raar gedrag van mezelf

Huh? Bieb?

Wat een rare tekst. Waarom begin je nu weer over iets nieuws? Want de verschillen tussen mannen en vrouwen worden totaal niet ontkend, ook niet door mij. Ik schop niet tegen mannelijkheid. Ik erken het, ik respecteer het, wat noem je nog meer, oh ja ik zie de mannelijke mens in al z'n totaliteit. Helemaal.

Eerst kom je met een lijstje open deuren om in te trappen (punt 1 t/m 5) en dan met open deur nummer 6: mannen en vrouwen zijn nu eenmaal verschillend.

Ja Bieb, dat weet ik en dat ontken ik ook helemaal niet. Dat heeft ook niemand in al deze 751 berichten ontkend En dat artikel gaat er ook al niet over.

Ja zeg

Als je als dame bevallig met je heupen wiegt, moet je die man ook de kans gunnen een charmant tikje op je bips te geven. Dat bedoel je, Bieb?
Oftewel, je wilt niet toegeven dat je misschien toch een beetje niet gelijk had, dus zeg je maar iets heel anders en absurds. Of misschien meen je dat wel?

Oei

Het wordt steeds gekker met Bieb... misschien moeten we verkrachting ook weer legaliseren?

Tjonge jonge zonnehoed

Wel alles ėn goed lezen...

Bieb...

Het wordt wel wat lastig discussiëren zo. Je begint telkens over een ander onderwerp en als ik dat meld, dan zeg jij dat wij het punt niet begrijpen. Daar heeft toch niemand wat aan?

Je zult nooit weten waar een aal kruipt

Op het gevaar af het Trojaanse paard binnen te halen en te eindigen als een vogel voor de kat, verliet ik gisteren reeds in de vroege ochtend mijn zo behaaglijk warme berenhol. Daarin had ik maar liefst een goede acht uur liggen slapen als een marmot, ondanks het plan mij de volgende dag te begeven naar het hol van mijn ‘spirit animal’, de leeuw.

Gewoonlijk draagt deze trouwe metgezel mij moed aan als een hond een bal. Maar eenmaal op de Kop van Zuid aanbeland, rees, met al dat water om me heen, acuut de twijfel of ik er wel verstandig aan deed om me als het ware als een lemming in zee te storten. Ik voelde me als een reiger op het ijs: heel onzeker. Uiteindelijk gaf een fiks winterbriesje mij het broodnodige duwtje in de rug. Was het niet ook van cruciaal belang dat het orakel van Rotterdam – mijn moeder – weer eens zou krassen als een kraai, daar in die goed verhitte bovenwoning van haar?

“Waarover?”, zo zullen jullie je misschien afvragen? Over de vraag of de mens de mens (daadwerkelijk) een wolf is, natuurlijk! Dit pessimistische mensbeeld ligt immers besloten in het suggestieve beeld van een vrouwvijandig patriarchaat dat sinds jaar en dag met succes fundamenteel ongelijke man/vrouwverhoudingen weet te bewerkstelligen. Wie weet kon mijn chronisch grommige, het vertrouwen in de mens verloren, alles behalve manzieke moeder mij wél overtuigen van deze complottheorie?

Toegegeven; zijnde iemand die onbeperkt kinderen heeft gekregen met mijn vader ligt het niet voor de hand om haar te rangschikken binnen de categorie van ‘feministe’. – Dan zou je over een wel al te flexibele hokjesgeest beschikken. – Daar staat echter tegenover dat zij wél onmiskenbaar de baas in huis was. Zowel gedurende de tijd dat zij meer inkomen inbracht dan de officiële ‘heer des huizes’, als nadat haar inkomen wegviel doordat zij ervoor koos om fulltime huismoeder te worden.

En wat nog meer? Zij beschikt bepaald niet over een memorie als van een garnaal! Dus trek nu niet meteen een gezicht als een oorwurm. Om tal van redenen is zij nu juist bij uitstek de persoon om de eigentijdse Nederlandse geschiedenis in vogelvlucht mee te bespreken. En dat van de eerste tot en met de derde feministische golf aan toe.

Zodra deze luis in de pels door haar was binnengelaten, keek ik eerst eens hoe de hazen lopen. Een arend brengt weliswaar geen duiven voort, maar soms blijken wij dermate (van mening) te verschillen dat we er beiden eigenlijk als een haas vandoor zouden willen gaan. Maar ja; die navelstreng hè.

