Plots was ik ongewild "de minnares"

 Ik ben getrouwd en mijn man bleek een lange affaire te hebben. Ook kinderen hier. Ik dank nog steeds dat ik werd geïnformeerd. Ik pleit daarom ook voor vertel het haar. Kan anoniem of met je nr. Doe er wel een screenshot bij van berichtjes want hij gaat ontkennen. Niets erger kan ik je zeggen dan een vreemdganger als man hebben. En niets weten. En ook hier vrienden die het wisten. Mijn man vond die vrouw ook leuk, maar het was vooral makkelijke lekkere sex. Een bubbel. Moeilijk om mee te stoppen.

Ik was echt blij met het weten. Informeer haar aub. Anders kan hij doorgaan met liegen en bedriegen. Zou jij zo'n man willen ?

Zijn jullie nadat je het wist samengebleven? Ja ze moet het eig weten, maar of dat van mij moet komen? Het is zijn verantwoordelijkheid om het te zeggen.

Philou schreef op 12-05-2023 om 13:24:

[..]

In dit geval, zorg dat je eerst ook helemaal emotioneel achter je beslissing staat en je grootste verdriet & teleurstelling verwerkt hebt, want je hebt kans dat als zij het hoort, allerlei emoties van hem, van haar en jouw eigen, een grote kluwen worden die je nog meer uit evenwicht brengen en misschien je knieën doen knikken.

Ik denk idd dat ikzelf momenteel emotioneel te erg in de war ben om dit allemaal op een rustige manier te kunnen handelen.

syboor schreef op 12-05-2023 om 15:23:

Wel inlichten

Denk nog eens na hoeveel pijn jij hebt van zijn bedrog. En bedenk dan eens hoe veel erger dat moet zijn voor zijn vrouw. Zijn vrouw die de kinderen opvangt en het huishouden doet elke keer als hij zogenaamd moet "overwerken". Zijn vrouw die knetterhard haar best doet om de relatie te verbeteren maar niet snapt wat er mis is, omdat hij steeds ontkent dat er iets mis is terwijl hij achteroverleunt en op twee paarden wedt. Zijn vrouw die zich lekkerlijk kapot zuigt aan zijn piemel en zich wanhopig afvraagt of ze nog wel aantrekkelijk is, als hij weer eens geen stijve kan krijgen omdat 'ie net van een neukpartij met een minnares vandaan komt. Zijn vrouw met wie hij het inkomen deelt dat hij besteedt aan dates met zijn minnaressen. Zijn vrouw die iedere keer als ze beschuldigd wordt van "hem niet vertrouwen" haar twijfels en vragen inslikt en door het stof gaat om het goed te maken. Zijn vrouw waarvan hij inmiddels zelf is gaan geloven dat ze "het verdient", en die hij inmiddels is gaan behandelen alsof ze het verdient, want als hij zichzelf niet wijsgemaakt had dat ze het verdient dan had 'ie allang niet meer met zichzelf kunnen leven.

Zijn vrouw verdient het om te weten wat de oorzaak van de relatieproblemen is. Zijn vrouw verdient het om te weten dat het niet aan haar licht. Zijn vrouw verdient het om te kiezen hoe ze verder wil. Zijn vrouw verdient hem om ingelicht te worden.

Over zijn vrouwen hoe het eraan toegaat binnen hun relatie kunnen we niet oordelen. Dat weet ik niet. Ik ken haar enkel bij naam en job in de gerechtelijke wereld wat bij een echtscheiding idd heel pittig zal zijn, en dan snap ik dat hij bang. Ga over haar ook zeker niet oordelen. En ja het is heel erg voor haar ook inderdaad. 

Ik vraag mij enkel af of zij dan geen vermoeden heeft en doet of haar neus bloedt. Als je man bij vrienden blijft slapen, thuis is maar de hele nacht niet naar bed komt(omdat wij zaten te chatten en videobellen), ...

Hij zegt dat ze naast elkaar leven, (een operationele relatie), zijn woorden.

Het zijn twee carrière mensen, dat wel.

Op alle reacties over de ouders en waarom hij dat adres gaf. Ik denk dat hij daar geen gevaar in zag of zo. Alhoewel ik soms denk dat hij wil dat het uitkomt.
Hij zei dat hij daar woonde, zij zijn heel veel weg(2de verblijf), dus had hun huis alleen.
En ik vond het al helemaal niet prettig in het huis van zijn ouders af te spreken, we zijn geen 15 meer. Waardoor hij meestal naar kwam.

Zijn ouders hebben mij hem doen opbellen dat moment, maar hij nam niet op.
Daarop wou de moeder mijn gsm nemen om de nummer te blokkeren en wissen, wat heel raar was.

Ze hebben er hem zeker op aangesproken, daar ben ik heel zeker van. Want hij wist me te vertellen hoe lang ik er was en zo. We zijn ondertussen enkele weken verder. Hij zei in ons laatste gesprek nog dat het sindsdien heel slecht gaat tussen hem en ouders.
Ik zou mijn kinderen daar ook over aanspreken mocht dit zo zijn, maar ook mijn schoondochters, al zou ik mss hen eerst de kans geven het zelf te zeggen

Temet schreef op 12-05-2023 om 15:15:

Rot dat je zo bedonderd bent, maar als je zelf niet zo in elkaar zit, verwacht je zoiets toch ook niet?

