Samenwonend met kinderen: ik de boodschappen, hij de hypotheek, is dat eerlijk?

Op het moment dat het huis op zijn naam staat en jij niet meebetaalt aan de hypotheek is het huis van volledig van hem en heb jij nergens recht op mochten jullie uit elkaar gaan. Dus ik zou sowieso zorgen dat je ingeschreven staat bij de woningbouwvereniging voor het geval dat.
Ik weet niet precies hoeveel jullie maandelijks kwijt zijn aan hypotheek en eten. 
Ik vind het trouwens wel raar dat jullie officieel 'niks' van elkaar zijn maar wel samenwonen en kinderen hebben. Iets van een samenlevingscontract of geregistreerd partnerschap lijkt me wel handig. Dat is altijd nog om te zetten in een huwelijk als jullie ooit nog willen trouwen met alles erop en eraan.

Zijn jullie beide wel eigenaar van het huis? Op zich kan er dan niet zoveel misgaan. Bij overlijden van een van beide, erven de kinderen dat deel. Daar kun je dan hooguit last van krijgen als ze 18 worden.
Het wordt pas riskant als je geen eigenaar bent, en minder gaat werken voor de kinderen. Bij relatiebreuk kun je dan met niets op straat komen te staan.

Je moet als de wiedeweerga een samenlevingscontract laten maken. 

Ik vermoed dat je bent ingetrokken in het huis van je vriend. Als jullie nu samenwonen en samen kinderen hebben en jij ook een aandeel in de kosten van de huishouding levert dan is het logisch dat jij ook een aandeel krijgt in de woning. Nu kan ik me voorstellen dat dat niet de helft hoeft te zijn, dat hangt van allerlei omstandigheden af. Maar helemaal niks is raar. Als deze relatie strandt, sta jij op straat, recht op alimentatie voor jezelf heb je niet, terwijl het feit dat jij kinderen hebt waarschijnlijk wel zorgt dat je nu minder verdient dan als die kinderen er niet zouden zijn. 

Ik zal je vertellen hoe wij het gedaan hebben. In mijn geval is vriend bij mij ingetrokken in mijn koophuis. Ik betaalde de hypotheek alleen, de overige kosten van de huishouding deelden we. Toen we enkele jaren nadien samen een nieuw huis kochten hebben we een samenlevingscontract afgesloten waarbij wij gezamenlijk eigenaar zijn van de nieuwe woning, maar waarbij wel is afgesproken dat als de relatie strandt, ieder wordt gecompenseerd voor wat hij aan geld heeft ingebracht. Aangezien de volledige opbrengst van mijn koopwoning (en daar zat flink winst op, ook omdat ik een deel had afgelost) in de nieuwe woning is gaan zitten, zou ik bij het uiteengaan een groter deel krijgen dan hij. 

Het lijkt erop dat je partner denkt dat alles gelijk gedeeld moet worden als er een samenlevingscontract is, maar dat is niet zo. Het is mogelijk afspraken te maken die recht doen aan het feit dat hij al vermogen had opgebouwd voor jij in zijn leven kwam (als dat inderdaad zo is, dat vermoed ik dus). De huidige situatie is voor jou nadelig. Dus ik denk dat jullie hierover eens een goed gesprek moeten voeren. 

Groeten, 

Temet

https://www.doehetzelfnotaris.nl/samen-een-huis-kopen-samenlevingscontract-verplicht/
Lees dit eens.
Ik zou sowieso minstens een samenlevingscontract regelen, zeker omdat jullie ook kinderen hebben samen.

LL88, ook al ga je een deel van de hypotheek nu betalen, dan nog ben je geen eigenaar van het huis. Je betaalt dan mee aan zijn huis. Je kunt zelfs mede-eigenaar zijn van een woning, zonder dat je er iets voor betaalt, dat gebeurt bijvoorbeeld als mensen in gemeenschap van goederen trouwen, waarna de een gaat werken en de ander voor de kinderen zorgt en daarom niet gaat werken.
Was de woning al van hem en ben je bij hem ingetrokken?
Wat maakt dat je tot vorig jaar financieel geen mede-eigenaar kon worden?
Het lijkt alsof je in de grote valkuil van 'de liefde' bent getrapt: wij regelen niets, want onze liefde is genoeg. Maar dan is er ook niets geregeld.

Tsjor

"LL88, ook al ga je een deel van de hypotheek nu betalen, dan nog ben je geen eigenaar van het huis. Je betaalt dan mee aan zijn huis. Je kunt zelfs mede-eigenaar zijn van een woning, zonder dat je er iets voor betaalt"

Dit klopt als een bus. 

Ik snap dan ook de mededeling "ik kon geen eigenaar worden maar nu wel want nu heb ik een onderneming" niet. 