Mijn moeder bleek dit draadje als een aasgier in de gaten te hebben gehouden. Pijlsnel stortte zij zich in de discussie. “De slapende wolf loopt geen schaap in de muil, meid! Maar het feit dat je zult moeten werken om aan de kost te komen betekent nog niet dat je verplicht bent om met de wolven in het bos te huilen! Laat staan mee blaten met wolven in schaapskleren!” – Enfin; de lezer zal begrijpen wie mij de Nederlandse taal heeft bijgebracht.

“Pleit je er nou voor om als eenzame wolf door het leven te gaan?” vroeg ik haar vol onbegrip. – Ik wist me niet anders te herinneren dan dat bij ons thuis ‘de samenleving’ een gevleugeld begrip was. Met name door toedoen van mijn moeder. – De vraag werkte als een rode lap op een stier. “Dan hebben ze het over de knuppel in het hoenderhok! Het is toch bij de beesten af, zulk ... zulk ... haantjesgedrag? En ik durf te wedden: ze weten niet eens hoe een koe een haas vangt! En wat nog het ergste is? Als we niet uitkijken komen we straks allemaal te leven als kat en hond.”

Opgetogen over zo veel onverwachte bijval voor mijn betoog in bijdrage #619 bracht ik ongepast enthousiast uit: “Al die rapporten over vrouwenemancipatie! Papieren tijgers zijn het gebleken. Stuk voor stuk! Kennelijk dient men dieper te graven om tot een vooruitziende blik te komen.” “Ja!” grapte mijn moeder olijk “dat maakt je echt geen struisvogel!”

En zo bleek maar weer dat de loop van de geschiedenis een zeer complex samenspel betreft van uiteenlopende factoren en actoren.

Rode krullenbol

Ah daar is Rode Krullenbol weer

Leuk dat je er weer bent, ik was nl toch even benieuwd of je nog kon toelichten wat wilde zeggen in je post #703 met die Texaan over narcisme?

Misschien helpt t Bieb

Ik geloof dat hier een misverstand over dreigt:
“Als vrouw wél je volledige vrouwelijkheid ten toon spreiden (en dat mag en dan moeten mannen nog steeds van je afblijven) , maar negeren dat je mannen met die vrouwelijke 'uitdaging', ook in subtiele vorm, hun mannelijkheid aanspreekt, maar niet mogen gebruiken, is ook scheef. Misschien gooi ik nu de knuppel in het hoenderhok, maar als wij vinden dat wij onze volledige vrouwelijkheid mogen gebruiken en zijn, maar tegelijkertijd ook eigenlijk zeggen: maar de mannen mogen niet hun mannelijkheid, hun zijn, gebruiken, klopt ook niet.”

Misschien helpt het om het concreet te maken? Wat mogen mannen niet doen als ze hun mannelijkheid niet mogen gebruiken die wel aangesproken wordt? Wat is dan hetgeen ze moeten laten in zo’n situatie?
Als we het zelf proberen in te vullen wordt het misschien nl een beetje een raad-spelletje naar wat je bedoelt

Niet zo moeilijk toch? Ely

Tenminste ik lees in het stukje dat je citeert van Bieb: tja als je lippenstift op hebt, dan moet je niet zeuren als je (ongewilde) mannelijke aandacht krijgt.
Gewoon een variant op "dan had je maar geen kort rokje aan moet trekken".

De baas in huis

Ik had eerder al eens getypt en weer weggehaald.. bij Tim en Aniek;, ja is het toch Aniek die bepaalt hoe het huishouden gerund wordt. En als Tim niet meegaat in haar plan wordt Tim het boegbeeld van de man die niet meewerkt aan gelijke verdeling in huis en er maar vanuit gaat dat Aniek het wel doet. Conclusie ‘zie het ingesleten patroon, vrouw pakt t huishouden op!’.

Hoe gaat dat in de meeste huishoudens? Wie leidt daar de boel en waarom? Omdat de man het anders niet doet of niet kan of niet doet volgens de standaard van de vrouw?

Ik heb veel internationale vrienden en allemaal valt ze op dat Nederlandse vrouwen zo negatief zijn over hun man. In plaats van blij en dankbaar met de eigenlijk fijne vent die ze hebben. Misschien ook een ingesleten patroon?
Als we dat eens konden veranderen.. zou dat percentage scheidingen dan misschien ook dalen?