Dat is inderdaad, als je zelf zo niet bent is het heel moeilijk om e bevatten dat iemand je zoiets kan aandoen.

Had nooit verwacht in zo'n situatie te komen. Laat nooit snel iemand toe.

Hij zei nog in ons laatste gesprek, ik weet dat ik je verschrikkelijk behandeld heb en dat ik je al je vertrouwen in anderen heb afgenomen terwijl ik weet hoeveel ik moeten doen heb vooraleer je me hebt toegelaten in begin, voor ik je muur kon afbreken. En dat ik talloze keren vragen heb gesteld over of hij single was, hoe lang, ....

Prillewits schreef op 12-05-2023 om 16:40:

Het kan ook zijn dat zijn vrouw ervan weet en dat het haar geen moer interesseert. Ik zou er sowieso niet gelijk op rekenen dat ze je dankbaar is als je haar op de hoogte brengt.

Bijzonder trouwens dat hij het adres van zijn ouders aan je gaf, dan kon hij toch aan zien komen dat uit zou komen dat hij getrouwd is. Of is hij wel gescheiden en stuurt zijn moeder al zijn liefjes weg? Ik vind het maar raar.

Dat denk ik vaak ook, dat hij wil dat het uitkomt omdat hij dan niet de keuze maakt om het huwelijk te verbreken. Getrouwd is hij zeker.

In gesprek ouders gemerkt dat ze heel hoge verwachtingen hebben. Type: in mijn familie gaat dit niet gebeuren, mijn kind, hoge functie, groot huis, modelkindje, happy family. Maatschappelijk aanzien.

Pippeltje schreef op 13-05-2023 om 12:52:

Waar ik nieuwsgierig naar ben; ik las dat hij heel boos was toen hij hoorde dat je bij zijn ouders was geweest.... HIJ woest??? Hoezo dat?

Ja hij vond dat toen ze zeiden dat hij niet aanwezig was, ik weggegaan moest zijn, en niet met hen in gesprek mocht gegaan zijn.

Ga proberen algemeen te antwoorden op alle reacties hier.  

Ik heb nadat ik het wist  nog veel met hem gepraat. Het is allemaal heel dubbel, ik zie hem graag, maar er zijn al die leugens en bedrog. Ook naar zijn vrouw toe. Zijn verhaal van moeilijke periode, stress , thuissituatie,...
Ik hem hem gezegd dat hij moet stoppen met het slachtoffer spelen, zijn verantwoordelijkheid moet nemen voor wat hij allemaal heeft aangericht. En moet stoppen met de verantwoordelijkheid om zijn vrouw in te lichten bij mij te leggen.
Hij beweert nu dat hij tot besef is gekomen dat hij niet goed bezig was. Mede door therapie bij psycholoog.
Wij gaan geen contact meer hebben en hij zegt aan zijn huwelijk te willen werken voor het kind. Hij zegt dat ze in relatietherapie gaan starten, geen idee of dat waar is, maar wat nut heeft dat als zij niet weet wat er speelt. want dan is die therapie ook een toneel.
Hij beweert dat er naast mij echt niemand anders is.

Ik weet niet of hij met zijn uren bellen en uitleg gewoon probeert te redden wat er te redden valt of wat wel of niet waar is.
Hij blijft zeggen, dat hij eigenlijk met mij wil zijn maar het gewoon niet gaat door de situatie. Dat hij met mij wel altijd leuke tijd heeft, goede gesprekken, enorm veel respect voor mij heeft.
Vorige week hadden we gepraat en beslist, ook van zijn kant om geen contact meer te hebben. Gisteren uren gestuurd, 2 x gebeld gedurende uren, om heel de tijd uit te leggen en te zeggen dat het niet kan, maar dat ik weet als het anders was, dat probleem met ouders, ...
Ook hij neemt dan risico's en schuift het dan op mij af. Belt mij plots, zegt dat hij in zijn auto op de oprit voor zijn huis zit, 2u gebeld. Daar neemt hij toch veel risico. Zegt hij dat zijn vrouw al kwam kijken waar hij was, daarna nog eens, dat hij straks weer ruzie gaat hebben,... Ik zei dat dat niet mijn probleem is, en hij kiest om me te gaan bellen voor zijn eigen deur. Belt hij 's avonds terug en weer van ik ga ruzie hebben omdat ik te lang weg ben, en was deze morgen al ruzie dat over met wie ik zat te bellen,...
Kan mij ook niet voorstellen dat je als vrouw geen vermoeden hebt dan. Dit samen met alle keren dat hij 's avonds weg is, niet in bed slaapt, uren zit te chatten,...
Ook heel erg vermagerd te laatste weken, plots beginnen roken, op van de stress, dat moet je toch merken dan.

Ik weet met mijn hoofd dat ik idd zo snel mogelijk weg moet lopen, maar mijn hart, gevoel wil niet mee. Word de hele tijd heen en weer geslingerd. Omdat ik ook weet dat er wel ook veel leuks aan was. Maar dat weegt niet op, 
Hij weet ook heel duidelijk dat ik niet de tweede vrouw wil en ga zijn, dat ik hem nooit zou delen, en zijn vrouw dit ook echt niet verdient. Voel mij daar heel slecht bij.
Het was nooit mijn intentie hierin terecht te komen. En dat weet hij perfect, dat ik daar nooit bewust zou ingestapt zijn, en toch heeft hij het gedaan.


.