Groeten, 
Temet

Ik had al een huis gekocht voordat ik mijn partner leerde kennen. Hij is bij mij ingetrokken, maar we zijn inmiddels getrouwd, al voordat we een kind kregen trouwens. Wij zijn niet getrouwd in gemeenschap van goederen. Wat voor het huwelijk van mij was bleef van mij en wat van hem was bleef van hem. De hypotheek staat op mijn naam en betaal ik. Mijn man betaalt de andere vaste lasten. De rest betalen we samen. Als we uit elkaar zouden gaan, blijft het huis van mij maar moet ik hem wel een bedrag meegeven omdat hij heeft bijgedragen aan de vaste lasten en het onderhoud van het huis. Dat hebben we afgesproken in de huwelijkse voorwaarden. Mijn man staat ook ingeschreven bij de woningbouwvereniging voor het geval dat. Als ik sterf, erft hij wel het huis.
Omdat jullie officieel geen partners zijn, ook niet fiscaal, erf jij niks van hem, alleen jullie kinderen.

Hoezo wil hij eigenlijk wettelijks niet regelen? Wat is daar de reden van? Je moet wel financieel voor jezelf opkomen, ook als jij bijv. meer voor de kinderen zorgt dan hij. Is ook geld waard he!

Temet:"In mijn geval is vriend bij mij ingetrokken in mijn koophuis. Ik betaalde de hypotheek alleen, de overige kosten van de huishouding deelden we."

Dit is precies wat er nu bij LL88 speelt. 

Dus ook jouw vriend is bij je ingetrokken zonder dat er iets op papier stond. Hij betaalde mee aan de huishouding maar had ook enkele jaren nergens recht op toch als de relatie stuk zou lopen of als jij zou overlijden? Je advies aan LL88 is om als de wiedeweerga een samenlevingscontract te regelen maar zelf hadden jullie dat toch ook pas toen jullie samen een ander huis kochten? 

LL88, ik zou zeker eens samen informeren bij een notaris hoe jullie het beste de zaken kunnen regelen. Jullie hebben samen 2 kinderen, maar verder weten wij niets van jullie verleden. Misschien heeft je vriend meer kinderen uit een eerdere relatie? Heeft hij veel eigen geld in deze woning gestoken, heeft hij eerder met iemand anders samengeleefd of zijn huis staat flink onder water. 

Het huis, mede, op jouw naam zetten hoeft niet per definitie positief te zijn. Of zelfs niet dat jullie kinderen het zouden erven. Eerst goed op de hoogte zijn van de financiën, positieve en negatieve cijfers. 
Intussen zorgen dat er geld op je eigen rekening blijft staan, zodat je nooit met lege handen achterblijft. 

Wil40, het klopt wat je zegt. Het was wel zo dat mijn vriend een behoorlijk inkomen had, waarop hij ook niets heeft ingeleverd na de geboorte. Hij had een vrije-sectorwoning opgezegd en had in de toenmalige woningmarkt ook weer direct een woning kunnen vinden als we uit elkaar zouden zijn gegaan. Ik heb het idee dat de situatie van TS een hele andere is. Al was het alleen maar door de ontwikkelingen op de woningmarkt in de laatste 15 jaar.

Groeten,

Temey

De woningmarkt is nu heel lastig. Ik wilde en wil nog steeds financieel onafhankelijk zijn. Ik heb hard gewerkt voor het huis en wilde dat nooit kwijtraken. Wel was het voor mij een keiharde eis dat mijn man ingeschreven stond bij de woningbouw voor mocht het ooit onverhoopt misgaan. Dan heeft hij voldoende inschrijftijd. Wel is het zo dat, omdat wij getrouwd zijn, we fiscaal partners zijn, hij automatisch de vader van onze dochter is en hij het huis erft als ik dood ga en dan zelf de hypotheek kan betalen.
Ik snap sowieso niet dat je geen enkele vorm van een officiële relatie hebt terwijl je samen kinderen hebt. 

Wat wel een drempel kan zijn; jij bent ondernemer. Als je mede-eigenaar bent van het huis kan dat nadelig zijn bij faillissement van je bedrijf. Maar ik zou wel meer zekerheid willen dan alleen een dak boven je hoofd op dit moment.

Temet, ik vermoed ook dat de situatie van TS anders is maar die hoeft niet per definitie slecht te zijn. Ze heeft hetzelfde inkomen als haar partner en is dus net zo onafhankelijk. Ze is sinds vorig jaar zelfstandig ondernemer, als ze mede- eigenaar wordt van het huis raken ze bij zakelijke tegenslagen misschien alles kwijt. 

Dat er zaken geregeld moeten worden ben ik het mee eens. Voor hun als partners en zeker voor de kinderen, maar ik denk dat TS juist i.v.m.  de kinderen weinig heeft aan een samenlevingscontract.