Zonne

'Ik heb veel internationale vrienden en allemaal valt ze op dat Nederlandse vrouwen zo negatief zijn over hun man. '

Hoeveel Nederlandse vrouwen kénnen die vrienden dan? Of baseren ze zich op hun ervaringen met jou?

Ik ken juist een stuk of 5 Brazilliaanse vrouwen die bewust op zoek zijn gegaan naar een West-Europese man omdat ze Brazilliaanse mannen zo seksistisch en macho vinden. Dus zo positief zijn zij ook niet over de mannen in hun land.

Bieb

Ik snap ook niet wat je bedoelde. Je kunt wel gaan roepen dat we beter moeten lezen maar wil je even antwoord geven op 760?

Yuria

Dat is precies het punt, ze snappen niet dat wij niet wat blijer zijn met onze mannen die minder macho zijn en meer doen in huis.

Triva

Volgens mij is het punt dat vrouwen overal commentaar hebben op hun man, ongeacht in welk land ze wonen ... Mannen kunnen er vast ook wat van ☺

Andersom

Over dat kritiek hebben, daar is dan wel weer een interessant verschijnsel, waar de verhoudingen net andersom zijn. Bij vrouwen is het alom geaccepteerd dat ze over hun man klagen, hun buikje bekritiseren of lacherig doen over sportprestaties. Als mannen dat doen, worden ze direct terecht gewezen. Ik weet natuurlijk niet hoe dat gaat als er geen vrouwen bij zijn. Volgens mijn partner gaat het dan nooit over de vrouwen. Mijn man kan vijf uur gaan eten met een vriend, en dan niet weten hoe het met diens kinderen gaat en of hij nog dezelfde vriendin heeft.

Phryne

"Mijn man kan vijf uur gaan eten met een vriend, en dan niet weten hoe het met diens kinderen gaat en of hij nog dezelfde vriendin heeft."
Ja dat is dus een interessant gegeven. Vroeger zeiden we wel: "vrouwen kijken elkaar aan (in een gesprek) en mannen kijken samen de wereld in". En ik denk dat dat nog steeds opgaat: onder vrouwen gaat het vaak over de relatie, over de kinderen, over familie en relaties met andere mensen. Natuurlijk ook wel over banen en carrière maar toch minder over sport politiek filosofie. Ik kan de laatste twee onderwerpen oprecht missen in gesprekken met vrouwen.
Van mijn partners en mannelijke vrienden weet ik, omdat ze het mij vertelden, dat zij het vrijwel nooit over relaties of kinderen hebben. Ja een beetje, als er een crisis is.

en hoe komt dat dan? Doordat mannen niet geinteresseerd zijn in die zaken? Door opvoeding en maatschappij? En is dat wel te veranderen?

Yuria

Nee jij hebt het punt niet goed begrepen.

hmm

Ik denk dat er weinig mannen zijn die vijf uur uit eten gaan met 1 vriend. Dat houden ze echt niet vol, alleen maar zitten aan een tafel met 1 ander persoon (gemiddeld dan). Zoveel praten ze niet.

Lol Triva

'Nee jij hebt het punt niet goed begrepen.'

Het was mijn (!) punt.

waarom vaderschapsverlof de ongelijkheid niet zal opheffen

https://www.vn.nl/partnerverlof-ongelijkheid/?fbclid=IwAR3aBk9UGEv2-rEXnhYfqmK4MmiDefovzln43fFmsRfpdXBoib1pdL6rk0Y

een opinie stuk uit Vrij Nederland

Mairnet

Graag even een kort uittreksel, want je kunt het niet lezen als je geen abo hebt.

Waarom werken vrouwen niet - NPO3 over 7 minuten

https://www.npostart.nl/waarom-werken-vrouwen-niet/26-11-2020/KN_1717395

"Nederlandse vrouwen werken het minst aantal uren van Europa. Liesbeth Staats reist naar België, Frankrijk en Finland, drie landen waar verreweg de meeste vrouwen wel fulltime werken. In België is het verschil met Nederland al enorm. Werkende moeders noemen zichzelf ploetermoeder omdat zij naast hun baan vaak ook voor het huishouden en de zorg opdraaien. In Frankrijk spreekt Liesbeth advocate Emily, moeder van vier kinderen die zonder enig schuldgevoel vijf dagen werkt en de zorg voor haar kinderen aan anderen overlaat. Op de crèche is het in ieder geval goed geregeld. Veel minder duur dan in Nederland."

