijd nog even kletsen. Zo kan je natuurlijk wat meer mensen in hun leven brengen die ze kunnen helpen waar nodig (de tuin, de was strijken, enz) bij ons waren het wel allemaal mensen die we via-via kenden (nu was ik altijd in de buurt maar heb iets te vaak verhalen gehoord van oudere mensen die dan toch ineens belazerd werden door de 'lieve' buurvrouw, dus ik bleef wel alert)
En ik zou met je ouders om de tafel gaan zitten en je plannen doorspreken, hoe vinden zij dit, hebben ze zelf ideetjes en misschien vinden ze het helemaal niet zo erg als dat je denkt? Of heb je dit al gedaan?)
Anoniemvoornu schreef op 01-08-2024 om 10:33:
Daarnaast weet ik niet of je gezondheid het ook toelaat ver weg te wonen van een ziekenhuis, mischien dat je straks zelf meer medische afspraken hebt en dat is vaak een grotere afstand als stedelijk gebied
De streek die we op het oog hebben ligt dichtbij twee ziekenhuizen. Dat is voor onszelf ook een vereiste, evenals het aanwezig zijn van OV en een gemeenschap van mensen in de buurt, ook al is het een klein dorp.
Temet schreef op 01-08-2024 om 11:00:
Dat zou voor mij wel een overweging zijn als het gaat over het verhuizen van de ouders van TO. Als die in een mooie, rustige, landelijke omgeving gaan wonen waar ze straks voor ongeveer alles een auto nodig hebben, dan kan je ervan uitgaan dat je structureel voor chauffeur moet gaan spelen als ouders geen rijbewijs (meer) hebben. Wonen ze daarentegen op een plek waar je lopend en/of met de fiets/scootmobiel naar zaken als winkels en de huisarts kan, dan kunnen ouders in principe tot op hogere leeftijd veel meer zelf. Maar goed, dat is misschien niet zozeer een verschil tussen oost en west als wel tussen stad en platteland.
Goed punt! Waar mijn ouders nu wonen zijn de voorzieningen voor hen dichtbij.
Iedereen bedankt voor het meedenken! Ik heb een aantal aanknopingspunten gevonden waar ik iets mee kan. Ook in de gesprekken met mijn ouders.
Als dit voor jullie goed voelt en beter is moet je dat doen. Jouw ouders willen op hun huidige plek blijven. Wat je kunt doen is kijken wat ze zelf kunnen blijven doen en wat je kunt uitbesteden. En voor vertrek kan je natuurlijk ook samen met hen een grote schoonmaak en opruimactie doen in huis. Minder spullen is beter schoon te houden en minder rotzooi. Wellicht een kleinere woning in hun huidige omgeving een optie?
- Boodschappen digitaal bestellen en wekelijks laten bezorgen (door henzelf of jou via de app).
- maaltijdservice voor ouderen zit door het hele land,
- Bankzaken kunnen allemaal digitaal tegenwoordig (en jij kunt op afstand meekijken)
- Naar afspraken met OV of regiotaxi, automaatje ANWB etc,
- Huishoudelijke hulp (particulier of via de gemeente)
- zoek nu al naar locale initiatieven voor gezelschap (huiskamer projecten, een leesclub, biljarten etc. Zorg dat ze plekken hebben om zich te vermaken en voor aanspraak buiten jou of elkaar. Sommige stellen zijn alleen op elkaar gericht. Valt de ander weg dan is er opeens een enorm probleem. Voorkom dat door ze mee te nemen naar initiatieven in de eigen buurt.
Ik lees de woorden "pied à terre in de Randstad".
Dat lijkt mij alleen een optie als het schip met geld binnenkomt, gelet op de woningmarkt hier.
Een pied a terre kan ook een vaste B&B zijn. Als je daar elke maand/2 weken 1 of 2 nachten verblijft, wordt het ook een beetje thuis en kun je vast ook een korting regelen.
Waar wonen jouw kinderen?
Pien71 schreef op 02-08-2024 om 09:16:
[..]
Daar heb je een heel goed punt, Moree! Ik ben digitaal handig (kan ook voor hen inloggen), zij kunnen videobellen en als mijn hoofd rust heeft, dan zal het me beter afgaan om de hulp voor hen op afstand te coördineren.
Hoi Pien, dat klinkt goed!
En inderdaad creert dat dan goeie mogelijkheden 👍
Ik zou een stacaravan op een vaste plek neerzetten in het oosten van het land. Tenzij je een koopwoning hebt in Zuid-Holland, dan kan het zijn dat je zoveel geld overhoudt dat je in het oosten van het land ook iets kunt kopen. Maar anderszins zijn er in het oosten van het land niet veel huurwoningen of betaalbare koopwoningen.
Tsjor
tsjor schreef op 03-08-2024 om 08:54:
Ik zou een stacaravan op een vaste plek neerzetten in het oosten van het land. Tenzij je een koopwoning hebt in Zuid-Holland, dan kan het zijn dat je zoveel geld overhoudt dat je in het oosten van het land ook iets kunt kopen. Maar anderszins zijn er in het oosten van het land niet veel huurwoningen of betaalbare koopwoningen.
Tsjor
Nou, ik heb net even op Funda gekeken en als ik 'woonhuis' zoek met een budget tot €250.000, dan zie ik in Overijssel veel meer huizen (171) dan in Zuid-Holland (84). Gelderland heeft er ook 84 en ter vergelijking heb ik ook Noord-Holland bekeken, die heeft 95 huizen. Dus in Overijssel heb je meer keuze dan in de andere genoemde provincies. Natuurlijk ben ik op dit moment niet verder in detail getreden.