Ja oke

"In Frankrijk spreekt Liesbeth advocate Emily, moeder van vier kinderen die zonder enig schuldgevoel vijf dagen werkt en de zorg voor haar kinderen aan anderen overlaat. Op de crèche is het in ieder geval goed geregeld. Veel minder duur dan in Nederland."

Ze laat de zorg voor haar kinderen aan anderen over. Nou prima hoor, maar is dat het idee wat een gemiddelde moeder heeft die graag kinderen wil? Ik vind het nou niet bepaald een norm.die zou moeten heersen. Overigens, waar is die vader dan? Ook ft aan het werk neem ik aan. Is dit het ideaalbeeld? Mijne iig niet.
En verder is opvang een stuk.goeskoper. Dat is fijn natuurlijk, maar overheidsgeld.kan maar 1x uitgegeven worden en volgens mij zijn er in Frankrijk een hoop dingen weer een stuk minder goed.geregeld. Dus tja.

Kinderopvang

Het gaat vaak over goedkopere kinderopvang.

Wat mij betreft graag beter geschoold personeel..

Lange werkdagen

Frankrijk. Pas om half acht of half negen s avonds thuis, kindermeisje eet met de kinderen, brengt ze naar bed. Het is kennelijk de cultuur, ik zou het niet fijn vinden zoveel zorgtaken uit te besteden en zulke lange werkdagen spreken me ook bepaald niet aan. Helemaal geen avond meer over...

België - moeders die fulltime werken en daarnaast ook het meeste huishoudelijk werk doen. Mannen helpen wel mee - waarvan akte

Die kinderbox in Finland - hilarisch, alle ukkies dezelfde unisex babykleertjes aan. En er wordt voorzien in condooms om de relatie weer wat op de rails te krijgen.

Boeiend om te zien. Het is maar net wat je gewend bent.

Precies wilgenkatje

Er kan van alles anders.masr of we dat willen en of we daar beter of gelukkiger van worden? Dus tja

Marinet en AnneJ

Maar wat vinden jullie zelf van dat opiniestuk? In dat stuk wordt eigenlijk aangegeven dat dat beide ouders ft werken. Is dat een optie voor jullie?

Enerzijds anderzijds Bieb

Natuurlijk vind ik het kwetsbaar dat vrouwen bij scheiding daar financieel nadeel van kunnen ondervinden, dus dat daar compenserende regelingen blijven bestaan als bijvoorbeeld partneralimentatie, al is het een beperkte periode, lijkt mij terecht.
Ondanks het commentaar van fulltime werkenden.

Voor kinderen en ouders lijkt het anderhalf verdieners model me een goede manier om de jongste jaren van kinderen door te komen en soms zelfs meer.

Zelf heb ik minimaal 4 dagen gewerkt maar ik had graag beiden wat minder gewerkt. En dat is toch ook een mogelijkheid die sommige ouders aangrijpen. Beiden minder, al moet ik toegeven dat het dan toch vaak de vrouw is die minder uren werkt.

Maar ik moet zeggen, dankzij zwangerschap en hormonen heb je daar ook wel een extra motivatie bij. Die je ook niet hoeft te ontkennen.

Fulltime werken

Ik heb altijd fulltime gewerkt, net als mn ex- partner (vader van mn kind) en mijn huidige partner. Dat was/is altijd prima te combineren geweest met kinderen. Wat daarin wel erg heeft geholpen is dat ik een baan heb gekozen waarin ik grotendeels zelf mn werktijden kan inplannen, net als mijn echtgenoot. Fulltime werken is dan echt geen enkel probleem. Zeker niet als je samen goed kunt plannen en een aantal huishoudelijke taken uitbesteedt.

Ik ben altijd financieel onafhankelijk geweest. Toen ik 10 jaar geleden ging scheiden heb ik binnen no time een eigen huis gekocht. Derhalve kan ik me niet voorstellen dat vrouwen financieel afhankelijk willen zijn.

Dus ja, allebei fulltime werken is echt wel een optie.